Πριν από έξι χρόνια, την περίοδο 2004-05 η Α’ Ερασιτεχνική κατηγορία αριθμούσε τέσσερις ομάδες από την πόλη της Λάρισας (Αμπελόκηποι, Ανθούπολη, Ηρακλής και Όλυμπος Αγ. Κων/νου), ενώ άλλες πέντε αγωνίζονταν στην Α1 (Πελασγιώτιδα, Λαρισαϊκός, Τοξότης, Ομόνοια και Άρης). Συνολικά δηλαδή, εννέα. Τρία χρόνια αργότερα ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 12 (Αμπελόκηποι, Τοξότης, Όλυμπος, Λαρισαϊκός και Ηρακλής στην Α’ ΕΠΣΛ και Βουκεφάλας, Πανιώνιος, Πελασγιώτιδα, Άρης, Ανθούπολη, Πηνειός και Δυναμό στην Α1).
Μέχρις εκεί όλα καλά, γιατί η συνέχεια κάθε άλλο παρά ενθαρρυντική μπορεί να χαρακτηριστεί για τις ομάδες της πόλης της Λάρισας οι οποίες αρχίζουν σιγά-σιγά να υποχωρούν αγωνιστικά και να συσσωρεύονται στις μικρές κατηγορίες (Β’ και Γ’ ΕΠΣΛ) για να φτάσουμε στην πιο χαρακτηριστική χρονιά το 2009 όταν μόνο μία ομάδα, ο Βουκεφάλας, αγωνίζονταν στην Α’ ΕΠΣΛ.
Αν ανατρέξουμε λίγο πιο παλιά, στη δεκαετία του ’90 για παράδειγμα, θα δούμε τον Τοξότη, την Ανθούπολη, τον Ηρακλή, τον Πηνειό και τους Αμπελόκηπους να έχουν δυναμική παρουσία στη Δ’ Εθνική κατηγορία. Ο δε Απόλλωνας τη διετία 1995-97 διεκδικούσε την άνοδο από τη Γ’ στη Β’ Εθνική, όμως φέτος μετά από 31 χρόνια παρουσίας στη Δ’ Εθνική υποβιβάστηκε στην Α’ Ερασιτεχνική κατηγορία!
Κάποια άλλα σωματεία υποχρεώθηκαν σε αγωνιστική απραξία, όπως ο Ιπποκράτης για έξι ολόκληρα χρόνια (αναμένεται να επαναδραστηριοποιηθεί τη νέα σεζόν), ο Ηρακλής για ένα χρόνο (πέρσι), ενώ παραμένουν σε «χειμέρια νάρκη» η Χαραυγή και ο Ολυμπιακός Σουφλαρίων.
Τη νέα αγωνιστική περίοδο από τις 22 συνολικά ομάδες που δραστηριοποιούνται στην πόλη της Λάρισας δεν θα υπάρχει καμία στη Δ’ Εθνική, στην Α’ Ερασιτεχνική θα αγωνίζονται μόνο δύο, οι Απόλλων, Λαρισαϊκός και στην Α1 τέσσερις, οι Βουκεφάλας, Πανιώνιος, Όλυμπος και Αμπελόκηποι.
Γιατί όμως οι ομάδες της πόλης της Λάρισας τα τελευταία χρόνια καταρρέουν αγωνιστικά; Γιατί η πορεία τους είναι καθοδική; Γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών;
Σ’ αυτά ακριβώς τα καυτά ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις. Όχι εμείς αλλά οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές. Οι παράγοντες των σωματείων. Οι άνθρωποι που ματώνουν καθημερινά για να κρατήσουν ζωντανές τις ομάδες προσφέροντας τη χαρά του ποδοσφαίρου σε εκατοντάδες παιδιά ιδιαίτερα δε στις μέρες που η οικονομική κρίση έχει γονατίσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Μιλήσαμε με προέδρους και διοικητικούς παράγοντες και των 22 ομάδων της πόλης της Λάρισας. Για τους περισσότερους ο κύριος λόγος είναι το οικονομικό και η αντικειμενική αδυναμία της δημοτικής αρχής για καταβολή επιχορήγησης καθώς ο αριθμός των σωματείων είναι πολύ μεγάλος σε αντίθεση με τους μέχρι πρότινος Καποδιστριακούς περιφερειακούς δήμους του νομού που είχαν τη δυνατότητα να επιχορηγούν με σημαντικά ποσά σε ορισμένες περιπτώσεις τις ομάδες τους, ενώ δύο εξίσου σημαντικά προβλήματα είναι η έλλειψη νέων παραγόντων και το γηπεδικό.
Παράλληλα και σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση των ταλέντων, η άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των παραγόντων είναι αρνητική, καθώς θεωρούν ότι τα ταλέντα δεν έχουν την αναμενόμενη εξέλιξη, αφήνοντας, οι περισσότεροι, αιχμές κατά της ΠΑΕ ΑΕΛ και του τρόπου με τον οποίο διαχειρίζεται το σκάουτινγκ, με πρόσφατο παράδειγμα την περίπτωση Ευαγγέλου.
Ας δούμε λοιπόν τι απάντησαν οι εκπρόσωποι των σωματείων στο «τις πταίει» για τον αγωνιστικό μαρασμό των ομάδων, αλλά και τι υποστήριξαν σχετικά με την ανάδειξη και προώθηση των ταλέντων:
(Διευκρινίζεται ότι δεν υπολογίζονται τα σωματεία που ανήκουν μεν στο Δήμο Λαρισαίων αλλά δεν δραστηριοποιούνται στην πόλη όπως οι Άρης Κουλουρίου, Καλαρρύτες, και Μαχητής Τερψιθέας, οι ομάδες που ενσωματώθηκαν στο δήμο Λαρισαίων μετά τον «Καλλικράτη», όπως για παράδειγμα των πρώην δήμων Γιάννουλης και Κοιλάδας καθώς επίσης οι ποδοσφαιρικές ακαδημίες που δεν αγωνίζονται στα ανδρικά πρωταθλήματα της ΕΠΣΛ).
