Λίγα καλαμποκόφυλλα από κάτω και ένα σεντόνι από πάνω. Αυτό ήταν το πρώτο ταπί στη Λάρισα. Έτσι ξεκίνησε η πρώτος αγώνας πάλης με τον Γιώργο Στουκογεώργο να δίνει το πρώτο σύνθημα... Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν πάρα πολλά χρόνια και ευκαιρία να το μάθουμε ήταν η επίσκεψη ενός ανθρώπου που θεωρείται «θρύλος» του αθλήματος στην Ελλάδα, του Πέτρου Γαλακτόπουλου. Ο Γαλακτόπουλος 64 ετών σήμερα, βρέθηκε στη Λάρισα καλεσμένος στις εκδηλώσεις του εξωραϊστικού συλλόγου των Εργατικών Κατοικιών της Γιάννουλης. Χθες αφού επισκέφτηκε και το δήμαρχο της Γιάννουλης άνοιξε την καρδιά του στην «Ε».
ΤΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙΑ, ΤΑ ΛΑΣΤΙΧΑ ΚΑΙ Η ... ΣΑΟΥΝΑ
Ο Πέτρος Γαλακτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Ιανουαρίου 1945 και ήταν το τελευταίο παιδί του Γιάννη και της Δέσποινας οι οποίοι είχαν ακόμη τρεις κόρες, την Σοφία, την Νίνα και την Τασία. "Άκουγα στο ραδιόφωνο και διάβαζα στις εφημερίδες ότι οι Έλληνες παλαιστές έχουν τις περισσότερες ελπίδες για διάκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ρώμης. Έτσι μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να ακολουθήσω αυτό το άθλημα. Πήγα στον Εθνικό μόλις στα 14 μου και από τα 15 μου δούλευα για να ζήσω».
Και ανοίγοντας την κουβέντα για συνθήκες είπε τα εξής: «Παλεύαμε ξυπόλητοι με ένα σορτσάκι, και υπήρξαν φορές που ένιωθα κουρασμένος και απογοητευμένος και μετά τις πρώτες επιτυχίες άρχισα να προετοιμάζομαι για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο το 1964. Έπρεπε να χάσω γρήγορα βάρος, αντί για σάουνα με έβαζαν να τρέχω τεράστιες διαδρομές και μετά να μπαίνω σε ένα αυτοκίνητο, μεσημέρι, με τον ήλιο να καίει μέχρι να ιδρώσω και να χάσω κιλά. Ο ταξιτζής περίμενε ο καημένος και αυτός μέσα στον ήλιο. Όταν έφτασα στο Τόκιο και είδα τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο, είδα τις φόρμες τους, τον εξοπλισμό τους, συγκινήθηκα, έπαθα σοκ. Οι δικές μας οι φόρμες ήταν από τσουβάλια και τα παπούτσια μας από λάστιχα αυτοκινήτων».
ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Στην Ολυμπιάδα του Μεξικού και στην επόμενη του Μονάχου ο Πέτρος Γαλακτόπουλος κατακτά μετάλλια και αυτό προκαλεί μεγάλο ντόρο γύρω από το όνομά του.
Λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στον Καναδά και αφού κερδίζει ακόμα έναν Πανευρωπαϊκό τίτλο, ζητάει να κλείσει την καριέρα του ως πρωταθλητής με την ύψιστη των τιμών. Ζητάει να σηκώσει την ελληνική σημαία. Του την αρνούνται.
* Ήταν μια από τις πιο άσχημες στιγμές στην καριέρα σας;
- Η πιο άσχημη. Γι’ αυτό και σταμάτησα. Μάλιστα ο Διακογιάννης τότε είχε αναρωτηθεί: «Μας πώς θα παλέψουμε τώρα»; Φταίω εγώ που η ακμή μου ως αθλητής και Ολυμπιονίκης συνέπεσε με την επταετία της χούντας στην Ελλάδα; Είναι δυνατόν να χρωματίζουν τον αθλητισμό; Και τότε τους είχα πει το περίφημο «Τι θέλετε; Δεν είμαι ωραίος μήπως; Βάλτε τον Κούρκουλο να παλέψει».
