Οι μαθητές οραματίστηκαν την ιδανική πόλη, είδαν μέσα από το καθάριο βλέμμα τους όσα δεν τους αρέσουν, εμπνεύστηκαν τη δική τους Νεφελοκοκκυγία και συμμετείχαν στον διαγωνισμό, για να βραβευτούν σε μια εκδήλωση-συνισταμένη της «ένωσης» της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας και της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων, του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας και του Δημοσιογραφικού Οργανισμού «Ελευθερία». Οι μαθητές ήταν των Δ’, Ε’ και Στ’ τάξεων από τα σχολεία: 13ο, 16ο , 23ο, 26ο, 32ο και 44ο Δημοτικά σχολεία Λάρισας, το Δημοτικό σχολείο Μπακογιάννη και το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αμπελώνα. Στη χθεσινή εκδήλωση χαιρέτισαν ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός που τόνισε τον σύνθετο και πολύπλευρο ρόλο των μουσείων και του Τύπου, ενώ στάθηκε ιδιαιτέρως στα έργα των μαθητών γιατί -όπως σημείωσε- κάθε πόλη είναι μια λειτουργική κοινότητα όπου συμμετέχουν γιατί στη «λογική μας είναι η συλλογική ηγεσία». Ακολούθησε ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Πάνος Σάπκας που επισήμανε ότι όταν ανταποκρινόμαστε στον ρόλο μας με ευθύνη, αφοσίωση και αγάπη, το κέρδος είναι πολλαπλό και στη συγκεκριμένη περίπτωση για τους μαθητές που εκφράστηκαν και προβληματίστηκαν και για την πόλη που πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της τις σκέψεις των μαθητών, αφού η ματιά τους είναι πιο καθαρή, εν συνεχεία ο πρόεδρος των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στάθηκε στην καθαρή και άδολη ματιά των παιδιών για τα προβλήματα της πόλης που πρέπει να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη οι υπεύθυνοι. Η συντονίστρια της εκδήλωσης και ψυχή του Λαογραφικού Μουσείου κ. Φανή Καλοκαιρινού σημείωσε ότι η εκδήλωση είχε ως στόχο να ενεργοποιήσει τον προβληματισμό των παιδιών, ώστε να αναδείξουν θέματα που αφορούν στην πόλη τους και γενικότερα να ευαισθητοποιήσει τους μαθητές και να τους εμφυσήσει το αίσθημα της συλλογικής ευθύνης, ενώ η υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων ΠΕ Λάρισας κ. Κωνσταντίνα Χατζημίχου εξήγησε τη διαδικασία που ακολουθήθηκε ώστε να καταλήξουν στη βράβευση των μαθητών, ενώ όλοι οι ομιλητές συνεχάρησαν τους μαθητές που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, αλλά και όσους τον διοργάνωσαν. Το 1ο βραβείο κέρδισε η Δέσποινα Γκένα, Ε’ τάξη, 13ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας, το 2ο η Κυριακή–Μαρία Χατζηνίκου, Στ’ τάξη, Δημοτικό Σχολείο Μπακογιάννη, το 3ο ο Γιώργος Ζώης, Δ’ τάξη, 16ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας, το 4ο η Θεοδώρα Τσότσα, Στ’ τάξη, 1ο Δημοτικό Σχολείο Αμπελώνα και το 5ο Ευδοξία Στεργιούλη, Στ΄τάξη, 16ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας. Έπειτα κληρώθηκαν δώρα για τα παιδιά που ήταν στο μουσείο, για να ακολουθήσει παιχνίδι στον προαύλειο χώρο του Λαογραφικού.
Θανάσης Αραμπατζής
Φωτ.: Βασίλης Ντάμπλης
Ακολουθούν τα πέντε άρθρα των μαθητών και μαθητριών που βραβεύτηκαν.
1ο Βραβείο
Δέσποινα Γκένα
Ε1 13ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας
Μια κυριακάτικη βόλτα με τους γονείς μου στον λόφο του Φρουρίου. Κοιτώντας το αρχαίο θέατρο, ελπίζω στο μέλλον να ξαναδώ ηθοποιούς και θεατές, όπως κάποτε.
Προχωρώντας φτάσαμε στις όχθες του ποταμού μας. Παλιά από εδώ πότιζαν τις καλλιέργειες του κάμπου και τώρα. Άραγε σε κάμποσα χρόνια θα ξαναποτίζουν; Τώρα είναι ένα μέρος για περίπατο. Θα ήθελα να βλέπω παιδάκια να κάνουν βαρκάδα!
Δίπλα ακριβώς απλώνεται το καταπράσινο Αλκαζάρ. Δεν υπάρχουν πλέον πουλιά και άγρια ζώα, υπάρχουν όμως όμορφα σιντριβάνια, καταπράσινα δέντρα και παιδάκια να παίζουν και άλλα γυρίζουν από το κολυμβητήριο που υπάρχει εκεί κοντά. Θα μπορούσε κάποτε να γίνει ένα μεγάλο λούνα - παρκ εδώ!