Νίκος Μήτσιου (διοικητικός παράγοντας Πελασγιώτιδας): «Όλα αυτά τα χρόνια οι ομάδες της πόλης της Λάρισας, ακριβώς επειδή είναι πολλές, δεν τυγχάνουν -και δικαίως κατά τη γνώμη μου -επιχορήγησης από το δήμο. Είναι αδύνατον ο οποιοσδήποτε δήμαρχος να δώσει έστω και 100 ευρώ επιχορήγηση σε τόσα πολλά σωματεία. Μιλάμε για περισσότερα από 20 σωματεία. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα από την πλευρά των ομάδων να δώσουν λεφτά και να πάρουν αξιόλογους ποδοσφαιριστές γιατί πλέον τα «πρώτα» ονόματα ζητούν κάτι τρελά νούμερα. Αντίθετα όμως οι ομάδες των περιφερειακών δήμων μπορούσαν να δώσουν αυτά τα ποσά γιατί είχαν μία αρκετά ικανοποιητική επιχορήγηση από το δήμο, υπήρχε παράλληλα και κάποιος σπόνσορας από το χωριό που βοηθούσε την ομάδα και διαφημιζόταν κιόλας, είτε με διάφορους άλλους τρόπους. Οι πολιτικές παρεμβάσεις ήταν τέτοιες που καθιστούσαν πιο εύκολες τις επιχορηγήσεις μέσω του ΟΠΑΠ γιατί στους περιφερειακούς δήμους υπήρχε μόνο μία ομάδα ή το πολύ δύο ενώ εδώ στη Λάρισα πόσες επιχορηγήσεις να δώσει ένα πολιτικό γραφείο; Με την έννοια αυτή λοιπόν είναι καθαρά οικονομικό το θέμα και η εξεύρεση πόρων είναι πάρα πολύ δύσκολη.
Τα σωματεία που λειτουργούν τμήματα υποδομής με αρκετά παιδιά όπως η Πελασγιώτιδα στο πλαίσιο της κοινωνικής τους προσφοράς –δεν είμαστε κερδοφόρες επιχειρήσεις όπως κάποιοι πιστεύουν -έχουν έσοδα τα οποία καλύπτουν με το ζόρι τα έξοδα των προπονητών».
-Για τα ταλέντα: «Η Λάρισα έχει πολλά ταλέντα ωστόσο για το αν αξιοποιηθούν αυτά τα ταλέντα και για το αν προχωρήσουν παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο. Η Πελασγιώτιδα για παράδειγμα έχει δώσει τα τελευταία πέντε χρόνια στην ΑΕΛ έξι ποδοσφαιριστές εκ των οποίων δεν προχώρησε κανένας. Το κλίμα που επικρατεί γενικότερα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι εφόσον έχει ανοίξει τόσο πολύ η αγορά διεθνώς και υπάρχουν έτοιμοι ποδοσφαιριστές μικροί σε ηλικία με πολύ φτηνό μπάτζετ προτιμάς έναν φτηνό έτοιμο ποδοσφαιριστή απ’ το να δημιουργήσεις έναν ποδοσφαιριστή για τον οποίο χρειάζεσαι κόπο, χρόνο και χρήμα. Η εντύπωση που μου δίδεται είναι ότι τα τμήματα υποδομής στις ομάδες της Σούπερ Λιγκ λειτουργούν μόνο και μόνο γιατί είναι υποχρεωτικό να λειτουργούν χωρίς να δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα αν και από κει έπρεπε να ξεκινούν οι διοικήσεις. Παίκτες σαν τον Μακίνουα, σαν τον Ταλ κ.ά. η Λάρισα με λίγη προσοχή στα τμήματα υποδομής- γιατί ξέρω ότι διαθέτει πολύ καλό προπονητικό τιμ -μπορεί να βγάλει αρκεί να μην πέσουμε στη λογική των μάνατζερ και της εύκολης λύσης. Έτσι άλλωστε δημιουργήθηκε και η μεγάλη Λάρισα με πολλή δουλειά και υπομονή. Οι Λαρισαίοι αν δουν ότι γίνεται σοβαρή δουλειά διαθέτουν την υπομονή για να ξαναδούν τη Λάρισα να γίνεται μεγάλη ομάδα».
Βασίλης Αδαμόπουλος (πρόεδρος Ανθούπολης): «Η άποψή μου είναι γνωστή και από χρόνια τεκμηριωμένη. Δεν υπάρχουν γηπεδικοί χώροι. Όλες οι ομάδες έχουν πρόβλημα με τις προπονήσεις σε αντίθεση με τις ομάδες των περιφερειακών δήμων που έχουν γήπεδα. Η ΑΕΔ Νίκαιας για παράδειγμα έχει τρία γήπεδα, η Φαλάνη και αυτή τρία, ο Αμπελώνας δύο κλπ.
Παράλληλα ένας γονιός για να αποφύγει την ταλαιπωρία του στιλ σήμερα κάνουμε προπόνηση εδώ και αύριο εκεί καταφεύγει στις ιδιωτικές ακαδημίες με αποτέλεσμα τα τμήματα υποδομής των ομάδων της πόλης της Λάρισας να έχουν πρόβλημα.
Επίσης ένας ακόμα λόγος είναι η οικονομική επιφάνεια. Στους Καποδιστριακούς δήμους όλες οι ομάδες της περιφέρειας επιχορηγούνταν. Επιπλέον οι κοινωνίες στα χωριά είναι πιο δεμένες και μέσα από διάφορες εκδηλώσεις συγκεντρώνονται σεβαστά ποσά. Εμείς εδώ στη Λάρισα τι να κάνουμε; Κάπου ο κόσμος έχει κουραστεί και με το ποδόσφαιρο.
Πάντως σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι αρκετές ομάδες πιστεύω θα εξαφανιστούν από το χάρτη αν όχι στην αρχή, στη μέση της ερχόμενης περιόδου και δεν μιλάω μόνο στο δήμο της Λάρισας αλλά γενικότερα στο νομό. Και αυτό θα γίνει γιατί μέχρι τώρα με τους Καποδιστριακούς δήμους όλες οι ομάδες των περιφερειακών δήμων επιχορηγούνταν. Τώρα με τους Καλλικρατικούς δήμους οι επιχορηγήσεις θα παύσουν και ο κόσμος οικονομικά υποφέρει».
-Για τα ταλέντα: «Η Λάρισα δεν «στέρεψε» ποτέ από ταλέντα. Πάντα έβγαζε και έχει ταλέντα, απλώς πιστεύω ότι κάπου χαλάει η μαγιά. Το χάος ανάμεσα στις ερασιτεχνικές και τις επαγγελματικές ομάδες είναι τεράστιο πλέον. Ένας λόγος επίσης πολύ σοβαρός είναι ότι όταν τα παιδιά φτάνουν στη β’ Λυκείου οι σχολικές τους υποχρεώσεις τους είναι πάρα πολλές. Για να παίξει κάποιος μπάλα κατά ένα μεγάλο ποσοστό δεν πρέπει να είναι καλός μαθητής. Γιατί ο καλός μαθητής αναγκαστικά θα παρακολουθήσει φροντιστήρια κ.λπ. Θα ρίξει δηλαδή το βάρος στη μελέτη».
Γιώργος Μάλτζαρης (πρόεδρος Ολύμπου Λάρισας): «Πρώτον είναι το οικονομικό γιατί οι ομάδες των κοινοτήτων είχαν μεγάλη οικονομική στήριξη από τους Καποδιστριακούς δήμους και τις κοινότητες και όλοι οι ποδοσφαιριστές πήγαιναν εκεί γιατί τα ποσά που δαπανούνταν ήταν μεγαλύτερα.
