Βερμούδα, παντόφλα... πρεμιέρα. Όπως και να το κάνουμε έχει κάτι το διαφορετικό η πρώτη αγωνιστική. Είναι σαν το πρώτο ραντεβού με τις γυναίκες. Δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις. Πηγαίνεις με την καλύτερη ψυχολογία αλλά δεν γνωρίζεις πώς θα φύγεις. Ιπτάμενος ή ράκος; Έτσι και στο ποδόσφαιρο. Πηγαίνουν οι φίλαθλοι στην κερκίδα και αν νικήσουν φεύγουν και συζητώντας ως εξής μεταξύ τους:
-Φίλε φέτος θα κάνουμε «παπάδες». Έχουμε ομαδάρα, δεν σου λέω τίποτε άλλο. Ποιος να μας σταματήσει, πες μου;
-Κερδίζουμε την άλλη αγωνιστική τον Θριαμβευτικό στην έδρα μας, πάμε στον Παναγωνιστικό παίρνουμε «διπλό» και μετά στο ντερμπι ρίχνουμε μια τεσσάρα και μετά άντε πιάστε μας. Ίσως και να μην χάσουμε μέχρι τον πρώτο γύρο.
Τι γίνεται όμως όταν η ομάδα χάνει στην πρώτη αγωνιστική. Τότε έρχεται η καταστροφή στις μεταξύ τους συζητήσεις που είναι χαρακτηριστικές:
-Τίποτα, χάλια, μηδέν λέμε. Δεν μπορέσαμε ούτε μπαλιά να αλλάξουμε. Αυτός ο ξένος δεν βλεπόταν. Ο τερματοφύλακας είναι… περιστεράς. Η άμυνα, ελβετικό τυρί. Ωχ, θα μας κόψουν την μπάλα αυτοί εδώ. Δεν ξέρω αν θα έρθω στην επόμενη αγωνιστική. Θα πάθω καρδιά με αυτά που είδα
-Να δούμε αν θα πάρουμε κάνα βαθμό μέχρι τη δέκατη αγωνιστική. Απορώ ποιον θα κερδίσουμε; Πες μου ποιόν; Τον Αήττητο που πήρε μεγάλη «διπλό» μέσα στον Τυφώνα. Μου φαίνεται πως θέλουμε οπωσδήποτε μεταγραφές. Θα πέσουμε. Άσε που ο προπονητής δεν μου φαίνεται και πολύ σόι... Ξυπνάτε ρε (βάζει μια φωνή προς τους παίκτες φεύγοντας πριν ακουστεί το τελευταίο σφύριγμα από το διαιτητή για να κάνει εντύπωση και πετάει σε ένδειξη διαμαρτυρίας το μαξιλαράκι του που το χρησιμοποίησε για τον ήλιο πριν από λίγο με το χαρακτηριστικό ημικυκλικό αυτοσχέδιο κόψιμο).
Έτσι είναι ο Έλληνας ή του ύψους ή του βάθους. Σε μια τέτοια χρονική περίοδο μάλιστα (λίγο οι πρόσφατες διακοπές και λίγο η χαλαρότητα των ημερών) κάνουν τους φιλάθλους όλων των ομάδων να μπαίνουν με την ίδια ψυχολογία στα γήπεδα. Αισιόδοξα και ελαφρώς καλοκαιρινά.
Γι΄ αυτό και η «Ε» πιστή στο ραντεβού της πρώτης αγωνιστικής θα προσπαθήσει να παρουσιάσει στους φίλους της λαρισινής ομάδας τη φετινή ΑΕΛ μέσα από ένα πιο «καλοκαιρινό» πρίσμα...
Κώστας Πηλαδάκης
Ήρθε στη Λάρισα με μαύρα μαλλιά και μέσα σε λίγα χρόνια σχεδόν άσπρισαν. Εδώ και μια πενταετία προσπαθεί να περάσει την ΑΕΛ σε ένα άλλο επίπεδο και οι «εχθροί» του φυτρώνουν σαν τα... μανιτάρια. Το όνειρό του (που είναι το γήπεδο στη Νεάπολη) γίνεται πραγματικότητα και μαζί του πορεύονται οι φίλαθλοι της ομάδας. Γεμάτος άγχος για τις εξελίξεις και αρκετά παραπονιάρης όσον αφορά στα εισιτήρια διαρκείας των τελευταίων ετών και γενικά στην προσέλευση του κόσμου.
