«Όταν οι ρόδες του τεράστιου Βoeing άφηναν τον αεροδιάδρομο του Τορόντο, οι σκέψεις όλων μας έμειναν πίσω. Ήμασταν υπερήφανοι γι’ αυτούς τους φίλους μας, ήμασταν υπερήφανοι γι’ αυτούς τους Έλληνες. Γιατί όλοι τους είναι υπέροχοι. Ήταν ένα 10ημερο που το μνημόνιο δεν μας άγγιξε».
Με τα παραπάνω λόγια ο Μπάμπης Ντόσας προσπάθησε να αποτυπώσει τα συναισθήματα των παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΛ που επισκέφθηκαν- μετά από σχετική πρόσκληση του Hellenic S.C. Toronto –τον Καναδά (Μόντρεαλ, Τορόντο) σ’ ένα δεκαήμερο ταξίδι το οποίο θα παραμείνει χαραγμένο βαθιά στη μνήμη όλων όσοι μετείχαν στην αποστολή των «βυσσινί», κυρίως δε από την άψογη φιλοξενία της ελληνικής ομογένειας.
Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή της ΑΕΛ, Μπάμπη Ντόσα από τη στιγμή της αναχώρησης μέχρι την ημέρα της επιστροφής:
«Η αποστολή της Λάρισας αποτελούμενη από 30 άτομα αναχώρησε για το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» στις 3.30 τα χαράματα με το πούλμαν της ΑΕΛ 1964. Η πτήση για το Μόντρεαλ του Καναδά ήταν στις 10.30 π.μ. με ώρα άφιξης στη 1 το μεσημέρι ώρα Καναδά (μιας και τα ρολόγια είχαν διαφορά 7 ωρών). Όλα πήγαν καλά κατά την πτήση αν εξαιρεθεί μια ατασθαλία του προέδρου της κυπελλούχου ΑΕΛ, κ. Σαμαρά που κάποια στιγμή πότισε αρκετά μέλη με σφηνάκια από ουίσκι. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Μόντρεαλ, τους περίμεναν παίκτες των Παλαιμάχων και συνοδεία αυτών κατέλυσαν σε κεντρικό ξενοδοχείο του Μόντρεαλ.
Μετά από ξεκούραση περίπου 5 ωρών, την αποστολή περίμενε σε εστιατόριο ιδιοκτησίας του ο πρόεδρος του συλλόγου Θεσσαλών «Ρήγας Φεραίος» κ. Γιάννης Μπάντας καταγωγής από την Συκέα και αφού μας υποδέχθηκε απολαύσαμε ένα εξαίσιο δείπνο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής στο Μόντρεαλ η λαρισινή αποστολή γευμάτιζε στα εστιατόρια EGGSQUAIS του κ. Μπάντα και στο εστιατόριο LOUGANOS του αρχηγού της ομάδας Πέτερ Νικηφόρου, τους οποίους οφείλουμε να ευχαριστήσουμε για την άψογη φιλοξενία τους, που περιελάμβανε μεταξύ άλλων και ξενάγηση στην πόλη του Μόντρεαλ, γιατί το μεγάλο πρόβλημα της αποστολής ήταν η λάθος επιλογή μεταφραστή (κ. Μπίλλη) μιας και η συγκεκριμένη πόλη είναι γαλλόφωνη και εκτός του Ηλία Σελιώνη που είχε κάνει ταχύρυθμα μαθήματα, κανείς δεν γνώριζε τη γαλλική.
Ένα απρόσμενο τηλεφώνημα την Τρίτη κατά τη διάρκεια επίσκεψής μας στον καθεδρικό Ναό, από τη Διευθύντρια του ελληνικού σχολείου κ. Τσακάλη, καταγόμενη από τη Λάρισα και συγκεκριμένα από τη συνοικία του Ιπποκράτη, μας προσκαλούσε να επισκεφθούμε το σχολείο και να παίξουμε ποδόσφαιρο με τους μαθητές του. Η αποδοχή της πρόσκλησης ήταν άμεση, μιας και ήταν ιδιαίτερα τιμητική.