Δεύτερον είναι το θέμα το προπονητικό. Όταν με τα χίλια ζόρια μπαίνεις να κάνεις μία προπόνηση μέσα στα γήπεδα. Δεν μπορεί μία ομάδα της Α1 Ερασιτεχνικής να δικαιούται μία προπόνηση την εβδομάδα. Πού θα πας.
Ύστερα εδώ στη Λάρισα οι παράγοντες δίνουν μεγάλη βαρύτητα στις υποδομές για την ανάδειξη και προώθηση παικτών. Θα μπορούσα και εγώ να πάρω τρεις παίκτες να τους πληρώσω και να ανέβω κατηγορία.
-Για τα ταλέντα: «Γιατί οι προπονητές που είναι στην ΕΠΣΛ δεν αξιολογούν όλα τα παιδιά. Για παράδειγμα στη δική μου ομάδα βλέπουν κάποιον και ρωτάνε ποιος είναι αυτός. Αυτός που δεν είδατε εσείς τους απάντησα. Ή δεν βλέπουν ή κάνουν ότι δεν βλέπουν. Όμως δεν είναι μόνο θέμα μικτών ΕΠΣΛ αλλά δεν παύει η μικτή να είναι ο καθρέπτης.
Πάντως θεωρώ ότι στην ΑΕΛ τα τμήματα υποδομής θα πετύχουν. Μπορεί μέχρι τώρα να μην έχουν τα αποτελέσματα που θα έπρεπε αλλά θα πετύχουν».
Διονύσης Τόμπορης (πρόεδρος Άρη Λάρισας): «Ο πρώτος λόγος είναι οικονομικός. Μέχρι πρότινος οι περιφερειακοί δήμοι διακινούσαν ποσά. Βοηθούσαν δηλαδή τις ομάδες τους ποικιλοτρόπως και ποικιλομόρφως. Όταν λοιπόν έχεις ένα μπάτζετ σε μία ομάδα 10.000 ευρώ και αυτά τα αντλείς από το δήμο το περίσσευμά σου το τοποθετείς. Δηλαδή βρίσκεις και 2-3 ανθρώπους να βάλουν 2.000-3.000 ευρώ να κάνεις ορισμένες μεταγραφές, οπότε αυτομάτως κάνοντας μεταγραφές έχεις σαφώς πιο καλή και πιο ανταγωνιστική ομάδα. Τώρα λοιπόν που κόπηκαν αυτά θα αρχίσει η συρρίκνωση υπό την έννοια ότι θα γυρίσουμε στο υγιές ποδόσφαιρο. Και το υγιές ποδόσφαιρο είναι ότι δεν παίρνω λεφτά, δεν δίνω λεφτά».
-Δηλαδή ότι υφίσταντο τα τελευταία χρόνια οι ομάδες της πόλης της Λάρισας θα το υποστούν από δω και πέρα οι ομάδες των Καλλικρατικών δήμων.
«Βέβαια, γιατί δεν μπορούν να δώσουν λεφτά τώρα στις ομάδες. Θα αρχίζουν και θα παίρνουν κιόλας για τη χρήση των γηπέδων για παράδειγμα κ.λπ. Αυτό που έκανε το ΕΑΚΛ θα γίνει και σε μας εδώ. Μην κοιτάνε που δεν το έχουν πει ακόμα. Θα το πούνε. Για να χρησιμοποιείται τις εγκαταστάσεις θα πληρώνεται τόσα. Πόσοι θα αντέξουν;
Δεύτερον, οι οικονομικοί παράγοντες πού είναι; Όλοι έχουν αποσυρθεί. Όταν έχουν προβλήματα στις επιχειρήσεις τους και στα σπίτια τους δεν θα πάνε να ξοδέψουν τα λεφτά τους για να κλοτσάει ο άλλος την μπάλα και να κάνει το κέφι. Γιατί κάπου έχουμε χάσει την έννοια του ερασιτεχνισμού. Θα δούμε πολλά. Έχουν αρχίσει ήδη οι βολιδοσκοπήσεις για συγχωνεύσεις».
-Για τα ταλέντα: «Τα ταλέντα της Λάρισας δεν έχουν την ανάλογη πορεία και εξέλιξη. Αυτό οφείλεται στο ότι ορισμένοι παράγοντες, όχι όλοι, το βλέπουν ευκαιριακά. Δηλαδή δεν έχουν εμπιστοσύνη στο «προϊόν» που δίνουν και ό,τι αρπάξουν. Αλλά ο άλλος δεν δίνει τα λεφτά που ζητούν κι έτσι κόβουν το δρόμο στα παιδιά αντί να το δώσει το παιδί κάνοντας άλλη συμφωνία ή και με λιγότερα λεφτά. Έτσι στέκονται εμπόδιο στην εξέλιξη των παιδιών με αποτέλεσμα να επέρχεται η απογοήτευση. Πέραν αυτού όμως δεν υπάρχει σωστή κατανομή στις μικτές ΕΠΣΛ. Δεν υπάρχει δηλαδή επαφή γιατί κακά τα ψέματα από τις μικτές θα κληθούν στις Εθνικές όσοι αξίζουν. Και δω δηλαδή το βλέπουν ευκαιριακά. Ανάλογα από πού παίρνουμε ψήφους παίρνουμε και παίκτες. Οι μικτές δεν είναι για να προωθηθούν οι επαγγελματικές ομάδες. Είναι για να προωθηθούν τα παιδιά των ερασιτεχνικών ομάδων».
Οδυσσέας Κλάρας (πρόεδρος Πηνειού): «Δεν υπάρχει χρήμα και οι ομάδες είναι αβοήθητες από το Δήμο και τη ΓΓΑ. Επιχορήγηση έχουμε να πάρουμε 2-3 χρόνια. Και ένα άλλο βασικότερο είναι ότι έχουν γίνει οι ακαδημίες που έχουν μαζέψει όλα τα παιδιά και στην ουσία δεν προσφέρουν και τίποτα. Θα πρέπει επίσης να τονίσω ότι όλοι βλέπουμε ότι τα παιδιά είναι στα κομπιούτερ και στα γράμματα και όταν φτάσουν στην ηλικία των 17 χρόνων πηγαίνουν στα Πανεπιστήμια και οι ομάδες μένουν. Πώς θα λειτουργήσουν οι ομάδες; Θα κάνεις μεταγραφές; Οι γυρολόγοι -για τους οποίους εγώ δεν έχω δώσει ευρώ -πρέπει να σταματήσουν. Έρχεται ο ένας παίρνει 2.000, ο άλλος 3.000. Δεν είναι ποδόσφαιρο ερασιτεχνικό αυτό. Γι’ αυτό επιβίωναν οι ομάδες στα χωριά, γιατί οι Δήμοι τις βοηθούσαν. Ενώ εδώ είναι τελείως διαφορετικά. Θέλουν να μας βγάλουν έξω από το γήπεδο ή να πληρώνουμε 50 ευρώ το κάθε παιδί.