Φέτος στεναχωρήθηκε αρκετά με τον αποκλεισμό των «βυσσινί» στην Ισλανδία αλλά αισιοδοξεί πως η σταθερότητα που είχε την περσινή σεζόν θα την ακολουθήσει και φέτος. Του αρέσει να δουλεύει με άτομα για αρκετά χρόνια και δεν αλλάζει προπονητές σαν τα... πουκάμισα. Θα στηρίζει τον Μαρίνο Ουζουνίδη όσο κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει. Θέλει να τον πιστεύουν και να μην τον αγνοούν. Είναι του «σαλονιού» (καθώς το ύφος της δουλειάς του είναι τέτοιο) αλλά στη Λάρισα είναι του... λαού, μιας και του αρέσει να χαλαρώνει σε μαγαζιά απλά, καθημερινά και άκρως ποδοσφαιρικά στέκια.
Μαρίνος Ουζουνίδης
Ο προπονητής που δεν σηκώνει πολλά – πολλά. Με το βαρύ του κομπολόι στον πάγκο και με τα λίγα λόγια. Είναι περισσότερο των πράξεων και όχι των παχιών δηλώσεων. Το απέδειξε άλλωστε πέρυσι. Η ΑΕΛ είχε μια πορεία ρεκόρ αφού παρέμεινε στην 5η θέση σχεδόν για ολόκληρο το πρωτάθλημα. Άλλοι θα το είχαν κάνει σημαία τους. Ωστόσο αυτός ούτε που το έλεγε. Προσπαθεί για το κάτι παραπάνω συνεχώς.
Τον μάστορα τον καλό λένε πως τον κάνουν τα σωστά εργαλεία. Φέτος στο ξεκίνημα αυτός δεν τα έχει τα εργαλεία – παίκτες που θέλει. Παρόλα αυτά στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου ανέφερε πως δεν ψάχνει την παραμικρή δικαιολογία. Δεν θέλει ελαφρυντικά για τον ίδιο. Πιστεύει είπε στους παίκτες που έχει και θα τον δικαιώσουν.
Καταφύγιό του εκτός αγωνιστικών χώρων η γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Είναι οικογενειακός τύπος και δεν του αρέσει να δίνει δικαιώματα στην τοπική κοινωνία.
1. Ντίνο Σερεμέτ
Θέλει να αποδείξει πως ο τραυματισμός στην περσινή σεζόν δεν τον κράτησε πίσω. Ωστόσο έχει μπροστά του ένα Μάλαρτζ και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια από τον Σλοβένο. Είναι 30 ετών και θα φοράει τη φανέλα με το νούμερο 1. Το συμβόλαιό του λήγει τον Ιούνιο του 2010.
2. Μιχάλης Μπουκουβάλας
Τις ευκαιρίες πρέπει να τις αρπάζεις από τα μαλλιά όταν είσαι νέος. Αυτό θέλει να κάνει ο Μιχάλης Μπουκουβάλας. Είναι η συμπάθεια του Τουμέρ Μετίν και το στιλ του το γνωρίζουν οι Λαρισαίοι φίλαθλοι. Αυτό που περιμένουν να δουν ωστόσο είναι το κάτι παραπάνω για να πειστούν περί της αξίας του. Το συμβόλαιο του 21χρόνου παίκτη λήγει τον Ιούνιο του 2011 και φέτος θα φοράει το νούμερο 2.
3. Στέλιος Βενετίδης
Κάθε καλοκαίρι τα ίδια. Τον ζητάνε κάποιοι «μεγάλοι» αλλά αυτός αρνείται πεισματικά να φύγει από τη Λάρισα. Είναι η σύγχρονη επιτομή του παίκτη που παίζει αρκετά για τη φανέλα και τιμάει τους ανθρώπους που τον τίμησαν στα δύσκολα χρόνια. Τη φανέλα με το νούμερο 3 στην πλάτη θα τη φοράει για μια ακόμη σεζόν ο Στέλιος Βενετίδης. Μια αξία σταθερή. Ένα μπακ εγγύηση για τους «βυσσινί».
