Αυτό ισχύει και για πολλούς φοιτητές και σπουδαστές, που είτε προσπαθούν να συνδυάσουν σπουδές με εργασία, είτε εγκαταλείπουν τις σπουδές για την εργασία…
Για έναν φοιτητή, το να βρει μια απασχόληση για να μπορεί να βγάλει τα προς το ζην του, αποτελεί το φιλί της ζωής στα οικονομικά του. Μια ευκολία, έναν ελιγμό, ώστε να μπορέσει να βοηθήσει και να ανακουφίσει οικονομικά τον ίδιο αλλά, ενδεχομένως, και την οικογένεια του. «Σίγουρα, προσφέρει μια οικονομική άνεση ένας φοιτητής, να βρει μια απασχόληση για να βγάζει το χαρτζιλίκι του. Αυτό πολλές φορές βέβαια, έρχεται αντιμέτωπο με τις σπουδές του. Τα ωράρια δεν είναι πάντα ευνοϊκά για τις ώρες των σπουδών», λέει ο Σταύρος, φοιτητής στο τμήμα Πληροφορικής του ΤΕΙ Θεσσαλίας .
«Η εύκολη λύση είναι και το εύκολο χρήμα», συμπληρώνει ο Κωνσταντίνος, φοιτητής στο Τμήμα Λογιστικής, του ΤΕΙ. «Οπωσδήποτε βοηθά τον φοιτητή να εργάζεται. Αυτό όμως έχει και άλλη όψη: Πολλές φορές η όρεξη και το μεράκι αλλά και η ευκολία στο να βγάζεις καθημερινά ένα ικανοποιητικό χρηματικό ποσό, σε κάνει άπληστο, με αποτέλεσμα να σε αποπροσανατολίζει, ξεχνώντας ή και εγκαταλείποντας τα μαθήματα και τις σπουδές σου». Το νεαρό της ηλικίας σημαίνει ότι απουσιάζει η εμπειρία, ώστε ο φοιτητής να ακολουθήσει πιστά τις προτεραιότητές του, βάζοντας μπροστά τα «πρέπει», από τα «θέλω» του.
Κι αυτό γιατί, το φάσμα της ανεργίας, ακόμη και ως προοπτική, προκαλεί απόγνωση και φόβο. Ο νέος θέλει από νωρίς να γίνει οικονομικά αυτοδύναμος γι’ αυτό επιλέγει την έξτρα εργασία και απασχόληση. «Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα να εργάζομαι πριν από 6 χρόνια και εξακολουθώ ακόμα και σήμερα» λέει ο Σωτήρης και εξηγεί: «Ξεκίνησα για να έχω το χαρτζιλίκι μου αλλά τελικά η δουλειά με απορρόφησε από τις σπουδές μου. Τώρα βέβαια προσπαθώ να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη. Ξέρω πως στον τομέα μου θα αργήσω να βρω δουλειά για τον λόγο αυτό κάτι έπρεπε να κάνω. Ήταν ένας λόγος να βοηθηθώ και εγώ οικονομικά αλλά και να βοηθήσω και τους δικούς μου».
ΟΠΟΥ ΓΕΡΝΕΙ Η ΖΥΓΑΡΙΑ
Τις περισσότερες φορές οι γονείς καλούνται να αντιμετωπίσουν αυτή τη στάση των παιδιών τους. Οι απόψεις ποικίλουν βέβαια από γονιό σε γονιό, οι απαιτήσεις, άρα και οι συμβουλές διαφέρουν. «Είναι ένα ρίσκο όταν ένα νέο παιδί μπει στην αγορά εργασίας. Δύσκολα ο νέος έχει την εμπειρία να το διαχειριστεί. Φυσικά, το να σπουδάζει αλλά και να εργάζεται παράλληλα είναι κάτι το εποικοδομητικό. Προσπαθεί να βγάλει τα δικά του χρήματα και μάθει να τα διαχειρίζεται. Βοηθάει και τον ίδιο αλλά και την οικογένεια του. Αρκεί όμως να μην παραμελήσει τις σπουδές του» υποστηρίζει ο Κώστας, πατέρας του Δημήτρη, που σπουδάζει στο ΤΕΙ Λάρισας.
«Δύσκολα ένας νέος να καταφέρει να τα συνδυάσει και τα δύο», αντιτείνει ο κ. Χαράλαμπος, πατέρας δύο παιδιών που επίσης σπουδάζουν στο ΤΕΙ Λάρισας. «Ένας νέος έχει όρεξη να δημιουργήσει αλλά δύσκολα να διαχειριστεί τον χρόνο και τον τρόπο που πρέπει. Δεν μπορεί να τα συνδυάσει και τα δύο. Η ζυγαριά κάπου θα γείρει περισσότερο. Προτιμώ τα παιδιά μου να πάρουν το πτυχίο τους και να τα στηρίζω εγώ οικονομικά μέχρι το τέλος των σπουδών τους».
Παρ’ όλα αυτά όμως, υπάρχουν οι νέοι οι οποίοι μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα και να νικήσουν τις προκλήσεις. «Όλα είναι θέμα θέλησης και σωστού προγράμματος» υποστηρίζει η Ελένη φοιτήτρια στη Νοσηλευτική. «Μπορείς να τα συνδυάσεις και τα δύο. Υπάρχουν δυσκολίες σε αυτό, αλλά μπορείς. Όταν θέλεις και πρέπει να τα παντρέψεις αυτά τα δύο, πρέπει να έχεις και τον πλήρη έλεγχο των κινήσεων σου». Ο Κώστας και αυτός με τη σειρά του συμφωνεί ότι «είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Πρέπει να υπάρχει μια συνεννόηση με τον εργοδότη και να αντιλαμβάνεται και αυτός ότι θα πρέπει να γίνεται λίγο πιο συγκαταβατικός στο θέμα με το πρόγραμμα. Οι σπουδές είναι ένα σημαντικό κομμάτι που δεν πρέπει να τις αφήνουμε σε δεύτερη μοίρα».
Γ.Κ.
