Του Γιώργου Ρούστα
Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά κατάγεται από τη Θεσσαλία. Με Λαρισαία μητέρα, και πατέρα Τρικαλινό γιατρό, κουβαλά μαζί του ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία και κατάφερε να το τιμήσει και με το παραπάνω. Ο λόγος για τον εγγονό του Γ.Ι. Κατσίγρα, τον γιατρό Γεώργιο-Ιωάννη Τσιάνο, ο οποίος μετά και την προ ημερών επιτυχή ολοκλήρωση του υπερμαραθώνιου δρόμου, Marathon de Sables, στην έρημο Σαχάρα, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην παγκόσμια ιστορία που έχει ολοκληρώσει τρεις από τις πιο απαιτητικές προκλήσεις του κόσμου κάτω από πολύ διαφορετικές, ακραίες και επικίνδυνες περιβαλλοντικές συνθήκες. Μια ζωή γεμάτη περιπέτεια, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει ταινία και να αποσπάσει πολλά βραβεία, καθώς δεν είναι μόνο οι άθλοι του Γεώργιου-Ιωάννη Τσιάνου, ο οποίος δοκιμάζει και εξερευνεί τα ανθρώπινα όρια, έχοντας επιχειρήσει επιτυχώς ορισμένες από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της γης, αλλά γενικότερα ο τρόπος ζωής του.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Ο Γεώργιος - Ιωάννης Τσιάνος ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη Φλόριντα των Η.Π.Α. Σπούδασε Ανθρώπινη Φυσιολογία στο πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια των Η.Π.Α, και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ανθρώπινη Ιατρική Φυσιολογία σε Αντίξοες Περιβαλλοντικές Συνθήκες στο King’s College του Λονδίνου. Το διδακτορικό του τίτλο τον απέκτησε στη Σκοτία από το πανεπιστήμιο της Γλασκόβης και εξειδικεύτηκε στην Ανθρώπινη Ιατρική Φυσιολογία στο υψόμετρο και το ψύχος έχοντας ολοκληρώσει ερευνητικό έργο στα βουνά της Σκοτίας, των ευρωπαϊκών Άλπεων και των Ιμαλαΐων στην Ασία. Επέστρεψε στην Ελλάδα με προορισμό το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων όπου και ολοκλήρωσε σπουδές στην Ιατρική Σχολή. Παράλληλα εκπαιδεύτηκε σε νοσοκομεία παίδων και ενηλίκων στη Νότιο Αφρική και τις H.Π.A. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο και εργάστηκε στο Fort William στα Highlands της Σκοτίας, στο Εδιμβούργο, και στο Λίνκολν της Αγγλίας. Έχει εργαστεί στους τομείς της Γενικής Χειρουργικής και Χειρουργικής Τραύματος, Επειγόντων Περιστατικών και Γενικής Ιατρικής. Απασχολείται δυναμικά και έχει πιστοποιηθεί στην Ταξιδιωτική Ιατρική και Ιατρική Αποστολών, ενώ παράλληλα με τα ιατρικά του καθήκοντα, διατηρεί το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή του στον ερευνητικό τομέα. Ξεκίνησε τον αθλητισμό από τον χώρο της κολύμβησης και διακρίθηκε στις πισίνες. Συμμετείχε με την εθνική ομάδα σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ενώ παράλληλα υπήρξε πανελληνιονίκης, κάτοχος πανελληνίων ρεκόρ και βαλκανιονίκης. Καθιερώθηκε στον χώρο της υπερμαραθώνιας κολύμβησης ανοιχτής θαλάσσης, ενώ είναι ο πρώτος Έλληνας που έλαβε ποτέ μέρος σε παγκόσμιο πρωτάθλημα μαραθώνιας κολύμβησης ανοιχτής θαλάσσης.
ΟΙ «ΑΘΛΟΙ»
Αυτό που γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι ο Τρικαλινός γιατρός, το 2000 κολύμπησε τη Μάγχη με τον γρηγορότερο χρόνο που καταγράφηκε παγκοσμίως τη χρονιά εκείνη και την καλύτερη ελληνική επίδοση ως σήμερα. Σαν άλλος Ηρακλής αναζητούσε τον επόμενο άθλο του και καθώς ο Ποσειδώνας ήταν θεός των Ελλήνων, είπε να τα βάλει με το Αιγαίο. Το 2011 με αφετηρία το νοτιότερο σημείο της Πελοποννήσου, κολύμπησε ασταμάτητα ως τις ακτές της Κρήτης, καλύπτοντας τη συγκλονιστική απόσταση των 101 χιλιομέτρων, και έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που κατόρθωσε να διασχίσει κολυμπώντας το ανοιχτό Αιγαίο πέλαγος. «Όταν επιτέλους πάτησα στα κοφτερά βράχια του ακρωτηρίου της Κισσάμου, τα πόδια μου σκίστηκαν και μάτωσαν» έγραψε στο facebook. Ο άθλος του ήταν τέτοιος που κανένας κάματος δεν στάθηκε αρκετός να τον γονατίσει.
Είχε προηγηθεί το 2004 η ανάβαση του Έβερεστ, από τη βόρεια και επικίνδυνη διαδρομή του Θιβέτ (έγινε ο πρώτος Έλληνας που ανέβηκε το θρυλικό βουνό). «Εκεί αισθάνθηκα πραγματικά πόσο μικροί είμαστε, παράλληλα με μια ηρεμία και γαλήνη για το ότι τα κατάφερα» είχε δηλώσει.
