Το τρίτο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου χάρισε στα ελληνικά χρώματα η Πηγή Δεβετζή. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια του τριπλούν κατέλαβε την τρίτη θέση με επίδοση 15.23. "Χρυσή" Ολυμπιονίκης η Καμερουνέζα Φρανσουάζ Μπανγκό-Ετονέ με Ολυμπιακό ρεκόρ (15.39). Η αθλήτρια του Ολυμπιακού, μετά το ασημένιο μετάλλιο στην Αθήνα πριν από τέσσερα χρόνια, κατάφερε να ανεβεί και πάλι στο βάθρο, αυτή τη φορά στο τρίτο σκαλί. Στο βάθρο των νικητών θα βρει και πάλι τις δύο αθλήτριες που βρέθηκαν στα μετάλλια και το 2004. Η Καμερουνέζα Φρανσουάζ Μπανγκό-Ετονέ, με εντυπωσιακό άλμα στα 15.39, διατήρησε τον τίτλο της, ενώ η Ρωσίδα Τατιάνα Λεμπέντεβα κέρδισε μία θέση σε σχέση με τους προηγούμενους Αγώνες, καθώς με επίδοση 15.32, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο. Η Δεβετζή έδειξε από νωρίς πως μπορεί να κάνει μεγάλο άλμα, καθώς στην πρώτη της προσπάθεια έφτασε στα 14.96, που την έφερνε στην τέταρτη θέση μετά την ολοκλήρωση του πρώτου άλματος απ' όλες τις αθλήτριες. Στη δεύτερή της προσπάθεια, πέρασε στην πρώτη θέση, αφού το πολύ καλό πάτημα στη βαλβίδα τής επέτρεψε να κάνει άλμα στα 15.23, που αποτελούσε την καλύτερη φετινή της επίδοση, αλλά και την καλύτερη επίδοση φέτος στον κόσμο.
Στη συνέχεια, η Δεβετζή πιέστηκε προκειμένου να σημειώσει μεγαλύτερη επίδοση, γεγονός που την ανάγκασε να κάνει τέσσερις άκυρες στις ισάριθμες προσπάθειες που της είχαν απομείνει.
Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1. Φρανσουάζ Μπανγκό-Ετονέ (Καμερούν) 15.39
2. Τατιάνα Λεμπέντεβα (Ρωσία) 15.32
3. Χρυσοπηγή Δεβετζή (ΕΛΛΑΔΑ) 15.23
4. Όλγα Ριπάκοβα (Καζακστάν) 15.11
5. Γιαργκέλις Σαβίνιε (Κούβα) 15.05
6. Μαρίγια Σέστακ (Σλοβενία) 15.03
7. Βικτόρια Γκούροβα (Ρωσία) 14.77
8. Άννα Πιάτιχ (Ρωσία) 14.73
ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ
Πανευτυχής αλλά με αρκετές κράμπες να ταλαιπωρούν τα ήδη ταλαιπωρημένα πόδια της, εμφανίστηκε η Χρυσοπηγή Δεβετζή, στη μικτή ζώνη αμέσως μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο τριπλούν με άλμα στα 15 μέτρα 23 εκατοστά. Η Δεβετζή, που ήταν δεύτερη στην Αθήνα στο ίδιο αγώνισμα, αποκάλυψε ότι για πρώτη φορά στην καριέρα της ένιωθε έτοιμη να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ, παραδέχθηκε ότι της προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι τόσες αθλήτριες ανέβηκαν πάνω από τα 15 μέτρα, ενώ τόνισε ότι θα είναι παρούσα και στα προκριματικά του μήκους, αύριο το πρωί στοχεύοντας σε έναν ακόμη τελικό.
«Ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση, αλλά δεν περίμενα να πάει έτσι ο αγώνας. Με τίποτα δεν περίμενα να κερδίσει η Καμερουνέζα, αλλά τελικά γίνονται και εκπλήξεις στους αγώνες. Έξι κοπέλες πάνω από τα 15 μέτρα... δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Εντάξει, είμαι ευχαριστημένη που πήρα ένα μετάλλιο. Δεν είναι το χρυσό βέβαια, αλλά δεν πειράζει. Ο στόχος παραμένει υψηλός. Σημασία έχει ότι βρίσκομαι εδώ, συμμετέχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι μία γιορτή για μένα. Έπρεπε να πάρω ένα μετάλλιο για τον εαυτό μου, για τον προπονητή μου, τον Θανάση Σιούτρη που είναι δίπλα μου, για την οικογένειά μου, τον άνδρα μου, όλους τους Έλληνες που με στηρίζουν και με αγαπάνε. Στο διαδίκτυο μου στέλνουν χιλιάδες μηνύματα. Τους ευχαριστώ πολύ. Και τους εκπληκτικούς χορηγούς μου».
Για το γεγονός ότι με το τέλος του αγώνα έβαλε τα κλάματα είπε: «Ήταν κλάματα χαράς και λύπης, γιατί ήταν το τελευταίο άλμα και ήθελα να τα δώσω όλα. Έλεγα μέσα μου, ότι τώρα, μπορώ να το κάνω το μεγάλο άλμα. Αλλά είχα κράμπες και με τα ψυκτικά που μου έβαλαν τα παιδιά, δεν μπορούσαν να ηρεμήσουν τα πόδια μου. Δεν είχα χρόνο. Είχα κάτσει κάτω για να τους κάνω μασάζ, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι δεν είχα χρόνο. Ήμουν τόσο συγκεντρωμένη στον αγώνα, που μπορούσα να κάνω μεγάλη επίδοση. Δεν ξέρω αν ήταν παγκόσμιο ρεκόρ το άκυρό μου, αλλά το κοίταγα και πίστευα ότι μπορούσα να φτάσω ψηλά. Να κάνω παγκόσμιο ρεκόρ. Από τη στιγμή που μετά το τέταρτο άλμα άρχισαν να με πιάνουν κράμπες, δεν μπορούσα να τρέξω. Πήγαινα κουτσαίνοντας. Γι` αυτό έκλαιγα γιατί δεν μπορούσα να βγάλω το τελευταίο άλμα. Αλλά ήταν και κλάμα χαράς, γιατί η Σαβίν που ήταν και η πιο επικίνδυνη αντίπαλος, είχε πηδήξει και πλέον ήμουν οριστικά στο βάθρο. Δεν ήμουν στη δεύτερη θέση για να πω ότι μπορώ να έχω περιθώριο να με περάσει κάποια. Ήμουν 3η οπότε μου βγήκε όλο το άγχος. Η αλήθεια είναι ότι σε όλον τον αγώνα, δεν κοιτούσα τι έκαναν οι άλλες. Κοιτούσα τι έκανα εγώ. Σημασία έχει να φτιάξω λίγο τα πόδια μου, γιατί έχω και μήκος (σ.σ. τα προκριματικά είναι αύριο το πρωί ). Το καλό είναι ότι δεν τραυματίστηκα, απλά με έπιασαν αυτές οι κράμπες. Θα ξεκουραστώ σήμερα για να είμαι έτοιμη για αύριο».
Τελειώνοντας τον αγώνα έπεσε κλαίγοντας στην αγκαλιά των δικών της ανθρώπων που βρίσκονταν στο σημείο του σκάμματος για να τη στηρίξουν: «Συγκινήθηκαν και αυτοί και έκλαιγαν μαζί μου. Ο Θανάσης (Σιούτρης) μου είπε συγχαρητήρια, γιατί κερδίσαμε ακόμη ένα μετάλλιο, το οποίο αυτό έχει και μεγαλύτερη σημασία. Βέβαια, ο στόχος ήταν παραπάνω από 15.30 μ., ένα νέο πανελλήνιο ρεκόρ, αλλά δεν πειράζει. Δεν περίμενα ότι θα γίνει όλο αυτό το πράγμα στον τελικό του τριπλούν».