Η ΠΑΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Η πάλη τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, δεν φέρνει μετάλλια και διακρίσεις. Τον ρωτήσαμε πού πιστεύει ότι οφείλεται κάτι τέτοιο και μας απάντησε: «Στην Ελλάδα πλέον δύο είναι οι βασικοί λόγοι. Έχουν γίνει σύλλογοι που πραγματικά δεν υπάρχουν για να βγάζουν αθλητές και οι αθλητές που περνάνε σε διεθνείς διοργανώσεις δεν προκρίνονται με σωστές διαδικασίες. Αυτά είναι τα λάθη που μας κρατάνε πίσω. Αυτοί είναι οι λόγοι που δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί όπως στο παρελθόν» και συνεχίζοντας ανέφερε: «Εγώ θα προτείνω να υπάρχουν δύο βασικοί άξονες πρόκρισης. Νότιας και Βόρειας Ελλάδας. Όχι σε κάθε περιφέρεια και προκρίσεις. Οι καλύτεροι να βρίσκονται όλοι μαζί και να βγαίνουν οι ποιοτικότεροι στην Ελλάδα. Η ομοσπονδία θα πρέπει να κάνει σωστά τη δουλειά της με σωστούς διαιτητές».
* Η Λάρισα και η Θεσσαλία γενικότερα τι σας φέρνει στο μυαλό για την πάλη;
- Έχει προσφέρει πάρα πολλά η ευρύτερη περιοχή στο άθλημα της πάλης. Ποιος ξεχνάει τους αδερφούς Κουτσούμπα, τους Αβράμηδες, τον Κώστα και Θάνο, ο Αποστόλης Μεσακάρης.
* Μετά από τόσα χρόνια στο ταπί, τι σημαίνει η πάλη για εσάς;
- Η πάλη είναι τρόπος ζωής. Διαπλάθει χαρακτήρα. Δεν δίνει μόνο μετάλλια, αλλά φτιάχνει και καλύτερους ανθρώπους.
ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΩΝ
Ο Γαλακτόπουλος ήταν ένας εκ των ιδρυτών του Συλλόγου Ολυμπιονικών Ελλάδας. «Το 1984 προσπαθήσαμε να ιδρύσουμε το σύλλογο αλλά είχαμε μόλις 6 μετάλλια και για να κάνουμε σύλλογο θέλαμε τουλάχιστον 20. Γι’ αυτό βάλαμε και τις 4ες, 5ες και 6ες θέσεις μέσα».
* Ο ρόλος του συλλόγου παραμένει ο ίδιος;
- Ο ρόλος του συλλόγου ήταν και παραμένει η διάδοση του ολυμπιακού ιδεώδους. Τα μετάλλια όμως πλέον είναι πάνω από πενήντα και με τις θέσεις 4, 5, 6 πάνω από διακόσια, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε την Ένωση Μεταλλιούχων Ελλήνων Αθλητών της οποίας είμαι πρόεδρος και έχουμε μια συνεχή συνεργασία με το σύλλογο».
ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Πέτρος Γαλακτόπουλος είναι Έλληνας πρωταθλητής, Ολυμπιονίκης και αργότερα προπονητής της ελληνορωμαϊκής πάλης. Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος το 1965, και πρωτθλητής Βαλκανίων και Ευρώπης το 1972. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 στην πόλη του Μεξικού κατέλαβε την τρίτη θέση στην κατηγορία των 60 κιλών παίρνοντας το χάλκινο μετάλλιο, ενώ στους Ολυμπιακούς του Μονάχου, κατέλαβε τη 2η θέση των 74 κιλών, κερδίζοντας το αργυρό μετάλλιο.
Επίσης είχε συμμετάσχει και σε άλλους διεθνείς πρωταθλητικούς αγώνες όπου και είχε διακριθεί όπως στο Έντμοντον του Καναδά (1970) 3ος, στη Σόφια (1971) 3ος, στην Πολωνία, πρωτάθλημα Ευρώπης (1971) 1ος, και στο Λένινγκραντ (1976) 3ος.
Στη συνέχεια ανέλαβε προπονητής της εθνικής ομάδας της ελληνορωμαϊκής πάλης. Για το εξαίρετο ήθος του είχε μάλιστα επαινεθεί και από τον διεθνή Τύπο. Ο Πέτρος Γαλακτόπουλος τερμάτισε την αθλητική του καριέρα και ξεκίνησε την επιχειρηματική όπου τα πήγε εξίσου περίφημα.
