Ό,τι συνέβαινε επί δύο χρόνια με την ευθύνη των στείρων αντιλήψεων και πρακτικών και των συγκρουσιακών παραταξιακών μηχανισμών και συσχετισμών δεν θα μπορούσε παρά να εκφραστεί και να εκβάλλει στο Συνέδριο. Η έλλειψη θέσεων και προτάσεων, η απραξία και η αδράνεια του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ επικράτησε και στις διαδικασίες της κορυφαίας συλλογικής έκφρασης του κλάδου μας.
Αλλά η εικόνα ήταν ακόμα πιο απογοητευτική. Το έλλειμμα του δημιουργικού διαλόγου και η άρνηση σύνθεσης των επιμέρους παραταξιακών θέσεων διαμόρφωσε και μια παρακμιακή λειτουργία που απαξίωνε τόσο την αυταξία και την ουσία του συνδικαλισμού όσο και τη φυσιογνωμία και την κουλτούρα των εκπαιδευτικών και της ιστορίας του κλάδου μας.
Διαδικασίες επί διαδικασιών, προκλητικές διακοπές και έλλειψη σεβασμού στους ομιλητές, εντάσεις και προσβλητικές εκφράσεις, απαξιωτικοί υπαινιγμοί, παραλυτικές διαδικασίες και ακόμα σε οριακές περιπτώσεις εκδηλώσεις βίας ήταν τα χαρακτηριστικά στοιχεία του Συνεδρίου.
Όμως – κατά τη γνώμη μας - το έλλειμμα διαλόγου δεν υπονομεύει μόνο τη διαμόρφωση συλλογικών θέσεων, που είναι και η βασική αποστολή του συνδικαλισμού, αλλά και καταδεικνύει έλλειμμα σκέψης! Γιατί κάθε σκέψη αναδύεται και αναπτύσσεται με τη δημιουργική αντιπαράθεση και την αλληλοτροφοδότησή της με κάθε άλλη σκέψη. Αυτό δεν αποτελεί άλλωστε το βασικό ιστό συγκρότησης των κοινωνιών και των κάθε λογής σχέσεων των ανθρώπων;
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους συναδέλφους που μας στήριξαν και μας επανεξέλεξαν στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΜΕ. Είναι για την παράταξή μας μια πράξη ευθύνης και θα ανταποκριθούμε σ’ αυτή με όλες μας τις δυνάμεις».
