Της Λένας Κισσάβου
Στα όρια της ανοχής τους, έχουν φτάσει απλήρωτοι ωρομίσθιοι εκπαιδευτές, για τα δεδουλευμένα από την έναρξη του εξαμήνου, στα δημόσια ΙΕΚ της Λάρισας, με τον αρμόδιο φορέα του κράτους να δηλώνει ότι «φταίει ο σκόπελος της γραφειοκρατίας».
Σε μια εποχή δύσκολου οικονομικού περιβάλλοντος, όπου δίνουν διαρκή αγώνα επιβίωσης για τα προς το ζην, θεωρούν ότι τους εμπαίζουν, με δικαιολογίες που είναι απαράδεκτο και ειρωνικό, να χρησιμοποιεί ο εργοδότης κρατικός φορέας τους, το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας.
Το ποτήρι ξεχείλισε για πολλούς απ΄ αυτούς, σε συνάρτηση και με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη λειτουργία των ΙΕΚ, τα οποία δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο το έργο τους και μαρτυρούν ότι το κράτος «πέφτει» σε αντιφάσεις, καθώς από τη μία διατυμπανίζει την ανάγκη ενίσχυσης της κατάρτισης των νέων και της διά βίου εκπαίδευσης και από την άλλη, επί της ουσίας, δεν ενισχύει αυτές τις δομές εκπαίδευσης ώστε να προσφέρουν το επίπεδο σπουδών που αρμόζει.
Οι εκπαιδευτές, καταθέτουν τόσο το θέμα της καθυστέρησης των μισθών τους όσο και τα «κακώς κείμενα» λειτουργίας των δημόσιων ΙΕΚ, σε επιστολή τους προς το Υπουργείο Παιδείας και προς το ΙΝΕΔΙΒΙΜ και ζητούν άμεση ανταπόκριση.
Πιο συγκεκριμένα, οι εκπαιδεύτριες κ. Φωτεινή Σπανού-Θάνου, καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας και η κ. Φωτεινή Καλαμπάκα, καθηγήτρια Νοσηλευτικής, μας μίλησαν γι’ αυτά και όπως αναφέρουν και στην επιστολή τους: «Σε ό,τι αφορά στην εργασιακή μας σχέση με τον φορέα, από τον οποίο προσλαμβανόμαστε αξιοκρατικά, για να παράσχουμε εκπαιδευτικό έργο, (κατόπιν προκήρυξης, κατάταξης σε πίνακες ανά ειδικότητα, βάσει μορίων σπουδών και διδακτικής - επαγγελματικής εμπειρίας) θεωρούμε επιεικώς ανάρμοστο και αντιδεοντολογικό το γεγονός, ότι αναλαμβάνουμε καθήκοντα, χωρίς προηγουμένως να υπογράφουμε τη σύμβασή μας.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, καταργείται αυτόματα το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε εργαζομένου, να γνωρίζει εκ των προτέρων, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του σε όλα τα επίπεδα, τις ακριβείς ημερομηνίες σύμβασης έργου και την ωριαία αποζημίωσή του, ώστε να αποφασίζει, εάν πραγματικά επιθυμεί να υπογράψει ή όχι. Το γεγονός ότι πολλοί από τους εκπαιδευτές που εργάζονται στα Δ.Ι.Ε.Κ, έχουν συνηθίσει σε αυτή την κακώς κείμενη κατάσταση, ευελπιστώντας μόνο στην καλή διάθεση και την εμπιστοσύνη που αναπτύσσεται από τα χρόνια μεταξύ αυτών και της διεύθυνσης του φορέα, δεν απαλλάσσει κανέναν των ευθυνών του, αλλά και δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση.
Ακόμη και στην περίπτωση του σκοπέλου της γραφειοκρατίας, την οποία επικαλείται η αρμόδια προϊσταμένη του τμήματος, προκειμένου να εξηγήσει, τόσο γιατί καθυστερούν να στείλουν τις συμβάσεις μας στις κατά τόπους διευθύνσεις των ΔΙΕΚ, ώστε να υπογράψουμε εγκαίρως, όσο και γιατί καθυστερεί κατά συνέπεια ο έλεγχος των δικαιολογητικών μας για την επεξεργασία των οικονομικών απολαβών μας, οι ευθύνες των αρμοδίων, για ανεπαρκή διεκπεραίωση διοικητικών αρμοδιοτήτων, παραμένουν μεγάλες.
Παραβλέπουν ωστόσο, πως η στοιχειώδης λογική ενός νοήμονα ανθρώπου, πόσο μάλλον ενός εκπαιδευτικού, αδυνατεί να κατανοήσει και να αποδεχθεί τη γραφειοκρατία ως εμπόδιο, για τη σύνταξη μίας και μοναδικής σύμβασης, η οποία συντάσσεται για όλους τους εκπαιδευτές της χώρας την ίδια χρονική στιγμή!
