Φωτ.: Β. Ντάμπλης
Μια καστανή ψηλή κοπέλα με ένα όμορφο «κότσο» στα μαλλιά για αρχή κάνει μια ποδιά (πέρασμα κάτω από τα πόδια), στη συνέχεια ένα τακουνάκι (χτύπημα με το πίσω μέρος της φτέρνας) και για τελείωμα «πιάνει» ένα τέλειο ψαλίδι (ανάποδο γυριστό σουτ). Αν δεν διαβάσει κάποιος τις παρενθέσεις τότε θα υποθέσει κάποιος πως γράφουμε για κάποιο κορίτσι που σχετίζεται με τη μοδιστρική. Καμία σχέση όμως…
Εδώ μιλάμε για ποδόσφαιρο και αφού αρκετοί όροι του αθλήματος σχετίζονται με γυναικείες υποθέσεις οι γυναίκες της Λάρισας αναρωτήθηκαν για το αντίθετο: Γιατί να μην ασχοληθούν ενεργά οι ίδιες με το ποδόσφαιρο; Και μπήκαν στο γήπεδο.
Μια παρέα από νεαρά κορίτσια λοιπόν της περιοχής τις τελευταίες ημέρες προσπαθεί να δημιουργήσει μια γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου που λείπει από την πόλη της Λάρισας τα τελευταία χρόνια. Και λέμε τα τελευταία χρόνια διότι η ομάδα του Κενταύρου που υπήρχε παλαιότερα έχει διαλυθεί από το 2005.
Οι πρώτες προπονήσεις για τη νέα αυτή προσπάθεια διεξάγονται στο κλειστό γήπεδο ποδοσφαίρου του Larissa Sports Center. Εκεί η «ΕτΔ» συνάντησε μερικές κοπέλες και κατέγραψε ορισμένες απόψεις.
ΜΕ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ
Η Βούλα Μαρινοπούλου παίζει αρκετά χρόνια ποδόσφαιρο και έχει παρελθόν τόσο στην Αθήνα όσο και στον Πύργο Ηλείας. Ήταν μάλιστα και στην ομάδα της Λάρισας που υπήρχε έως και πριν μερικά χρόνια: «Πλέον γίνεται μια νέα προσπάθεια να ξεκινήσουμε κάτι καλό. Είδαμε πως υπάρχουν αρκετά κορίτσια με τα ίδια ενδιαφέροντα και αποφασίσαμε να το ξεκινήσουμε» λέει στην «Ε» και συνεχίζει η κάτοχος παράλληλα προπονητικού διπλώματος «στο παρελθόν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που θα τρέξουν για την ομάδα του Κενταύρου και σιγά – σιγά έσβησε από τον ποδοσφαιρικό χάρτη. Πλέον θα προσπαθήσουμε να αγκαλιαστεί αυτήν η προσπάθεια με ανθρώπους που θα μπορούν να προσφέρουν».
Λίγο πιο δίπλα βρισκόταν η Λαρισαία Δώρα Βούλγαρη. Με παρελθόν στις εθνικές ομάδες αλλά και με παρουσία στην Ολυμπιακή ομάδα του 2004 δεν θα μπορούσαμε να μην την ρωτήσουμε σχετικά με την προσπάθεια που γίνεται: «Κακώς διαλύθηκε ο Κένταυρος. Υπήρχαν πολλά κορίτσια που στήριζαν την ομάδα και μάλιστα είχαμε καταφέρει να παίζουμε με μεγάλη αξιοπρέπεια στην κορυφαία κατηγορία» τόνισε και συνεχίζοντας ανέφερε τα εξής: «Προσπαθούμε να δούμε πώς θα μπορούμε να ξαναστήσουμε μια ομάδα και ελπίζω να τα καταφέρουμε. Η Λάρισα έχει ανάγκη μια ομάδα από γυναίκες γιατί το άθλημα είναι αρκετά διαδεδομένο στην περιοχή».