Δεν περιμέναμε το τι θα συναντούσαμε σ’ αυτή την επίσκεψή μας μέσα στην καινούργια γενιά των Ελληνόπουλων... τιμή, υπερηφάνεια, πατριωτισμός, αισιοδοξία ότι ο Ελληνισμός έχει ρίζες παντού ήταν μερικά από τα συναισθήματα που ανάμεικτα και ορμητικά μας έκαναν να νιώσουμε πρεσβευτές του ελληνισμού. Βλέπαμε παιδιά να χαίρονται που είναι Έλληνες, είδαμε μάτια βουρκωμένα από Έλληνες να βγάζουν νοσταλγία για την πατρίδα, νιώσαμε τους γέροντες να θέλουν να αντλήσουν ανάσες από αέρα ελληνικό και την ανάγκη τους να ακούσουν για τα χώρια που άφησαν πίσω τους μερικές δεκαετίες πριν. Τα παιχνίδια που ακολούθησαν μας έκαναν να παρασυρθούμε στον ρυθμό των παιδιών που είχαν ανάγκη να φωνάξουν μέσα στην ροή του παιχνιδιού λέξεις ελληνικές, να φωνάξουν και να υποστηρίξουν ομάδα του τόπου τους και τη συγκεκριμένη μέρα το όνομα ΑΕΛ δονούσε το προαύλιο του Σχολείου στο Μόντρεαλ. Αυτή η μέρα έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μας και θα μας συνοδεύει σαν προίκα από την ενασχόλησή μας με το σπορ του ποδοσφαίρου. Δίπλα ακριβώς από το σχολείο ήταν και η ψυχή του Ελληνισμού, τα γραφεία του Συλλόγου των Ελλήνων και μέσα στον χώρο υπήρχε και το ξενοδοχείο των Ελλήνων ηλικιωμένων που η διευθύντρια κ. Μαρκου από το Καλοχώρι μας καλοδέχτηκε επίσης.
Το βράδυ της Τρίτης διεξήχθη και το πρώτο ποδοσφαιρικό παιχνίδι, με την ομάδα του Μόντρεαλ, σ’ ένα πολύ γραφικό γήπεδο, και η ομάδα των παλαίμαχων της Λάρισας κατέκτησε την πρώτη της νίκη επί καναδικού εδάφους με σκορ 1-0. Το παιχνίδι ήταν πολύ ενδιαφέρον με παρά πολλές φάσεις, η καναδική ομάδα είχε πολλές λύσεις από τον πάγκο, με αποτέλεσμα οι Λαρισαίοι παλαίμαχοι να φύγουν μεν νικητές αλλά κατάκοποι από τον αγωνιστικό χώρο.
Η σύνθεση των Λαρισαίων: Παπαδόπουλος Θεολόγης, Μαουσίδης Θύμιος, Τσιτσιλής Θανάσης, Σελιώνης Ηλίας, Παπαντωνίου Γιώργος, Νασιάκος Ευάγγελος, Παραφέστας Δημήτρης, Τσακμακίδης Ιωάννης, Ντόσας Μπάμπης, Σκούτας Βασίλης και Βλαχούλης Νίκος. Έπαιξαν επίσης οι Γκαλίτσιος Γιάννης, Κυριακούλης Θεόδωρος, και οι υπό δόκιμη Τσότσος, Γκουντάρας, Μπίλλης και Θεοχάρης.
Στα αξιοσημείωτα οι συναντήσεις του δημάρχου Άγιας κ. Γκουντάρα και του εκπρόσωπου του επιμελητηρίου κ. Συγκούνα καθώς και μιας αντιπροσωπείας των Παλαίμαχων με ανθρώπους του επιχειρηματικού κόσμου του Μόντρεαλ, στις οποίες ανταλλάγησαν απόψεις και προωθήθηκαν κάποια προϊόντα της περιοχής μας.
