Φωτ. Β. Ντάμπλης
Το τι σημαίνει το άλογο για τη Λάρισα όλοι το ξέρουν. Η θεσσαλική πρωτεύουσα είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων για το πανέμορφο ζώο που στολίζει το σήμα της πόλης και της ομάδας. Όμως εδώ και κάποιο διάστημα ένα άλογο που βρίσκεται πλέον στη Γερμανία κάνει τη Λάρισα διάσημη και στο εξωτερικό για την ποιότητα της ράτσας. Είναι ο Ασπροπόδης. Ένα δεκάχρονο άλογο που είναι ο μοναδικός δηλωμένος επιβήτορας (με αριθμό δήλωσης DE 398980696197), θεσσαλικής ράτσας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο Ασπροπόδης με τις επιτυχίες του, τις πρόσφατες ανάγκασε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Γερμανίας να ασχοληθούνε με αυτόν αλλά και να αναπτύξουν αρκετά θέματα γύρω από τη θεσσαλική ράτσα αλόγων από την οποία ήταν άλλωστε και το πιο γνωστό άλογο στον κόσμο ο Βουκεφάλας του Μεγαλέξανδρου.
Μια από αυτές τις εφημερίδες και συγκεκριμένα η Rein - Sieg - Rundshau έπεσε στα χέρια μας και αποτέλεσε αφορμή αυτού εδώ του άρθρου. Η εφημερίδα μιλούσε για ένα τουρνουά που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο και εξήρε την παρουσία του ελληνικού αλόγου.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΣΠΡΟΠΟΔΗ
Ο Ασπροπόδης ανήκει στον Λαρισαίο, Ξενοφώντα Κουκομήτρο που εδώ και χρόνια διατηρεί εστιατόριο στη Γερμανία. Η αγάπη του για τα ζώα ήταν πάντα μεγάλη και αυτό δεν τον απέτρεψε να μεταφέρει και το άλογο από τη Λάρισα εκεί. Βέβαια καταλυτικό ρόλο σε αύτο έπαιξε και το γεγονός πως κουμπάρος του είναι ο Δημήτρης (γνωστός φυσικά ως Τάκης) Στανίσης.
«Παλαιότερα το άλογο ζούσε ελεύθερο στην ύπαιθρο και ήταν αρχηγός αγέλης. Για το λόγο αυτό έπρεπε να εκπαιδευτεί καταλλήλως. Η εκπαίδευσή του κόστισε περίπου 23.000 ευρώ αφού μηνιαίως χρειάζεται 700 ευρώ. Ο Ασπροπόδης εκπαιδεύτηκε στο Εκπαιδευτικό Κέντρο Ιπππικής Δεξιοτεχνίας στο Agidienderg με τον διεθνούς φήμης εκπαιδευτή Walter Feldman” αναφέρει το κ. Κουκομήτρος και συνεχίζει:
«Στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη άγνοια για τη συγκεκριμένη φυλή. Τα αφήνουν ελεύθερα με αποτέλεσμα να γίνονται άγρια. Στον Όλυμπο σήμερα υπάρχει μια ολόκληρη αγέλη από τέτοια άλογα. Αυτό που είναι πραγματικά τραγικό είναι ότι κάποιοι με μεγάλα φορτηγά μεταφέρουν τέτοια άλογα, τα περνάνε στην Ιταλία και γίνονται... σαλάμι. Λίγα είναι τα άτομα που ενδιαφέρονται πραγματικά γι’ αυτά τα άλογα. Πρέπει να διασώσουμε ό,τι μπορούμε με σκοπό την αναπαραγωγή τους.
ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΘΕΣΣΑΛΙΚΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ... ΣΤΑΝΙΣΗΣ
Στην Λάρισα όταν μιλάμε για άλογα τότε στο νου έρχεται ένα όνομα. Αυτό του Τάκη Στανίση. Πίσω από το γήπεδο του Ταμπακιακού ο άνθρωπος που έχει δώσει ολόκληρη τη ζωή του για τα τετράποδα έχει το σταύλο του. Συνολικά 130 άλογα εκ των οποίων περισσότερα από τα μισά είναι θεσσαλικού τύπου βρίσκονται υπό την επίβλεψή του. Η «Ε» επισκέφτηκε τη «μήτρα» των θεσσαλικών αλόγων θέλοντας να πάρει τη γνώμη ενός τόσο έμπειρου ανθρώπου σχετικά με τον Ασπροπόδη αλλά και γενικότερα για την κατάσταση της συγκεκριμένης ράτσας.