Στην πλατεία Ταχυδρομείου, η παλιά κλινική Κατσίγρα έγινε Ιατρική Σχολή. Τι ωραίο που θα ήταν να σπουδάσω γιατρός στην πόλη μου και να σώζω ζωές σε κάποιο από τα νοσοκομεία μας.
Το ωραιότερο μουσείο του κόσμου, κατά τη γνώμη μου, είναι το Λαογραφικό μας Μουσείο. Έχει συγκεντρωμένους θησαυρούς όλων των εποχών. Η ιστορία της περιοχής μου είναι εκεί.
Στολίδι στην πόλη μας είναι και η Πινακοθήκη, είναι και αυτή δωρεά Λαρισαίου ευεργέτη!
Η πόλη μας συνεχώς μεγαλώνει και εξελίσσεται: Τα μικρά σπίτια έγιναν πολυκατοικίες, τα μικρά δρομάκια έγιναν όμορφοι πεζόδρομοι και μεγάλοι δρόμοι. Τα σχολεία αυξήθηκαν, έχουμε πανεπιστήμιο, τα νοσοκομεία έγιναν δύο, θα ήθελα να γίνουν περισσότερα!
Οραματίζομαι η πόλη να παραμείνει ανθρώπινη όσα χρόνια και να περάσουν!
2ο Βραβείο
Κυριακή - Μαρία Χατζηνίκου
Στ'1 Δημοτικό Σχολείο Μπακογιάννη
Γύρισα μια σελίδα από το βιβλίο και ταξίδεψα 8.000 χρόνια πίσω. Είδα τη μάνα μας τη Λάρισα που στα χώματά της ο Θεός έριξε τον σπόρο του και γεννήθηκε η ομορφιά. Είδα και τον Πηνειό τον ποταμό μας. Τον είδα με κρυστάλλινα νερά να πίνουμε το νερό του. Καθώς ξεφύλλιζα τις σελίδες του έφτασα στο σήμερα. Η όψη της είχε αλλάξει. Δεν θύμιζε τίποτα από τα παλιά. Ήταν αλλιώτικη. Η αθωότητα των προηγούμενων χρόνων είχε χαθεί και μαζί της η φυσική ομορφιά που είχε χαριστεί απλόχερα. Κλείνοντας το βιβλίο οραματίστηκα την πόλη μου πιο όμορφη από ποτέ. Μια πόλη που στην όψη της θα συναντιέται το χθες με το αύριο. Η σύγχρονη Λάρισα θα καλωσορίζει τα παιδιά της με ένα χαμόγελο, θα λάμπει κάτω από το φως του ήλιου και θα στέκεται υπερήφανα όπως της αρμόζει, σαν κυρά της Θεσσαλίας.
3ο Βραβείο
Γιώργος Ζώης
Δ' Τάξη, 16ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας
Ποια είναι για μένα η ομορφότερη πόλη της Ελλάδας; Μα η Λάρισα φυσικά, η πόλη μου. Η πόλη που γεννήθηκα και ζω.
Όπως μου έχει πει ο παππούς μου, αλλά έχω διαβάσει και σε βιβλία, η Λάρισα είναι μια πανάρχαια πόλη με μεγάλη ιστορία. Λέγεται ότι κατοικείται σχεδόν 4.000 χρόνια.
Γι’ αυτό όταν περπατά κανείς στους δρόμους της μπορεί να δει το Αρχαίο Θέατρο, το Μπεζεστένι, το μεγάλο Χαμάμ και άλλα αρχαία μνημεία. Εντύπωση μου έκανε όταν έμαθα ο Πατέρας της Ιατρικής, Ιπποκράτης έζησε και πέθανε στην πόλη μου.
Η Λάρισα είναι ιδανική πόλη για εμάς τα παιδιά. Έχει πολλές πλατείες, όμορφα πάρκα και πεζόδρομους. Μπορούμε να κάνουμε βόλτες, να παίζουμε ποδόσφαιρο, να κάνουμε πατίνι και να περνάμε υπέροχα.
Το γραφικότερο σημείο της πόλης είναι ο Πηνειός ποταμός. Οι βόλτες με τα ποδήλατα δίπλα από αυτόν τα Σαββατοκύριακα είναι οι πιο ευχάριστες στιγμές της εβδομάδας.
Πιστεύω ότι αυτό που λείπει στην πόλη είναι ένα τεράστιο αεροδρόμιο με πολλά αεροπλάνα για να μπορείς εύκολα να ταξιδεύεις σε όποιο μέρος του κόσμου θες, πολύ γρήγορα.
Ονειρεύομαι ότι στο μέλλον η Λάρισα θα γίνει ακόμη ομορφότερη και όλοι να θέλουν να ζήσουν σ' αυτή.
Λοιπόν, αυτή είναι η πόλη που ζω και αγαπώ. Μια πόλη όμορφη. Ελάτε όλοι να τη γνωρίσετε από κοντά και σίγουρα θα την αγαπήσετε κι εσείς!