4. Νίκος Νταμπίζας
Είναι ο αρχηγός. Είναι ο κάπτεν της ΑΕΛ για μια ακόμη φορά. Μαλώνει καμιά φορά με τους φιλάθλους. Τα βάζει με τα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά δεν σταματάει να βάζει και τις φωνές στους ίδιους του, τους συμπαίκτες. Δύσκολος ο ρόλος του τόσο μέσα όσο και έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Όσα χρόνια βρίσκεται η ΑΕΛ ξανά στην Α΄ Εθνική ο Νταμπίζας (με το νούμερο 4 στην πλάτη) φυλάει την τελευταία γραμμή. Όπως όλα δείχνουν φέτος θα είναι η τελευταία του σεζόν. Ποτέ όμως δεν ξέρεις...
5. Ηλίας Κυριακίδης
Ο Ηλίας Κυριακίδης είναι πραγματικά από τους λίγους ποδοσφαιριστές που όταν ανοίγει το στόμα του να κάνει δηλώσεις δεν κάνει ούτε ένα λάθος. Έχει ολοκληρωμένες προτάσεις και απόψεις. Το ίδιο δείχνει και μέσα στο γήπεδο. Ένας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής που το τελευταίο διάστημα όμως κάνει κάποια... νερά. Οι Λαρισαίοι ελπίζουν να ξαναβρεί τον εαυτό του γρήγορα. Η ομάδα τον χρειάζεται.
6. Ντέλσον Φερέιρα
Ήρθε φέτος στην ομάδα και τα όσα δείχνει στα φιλικά τον καθιστούν ως έναν ελπιδοφόρο παίκτη για το χώρο της μεσαίας γραμμής. Στα φιλικά (ειδικά στο τελευταίο με τον ΟΦΗ) φάνηκε πως «βλέπει» γήπεδο, αλλάζει παιχνίδι με ευκολία και εύστοχα. Δεν χρονοτριβεί και αποφεύγει τις επιπολαιότητες. Δεν γυρνάει εύκολα την μπάλα πίσω και έχει επιθετικό στιλ. Περιμένουμε στα επίσημα τώρα.
7. Στέλιος Γιαννακόπουλος
Ξεκίνησε με όρεξη πέρυσι ο Γιαννακόπουλος αλλά κάποιοι τραυματισμοί τον κρατάνε πίσω. Θέλει να κρεμάσει τα παπούτσια με κάτι καλό στην ΑΕΛ. Όχι με τραυματισμούς και γιουχαΐσματα. Είναι παίκτης εγνωσμένης αξίας και δεν του αξίζει τέτοια τύχη. Πέρυσι άλλωστε με τα γκολ του η ΑΕΛ πήρε πολύτιμους εκτός έδρας βαθμούς. Και φέτος έχει ανάγκη την εμπειρία του. Είναι μεγάλος (όχι μόνο σε ηλικία αλλά και σε αξία) παίκτης. Βέβαια το Ολυμπιακό του παρελθόν (οι φήμες για την καλοκαιρινή τούρτα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο πείραξε κόσμο) έχει προβληματίσει κατά διαστήματα μερίδα οπαδών.
8. Νίκος Βλασόπουλος
Στην περσινή χρονιά δεν μπόρεσε να παίξει σε πολλά επίσημα ματς. Ωστόσο φέτος με το «καλημέρα» μπήκε και στα δύο ματς με την ισλανδική ομάδα για το Γιουρόπα Λιγκ και έδειξε πως χρειάζεται δουλειά. Διανύει φέτος το 20ό έτος της ηλικίας του και θα ανήκει στην ΑΕΛ ως τον Ιούνιο του 2013.
10. Σαλίμ Τουάμα
Είναι Ισραηλινός αλλά μην παραξενευτείτε αν το δείτε να κάνει τον σταυρό του σε κάποιο γκολ της ΑΕΛ. Είναι χριστιανός ορθόδοξος και έχει μάλιστα συγγενείς στην Ελλάδα (τον πρώτο ξάδελφο του πατέρα του βρήκε στη χώρα μας).