«Ο Ασπροπόδης γεννήθηκε εδώ. Αφότου έφυγε για τη Γερμανία μας ζητάνε συνεχώς τέτοια άλογα. Δίνει το καλύτερο παράδειγμα και είναι και επιβήτορας. Στο εξωτερικό τα άλογα τα ευνούχιζουν αλλά εγώ δεν θέλω κάτι τέτοιο. Μου αρέσει τα άλογα να βγάζουν τον χαρακτήρα τους και αυτό είναι που τα κάνει ξεχωριστά».
Ξεκίνησε να μας λέει ο Τάκης Στανίσης πριν τον διακόψει κάποιος ζητώντας του πληροφορίες για την αγορά ενός αλόγου. Μας ξάφνιασε απαντώντας του κοφτά πως δεν πουλάει.
«Τα άλογα δεν τα πουλάω εδώ. Αν δω πως κάποιος τα αγαπάει και πως νοιάζεται πραγματικά τότε θα του το χαρίσω με όλη μου την καρδιά. Αν έχει χώρο κι όλας ακόμα καλύτερα. Πλέον τα δίνω στο εξωτερικό που γνωρίζω πως οι συνθήκες είναι ποιοτικές για τα ζώα. Υπάρχει άλλη κουλτούρα» μας εξηγεί.
ΤΟ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΡΑΒΑΝΙ
«Τα θεσσαλικά άλογα έχουν ένα χάρισμα. Έχουν από μόνα τους την ικανότητα να περπατάνε με μια χάρη που τα άλλα άλογα χρειάζονται χρόνια εκπαίδευσης για να το μάθουν. Αυτήν η ξεχωριστή τους ικανότητα ονομάζεται Αραβάνι (δεν είναι τύπος όπως πολλοί θεωρούνε) και στο εξωτερικό λέγεται «Τολτ» μας αναλύει ο Τάκης Στανίσης, δείχνοντάς μας το... πρώτο άλογο της πόλης, αυτό του δημάρχου Κώστα Τζανακούλη, τον Έλληνα, που είναι από τα πιο έμπειρα.
«Όλα αυτά τα άλογα είναι ακόμη πιο περήφανα από τα άλλα για το λόγο του Αραβανίου. Εγώ δεν σταματάω να λέω συνέχεια πως στη Λάρισα πρέπει να διοργανωθούν αγώνες Αραβανίου και να δείξουμε τι διαθέτουμε στην περιοχή.
Περπατώντας δίπλα στο ποτάμι φτάσαμε κοντά στο στάβλο του για να μας δείξει ένα από τα πιο όμορφα άλογα. Ο Πρίγκιπας όνομα και πράγμα. Λευκός, ζωηρός, επιβήτορας γεμάτος ζωή. «Όλα τα άλογα θεσσαλικού τύπου γεννιούνται μαύρα. Στη συνέχεια γίνονται λευκά αν είναι να γίνουν. Είναι ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου τύπου». Ενδιαφέρον...
ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ...
Στη Γερμανία πλέον πολλοί είναι αυτοί που τους εξιτάρει το γεγονός πως τα άλογα του θεσσαλικού τύπου είναι γνήσιοι απόγονοι του Βουκεφάλα αφού αρκετοί ευρωπαίοι είναι λάτρεις της ιστορίας. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν ο Πλούταρχος είχε γράψει ότι ο Φιλόνικος ο Θεσσαλός, ένας έμπορος αλόγων, πρότεινε στον Φίλιππο της Μακεδονίας, να αγοράσει τον Βουκεφάλα για δεκατρία τάλαντα. Η ετυμηγορία των παρευρισκόμενων Μακεδόνων ήταν ότι πρόκειται για ένα άγριο και ατίθασο άλογο, το οποίο κανείς δεν θα μπορούσε να δαμάσει. Ο Φίλιππος ήταν έτοιμος να απορρίψει την προσφορά αν δεν παρέμβαινε ο γιος του Αλέξανδρος. Ο νεαρός τότε Αλέξανδρος παρατηρώντας τη συμπεριφορά του αλόγου, διαπίστωσε ότι φοβόταν τη σκιά του. Έτσι, πλησιάζοντάς το, άρπαξε τα χαλινάρια του και το έστρεψε προς τον ήλιο. Αφού το άλογο δεν έβλεπε την σκιά του, ηρέμησε και έτσι κατάφερε ο Αλέξανδρος να το ιππεύσει. Οι παρευρισκόμενοι ζητωκραύγασαν τον νεαρό Αλέξανδρο και ο πατέρας του Φίλιππος, λένε από τη μεγάλη χαρά του, τον ασπάστηκε και του είπε: «Γιέ μου, ψάξε για βασίλειο αντάξιό σου. Η Μακεδονία είναι μικρό βασίλειο για να σε χωρέσει». Ο Αλέξανδρος ονόμασε το άλογο του Βουκεφάλα, πολύ πιθανόν απο το εύρος του μετώπου του. Ο Βουκεφάλας θα γινόταν το άλογο που τον συντρόφευε για τα επόμενα περίπου 20 χρόνια. Τόσο πολύ αγαπούσε το άλογό του ώστε, όταν εκείνο τραυματίστηκε μοιραία στην μάχη του Υδάσπη, έδωσε το όνομά του σε μια πόλη της Ασίας. Την ονόμασε Βουκεφάλα.
