Στις προθέσεις της υπουργού είναι να εισάγει στο Νηπιαγωγείο μαθήματα Αγγλικών και Φυσικής Αγωγής, καθώς και άλλα μαθήματα, ενώ εισαγωγή νέων θεματικών θα γίνει πιλοτικά από τον Σεπτέμβριο και σε Δημοτικό και Γυμνάσιο. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση των εκπαιδευτικών που θεωρούν ότι οι σχεδιασμοί αυτοί εισάγουν τα νήπια σε αυστηρά δομημένα προγράμματα. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Δημήτρης Παπαποστόλου μιλά στην «Ε» για το θέμα, τονίζοντας ότι η πρώτη επαφή του νηπίου με το σχολείο είναι καθοριστικής σημασίας ως προς το αν το νήπιο θα ανοίξει έναν δίαυλο επικοινωνίας και άρα εάν το νήπιο θα αποκτήσει θετική ή αρνητική σχέση με τον σχολικό θεσμό. Για τον λόγο αυτό υπογραμμίζει, έχει ανάγκη από ένα σταθερό, ασφαλές και φιλικό περιβάλλον, το οποίο οφείλει να είναι ευέλικτο και να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για την ολόπλευρη ανάπτυξή του, καλλιεργώντας τη δημιουργικότητα και την αυτονομία του. Όσον αφορά στις εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για τα νέα μαθήματα των Νηπιαγωγείων επισημαίνει «Η Υπουργός Παιδείας με τις πρόσφατες δηλώσεις της αγνοώντας τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας του Νηπιαγωγείου, που είναι η γνώση διαμέσου του παιχνιδιού με μεικτές ηλικίες παιδιών και οργάνωσης της διδασκαλίας σε κέντρα διαφέροντος υπό τη μορφή σχεδίων εργασίας και πρότζεκτ, εμφανίζεται πρόθυμη να προωθήσει πρακτικές κατακερματισμού των μαθημάτων στο Νηπιαγωγείο, θέλοντας να εισάγει ξεχωριστά μαθήματα. Με τον τρόπο αυτό η πρώτη γνώση γίνεται κατακερματισμένη γνώση και παραγκωνίζονται τα ιδιαίτερα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά αυτής της ηλικίας, καθώς και η ανάγκη ύπαρξης σταθερού προσώπου. Φυσικά, δεν λαμβάνει υπόψη της τις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις και έρευνες για ολιστική προσέγγιση της γνώσης και ολόπλευρη ανάπτυξη των νηπίων, σύμφωνα με τις διεθνείς έρευνες και διεθνείς οργανισμούς. Όλα όσα σχεδιάζει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου εισάγουν τα νήπια σε αυστηρά δομημένα προγράμματα που καθορίζονται και από τον χρόνο. Σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες τονίζουν ότι η μάθηση τον 21ο αιώνα, σε αυτές τις ηλικίες, δεν μπορεί να στηρίζεται σε προγράμματα σπουδών που οργανώνονται αποκλειστικά με γνωστικά αντικείμενα. Είναι αναγκαίο, ιδιαίτερα, για τα νήπια να μάθουν πώς να μαθαίνουν, χρειάζεται η ανάπτυξη της επικοινωνίας, της δημιουργικής, κριτικής σκέψης, των κοινωνικών ικανοτήτων. Απαιτείται ο σεβασμός στην ανομοιογένεια, η αναγνώριση του διαφορετικού μαθησιακού προφίλ, που μπορεί να έχει ένα παιδί και η εξασφάλιση ισοδύναμων ευκαιριών στη εκπαίδευση».
Καταλήγοντας, ο κ. Παπαποστόλου σημειώνει ότι είναι απαραίτητο το Υπουργείο να σχεδιάζει με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, να ενδιαφερθεί πραγματικά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Νηπιαγωγεία σήμερα και να τα αντιμετωπίσει στο πλαίσιο της στήριξης και της βελτίωσης της δημόσιας, δωρεάν παιδείας. Στο πλαίσιο αυτό, ο εκπαιδευτικός κλάδος αγωνίζεται για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 στο δημόσιο Νηπιαγωγείο, νέα σύγχρονα κτίρια για τα Νηπιαγωγεία που να ανταποκρίνονται στις βιολογικές και ψυχολογικές ανάγκες των παιδιών, τμήματα ένταξης σε όλα τα Νηπιαγωγεία, μείωση αριθμού των νηπίων σε 15 ανά τμήμα και τέλος πρόβλεψη, ώστε τα νήπια ηλικίας 4 ετών (τα οποία έρχονται για πρώτη φορά στο Νηπιαγωγείο) να αξιολογούνται από την αρχή της σχολικής χρονιάς από τα Κ.Ε.Σ.Υ. κατά προτεραιότητα, ώστε να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος για πρώιμη παρέμβαση σε όσα απαιτείται.
Της Νατάσας Πολυγένη