Ύστερα είναι η έλλειψη παραγόντων. Στον Πηνειό έμεινα εγώ, στον Τοξότη ο Τουρλακόπουλος που αν αποχωρήσει κι αυτός… Βρίσκονται ορισμένοι νεόκοποι που κάθονται για ένα-δύο χρόνια και φεύγουν. Εγώ έχω κοντά στα 50 χρόνια, βαρέθηκα».
-Για τα ταλέντα: «Δεν υπάρχουν οι άνθρωποι να προωθήσουν τα ταλέντα. Για παράδειγμα αυτές τις ημέρες ακούσαμε κάποια ταλέντα που πήγαν στον Εργοτέλη. Λογικό είναι αυτά τα παιδιά να θέλουν κάπου να πάνε και να θέλουν να παίξουν. Από κει και πέρα δεν υπάρχουν οι άνθρωποι να τα προωθήσουν. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφερθώ στον Γιάννη Αλεξούλη και είναι προς τιμήν του αυτό που θα πω. Τον συνάντησα στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και του είπα για τον Μπλέντι. Μου απάντησε ότι είναι το πρώτο παιδί για το οποίο θα εισηγηθεί στην ΑΕΛ μαζί με άλλα δύο παιδιά. Αν δεν τον πάρουν θα φύγω από την ΑΕΛ μου είχε πει και γι’ αυτό έφυγε».
Γιώργος Καπετάνιος (πρόεδρος Δυναμό): «Το πρόβλημα πάνω απ’ όλα είναι οικονομικό. Εμείς για παράδειγμα που είμαστε στη Γ’ Ερασιτεχνική έχουμε να πάρουμε επιχορήγηση από τότε που ήμασταν στην Α1 Ερασιτεχνική. Αυτά τα λεφτά τα βάζουμε εμείς από την τσέπη μας. Από την Α1 στη Β’ από τη Β’ στη Γ’. Δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ. Και δεν είναι μόνο αυτό. Τρώμε και «σφαλιάρες» από κόκκινες κάρτες και διάφορα άλλα τα οποία για μια αγωνιστική περίοδο το λιγότερο που χρειάζεσαι είναι 5.000-6.000 ευρώ.
Από το Δήμο δεν υπάρχει ούτε ευρώ. Όταν παίζαμε στην Α1 ήμασταν στο δήμο Λαρισαίων. Πέρσι στη Γ’ Ερασιτεχνική κάναμε τα χαρτιά και η ομάδα πήγε στο δήμο Γιάννουλης αλλά τώρα με τον «Καλλικράτη» η Γιάννουλη μπήκε στο δήμο Λαρισαίων. Το μόνο που μας είχε δώσει ο δήμος Λάρισας ήταν τα αποδυτήρια πίσω στο Αλκαζάρ. Επίσης, τώρα που έκοψαν και το αφορολόγητο σταματάνε σιγά-σιγά να υπάρχουν και οι χορηγοί.
Ο λόγος που πήγαμε στη Γιάννουλη ήταν καθαρά το γηπεδικό. Ακόμα και τώρα αν πας στο γήπεδο πίσω από το Αλκαζάρ είναι ξερό. Σκέψου να βάλεις να παίξουν τα μικρά παιδάκια στο ξερό. Σαν τσιμέντο είναι. Το 2005 μας είχαν δώσει και το βοηθητικό στο «Γ. Μητσιμπόνας». Το τρίτο γήπεδο πίσω στο ποτάμι. Στο οποίο πληρώναμε για να κάνουμε έστω και προπόνηση».
-Για τα ταλέντα: «Παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο. Το πόσο ο γονέας γνωρίζει κάποιους και τη βοήθεια που θα έχει ο μικρός ποδοσφαιριστής από την ομάδα του. Εγώ έπαιζα 12 χρόνια στον Απόλλωνα. Έχω πάει και στη Μικτή και στην Εθνική αλλά μόνο για να δοκιμαστώ αλλά έπαιξαν ποδοσφαιριστές που δεν ξέρουν ότι η μπάλα μέσα έχει αέρα. Το είδα ζωντανά αυτό και απογοητεύθηκα. Γι’ αυτό είπα καλύτερα να ασχοληθώ με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο εδώ γύρω-γύρω στο χωριό μας παρά να τρέχω από δω και από κει γιατί κέρδος δεν υπάρχει».
Ανδρέας Μπαλανίκας (πρόεδρος Αμπελοκήπων): «Ο βασικός λόγος είναι το οικονομικό. Δεν υπάρχουν πόροι, δεν υπάρχουν λεφτά. Δεν βοηθάνε οι γειτονιές ή ο Δήμος. Δεν υπάρχουν χορηγίες. Αντίθετα στα χωριά έχουν επιχορηγήσεις από τις κοινότητες και τους περιφερειακούς δήμους και γι’ αυτό συντηρούνται.
Η έλλειψη παραγόντων είναι επίσης ένας βασικός λόγος. Εμείς εδώ σαν νέα διοίκηση παλεύουμε μόνοι μας».
-Για τα ταλέντα: «Και δω το οικονομικό επηρεάζει την κατάσταση. Δεν υπάρχουν λεφτά να πάρουμε γυμναστές-προπονητές οι οποίοι θα πάρουν τα παιδιά και να τα κάνουν καλύτερα. Γι’ αυτό και παραμένουν ταλέντα».
Γιώργος Κύργιας (διοικητικός παράγοντας Διογένη): «Δύο είναι οι βασικοί λόγοι. Ο πρώτος ότι δεν υπάρχουν γήπεδα για να προπονηθούμε. Προπονούμαστε πίσω από τέρματα, σε διαδρόμους, σε γήπεδα μπάσκετ κ.λπ. Το δεύτερο είναι ότι οι ομάδες των περιφερειακών δήμων τόσα χρόνια επιχορηγούνταν. Σίγουρα στην πόλη η νεολαία έχει και άλλα ενδιαφέροντα και δεν δίνουν πλέον μεγάλη βάση στον αθλητισμό. Έχουν άλλα ενδιαφέροντα».
-Για τα ταλέντα: «Η Λάρισα είναι μία πόλη με μεγάλο κατά κεφαλήν εισόδημα γεγονός που σημαίνει ότι η νεολαία περνάει καλά και πλέον ο Νεοέλληνας δεν θέλει να ιδρώνει. Γι’ αυτό δεν υπάρχουν ταλέντα γιατί δεν ασχολούνται. Το ποδόσφαιρο είναι για τη φτωχολογιά. Γι’ αυτό βλέπεις οι καλύτεροι παίκτες σε κάθε ομάδα είναι Αλβανοί. Εγώ δεν βλέπω ταλέντα που να μπορούν να παίξουν στην ΑΕΛ σαν τους Βαλαώρα, Μητσιμπόνα κ.λπ. που έπαιξαν κάποτε στην ομάδα της Λάρισας. Το ποδόσφαιρο είναι για τους φτωχούς να ιδρώνουν και να παίζουν από αγάπη».