Τρία γράμματα για τον Ασπροπόδη
Τι λένε όμως σε γράμματα που απέστειλαν γι’ αυτόν τρεις Γερμανίδες ιππεύτριές του;
Σάρα Σλέμπους
Γειά σας, το όνομά μου είναι Σάρα Σλέμπους και είμαι 18 ετών. Θέλω να σας μιλήσω για τον Ασπροπόδη. Είναι ένας 10χρονος ψαρής επιβήτορας, ο οποίος ήρθε τον Αύγουστο του 2008 σε εμάς στις ιππικές εγκαταστάσεις του συλλόγου “Haus Rott”. Από την πρώτη ημέρα που ήρθε κοντά μας και ιππεύτηκε, ασχολούμαι μαζί του και τον εκπαιδεύω. Τον Οκτώβριο του 2008 πήρα μέρος στο πρώτο του τουρνουά. Είχαμε επιτυχία και στις δύο εξετάσεις. Πήραμε την έκτη θέση. Ο Ασπροπόδης είναι άλογο που μαθαίνει γρήγορα και είναι πάντα συνεργάσιμος. Έχει πάρα πολύ ενέργεια και αντοχή όχι μόνο στην ιππασία αλλά και στο «Λονζιερέν» όπως και στην ελεύθερη κίνηση. Δεν είναι μόνο στο «ντρεσάζ» καλός αλλά και στο «άλμα». Μπορεί να βασιστεί κάποιος σε αυτόν.
Άννα Λουγγόνια
Είμαι 13 ετών και με λένε Άννα Λουγγόνια. Ιππεύω τον Ασπροπόδη με πάθος και ευχαρίστηση. Ο Ασπροπόδης είναι ένα καλό στη μάθηση άλογο, όπως και στη συνεχώς ανερχόμενη εκπαίδευσή του διότι είναι πάντα συνεργάσιμος. Στο «Ντρεσάζ» αλλά και στο «Άλμα» η ιππασία είναι ευχάριστη μαζί του. Ο Άσπρο έχει κομψή σωματική διάπλαση και έχει ένα περήφανο κεφάλι. Στις 3 Μαΐου του 2009 πήρα μέρος στο Τουρνουά «Hauw - Roh, Troisdorf». Την εξέταση αυτή την περάσαμε και οι δύο με επιτυχία και πήραμε την ένατη θέση. Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτόν αν και δεν έχει μεγάλη εμπειρία. Είναι ένα καταπληκτικό άλογο.
Σαμπίνε Σεέλ
Είμαι η Σαμπίνε Σεέλ και εργάζομαι σαν δασκάλα ιππασίας αλλά παίρνω και μέρος ως κριτικός επιτροπής σε διάφορες εξετάσεις της αθλητικής ιππασίας. Προπονώ τον Ασπροπόδη εδώ και περίπου ένα χρόνο. Από την αρχή συνεργαστήκαμε άνετα και αποτελεσματικά. Ο Ασπροπόδης είναι ένα πολύπλευρο και αποδοτικό άλογο το οποίο ιππεύεται χωρίς πρόβλημα και από παιδιά. Με νέους ιππείς είχε στις μέχρι τώρα συμμετοχές σε τουρνουά πάντα επιτυχίες.
