Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του «Τα άρθρα 51 και 52, που αποκλείουν τη δυνατότητα εγγραφής στα ΕΠΑΛ σε μαθητές άνω των 17 ετών, παραβιάζουν κατάφορα την ισότητα μεταξύ των Ελλήνων πολιτών, αφού τους στερούν το δικαίωμα της επιλογής, τη στιγμή που τα άτομα αυτά θα μπορούν να εγγράφονται σε ΓΕΛ και σε εσπερινά ΕΠΑΛ, όχι όμως σε ημερήσια ΕΠΑΛ». Αναλυτικότερα, επισημαίνει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έδειξε το πώς αντιλαμβάνεται την άσκηση της πολιτικής προς τους μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Με τις μεταρρυθμίσεις αυτές, εν μέσω πανδημίας, και με τα σχολεία κλειστά, καταπατά κάθε έννοια κοινωνικού διαλόγου, στερώντας τη θεμελιώδη λειτουργία μιας δημοκρατικής πολιτείας. Με την υποβολή του προς διαβούλευση νέου νομοσχεδίου επιφέρει τις κάτωθι αλλαγές στην Επαγγελματική Εκπαίδευση, όπως αναφέρεται:
Άρθρο 51 Ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. «Μέγιστο όριο ηλικίας για την εγγραφή στα ημερήσια επαγγελματικά λύκεια είναι τα δεκαεπτά (17) έτη».
Άρθρο 52 Ρυθμίσεις για την εγγραφή ή μετεγγραφή μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. Η παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4186/2013 (Α’ 193) αντικαθίσταται ως εξής: «2. Στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. λειτουργούν οι Α’, Β’ και Γ’ τάξεις. Στην Α΄ τάξη εγγράφονται, χωρίς εξετάσεις, οι κάτοχοι απολυτηρίου γυμνασίου ή ισότιμου τίτλου έως δεκαεπτά (17) ετών. Στη Β’ τάξη εγγράφονται ή μετεγγράφονται αντιστοίχως οι προαγόμενοι από την Α’ τάξη του Γενικού ή του Επαγγελματικού Λυκείου, καθώς και οι μαθητές της Β’ τάξης του Γενικού Λυκείου έως δεκαεπτά (17) ετών. Στη Γ΄ τάξη εγγράφονται οι προαγόμενοι από τη Β΄ τάξη του Ημερήσιου Επαγγελματικού Λυκείου. Οι προαγόμενοι από την Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου δικαιούνται να μετεγγραφούν στη Β’ τάξη του Γενικού Λυκείου».
Τα άρθρα 51 και 52, που αποκλείουν τη δυνατότητα εγγραφής στα ΕΠΑΛ σε μαθητές άνω των 17 ετών, παραβιάζουν κατάφορα την ισότητα μεταξύ των Ελλήνων πολιτών, αφού τους στερούν το δικαίωμα της επιλογής, τη στιγμή που τα άτομα αυτά θα μπορούν να εγγράφονται σε ΓΕΛ και σε εσπερινά ΕΠΑΛ, όχι όμως σε ημερήσια ΕΠΑΛ. Μάλιστα, δεδομένου ότι στα εσπερινά ΕΠΑΛ το δικαίωμα εγγραφής προϋποθέτει τη βεβαίωση εργασίας, γίνεται φανερό ότι οι άνεργοι δεν θα έχουν δυνατότητα να αλλάξουν επαγγελματικό προσανατολισμό, στο πλαίσιο αναζήτησης μιας νέας εργασίας.
Αυτό είναι ιδιαίτερο πρόβλημα για τις απομακρυσμένες περιοχές κυρίως, οι οποίες δεν έχουν νυχτερινά σχολεία, στα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να εγγραφούν οι ενήλικες. Στη δική μας Περιφέρεια Θεσσαλίας λειτουργούν εσπερινά ΕΠΑΛ στη Λάρισα (2), στον Βόλο (2), στην Καρδίτσα (1) και στα Τρίκαλα (1), τα οποία βρίσκονται σε πολλές περιπτώσεις μία -δύο ή δυόμισι ώρες μακριά από την έδρα του σχολείου (ορεινά χωριά Λάρισας – Πηλίου -Καρδίτσας – Τρικάλων) και αν υπολογίσουμε και τις Σποράδες, είναι ανέφικτη η πρόσβαση.
Το ηλικιακό όριο απαγορεύει την ελεύθερη πρόσβαση στην Επαγγελματική Εκπαίδευση, παραβαίνει τους νόμους περί ηλικιακής διάκρισης σε πολίτες που λόγω της υφιστάμενης οικονομικής κατάστασης επιθυμούν συνειδητά να επιλέξουν ειδικότητες των ημερησίων ΕΠΑΛ, παρακωλύει την επαγγελματική κινητικότητα, στερώντας τη δυνατότητα τα άτομα να επιλέξουν νέα επαγγελματική κατεύθυνση. Ακόμη, αφαιρείται το δικαίωμα σε όσους εργάζονται σε νυκτερινό ή απογευματινό ωράριο, ή σε άνεργους γονείς να φοιτήσουν σε τομείς και ειδικότητες των ημερησίων ΕΠΑΛ.
Το νέο νομοσχέδιο αποκλείει τους αποφοίτους ΓΕΛ που δεν πέτυχαν στις εισαγωγικές εξετάσεις σε ΑΕΙ να επιλέξουν τις προσφερόμενες ειδικότητες του ΕΠΑΛ ως επαγγελματική σταδιοδρομία ή και τους απόφοιτους ΑΕΙ -ΑΤΕΙ να αναθεωρήσουν τις επαγγελματικές τους επιλογές και να επιλέξουν μετά το πέρας των σπουδών τους άλλη ειδικότητα, για διεύρυνση των επαγγελματικών τους στόχων.
Επίσης, μαθητές παλαιότερων ετών (ΕΠΑΛ, ΤΕΕ, ΤΕΛ), που η φοίτησή τους είχε χαρακτηριστεί ανεπαρκής και δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους, δεν μπορούν πλέον να εγγραφούν και να συνεχίσουν τις σπουδές τους στους αντίστοιχους τομείς ή ειδικότητες.
Τα συγκεκριμένα άρθρα δημιουργούν ανισότητες, αντιβαίνουν στο συνταγματικό δικαίωμα των ίσων ευκαιριών και υποβαθμίζουν την Επαγγελματική Εκπαίδευση και τους σκοπούς της, όπως ορίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το ελληνικό Σύνταγμα.
Δεν μπορεί, στην εποχή της Διά Βίου Μάθησης, να μπαίνει αυτό το ανεπίτρεπτο ηλικιακό όριο. Όπως γίνεται αντιληπτό, είναι οξύμωρο να μιλάμε για Διά Βίου Μάθηση και αντί να άρουμε εμπόδια- όπως συνιστούν και οι ευρωπαϊκές οδηγίες- να προσθέτουμε καινούρια».