Στέλιος Μπράτσος (πρόεδρος Λάρισα ’88): «Δεν υπάρχουν παράγοντες για να στηρίξουν τα σωματεία, ενώ τα έσοδα που τυχόν έχουν οι ομάδες από την προώθηση των ταλέντων δεν επενδύονται στις ίδιες τις ομάδες στο βαθμό που θα έπρεπε. Φυσικά το πρόβλημα των γηπέδων είναι και αυτό σημαντικό αφού τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να παίξουν σε ξερά γήπεδα.
Επίσης καλό θα είναι η πολιτεία να βρίσκεται κοντά στα σωματεία. Από τότε που στο ερασιτεχνικό άρχισαν να δίνουν λεφτά σε παίκτες χάλασε το τοπικό ποδόσφαιρο».
-Για τα ταλέντα: «Τα ταλέντα προωθούνται αλλά με λάθος τρόπο. Ένα ταλέντο για να παίξει σε κάποια ομάδα έπρεπε να δώσει λεφτά ο πατέρας. Αυτό γινόταν και πριν 10-15 χρόνια αλλά και τώρα. Τάζουν για να παίξουν τα παιδιά τους μπάλα. Η Λάρισα έχει ταλέντα και μάλιστα πάρα πολλά, τα οποία αν τα προσέξουμε μπορούμε να επανδρώσουμε πολλές ομάδες. Έρχονται από άλλες πόλεις και τα παίρνουν ενώ οι δικοί μας δεν μπορούν να τα αξιοποιήσουν. Γιατί ο Εργοτέλης να πάρει παιδιά από δω ή ο Ατρόμητος; Γιατί;».
Γιώργος Καπετάνιος (πρόεδρος Ιπποκράτη): «Πρώτον, δεν υπάρχουν πλέον οι μεγάλοι πρόεδροι που έβαζαν κάποτε τα λεφτά τους και έφερναν παίκτες από τα χωριά και κατά δεύτερον, τα παιδιά της πόλης της Λάρισας δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο όσο παλιά. Ποδοσφαιριστές δεν βγαίνουν από τα 5x5. Ποδοσφαιριστές βγαίνουν από τις αλάνες».
-Για τα ταλέντα: «Για μένα δεν έχουν καμία εξέλιξη. Δεν ξέρω πού οφείλεται αυτό. Στους προπονητές ή στο ότι γενικότερα ο Έλληνας όταν φτάνει σε μια ηλικία γίνεται φίρμα. Πάντως κάπου εκεί είναι το πρόβλημα. Γιατί αν πάρουμε για παράδειγμα τις Εθνικές ομάδες, στις μικρότερες ηλικίες πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη.
Γιάννης Μπατζόλας (πρόεδρος Βουκεφάλα): «Το πρόβλημα είναι οικονομικό. Εμείς πέρσι σαν ομάδα της Λάρισας δεν είχαμε καμία βοήθεια-επιχορήγηση από το Δήμο, ενώ από επιχειρηματίες-χορηγούς τα έσοδα ήταν πενιχρά, ούτε καν να βγει το μπάτζετ της χρονιάς. Αντίθετα στα χωριά ξέρουμε ότι υπάρχει μια αρρώστια κι ένα πάθος για το ποδόσφαιρο και λίγο πολύ ο καθένας βοηθάει. Όταν βλέπουμε ομάδες της Α1 Ερασιτεχνικής από χωριά έχουν πολλαπλάσιο μπάτζετ σε σχέση με ομάδες της πόλης της Λάρισας που αγωνίζονται στην Α’ Ερασιτεχνική καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει.
Παράλληλα και η έλλειψη παραγόντων είναι ένας σοβαρός λόγος. Δηλαδή κάποιοι δεν διαθέτουν έστω και λίγο από το χρόνο τους πόσο μάλλον χρήματα».
-Για τα ταλέντα: «Παρατηρώντας τις εξελίξεις με το θέμα του Ευαγγέλου προφανώς κάτι δεν γίνεται σωστά στο τμήμα σκάουτινγκ της ΑΕΛ. Ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό το ενδιαφέρον του Εργοτέλη και κανείς δεν ασχολήθηκε από την ΑΕΛ; Όλοι έβλεπαν ότι σε κάθε παιχνίδι ο Ευαγγέλου έβαζε 2 ή 3 γκολ. Έχει πάρει παίκτες η ΑΕΛ από το νομό, απλά αφήνει να φύγουν και πολλά ταλέντα.
Γενικότερα η Λάρισα στο θέμα της ανάδειξης ταλέντων πάσχει από υποδομές. Ενώ προπονητές με γνώσεις και ικανότητες υπάρχουν. Επίσης βλέπω πολλά ταλέντα να μπαίνουν από πολύ νωρίς στο τζόγο με τα χρήματα να αλλοιώνονται. Γιατί όταν ένας μικρός 15-16 χρονών που θεωρείται ταλέντο παίρνει 5.000-6.000 ευρώ το χρόνο δεν θα έχει μυαλό να παίξει μπάλα στη συνέχεια».
Κώστας Πλατανιώτης (πρόεδρος Προοδευτικής): «Ούτε παράγοντες υπάρχουν ούτε ενδιαφέρον υπάρχει. Δεν υπάρχει ενίσχυση από την πολιτεία, ενώ ο Δήμος έκανε μια προσπάθεια να δώσει κάποια χρήματα αλλά αυτά δεν έφτασαν ούτε για να κεράσεις τους ποδοσφαιριστές. Μόνο από την τσέπη μας.
Όλες οι ομάδες λειτουργούν σπασμωδικά με έναν, δύο, τρεις το πολύ παράγοντες. Φέτος έγινε και μία παρατυπία θα έλεγα γιατί ενώ δόθηκαν στην Α’ και στην Α1 Ερασιτεχνική κάποια χρήματα, στη Β’ και στη Γ’ δεν δόθηκε τίποτα. Κι όταν ρώτησα τον πρόεδρο της ΕΠΣΛ μου είπε ότι έπρεπε να τα μοιράσουμε αλλά περιμέναμε να μας δώσουν κι άλλα. Τώρα το έπρεπε με το τι έγινε του λέω είναι μέρα με τη νύχτα.
Το ερασιτεχνικό βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο. Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον».
-Για τα ταλέντα: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει σωστή αξιολόγηση για να έχουν την ανάλογη πορεία. Και κάτι άλλο. Για μας και για τη Θύελλα κάποτε ο Γιάννης Λάτσιος φρόντισε να γίνει το Θεσσαλικό γήπεδο. Εμείς δεν το είδαμε ποτέ. Παίξαμε εκεί κάποιους αγώνες και τελειώσαμε. Είμαστε περιφερόμενος θίασος».
