Του Κ. Γκιάστα
Αν ένας σκοπευτής είναι ο πιο γνωστός στον κόσμο αυτός δεν είναι άλλος από τον Βασίλι Ζάιτσεφ που έδρασε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχοντας βέβαια σαν μετέπειτα σύμμαχο την ταινία «Εχθρός προ των πυλών» κατάφερε να μην αφήσει... στόχο για στόχο στη μάχη.
Σαν ένας άλλος... Βασίλι Ζάιτσεφ όμως (σε περίοδο ειρήνης) ο Λαρισαίος Κώστας Πατσίκας κατάφερε να σημειώσει ένα σπάνιο ρεκόρ που σε άλλη περίπτωση θα μπορούσε να του δώσει ακόμα και τίτλο σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο 36χρονος σκοπευτής βρήκε στόχο 122 φορές στις 125 προσπάθειες.
Σε επίσημο επίπεδο κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από το 1992 και θεωρούταν πως δύσκολα θα ξαναγίνει. Να όμως που το κατάφερε ένας Λαρισαίος σε πρόσφατο πανελλήνιο πρωτάθλημα που έγινε στον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης και πλέον όλη η σκοπευτική κοινότητα ασχολήθηκε με αυτόν. Αυτόματα έγινε το «πρόσωπο του μήνα» σε ειδικευμένο site και πλέον αλλάζουν τα σχέδια του πάνω στο άθλημα.
«Ήταν μια σπουδαία επίδοση που μου δίνει αυτόματα το εισιτήριο για την Εθνική ομάδα» δηλώνει στην «Ε» ο Κώστας Πατσίκας που είναι εργολάβος οικοδομικών εργασιών αλλά και πρώην ποδοσφαιριστής σε τοπική ερασιτεχνική ομάδα της περιοχής.
-Πώς ασχολήθηκες όμως με τη σκοποβολή;
* «Έχω πολλά χρόνια που ασχολούμαι με το συγκεκριμένο άθλημα. Να φανταστείς έχω ταυτότητα από 14 ετών. Μάλιστα με πήραν και στην Εθνική Εφήβων παλιότερα. Ωστόσο στη συνέχεια δεν ασχολήθηκα τόσο πολύ. Το άφησα για λίγο διάστημα».
- Ωστόσο ξαναπιάστηκες και μάλιστα πολύ... ζεστά.
*Τώρα για φέτος είμαι στη Β’ κατηγορία αλλά με αυτήν την επίδοση παίρνω και άνοδο στην πρώτη κατηγορία. Πραγματικά ήταν σπουδαίο ρεκόρ και είχε πολλά χρόνια να γίνει στην Ελλάδα. Σε διαφορετική περίπτωση είναι σπουδαία επίδοση ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο ακόμα και σε Ολυμπιάδα. Μου δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια.
- Αλλάζουν τα δεδομένα πλέον για σένα και βάζεις υψηλότερους στόχους για το μέλλον;
* Δεν ξέρω τι θα μπορέσω να πετύχω στη συνέχεια αλλά θα προσπαθήσω να πιάσω όσα περισσότερα μπορώ με τον χρόνο και το χρήμα που διαθέτω για το άθλημα;
- Μίλησέ μας για τη σκοποβολή. Είναι ένα άγνωστο άθλημα για τους περισσότερους Λαρισαίους. Τι χρειάζεται να διαθέσει κάποιος αθλητής;
* Είναι ένα άθλημα που γίνεται πάθος γι’ αυτούς που το γνωρίζουν. Ωστόσο το γεγονός πως παραμένει για λίγους είναι στο ότι είναι και ακριβό. Σκέψου πως τα πληρώνουμε όλα εμείς οι αθλητές και αυτό τα λέει όλα. Θέλεις όπλα, φυσίγγια, δηλώσεις συμμετοχής σε αγώνες, βενζίνες, διανυκτερεύσεις, φαγητά. Όταν έχεις οικογένεια (είναι παντρεμένος με την Αποστολία Αναστασίου και έχουν μια κορούλα, την τρίχρονη Βασούλα) όλα τα σκέφτεσαι και τα υπολογίζεις διαφορετικά. Πάντως ό,τι μπορώ από το υστέρημά μου θα το βάζω για να κάνω αυτό που αγαπώ.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΕΥΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΩΝ
Μιλάμε όμως για το τραπ και καλό θα είναι να δούμε μερικά στοιχεία σχετικά. Αλιεύσαμε τα παρακάτω από σχετική ιστοσελίδα: Το τραπ είναι το δημοφιλέστερο ολυμπιακό αγώνισμα πήλινου δίσκου στον κόσμο. Αναφέρεται δε ως «ο βασιλιάς των σκοπευτικών αγωνισμάτων». Το τραπ είναι ένα ιδιαίτερα τεχνικό αγώνισμα, που απαιτεί άριστο συγχρονισμό ματιών και χεριών, αντίληψη, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Τα όπλα που χρησιμοποιούνται είναι υποχρεωτικά δίκαννα, αλληλεπίθετα, με μήκος κάννης συνήθως τα 76 εκατοστά και «στενά» τσοκαρίσματα, συνήθως 7/10 & 10/10, ή αλλιώς βελτιωμένο ντεμί και φουλ. Οι αγώνες του τραπ, αποτελούνται από 5 πούλες + 1 πούλα τελικού για τους άνδρες και 3 πούλες + 1 πούλα τελικού για τις γυναίκες. Δηλαδή οι άνδρες ρίχνουν 125 δίσκους και οι γυναίκες 75. Εξ ου και οι κωδικοποιημένες ονομασίες των αγωνισμάτων TR 125 και TR 75. Οι δίσκοι εμφανίζονται μέσα από μία υπόγεια τάφρο, που απέχει 15 μέτρα από τους βατήρες των σκοπευτών. 15 συνολικά μηχανές χρησιμοποιούνται, 3 ανά βατήρα, και ο σκοπευτής είναι υποχρεωμένος να ζητήσει τον δίσκο με το όπλο επωμισμένο. Επιτρέπονται δύο βολές ανά δίσκο, εκτός από τον τελικό ο οποίος διεξάγεται με ένα μόνο φυσίγγι στο όπλο. Όλες οι βολές είναι σε δίσκους απομακρυνόμενους (ταχύτατα) από τον σκοπευτή. Οι μηχανές είναι ρυθμισμένες να πετάνε τους δίσκους σε απόσταση 75 μέτρων σε συνθήκες άπνοιας.
Να λοιπόν που η Λάρισα απέκτησε τον δικό της (όχι ελεύθερο και ούτε με κακές διαθέσεις) σκοπευτή. Έναν σκοπευτή που βρίσκει στόχο με απόλυτη ακρίβεια.