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν είχε άγχος που η ελληνική αποστολή μέχρι χθες το πρωί δεν είχε πάρει μετάλλιο είπε: «Έμαθα ότι το πρωί πήραν μετάλλιο τα κορίτσια των Yngling. Το μετάλλιο του Πολύμερου το είδα από την τηλεόραση και πραγματικά συγκινήθηκα. Ανατρίχιασα. Συγκινήθηκα τόσο πολύ. Αμέσως από το μυαλό μου πέρασε η σκέψη ότι αυτό που μας λείπει από τη σημερινή συλλογή μεταλλίων είναι το χρυσό. Αλλά εντάξει δεν πειράζει. Σημασία έχει ότι πήραμε μετάλλια και εύχομαι μετάλλια να κατακτήσουν και τα υπόλοιπα παιδιά που μετέχουν στους αγώνες. Όσα περισσότερα μετάλλια πάρουμε τόσο καλύτερα θα είναι τα πράματα για εμάς».
Αναφορικά με το θέμα της Χαλκιά, η Δεβετζή ήταν κατηγορηματική: «Το γεγονός αυτό είναι λυπηρό, όμως θα πω ένα πράγμα... είμαστε ενήλικοι και είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας. Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα».
Όταν η κουβέντα έφτασε στο μήκος, είπε ότι στόχος της είναι να περάσει στον τελικό και στη συνέχεια... ό,τι ήθελε προκύψει. «Το όριο είναι 6.75 μ. για να μπω στον τελικό. Αυτός είναι ο στόχος. Από εκεί και πέρα δεν με νοιάζει. Ό,τι γίνει. Το πρόβλημα με τις κράμπες δεν είναι απαγορευτικό ως προς το να πάρω μέρος στο μήκος. Θα προλάβω».
Οι ελληνικές σημαίες στο σημείο του σκάμματος, δεν ήταν ούτε μία, ούτε δύο και αυτό φυσικά χαροποίησε ιδιαίτερα τη Δεβετζή: «Ελληνικές σημαίες είδα, αλλά αυτό που ήθελα είναι να ακούσω τον εθνικό ύμνο. Γι` αυτό στενοχωρήθηκα τόσο πολύ», ήταν η απάντηση της Ελληνίδας πρωταθλήτριας για να απαντήσει στα σχόλια των δημοσιογράφων πως ότι δεν κατάφερε σήμερα, θα το πετύχει το 2012. «Το 2012 δεν ξέρω αν θα πάρω μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά σίγουρα θα είμαι εκεί, ίσως ως σχολιάστρια, αν με πάρει κανένα κανάλι».
Το τρίτο άλμα, όμως δεν μπορούσε να το ξεχάσει... «Για πρώτη φορά πίστεψα ότι είμαι σε θέση να κάνω παγκόσμιο ρεκόρ. Έπαθα πλάκα με το άλμα μου. Χτυπιόμουν. Πίστεψα ότι έφτασα τα 15.50, πριν δω ότι είναι άκυρο. Τουλάχιστον δεν πήρα και πάλι ασημένιο για να γράψετε ότι ήμουν πάλι δεύτερη. Έχω ποικιλία μεταλλίων, αν και η αλήθεια είναι ότι τρίτα μετάλλια δεν έχω πάρει πολλά».
Κλείνοντας αναφέρθηκε και σε ένα γεγονός που έγινε αμέσως μετά το άλμα της Καμερουνέζας, στα 15 μέτρα 39 εκατοστά. «Κοιταχτήκαμε με τη Λεμπέντεβα και είπαμε ότι εμείς θα προσπαθήσουμε. Μου έδωσε το χέρι και είπε να προσπαθήσουμε εμείς οι δύο ν` αλλάξουμε τη σειρά. Άλλαξε βέβαια η σειρά με μένα και την Τατιάνα, η οποία ήθελα οπωσδήποτε να πάρει μετάλλιο. Για την άλλη δεν με ένοιαζε. Αλλά ήθελα τουλάχιστον εγώ και η Τατιάνα να είμαι στο βάθρο. Πρώτη εγώ, δεύτερη η Τατιάνα και 3η η Καμερουνέζα».