Λάμπρος Μαυραντζάς (Αστραπή Ν. Πολιτείας): «Kαταρχήν είναι το γηπεδικό. Οι σύλλογοι που έχουν τμήματα υποδομής δεν έχουν χώρους για προπόνηση. Είναι ένα σημαντικό πρόβλημα και πιστεύω ότι την ευθύνη τη φέρει μέχρι ένα σημείο ο ΑΟΔΛ.
Ένα δεύτερο κομμάτι είναι το οικονομικό που σαφώς καίει τα σωματεία. Τα τελευταία τρία χρόνια η Πολιτεία δεν έχει κάνει τίποτα. Αντίθετα οι ομάδες των Καποδιστριακών δήμων συντηρούνταν από τους Δήμους. Θα το δούμε αυτό στην πράξη φέτος με τον Καλλικράτη.
Τέλος, δεν υπάρχουν νέοι παράγοντες. Άνθρωποι του χώρου όπως ο κ. Τουρλακόπουλος για παράδειγμα φεύγουν και δεν αντικαθίστανται».
-Για τα ταλέντα: «Δεν αξιοποιούνται και φέρνω το παράδειγμα του Ευαγγέλου. Το να καταλήξει στον Εργοτέλη σημαίνει ότι κάτι φταίει. Ήταν να φύγουν κι άλλα ταλέντα πέρσι-πρόπερσι αν δεν κάνω λάθος, όπως έφυγε και ο Κουτσιανικούλης για παράδειγμα».
Μπάμπης Ιορδανίδης (πρόεδρος Πανιωνίου): «Ο βασικότερος παράγοντας είναι το οικονομικό. Εμείς έχουμε ένα μεγάλο δήμο και είναι πολύ δύσκολο να βοηθήσει οικονομικά τις ομάδες. Γι’ αυτό και φέτος πιστεύω ότι οι περισσότερες ομάδες θα δυσκολευτούν να ξεκινήσουν στα πρωταθλήματα. Τα έξοδα τρέχουν, οι διαιτητές ανεβαίνουν κλπ.».
-Για τα ταλέντα: «Είμαι 17 χρόνια στο χώρο και ξέρω πλέον τι γίνεται. Δεν προωθούνται όπως πρέπει. Δεν πάει ο καθένας με την αξία του».
Δημήτρης Σαμψάρης (διοικητικός παράγοντας Ατρόμητων/Θύελλας): «Τα θέμα καταρχήν είναι οικονομικό και κατ’ επέκταση έχει να κάνει και με τα γήπεδα. Ειδικά από το 2010 και μετά το πρόβλημα με τα γήπεδα είναι πολύ σοβαρό. Αφού ο Δήμος δεν μπορεί ούτε να τα συντηρήσει. Οι περισσότερες ομάδες δεν κάνουν προπόνηση στα γήπεδά τους και μαζεύονται όλοι στο Βιολογικό. Εκεί αν για παράδειγμα σε βάλουν στις 3.00 να κάνεις προπόνηση τι θα κάνεις; Δεν πας και ψάχνεις να βρεις από δω και από κει γήπεδο.
Επιχορηγήσεις δεν υπάρχουν, λόγω της κρίσης δεν υπάρχουν χορηγοί και οι παράγοντες αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ακόμα και στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις πόσο πάλλον στις ομάδες. Αντίθετα οι ομάδες των Καποδιστριακών δήμων είχαν περισσότερα έσοδα από τους Δήμους. Ομάδα χωριού Γ’ κατηγορίας δεν έπαιρνε κάτω από 4.000 ευρώ κάθε χρόνο από το Δήμο, ενώ εδώ στη Λάρισα η μοναδική χρονιά που ο δήμος μας έδωσε επιχορήγηση 500 ευρώ ήταν η περσινή».
-Για τα ταλέντα: «Μέχρι πέρσι όλοι ήθελαν έμπειρους παίκτες και οι έμπειροι το λιγότερο που ζητούσαν ήταν 2.000 ευρώ. Φέτος αυτά θα καταργηθούν και πιστεύω να προωθηθούν οι νεαροί.
Για πιο ψηλά εξέλιξη ανάλογη δεν υπάρχει. Θέλεις χίλια δυο. Κι όταν παίρνουν ένα ταλέντο δεν το χρησιμοποιούν ανάλογα. Προτιμούν τους έμπειρους παίκτες. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να προωθήσουν τα ταλέντα».
Αναστάσιος Βρανάς (πρόεδρος Ίκαρου Νεάπολης): «Πλέον δεν υπάρχει νέος κόσμος να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Οι παράγοντες που υπάρχουν είναι μόνο οι παλιοί οι οποίοι πλέον έχουν δώσει ό,τι είχαν να δώσουν και βρισκόμαστε σε οριακό σημείο. Δεν υπάρχει όρεξη, αντίθετα πολλοί αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα. Στα χωριά επειδή υπάρχει το τοπικό στοιχείο που τους ενώνει, υπάρχει ακόμα το μεράκι και οι νέοι άνθρωποι που ασχολούνται με τις ομάδες.
Για τα ταλέντα: «Σίγουρα η εξέλιξη και αξιοποίηση των ταλέντων δεν είναι η αναμενόμενη. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η περίπτωση του Ευαγγέλου. Μόνο και μόνο αυτό δείχνει ότι κάτι στη Λάρισα δεν πάει καλά. Δεν μπορεί να έρχονται παράγοντες από την Κρήτη (ή από τον Άρη όπως γίνεται με τον Περήφανο). Κάτι δεν πάει καλά. Επικρατεί η αντίληψη ότι θέλουν τους δικούς μας τζάμπα ή ότι δεν πιστεύουν τόσο πολύ στα δικά μας παιδιά».
Ευάγγελος Δημησιάνος (διοικητικός παράγοντας Λαρισαϊκού): «Το πρόβλημα είναι οικονομικό, αφού δεν υπάρχουν παράγοντες που να βάζουν λεφτά πλέον. Στις ομάδες των χωριών βοηθούσαν πάρα πολύ οι Καποδιστριακοί δήμοι, ενώ εδώ στη Λάρισα δεν βοηθάει ο Δήμος γιατί είναι πάρα πολλές οι ομάδες. Τώρα βέβαια με τους Καλλικρατικούς δήμους θα έχουν πρόβλημα και οι ομάδες στα χωριά».
-Για τα ταλέντα: «Όχι δεν αξιοποιούνται. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι. Δεν δίνουν σημασία στα ταλέντα. Δεν διαθέτουν τους κατάλληλους σκάουτερ».