4ο Βραβείο
Θεοδώρα Τσότσα
Στ' 1ο Δημοτικό Σχολείο Αμπελώνα
Το χωριό μου είναι ο Αμπελώνας. Βρίσκεται στη Θεσσαλία και συγκεκριμένα στον νομό Λαρίσης. Το όνομά του βγαίνει από τα πολλά αμπέλια, που υπάρχουν στην περιοχή. Η παλαιότερη, τουρκική ονομασία του χωριού ήταν Καζακλάρ.
Το Καζακλάρ, ο σημερινός Αμπελώνας, δημιουργήθηκε περίπου το 1423. Τότε ήταν πολύ διαφορετικός από τώρα. Υπήρχαν μεγάλα σπίτια αρχοντικά, πλίθινα, όπου έμεναν όλη η οικογένεια μαζί, γονείς, παιδιά, αδέρφια, ξαδέρφια σε μία αυλή. Τέτοιες αυλές υπάρχουν ακόμη και σήμερα, αλλά τα πλίθινα σπίτια έχουν αντικατασταθεί από νέα και καινούρια.
Ο σημερινός Αμπελώνας έχει μεγαλώσει, είναι ένα υπέροχο καταπράσινο μέρος με πλατείες, πάρκα και εκκλησίες. Στην Κεντρική πλατεία του χωριού βρίσκεται το μεγάλο ρολόι και δίπλα του είναι η πανέμορφη πέτρινη εκκλησία της Παναγίας. Το στολίδι του Αμπελώνα είναι το παλιό σχολείο και σημερινό δημαρχείο. Το δημαρχείο είναι ένα εκθαμβωτικό κτίριο κοντά στο κέντρο.
Στο μέλλον εύχομαι να αλλάξει ακόμα περισσότερο προς το καλύτερο. Θα ήθελα να έχει ένα κολυμβητήριο και ένα σινεμά. Τέλος, η ομορφιά του θα ήθελα να παραμείνει αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων.
5ο Βραβείο
Ευδοξία Στεργιούλη
Στ1 16ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας
Όσα χρόνια και να περάσουν, κάποια πράγματα αλλάζουν σε μια πόλη, άλλα μένουν όμως ίδια. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορείς να περπατήσεις σταθερά αν δεν ξέρεις το παρελθόν. Πόσο μάλλον όταν αυτό αφορά στον ίδιο σου τον τόπο.
Η Λάρισα είναι πανάρχαια πόλη. Κατοικείται 4.000 χρόνια. Έπεσε στους Τούρκους έως το 1881 και έπειτα ελευθερώθηκε από τους Έλληνες. Το 1941 καταστράφηκε από βομβαρδισμούς των Ιταλών. Πηγαίνοντας χρόνια πίσω ταξιδεύουμε σε μία άλλη Λάρισα. Τότε που δεν υπήρχαν πολυκατοικίες και το "πράσινο" κυριαρχούσε σε όλη την πόλη και όχι μόνο στις πλατείες και τα πάρκα. Τα κτίρια είχαν άλλη μορφή. Ήταν αρχοντική και είχαν ταπεινές αυλές. Στους δρόμους κυκλοφορούσαν άμαξες και ελάχιστα αυτοκίνητα. Τα παιδιά έπαιζαν ξέγνοιαστα στις γειτονιές. Οι περισσότεροι δρόμοι ήταν χωματόδρομοι.
Αυτή η εικόνα της παλιάς μου πόλης άλλαξε. Η Λάρισα σήμερα είναι μια σύγχρονη και μοντέρνα πόλη με μεγάλες πλατείες, όμορφα πάρκα, ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία και άλλα πολιτιστικά κέντρα. Μεταμορφώθηκε και εξελίχθηκε. Διαμορφώνεται σε μια σύγχρονη ελληνική μεγαλούπολη. Τώρα η Λάρισα έχει μεγάλες πλατείες, πάρκα, νοσοκομεία, Πανεπιστήμιο και δημόσιες υπηρεσίες. Το Διαχρονικό, το Λαογραφικό Μουσείο, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Είναι η πρώτη πόλη στην Ελλάδα σε ποσοστό πρασίνου και έχει το μεγαλύτερο αρχαίο θέατρο.
Στα επόμενα χρόνια σίγουρα θα υπάρξουν αλλαγές στην πόλη. Ονειρεύομαι την πόλη μου γεμάτη πάρκα και δεσπόζουσες πλατείες για να παίζουν τα παιδιά, καλύτερη πρόσβαση στα ΑΜΕΑ, δροσερά σημεία ξεκούρασης και να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο το μνημείο του Ιπποκράτη, του πατέρα της Ιατρικής.
Όλα αυτά ονειρεύομαι για την πόλη μου, μια πόλη σύγχρονη, καταπράσινη και περιποιημένη. Η πόλη του αύριο.