Το πρωί της Πέμπτης, μετά από μια ωραία βραδιά με βραβεύσεις, ανταλλαγή αναμνηστικών και πολύ χορό η αποστολή άφηνε την φιλόξενη πόλη του Μόντρεαλ με προορισμό το Τορόντο, όπου έφθασε μετά από ένα ταξίδι περίπου 5 ωρών με τον καιρό να εναλλάσσεται συνεχώς. Η διαδρομή ήταν παράλληλη με τη λίμνη του Οντάριο μέσα σε μια καταπράσινη και περιποιημένη έκταση.
Στο Τορόντο η Αποστόλη κατέλυσε στο «Days IN», και η πρώτη μέρα ήταν για ξεκούραση, χαλάρωμα στην πισίνα και στη σάουνα του ξενοδοχείου και για κάποιους μια επίσκεψη στα μεγάλα shopping center του Τορόντο για εξερεύνηση των αγορών τους. Φυσικά από την πρώτη στιγμή μας υποδέχθηκαν ο πρόεδρος κ. Παπαδημητρίου και ο κ. Γκαντάκης οι οποίοι ήταν όλες τις μέρες και σ’ όλες τις ξεναγήσεις κοντά μας δίνοντας λύση σε κάθε πρόβλημά μας γι’ αυτό θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε.
Την επομένη η αποστολή της Λάρισας επισκέφτηκε τους καταρράκτες του Νιαγάρα. Μια εικόνα που δεν περιγράφεται με λόγια, ακόμα και μια φωτογραφία φαντάζει ελάχιστη σ’ αυτό που αντικρίσαμε. Το μεγαλείο της φύσης. Ψώνια, καφέδες και βόλτα στην όμορφη πόλη και επιστροφή, για την απαραίτητη ξεκούραση ήταν στη συνέχεια του προγράμματος, ενώ το βράδυ οι παλαίμαχοι διασκέδασαν στα μπουζούκια «Φώτης» με guest star τον Φλωρινιώτη που έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας και ανέβασε το κέφι στα ύψη.
Πρώτο φιλικό στο Τορόντο με την ομάδα Hellenic S.C. Toronto. Αν και οι απώλειες αλλά και τα προβλήματα υγείας μεγάλα -με κυριότερο τον τραυματισμό στο ζέσταμα του Ηλία Σελιώνη- η ομάδα της ΑΕΛ επικράτησε πιο δύσκολα απ’ ό,τι δείχνει το τελικό 5-1 σε γήπεδο με πλαστικό τάπητα αλλά σε άψογη κατάσταση και χόρτο τελευταίας γενιάς.
Την Κυριακή ήταν η μέρα που γνωρίσαμε την πόλη του Τορόντο. Είδαμε τα τεράστια κτίρια, τις τεράστιες οδικές αρτηρίες, ανεβήκαμε και ήπιαμε καφεδάκι στον πύργο της πόλης ύψους 543 μ., ατελείωτα πάρκα, μουσεία, τεραστία εμπορικά καταστήματα, μια υπέροχη πόλη αμερικάνικου στιλ αλλά απολύτως ανθρώπινη, με την αίσθηση του κίνδυνου να μην υπάρχει, οι κάτοικοι της οποίας είναι απόλυτα εναρμονισμένοι στους κανονισμούς της.
Το απόγευμα την αποστολή δεξιώθηκε στο σπίτι της η οικογένεια του Βασίλη Τσαπραλή στην πιο αριστοκρατική συνοικία του Τορόντο. Η φιλοξενία ήταν άριστη, με την οικοδέσποινα να έχει έναν πλούσιο μπουφέ, με το παραδοσιακό ελληνικό αρνάκι και αφθονία ποτών που έδωσαν πολύ κέφι με τις ατάκες των γνωστών Σελιώνη και Μάικλ που έβαλαν κόντρα ποιος θα πει το καλύτερο ανέκδοτο.