Νίκος Φιλίππου (πρόεδρος Ηρακλή Λάρισας): «Το οικονομικό πρόβλημα είναι η πιο σημαντική αιτία. Υπάρχει πάντα ένας παράγοντας. Ο πρόεδρος είναι αυτός που βάζει τα λεφτά. Ενώ εμείς στον Ηρακλή είμαστε 15 και βάζουμε ίσα λεφτά. Δεν υπάρχει ο πρόεδρος που θα βάλει 10.000 ευρώ και κάποιος άλλος μόνο 500 ευρώ. Όλοι τα ίδια. Άρα και η έλλειψη παραγόντων αποτελεί μεγάλο πρόβλημα, όπως επίσης και η έλλειψη οικονομικής βοήθειας από τη δημοτική αρχή. Αλλά για να πούμε την αλήθεια και ο Δήμος ποιον να πρωτοβοηθήσει; Ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας.
Ύστερα υπάρχει και το γηπεδικό το οποίο, ειδικά αυτό, είναι να μην το συζητάς».
-Για τα ταλέντα: «Ανάλογη πορεία δεν έχουν. Αλλά το θέμα ξεκινάει από τη λειτουργία των τμημάτων υποδομής. Δεν υπάρχουν οι σωστές υποδομές με γυμναστές, φυσικοθεραπευτές κ.λπ.
Όμως πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την εξέλιξη ενός ταλέντου. Μπορεί να φταίει ο ίδιος ο γονιός. Έχουμε δει τέτοιες περιπτώσεις πατεράδων και δεν είναι λίγες αλλά αντίθετα πάρα πολλές. Επίσης όταν τα παιδιά φτάνουν σε μια ηλικία και ακολουθούν τις σπουδές τους. Αλλά το βασικότερο είναι οι υποδομές. Δεν έχουμε σωστές υποδομές. Σωστές υποδομές έχει ο Άγιαξ, Μπαρτσελόνα κ.λπ. Εδώ δεν έχει σωστές υποδομές ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός…».
Συμεών Κουλαξής (διοικητικός παράγοντας Ομόνοιας): «Έχω 25 χρόνια παράγοντας και ποτέ δεν ήμουν της άποψης σε πληρώνω άρα θα παίξεις μπάλα, αντίθετα πάντα ήμουν της φιλοσοφίας δίνουμε-προσφέρουμε όλοι μαζί από κοινού σε μια κοινή προσπάθεια. Τα τελευταία χρόνια στη Λάρισα ξέφυγε το πράγμα. Δεν μπορεί ένας ποδοσφαιριστής στο Β’ τοπικό να ζητάει 2.000 ευρώ για να παίξει μπάλα. Να μην πω για τις μεγαλύτερες κατηγορίες. Εμείς για να παίξουμε μπάλα κλαίγαμε. Πονούσαμε για την ομάδα. Δεν μ’ ενδιέφερε ποτέ να ’ρθει κάποιος παράγοντας και να μου πει πάρε τόσα για να παίξεις. Έλεγα παιδιά δεν θέλω ούτε και τη βενζίνη μου.
Όταν μιλάς με τους 17χρονους και σου λένε κοίταξε θέλω να φύγω ειδάλλως θα μου δώσετε 1.000 ευρώ το χρόνο…
Στα χωριά οι ομάδες παίρνουν οικονομική βοήθεια από το Δήμο. Δεν κατηγορώ τον Δήμο της Λάρισας γιατί είμαστε 20-25 ομάδες. Τα έξοδα όμως είναι πάρα πολλά για μας».
-Για τα ταλέντα: «Τα ταλέντα της Λάρισας δεν έχουν την ανάλογη εξέλιξη. Επειδή ασχολούμαι κι έχω αρρώστια με την μπάλα, δεν επιτρέπεται για ταλέντα που πέρασαν και από τη δική μας ομάδα όπως ο Σιάτρας που παίζει στον Τύρναβο, ο Συρούκης που σταμάτησε ή ο Ευαγγέλου που τον έζησα κάποιο διάστημα, ήταν καλοί παίκτες και κακώς δεν παίζουν στη Λάρισα και δεν προωθούνται. Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό, ανάλογα πώς το βλέπει ο καθένας. Για μένα αν δεν έχεις «μπάρμπα» από πίσω δεν προχωράς».
Σταύρος Τουρλακόπουλος (πρόεδρος Τοξότη Λάρισας): «Αυτήν την περίοδο –τα τελευταία τρία χρόνια -περνάμε μία οικονομική κρίση που μαστίζει όλο τον κόσμο. Οι παράγοντες δεν είχαν καμία βοήθεια από πουθενά αλλού και όσοι μπορούσαν έβαζαν το χέρι στην τσέπη για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Τώρα όποια πόρτα και να χτυπήσεις δεν υπάρχουν σπόνσορες, δεν υπάρχει τίποτα. Κι έτσι όταν αδυνατεί το οικονομικό δεν μπορεί μία ομάδα να προχωρήσει. Προχωρούν εκείνες οι ομάδες που μπορούν να πληρώσουν τους καλούς ποδοσφαιριστές. Οι υπόλοιπες κατηφορίζουν. Στα χωριά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το χωριό έχει μόνο μία ομάδα και μπορεί να τη βοηθήσει και να τη στηρίξει, ενώ εδώ στη Λάρισα οι ομάδες είναι πάρα πολλές.
Επίσης δεν υπάρχει κόσμος να προσφερθεί και να βοηθήσει έστω ηθικά αν όχι οικονομικά. Δεν μπορούμε να συγκεντρώσουμε ένα διοικητικό συμβούλιο. Εκλέγεται ένα συμβούλιο 11μελές, 9μελές κλπ. και από κει μετά όλοι εξαφανίζονται και μένουν 2-3. Γιατί όταν η ομάδα ξεκινάει να πάει κάπου και δεν έχει τουλάχιστον 5 άτομα από το Δ.Σ…».
-Για τα ταλέντα: «Θα ’πρεπε να αξιοποιούνται πιο πολύ. Τα ταλέντα της Λάρισας δυστυχώς δεν τα προωθήσαμε όσο θα ’πρεπε να τα προωθήσουμε. Όταν είχα αναλάβει εγώ την ΑΕΛ είχα μαζέψει όλα τα ταλέντα του νομού όπως οι Βαλαώρας, Πλίτσης, Μουσιάρης, Πατσιαβούρας, Καναράς, Μανδραβέλης, Μουφίκος, Λίταινας. Όλοι αυτοί όμως δεν προωθήθηκαν. Προωθήθηκαν και έπαιξαν στην πρώτη ομάδα οι περισσότεροι. Εμείς τα αξιοποιήσαμε αλλά από κει και μετά δεν έδιναν σημασία στα ταλέντα. Δεν ξέρω γιατί. Ανεβαίνοντας οι ομάδες κατηγορίες κοίταζαν να παίρνουν έτοιμους, φτασμένους ποδοσφαιριστές χωρίς να υπολογίζουν ότι αν δεν κάνεις υποδομή δική σου δεν μπορείς να πας μπροστά. Εγώ τότε καμάρωνα τα δικά μου ταλέντα, τα δικά μου παιδιά. Δεν είχα ξένους ποδοσφαιριστές. Τον μόνο ξένο που είχα ήταν ο Κουμαριάς και πάλι έπαιξε τρία χρόνια. Είχα πάρει από Καρδίτσα τον Μπουντόλο, από την Κατερίνη τον Λιάπη που είχε προσφέρει πάρα πολλά και μπορώ να πω ότι ίσως να χρωστάμε την άνοδο τότε και σ’ αυτόν γιατί σε κάθε παιχνίδι σκόραρε.