Και φέτος τον Απρίλιο ολοκλήρωσε τον Marathon de Sables, έναν από τους πιο αντίξοους υπερμαραθώνιους δρόμου στην έρημο Σαχάρα, διάρκειας 7 ημερών, ο οποίος χαρακτηρίζεται από το Discovery Channel ως o σκληρότεροs αγώναs δρόμου στη γη. Κατά τη διάρκεια των αγώνων έγραψε στο facebook: «Η πιο ωραία ώρα της ερήμου είναι τώρα. Στο τελευταίο φως συλλέγει ο νους τα ύστερα της μέρας». Όταν ολοκλήρωσε το εγχείρημά του σημείωσε με νόημα: «Ματωμένος. Λαβωμένος. Κουρασμένος. Πάντα Έλληνας. Πάντα περήφανος».
Απάντηση, ωστόσο, στο ερώτημα για το τι είναι αυτό που τον σπρώχνει να δοκιμάσει τα όριά του, δεν μπορεί να δώσει, αφού ακόμα λέει ότι το αναζητά, με μια πίστη που πηγάζει βαθιά από μέσα του. «Μας φοβίζουν τα λίγα στη ζωή, αλλά λίγα δεν είναι αυτά που ζωή μας δίνουν. Έχω νιώσει ότι κάτι με βοηθάει- αισθάνομαι κάθε φορά ένα ευλογημένο χέρι δίπλα μου», δίνοντας την οριστική απάντηση στο ερώτημα με τον συλλαβισμό, μετά από αίτημα, του προσωπικού του e-mail: «agiosgeorgios…».
Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Βρήκαμε τον Γιώργο-Ιωάννη Τσιάνο στα Τρίκαλα, όπου αναρρώνει από τα τραύματα που αποκόμισε στο σώμα του, διασχίζοντας την έρημο Σαχάρα, ενώ μόλις αποκτήσει τις δυνάμεις του θα αναχωρήσει για την Αγγλία, όπου εργάζεται ως γιατρός. Θα προηγηθούν βέβαια εκδηλώσεις βράβευσής του από τον Δήμο Θήρας στη Σαντορίνη και το Πανεπιστήμιο Θράκης. Αποφεύγει να απαντήσει στο ερώτημά μας «πότε θα βραβευθεί από τη γενέτειρά του, τα Τρίκαλα» (άλλη ερώτηση, ήταν το σχόλιό του) επιβεβαιώνοντας τη γνωστή ρήση «κανείς δεν αγιάζει στον τόπο του». Η ειρωνεία είναι ότι στα Τρίκαλα βρίσκεται μία από τις πιο γνωστές σχολές Φυσικής Αγωγής στην Ελλάδα, όπου επίσης θα μπορούσε να μιλήσει όχι τόσο για τα δικά του επιτεύγματα, αλλά για τις δυνατότητες του ανθρώπινου οργανισμού, όταν η δύναμη της θέλησης είναι μεγάλη. Ο κ. Τσιάνος δηλώνει όμως στην «Ε» πρόθυμος να ανταποκριθεί σε σχετικές προσκλήσεις οργανωμένων φορέων και συλλόγων, καθώς επιθυμεί να μεταλαμπαδεύσει τις αξίες του αγωνίζεσθαι, να εμπνεύσει τη νεολαία στα αθλητικά ιδεώδη. «Είμαι συγκινημένος από την αγάπη και την ανταπόκριση του κόσμου. Ελπίζω η γενικότερη πορεία μου και οι ιδέες που πρεσβεύω να αποτελούν έστω μια σπίθα έμπνευσης για τους συνανθρώπους μου. Πιστεύω στο ομαδικό πνεύμα, και όπως αποδείχτηκε μέσα από αυτό μου το πρόσφατο εγχείρημα, όταν συμβαίνει, πολλαπλασιάζεται η χαρά και μοιράζεται ο πόνος. Ευχαριστώ θερμά και ειλικρινά για την πολύτιμη στήριξη και υποστήριξη» δηλώνει χαρακτηριστικά στην «Ε».
ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΤΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
Ρωτάμε τον 40χρόνο γιατρό για τη σχέση που διατηρεί με τη Λάρισα, στην οποία μεγάλωσε (πέριξ της πλατείας Ταχυδρομείου το πατρικό του) και πήγε τα πρώτα χρόνια σχολείο. «Από τη Λάρισα έχω όμορφες παιδικές αναμνήσεις. Όποτε μου δίνεται η ευκαιρία επισκέπτομαι την Πινακοθήκη, θαυμάζω τα έργα που αποτελούν τη μόνιμη συλλογή του παππού μου (περιλαμβάνει 781 έργα ζωγραφικής, χαρακτικά και σχέδια σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών από τα μέσα του 19ου ως τα μέσα του 20ού αιώνα), συναντώμαι με παλιούς φίλους και συγγενείς.
Θα κλείσουμε τη συζήτηση με τον επόμενο στόχο του: «Όνειρό μου και καθήκον μου, είναι να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως μελλοντικός γιατρός αλλά κι ως Έλληνας πολίτης στη χώρα, αφού ολοκληρώσω την ειδικότητά μου στη χειρουργική, στη Σκοτία. Θα δουλέψω εκεί που πραγματικά με έχουν ανάγκη, όπως σε μικρά χωριά ή ακριτικά νησιά, όπου η ιατρική περίθαλψη είναι ελλιπής». Και φυσικά κοντά στις μεγάλες του αγάπες. Το βουνό και τη θάλασσα…
ΦΩΤ.: Έστω και σ' ένα κομμάτι ξύλου, η ελληνική σημαία στα χέρια του 40χρόνου Έλληνα γιατρού, κυματίζει περήφανα στην έρημο Σαχάρα