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Τι γίνεται όμως με το γυναικείο ποδόσφαιρο σε πανελλήνια εμβέλεια; Αυτό πρωτοξεκίνησε το 1979 και αναπτύχθηκε ανεπίσημα μέχρι το 1990 όταν και διοργανώθηκε το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα από την ΕΠΟ. Η ιστορία του μπορεί να χωριστεί σε τρεις περιόδους:
1η Περίοδος (1979 -1983): Ιδρύεται τον Σεπτέμβριο του 1979 στη Θεσσαλονίκη η πρώτη γυναικεία ομάδα, η Ολυμπιάς. Λίγο αργότερα ιδρύεται στην Αθήνα η Ολυμπιάδα Κηφισιάς και στη συνέχεια και μέχρι το 1982 άλλες 12 ομάδες με πιο σημαντικές τον Παναθηναϊκό και τη Θεσσαλονίκη 80.
2η Περίοδος (1984 -1989): Αυξάνονται οι ομάδες σε 17 και παίζουν φιλικά παιχνίδια μεταξύ τους. Το 1987 διοργανώνουν ανεπίσημο πανελλήνιο τουρνουά στη Θεσσαλονίκη με συμμετοχή 12 ομάδων και νικήτρια τον ΑΟ Ηλιούπολης Θεσ/νίκης. Τον ίδιο χρόνο διεξάγονται τουρνουά στην Κρήτη και στη Βόρεια Ελλάδα. Το 1988 η ΕΠΟ αναγνωρίζει τα σωματεία και εκδίδει δελτία στις ποδοσφαιρίστριες.
3η Περίοδος (1990 - σήμερα): Διοργανώνονται επίσημα πανελλήνια πρωταθλήματα και οργανώνεται αρχικά εθνική ομάδα γυναικών (1990), έπειτα εθνική νεανίδων (1997) και εθνική κορασίδων (2007). Σήμερα διεξάγεται πανελλήνιο και περιφερειακά πρωταθλήματα, τα γυναικεία σωματεία είναι πάνω από 50 και ο αριθμός των παιχτριών μπορεί να υπολογιστεί μαζί με τις ακαδημίες σε 1.500. Η πρωταθλήτρια ομάδα συμμετέχει στο UEFA Women's Cup.
ΠΑΝΩ ΑΠΟ 40 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΑΙΚΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ… ΘΡΥΛΟΣ
Όσον αφορά στον υπόλοιπο κόσμο το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι γνωστό από πολύ παλιά. Ήδη από τον 19ο αιώνα είχαν αρχίσει να οργανώνονται ομάδες και να γίνονται φιλικοί αγώνες. Παρόλο όμως που στην Αγγλία η ποδοσφαιρική ένωση γυναικών υπάρχει από το 1921, στην υπόλοιπη Ευρώπη ομάδες αρχίζουν να αναπτύσσονται σοβαρά την δεκαετία του 1960. Το 1971 αναγνωρίζεται το γυναικείο ποδόσφαιρο από την UEFA (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου) και σταδιακά διοργανώνονται Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα Εθνικών ομάδων καθώς και ευρωπαϊκό κύπελο συλλόγων. Σήμερα οι γυναίκες ποδοσφαιριστές υπολογίζονται σε 40.000.000 σε παγκόσμιο επίπεδο. Απ’ όλες αυτές όμως μόνο μια μπορεί να χαρακτηριστεί παίκτρια – θρύλος. Αυτήν είναι η Αμερικανίδα Μία Χαμ (Mariel Margaret Hamm). Στα 17 χρόνια που αγωνίστηκε μέτρησε 276 διεθνείς συμμετοχές και 158 γκολ οδηγώντας την ομάδα των ΗΠΑ στην κατάκτηση των Παγκοσμίων Κυπέλλων το 1991 και το 1999 και το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στην Ατλάντα το 1996 και την Αθήνα το 2004. Παράλληλα έχει αναδειχθεί δύο φορές κορυφαία γυναίκα ποδοσφαιριστής του κόσμου από τη FIFA (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου), συμπεριλήφθηκε από το περιοδικό people στους 100 πιο όμορφους ανθρώπους του πλανήτη. Κρέμασε τα παπούτσια της μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας σε ηλικία 32 ετών.