Η ΑΕΛ έχει απαιτήσεις να πάρει έτοιμους ποδοσφαιριστές, βέβαια έχει δημιουργήσει τμήματα υποδομής αλλά αν τα παιδιά δεν προωθηθούν σταδιακά στην πρώτη ομάδα για να πάρουν το βάπτισμα του πυρός… Θυμάμαι τον Καραπιάλη, τον έβαζε για 10 λεπτά ο προπονητής και όταν ρωτήθηκε ο προπονητής, «γιατί τον Καραπιάλη κ. προπονητά δεν τον βάζεις ένα ημίχρονο», απάντησε: Άκουσε να δεις ο Καραπιάλης είναι ένα μικρό γαϊδουράκι που αν του φορτώσεις το σαμάρι θα γονατίσει. Κι άμα γονατίσει δεν ξανασηκώνεται. Αυτό θέλει 10-10 λεπτά μετά 20 λεπτά κ.ο.κ. Κι έτσι γίνεται μεγάλος ποδοσφαιριστής. Έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή δεν πρέπει να τον φορτώνεις απότομα βάρος.
Εμείς σαν Τοξότης βγάλαμε κάποια παιδιά όπως ο Φάνης Γκέκας, ο Κώστας Χαλκιάς, ο Γιώργος Καφφές και τώρα ακολουθούν δυο παιδιά που έχω στην ΑΕΛ τον Δημήτρη και τον Αντώνη Βούζα και έπεται συνέχεια. Εγώ δεν θέλω να πάνε αλλού εκτός από την ΑΕΛ. Την ΑΕΛ την υπηρέτησα δύο χρόνια 1977-79. Το 1979 την έκανα ΠΑΕ και την ανέλαβε ο Αντώνης Καντώνιας».
Δημήτρης Ελευθέρογλου (πρόεδρος Αβέρωφ): «Πιστεύω ότι η βασική αιτία του προβλήματος είναι το γηπεδικό. Αν εμείς για παράδειγμα είχαμε το παλιό γήπεδο του Αβέρωφ αυτό θα ήταν μεγάλο πλεονέκτημα για την ομάδα. Και από εισιτήρια και από μικρά παιδιά της γειτονιάς. Άλλο να πηγαίνουν για παράδειγμα στην Ανθούπολη κι άλλο να παίζουν εδώ που είναι όλα τα παιδιά μαζί. Για παράδειγμα σχολούσε η εκκλησία στο Αβέρωφ και περνούσαν όλοι από κει όταν είχαμε πρωί αγώνες και ειδικά στη δική μας γειτονιά κόβαμε πολλά εισιτήρια.
Η γειτονιά μας είναι μεγάλη και υπάρχουν δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια. Έτσι αν γίνει αυτό το γήπεδο θα είναι πολύ σημαντικό για μας. Και κοντά στα παιδιά θα έρθουν και οι γονείς που σιγά-σιγά θα στηρίξουν την ομάδα».
-Για τα ταλέντα: «Βλέποντας την εικόνα του τοπικού μας ποδοσφαίρου φαίνεται ότι το επίπεδο είναι πολύ καλό. Αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε ότι φτάνοντας τα παιδιά σε κάποια ηλικία απασχολούνται με το διάβασμα, τα φροντιστήρια και τις σπουδές. Σήμερα για να παίξεις μπάλα πρέπει να είσαι νηστικός. Ακόμα και αν κοιτάξουμε στο παρελθόν θα δούμε ότι δεν έπαιξε κανένας «φραγκάτος» μπάλα».
Κώστας Καλαμπάκας (πρόεδρος Απόλλωνα Λάρισας): «Υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος αριθμός ομάδων στην πόλη της Λάρισας. Αυτό σημαίνει ότι και οι ποδοσφαιριστές θα μοιραστούν άρα τα σωματεία για να τους αποκτήσουν θα πρέπει να ανεβάσουν τις προσφορές τους και ο κόσμος (δηλαδή τα εισιτήρια) θα μοιραστεί και οι χορηγοί θα μειωθούν αφού δεν θα μπορούν να δίνουν σε όλες τις ομάδες. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει λόγος για τόσες πολλές ομάδες στην πόλη της Λάρισας.
Ύστερα είναι και το γηπεδικό. Όσο περισσότερες είναι οι ομάδες, τόσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα με τα γήπεδα. Ποιος θα πάει σε ποιο γήπεδο, ποιος θα πάρει ποιες ώρες και γίνεται ένας χαμός. Επιπλέον δε, επιβαρύνονται τα γήπεδα και χαλάνε οι αγωνιστικοί χώροι».
-Για τα ταλέντα: «Νομίζω ότι γενικώς τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία στασιμότητα σε ό,τι αφορά στην ανάδειξη ταλέντων και αυτό ξεκινάει από τα πρώτα βήματα που κάνουν οι ποδοσφαιριστές. Εκεί αρχίζουν να υπάρχουν προβλήματα γιατί οι ακαδημίες αντιμετωπίζονται με λάθος λογική. Για μένα οι καλύτεροι προπονητές θα ‘πρεπε να είναι στα παιδικά. Αλλά δεν είναι εύκολο αυτό να γίνει. Η δυσκολία του εγχειρήματος αυτού είναι ότι οι καλοί προπονητές είναι και πολύ ακριβοί. Επειδή τον τελευταίο καιρό όλοι οι σύλλογοι αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα οδηγούνται σε λύσεις καλές αλλά όχι παιδαγωγικές. Για μένα ο προπονητής του παιδικού τμήματος είναι το «α» και το «ω».
Γενικά υπάρχει μια στασιμότητα με συνέπεια όταν οι παίκτες φτάσουν σε ηλικία 15-16 χρονών να μην είναι ολοκληρωμένοι και να μην μπορούν να αποδώσουν σε μεγάλες ομάδες. Το ίδιο ισχύει κι όταν αυτοί οι παίκτες φτάσουν στην ΑΕΛ. Δεν μπορούν αμέσως να ανταποκριθούν. Απορροφώνται στις ομάδες Νέων στις οποίες δεν μπορούν να «ψηθούν» αφού η ΠΑΕ δεν έχει «δορυφορικές» ομάδες. Έτσι όταν αυτοί οι παίκτες φτάσουν να παίξουν σε μια μεγάλη ομάδα δεν έχουν την ικανότητα να το κάνουν».