Πριν από κάποια χρόνια δεν ξέρουμε αν θα έπαιρνε το νούμερο 10. Τα χρόνια έχουν περάσει όμως και τα νούμερα δεν πάνε ανάλογα με τις αξίες και τις θέσεις. Η αξία του Ισραηλινού, Σαλίμ Τουάμα θα φανεί στα επόμενα παιχνίδια και οι περισσότεροι ευελπιστούν πως θα είναι δυνατή. Με την ΑΕΛ θα έχει συμβόλαιο μέχρι το 2012 οπότε θα έχει χρόνο μπροστά του ο διεθνής μέσος.
11. Τουμέρ Μετίν
Καπνίζει, πίνει, βρίζει, μαλώνει, δεν «μασάει» γενικά. Είναι ο Τουμέρ Μετίν απλά. Ο Τούρκος που τόσο αγαπήθηκε στη Λάρισα και ας φωνάζει ο... Πατριωτικός Σύνδεσμος. Δεν υπάρχουν σύνορα στην μπάλα και δη στις οπαδικές συμπάθειες. Καταφέρνει να κάνει φάσεις από το μηδέν και όμως με την ίδια ευκολία μπορεί να καταστρέφει κάτι που φαίνεται εύκολο (θέλοντας να το κάνει εντυπωσιακό). Έτσι είναι οι φίρμες...
12. Δημήτρης Μπαλής
Ο 20χρονος από την Ελασσόνα ήρθε στην ομάδα της ΑΕΛ πολύ μικρός από τα τμήματα υποδομής ακόμα. Ο μέσος που θα φοράει τη φανέλα με το νούμερο 12 στην πλάτη πήρε το βάπτισμα του πυρός σε ηλικία 17 ετών κόντρα στον Ολυμπιακό.
Τη σεζόν 2007-08 αγωνίστηκε ως δανεικός με την ομάδα της Ρόδου στη Γ’ Εθνική (12 συμμετοχές) και το καλοκαίρι του 2008 επέστρεψε στη Λάρισα.
Αγωνίζεται παράλληλα και με την ομάδα Νέων U-21 και είναι κάτι που θέλει να κόψει... σιγά - σιγά όχι μόνο λόγω ηλικίας.
16. Πέτρος Μπαϊμάκης
Γεννήθηκε στη Χαλάστρα και το μόνο που θέλει είναι να μην του κάνει κανένας... χαλάστρα στην ποδοσφαιρική του πορεία. Στην αρχή τα πήγε καλά. Κατάφερε να γίνει διεθνής με την ομάδα των παίδων και στη συνέχεια να πάρει μεταγραφή στην ΑΕΛ. Ο Πέτρος Μπαϊμάκης είναι τερματοφύλακας και ελπίζει κάποια στιγμή να βοηθήσει την πρώτη ομάδα. Φέτος θα είναι άλλωστε η τελευταία του σεζόν με τους Νέους κάτω των 21 ετών.
17. Αλεξάνταρ Σίμιτς
Περίεργη περίπτωση οι Σέρβοι. Αν σου βγούνε όμως την έκανες λαχείο. Έτσι είναι και ο Σίμιτς. Μπορεί να σου κάνει... μαγικά και την άλλη να είναι «χώμα». Αν καταφέρει και «πιάσει» στην ΑΕΛ θα πίνουν όλοι νερό στο όνομά του 29χρονου επιθετικού. Η δουλειά του είναι να βάζει γκολ. Ελπίζουμε να το κάνει γιατί το χρειάζονται οι «βυσσινί». Θα φοράει τη φανέλα με το άλογο στο στήθος εκτός απροόπτου για τα επόμενα τρία χρόνια.
Στη χώρα του υποστηρίζει τον Ερυθρό Αστέρα και το 1991 που πήρε το ευρωπαϊκό βρέθηκε στην οροφή ενός φορτηγού για να πανηγυρίσει. Έτσι έκανε το γύρο του Βελιγραδίου.