Οσο για το δεύτερο σκέλος, του πολύ μεγάλου όγκου επεξεργασίας δεδομένων για την αποπληρωμή μας, θα το πιστεύαμε ίσως εάν δεν ξέραμε, ότι για πολλές χιλιάδες περισσότερους μόνιμους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ‘το γραφειοκρατικό σύστημα’, αν και με μεγαλύτερο όγκο δεδομένων, βρίσκει τρόπο να ενημερώνεται και να πληρώνει ανεξαιρέτως σωστά όλες τις περιπτώσεις εκπαιδευτικών, ανά μήνα.
Συμπερασματικά φταίει πρωτίστως το ΙΝΕΔΙΒΙΜ που δεν μπορεί να συντάξει και να αποστείλει εγκαίρως τις συμβάσεις για υπογραφή, για τους λόγους που μόνο αυτό γνωρίζει... Δευτερευόντως, φταίει το ΔΙΕΚ, που αφού δεν έχει υπογεγραμμένες συμβάσεις, πώς να στείλει τα στοιχεία των εκπαιδευτικών για έλεγχο;
Και συνολικά φταίει το σύστημα, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενα του αρμοδίου του οικονομικού τμήματος, λεφτά υπάρχουν.
Σε ό,τι αφορά, τον τρόπο και τον χρόνο πληρωμής μας, ευτυχώς για τα πολύ χειρότερα κακώς κείμενα των προγενέστερων ετών, αυτός ορίζεται, σε εφάπαξ εξόφληση με το πέρας του εξαμήνου και σε εύλογο χρονικό διάστημα ενός μήνα. Να σημειωθεί ωστόσο, ότι έως και σήμερα δεν έχουμε ακόμη πληρωθεί για το φθινοπωρινό εξάμηνο.
Λαμβάνοντας κανείς υπόψη επιπλέον, τα δυσμενή δεδομένα που η οικονομική κρίση έχει επιφέρει, στον καθημερινό μας αγώνα για επιβίωση, κατανοεί προδήλως και πόσο δύσκολο είναι για τον άνεργο εκπαιδευτικό, που διακόπτει την ανεργία του προκειμένου να εργαστεί ως ωρομίσθιος καθηγητής σ’ ένα ΔΙΕΚ, να παραμένει απλήρωτος για διάστημα 6 ή 7 μηνών, από την ημερομηνία πρόσληψής του.
Παρακάμπτοντας λοιπόν γραφειοκρατικούς σκοπέλους και άλλες κωλυσιεργίες και δεδομένης της ύπαρξης των κονδυλίων πληρωμής μας, αιτούμαστε και διεκδικούμε το απολύτως αυτονόητο, μίας ισότιμης, υγιούς και τίμιας εργασιακής σχέσης, που δεν είναι άλλο από τον επιμερισμό της μέχρι πρότινος εφάπαξ αποζημίωσής μας, σε ισόποσες δόσεις εντός του εξαμήνου ή ακόμη καλύτερα τη μηνιαία αποζημίωσή μας, σύμφωνα με τον αντίστοιχο αριθμό δεδουλευμένων ωρών».
ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣΑΦΕΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΥΛΗ ΣΤΑ ΙΕΚ
Παράλληλα καταγγέλλουν: «Σε ό,τι αφορά, την οργάνωση διδασκαλίας και τα υποστηρικτικά υλικά, δηλαδή αναλυτικά προγράμματα σπουδών ανά ειδικότητα και μάθημα, εγχειρίδια διδασκαλίας, σημειώσεις εκπαιδευτικών αλλά και οπτικοακουστική υποστήριξη διδασκαλίας, παρατηρούνται αρκετές αδυναμίες και ασάφειες όπως: έλλειψη αναλυτικού προγράμματος σπουδών σε διάφορα μαθήματα, παντελής έλλειψη εγχειριδίων διδασκαλίας αλλά και προτεινόμενης βιβλιογραφίας, ασάφεια ως προς τον τρόπο σύνταξης και προετοιμασίας σημειώσεων από τους εκπαιδευτικούς και ως προς την υποχρέωση παράδοσής τους στο ΔΙΕΚ, ελλιπής οπτικοακουστικός εξοπλισμός. Όλα αυτά, καθιστούν το έργο της προετοιμασίας και διεξαγωγής των μαθημάτων από την πλευρά του εκπαιδευτικού, ασαφές, συγκεχυμένο, ανεπίκαιρο και μη επιστημονικά τεκμηριωμένο, ενώ την ίδια απήχηση έχει συνεκδοχικά και στους καταρτιζομένους φοιτητές του φορέα, καθιστώντας τον εις βάρος της ποιότητας των εκπαιδευτικών και φοιτητών του, μη ανταγωνιστικό και δεύτερο».