Την επομένη δόθηκε δεξίωση στην αίθουσα της ενορίας του Αγ. Νικολάου προς τιμήν της λαρισινής αποστολής και παρευρέθησαν όλες οι αρχές των Ελλήνων του Τορόντο. Ήταν συγκινητική η παρουσία, η φιλοξενία, τα λόγια των προέδρων των συλλογών, του πρόξενου, της ελληνικής κοινότητας προς την ιστορία της ομάδας της ΑΕΛ. Ανταλλάξαμε λάβαρα και αναμνηστικά, πλακέτες, προϊόντα της περιοχής Αγιάς, αφήσαμε βιβλία με την ιστορία της πόλης της Λάρισας, για το αρχαίο θέατρο, δόθηκε ένα πλήρες σετ στολών της ΑΕΛ και το κέφι έφθασε στα ύψη, ο χορός κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες όπου τα περισσότερα άτομα, όλοι Έλληνες, ανανέωσαν το ραντεβού τους για την επόμενη χρόνια αυτήν τη φορά στην Ελλάδα και στην πόλη της Λάρισας.
Την άλλη μέρα δόθηκε και το δεύτερο παιχνίδι με την ομάδα του Τορόντο με νικητές και αυτή τη φορά τους παλαίμαχους της Λάρισας με σκορ 2-1 οι οποίοι κατέκτησαν το τρόπαιο που απονεμήθηκε μετά το τέλος του παιχνιδιού, με ανταλλαγή φιλοφρονήσεων και αναμνηστικών και... «απειλές» ότι στο επόμενο τουρνουά νικητές θα είναι οι Καναδοί... Απίθανο ανέκδοτο!
Το βράδυ της ίδιας μέρας στα μπουζούκια «ΧΑΡΑΜΑ» δόθηκε το τελευταίο γλέντι των αντίπαλων ποδοσφαιριστών, με το κέφι να κορυφώνεται. Οι παλαίμαχοι με επικεφαλής στα ζεϊμπέκικα τους Βλαχούλη, Ντόσα και στα δημοτικά τους Παραφέστα, Σελιώνη ξανακέρδισαν τη μάχη στον χορό, αλλά νικητές αισθάνονταν όλοι, αφού αναπτύχθηκαν τέτοιοι δεσμοί φίλιας που όλοι μας δεν θα αφήσουμε να χαλαρώσουν ποτέ.
Την επομένη, όταν οι ρόδες του τεράστιου Βoeing άφηναν τον αεροδιάδρομο του Τορόντο, οι σκέψεις όλων έμειναν πίσω και ήμασταν υπερήφανοι γι’ αυτούς τους φίλους μας, ήμασταν υπερήφανοι γι’ αυτούς τους Έλληνες γιατί όλοι τους είναι υπέροχοι. Τους ευχαριστούμε από βάθους καρδιάς. Ήταν ένα 10ήμερο που το μνημόνιο δεν μας άγγιξε».
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ ΤΗΣ ΑΕΛ
Από το Σύλλογο Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών Λάρισας εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:
«Ο Σύλλογος των Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών της Λάρισας με την ευκαιρία της έναρξης των υποχρεώσεων της ομάδας μας, θέλει να ευχηθεί καλή αρχή, με υγειά στους ποδοσφαιριστές και στο επιτελείο της, να επισημάνει πως θα είναι στο πλευρό τους όταν τους ζητηθεί καθώς και στη διοίκηση και στον πρόεδρο κ. Πηλαδάκη, να στείλει τις καλύτερες ευχές για επιτυχία στη νέα του θέση του γενικού αρχηγού, στο μέλος του κ. Μίμη Τσακμακίδη και να σταθεί απέναντι και να διαμαρτυρηθεί έντονα στις άδικες και βρώμικες αποφάσεις της Ε.Π.Ο. για την παράνομη επικύρωση της βαθμολογίας που καταστρατηγεί κάθε ηθική και επιβραβεύει την επίτευξη των στόχων μιας ομάδας εκτός αγωνιστικών χωρών.
Εμείς σαν παλαίμαχοι θα είμαστε μπροστάρηδες σε κάθε αγώνα εντός νομικών πλαισίων, θα επιστήσουμε στους φίλαθλους μας να κινηθούν και να αντισταθούν απέναντι των αδικών αποφάσεων για την ομάδα μας, αλλά πάντα χωρίς ακρότητες και μέσα σε δημοκρατικά πλαίσια που δεν προσβάλλουν τις κατακτήσεις και την ιστορία της αγαπημένης μας ομάδας».
