«θεωρεί ότι ο συνδικαλισμός ή θα είναι δημιουργικός και θα μπορεί να αποφασίζει και να προτείνει, να αγωνίζεται και να διεκδικεί ή θα επιμένει στην παραταξιακή καθαρότητα και στη δήθεν ιδεολογική επαναστατικότητα και ουσιαστικά στην αδράνεια υπονομεύοντας την κουλτούρα και την αυταξία της συλλογικής και της κινηματικής δράσης και κυρίως την υπόθεση της δημόσιας εκπαίδευσης και του καθοριστικού ρόλου των εκπαιδευτικών».
Υποστηρίζει πως: «Το 18ο Συνέδριο του κλάδου μας ήταν άγονο. Και δεν κυριάρχησε απλά και μόνο ο μονόλογος και η οχύρωση στην παραταξιακή θεώρηση, αλλά δυστυχώς εμφανίστηκαν και φαινόμενα φραστικής βίας και απαξίωσης.
Προφανώς είναι σημάδια περαιτέρω υποβάθμισης του συνδικαλισμού, σε μια περίοδο μάλιστα που είναι αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε. Είναι απαράδεκτο στην κορυφαία συλλογική μας έκφραση να εμφανίζονται αντιεκπαιδευτικές και αντιπαιδαγωγικές συμπεριφορές. Καταθέσαμε θέσεις και προτάσεις – δημοσιευμένες ήδη από τις προσυνεδριακές λειτουργίες μας –, αλλά δεν υπήρξε καμιά διάθεση από τις άλλες παρατάξεις για συνθέσεις και για αποφάσεις.
Είμαστε σταθεροί στην αντίληψή μας ότι τα συνδικάτα πρέπει να συνθέτουν τις επιμέρους παραταξιακές θέσεις. Άλλως δεν έχουν λόγο ύπαρξης και μεταπίπτουν σε σωματεία αδράνειας στην πράξη και επαναστατικότητας στη θεωρία. Έτσι, στη συγκρότηση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΜΕ επιμείναμε στη λογική της διαμόρφωσής του με βάση την αναλογικότητα και την αντιπροσωπευτικότητα των παρατάξεων, όπως διαμορφώθηκαν στο τελευταίο μας Συνέδριο. Με βάση δε την εκλογική καταγραφή θέσαμε υποψηφιότητα για τη θέση του Ειδικού Γραμματέα.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μπορούμε εύκολα με αυτούς τους συσχετισμούς να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΜΕ. Ωστόσο, θα επιμένουμε σταθερά και αταλάντευτα στην κατάθεση θέσεων και προτάσεων και θα εκφράζουμε νοοτροπία συγκλίσεων για να διαμορφώνονται αποφάσεις από το Διοικητικό Συμβούλιο. Θα είμαστε δημιουργικοί σε κάθε ζήτημα, μικρό και μεγάλο και θα συμβάλλουμε σε μια προσπάθεια επαναενεργοποίησης της ΟΛΜΕ.
Τέλος, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους που μας στήριξαν στην προσπάθειά μας, που αποτελεί και ένα μικρό έστω βήμα για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού μας κινήματος».