18. Αρκάντιους Μάλαρζ
Ο Μοϊκάνας (λόγω του τύπου κουρέματος φυσικά) της ΑΕΛ θα βρίσκεται κάτω από τα δοκάρια. Ο Πολωνός Αρκάδιους Μάλαρτζ μετά από οκτώ ομάδες ήρθε στη Λάρισα για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Ένα από αυτά είναι να τον καλέσουν στην εθνική ομάδα της χώρας του. Ο υψηλόσωμος τερματοφύλακας (έχει ύψος 1.90) στην Ελλάδα έχει ξαναπαίξει σε Ξάνθη, ΠΑΟ, ΟΦΗ και γνωρίζει πολύ καλά σε τι είδους ομάδα ήρθε.
19. Ναϊμ Ααράμπ
Ο αδελφός του Ααράμπ είναι ένα παιδάκι που τριγυρνάει στα επίσημα με τη φανέλα της ΑΕΛ και το νούμερο 19 (του Ναΐμ δηλαδή) και συνεχώς φωνάζει για την ομάδα άσχετα αν δεν ξέρει ελληνικά. Έχει γίνει φανατικός των «βυσσινί» γιατί ο αδελφός του αποτελεί το ίνδαλμά του. Όσον αφορά τώρα στον ίδιο τον Ναΐμ Ααράμπ δεν ξέρουμε αν το ίνδαλμά του είναι ο «διπλανός» του Νίκος Νταμπίζας αλλά δείχνει πως αξίζει να βρίσκεται στους υποψηφίους για τη βασική ενδεκάδα.
21. Ρομέου
Ο θρήσκος της ομάδας. Φοράει ένα μενταγιόν που αναφέρεται στον Ιησού Χριστό. Αντλεί μεγάλη δύναμη από τη θρησκεία και ποδοσφαιρική ποιότητα από την καταγωγή του και το παρελθόν του. Ο Βραζιλιάνος Ρομέου είναι ίσως ο μόνος παίκτης που έχει παίξει μπροστά σε τόσο κόσμο. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως έπαιζε στη Φλουμινένσε η οποία χρησιμοποιεί σαν έδρα το θρυλικό Μαρακανά και στα παιχνίδια με τη Φλαμέγκο πάνω από 100.00 άνθρωποι πάνε στο γήπεδο. Λέτε να φοβηθεί σε έδρες όπως είναι η Τρίπολη;
22. Θοδωρής Τριποτσέρης
Ο Τριποτσέρης πέρυσι ήταν τυχερός γιατί έζησε σαν αντίπαλος (ανήκε στην ομάδα του Λεβαδειακού) μια από τις μεγαλύτερες «εκστρατείες» Λαρισαίων φιλάθλων. Από την στιγμή που είδε 4.000 κόσμου σε έναν εκτός έδρας αγώνα όταν του ήρθε η πρόταση από την ΑΕΛ δεν χρειάστηκε και πολύ χρόνο να πει το ναι. Αδυναμία του οι... συνεντεύξεις αφού έχει δώσει περισσότερες από τους αγώνες που έχει παίξει.
25. Δημήτρης Σωτηρίου
Από τον Φωστήρα στη Λάρισα. Εκεί που ο Σωτηρίου περίμενε μια μεταγραφή σε ομάδα Β’ Εθνικής (όπως ο ίδιος δήλωσε) του ήρθε η πρόταση από τη Λάρισα και την είδε σαν Λαχείο. Ο 23χρονος τερματοφύλακας ξεκίνησε από τον Οπούντιο Μαρτίνου και υπέγραψε συμβόλαιο με τους «βυσσινί» έως και το 2013. Θα προσπαθήσει να μπει σε κάποια παιχνίδια.
26. Δημήτρης Κολοβέτσιος
Από τον Τοξότη στον Τύρναβο και από τον Τύρναβο στην ΑΕΛ. Το όνειρο κάθε πιτσιρικά Λαρισαίου. Η ιδανική εξέλιξη ενός ποδοσφαιριστή αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο του Δημήτρη Κολοβέτσιου. Αυτό που οφείλει τώρα ο ίδιος να κάνει είναι να «μασάει» σίδερα στην άμυνα και τη στήριξη από τους φιλάθλους θα την έχει στα σίγουρα. Παπούτσι από τον τόπο σου...
