μιας προσπάθειας τρομοκράτησης των συναδέλφων από όλες τις άλλες παρατάξεις.
Επιστρατεύτηκε οτιδήποτε εκτός λογικής και πραγματικότητας στο όνομα της σκοπιμότητας. Δυστυχώς, αν και από διαφορετικές αφετηρίες, η τοποθέτηση από τη μία μεριά των παρατάξεων ΔΑΚΕ – ΠΕΚ και από την άλλη μεριά Παρεμβάσεις – ΠΑΜΕ συγκλίνουν στο ίδιο πράγμα: Να μην επιτρέψουν στους συλλόγους να διατυπώσουν τη γνώμη τους. Βαφτίζουν τη διατύπωση γνώμης αξιολόγηση, γράφονται εκφοβιστικά άρθρα που μιλάνε για μηνύσεις και δικαστήρια, διαδίδουν ψέματα και ανακρίβειες.
Εμείς από την πρώτη στιγμή, παρά το ότι θεωρούμε υποχώρηση τη σημερινή διαδικασία σε σχέση με το προηγούμενο πλαίσιο, καλέσαμε τους συναδέλφους να πάρουν μέρος και να διατυπώσουν τη γνώμη τους. Υπάρχει όμως μία παράταξη που οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση της.
Γι’ αυτό ρωτάμε τις Παρεμβάσεις/Συνεργαζόμενους τα εξής: τα μέλη τους που είναι υποψήφιοι για διευθυντές δέχονται πως η διαδικασία διατύπωσης γνώμης των συλλόγων συνιστά αξιολόγηση; Αν είναι έτσι, όπως υποστηρίζει η παράταξή τους, γιατί συμμετέχουν και δεν αποσύρουν τις υποψηφιότητές τους; «Για να μη χάσουν τη σειρά τους στον πίνακα;»;, όπως δικαιολογήθηκε ο εκπρόσωπός τους στη Γενική Συνέλευση; Θέλει θυσίες ο αγώνας, συνάδελφοι! Ή έτσι είναι, γιατί έτσι σας βολεύει;
Αν τα μέλη τους επιμένουν να είναι υποψήφιοι διευθυντές, ζητάνε από τους συναδέλφους να διατυπώσουν γνώμη στα σχολεία που ανήκουν οι ίδιοι και στα υπόλοιπα σχολεία να απέχουν της διαδικασίας;
Στην τοποθέτηση διευθυντή στο νεοϊδρυθέν 14ο ΓΕΛ, η θέση του αιρετού τους και της παράταξής τους ήταν να ζητηθεί η γνώμη του συλλόγου. Τότε δεν ήταν αξιολόγηση, ενώ τώρα είναι;
Στη διαδικασία εκλογής υποδιευθυντών, γιατί συμμετέχουν, αφού ο σύλλογος διατυπώνει γνώμη; Θα είναι ξανά υποψήφιοι μέλη της παράταξής τους για τις θέσεις υποδιευθυντών; Πόσο καιρό ακόμη θα λέτε ψέματα πως ο νόμος Βερναρδάκη αφορά στους εκπαιδευτικούς;
Στο νόμο για την αξιολόγηση των δ.υ. (ν.4369/16) στο άρθρο 14, παρ. 2 αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά πως «στις διατάξεις του συστήματος αξιολόγησης του παρόντος δεν υπάγονται οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».
Ο τυχοδιωκτισμός των Παρεμβάσεων/Συνεργαζόμενων δεν έχει όρια και βλάπτει σοβαρά το εκπαιδευτικό κίνημα».