Μετά από δεκαετίες αυταρχισμού και πελατειακών σχέσεων δόθηκε η δυνατότητα –αν και όχι πλήρως- οι Σύλλογοι των εκπαιδευτικών να επιλέγουν το διευθυντή τους. Ανοίγει έτσι ένας δρόμος μιας μεγάλης δημοκρατικής αλλαγής στο σύγχρονο δημόσιο σχολείο, που μπορεί να ολοκληρωθεί με την κατάργηση του καθηκοντολογίου και την παραπέρα αναβάθμιση του ρόλου του Συλλόγου των εκπαιδευτικών, πράγμα που διεκδικεί επί χρόνια το εκπαιδευτικό κίνημα μέσα από τους αγώνες του.
Όμως, η «πολλή» δημοκρατία βλάπτει για τους μηχανισμούς της συντήρησης, που θέλουν το δημόσιο σχολείο αυταρχικό μηχανισμό αναπαραγωγής των κάθε λογής ανισοτήτων και διαιώνισης της καθεστηκυίας τάξης. Αυτοί οι μηχανισμοί, επέλεξαν τη δικαστική οδό για την επαναφορά με δικαστικές αποφάσεις στο «γνώριμο» παρελθόν, με αποτέλεσμα την ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ.
Η πρόκληση είναι μεγάλη! Πρέπει να δοθεί μαχητική απάντηση από Συλλόγους, ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ, και να πάρουν, άμεσα, ξεκάθαρη θέση όλες οι παρατάξεις.
Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, απαιτώντας να διευρυνθεί και να ολοκληρωθεί με αποφασιστικότητα και με βάση τις θέσεις του κλάδου η δημοκρατική στροφή στη διοίκηση των σχολείων, με κυρίαρχο το ρόλο του Συλλόγου διδασκόντων, όχι μόνο στην επιλογή των διευθυντών, αλλά και στα διοικητικά, εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά ζητήματα».