42. Ματίας Ιγκλέσιας
Ο καρδιοκατακτητής της ΑΕΛ. Μαλλί περιποιημένο, στιλ προσεγμένο. Μαζί με τον Πάρα και τον Σαρμιέντο πέρυσι έκαναν ένα δυνατό αργεντίνικο τριο που σε καμία περίπτωση δεν περνούσε απαρατήρητο τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο. Φέτος είναι μόνος τους αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι, και όσον αφορά στη μεσαία γραμμή δεν νομίζουμε να έχει παράπονο αφού οι συμπαίκτες που θα έχει σε εκείνη τη περιοχή δεν θα τον εκθέσουν.
71. Θανάσης Τσίγκας
Ο Τσίγκας στο... τσιγκέλι. Αφού πρόκειται να πάρουμε άλλους δύο επιθετικούς ο παίκτης ενημερώθηκε μετά τα ματς με την Ρέικιαβικ πως θα είναι σαν τέταρτη επιλογή. Με τα λίγα και τα πολλά του ανοίχτηκε η πόρτα εξόδου εκτός αν τελικά αυτός καθίσει στο συμβόλαιο. Πάντως μέχρι τώρα δεν υπολογίζεται και προπονείται εκτός συνόλου.
77. Παναγιώτης Κατσιαρός
Με το όνομα του Κατσιαρού η ΑΕΛ έχει «γράψει» τη σύγχρονη εκπληκτική πορεία από τη Β’ Εθνική ως την Ευρώπη. Κανείς δεν ξεχνάει πως από τη μέση της χρονιάς στη Β’ Εθνική ο Κατσιαρός έχει προσφέρει πάρα πολλά στην ομάδα. Χαμηλών τόνων πάντα αλλά με κεφάτη διάθεση στις προπονήσεις δεν χάνει την όρεξη για «πείραγμα» προς όλους τους συμπαίκτες του. Φέτος όπως κάθε χρόνο θα δώσει πολύτιμη βοήθεια.
79. Γιώργος Λύτρας
Ο Γιώργος Λύτρας ξεκίνησε από τις Ακαδημίες του Αλεύα και από φέτος το καλοκαίρι ανήκει στην ΑΕΛ. Ψάχνει μια ευκαιρία για να μπορέσει να κάνει θετική εντύπωση. Το αν θα την πάρει είναι στο χέρι του προπονητή του και στο ότι του δείχνει στις προπονήσεις.
92. Σάββας Σιατραβάνης
Ο μέσος της ΑΕΛ μπήκε στον αγώνα στην Ισλανδία, στο 81’ και έγινε ο νεαρότερος Έλληνας παίκτης σε αγώνα των Κυπέλλων Ευρώπης. Ο Σιατραβάνης ήταν 16 ετών, 7 μηνών και 22 ημερών. Ξεπέρασε το ρεκόρ του Σωτήρη Νίνη που στο ματς του Παναθηναϊκού με τη Λανς, στη Γαλλία, τον Φεβρουάριου του 2007 είχε κάνει ευρωπαϊκό ντεμπούτο, 47 ημέρες πριν κλείσει τα 17! Ελπίζουμε να μην μείνει μόνο σε αυτό το ρεκόρ. Να έχουμε και άλλα...
99. Σιμον Αμπουχατζίρα
Ο πρώτος σκόρερ του περσινού ισραηλινού πρωταθλήματος «σκόραρε» και στην προσωπική ζωή πριν τρεις μήνες. Παντρεύτηκε την επί πέντε χρόνια σύντροφό του Ρεούτ και μετά τον μήνα του μέλιτος στη Ρώμη ήρθε στη θεσσαλική πρωτεύουσα και ενθουσιάστηκε από τον κόσμο της «πρώτης» στο Αλκαζάρ. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας έμενε στο ίδιο δωμάτιο με τον Γιαννακόπουλο και φαίνεται πως τον «δασκάλεψε» με αρκετά ποδοσφαιρικά μυστικά.
