Γράφουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
Το καλοκαίρι του 1979 ανέλαβα τη Λάρισα. «Πήγε τελικά ο τρελός στη Λάρισα», έλεγαν όλοι στη Θεσσαλονίκη.
«Τι θα κάνεις στη Λάρισα;» με ρωτούσαν.
«Θα την ανεβάσω κατευθείαν στην Α’ Εθνική», τους απαντούσα.
«Εσείς τι λέτε; Βλάκας είμαι να αναλάβω μια ομάδα Β’ Εθνικής και να μην την ανεβάσω;»
Και μόνο αυτό; Νικήσαμε κιόλας τον Άρη στο Κύπελλο, με τον Τάκη Κουραμά, που ήταν ένα πολύ δυνατό παιδί, να μαρκάρει τον Γκάλη. Ο Κουραμάς, που είναι οδοντίατρος, είχε φοβερούς τετρακέφαλους και όταν του είπα ότι θα μαρκάρει τον Γκάλη, μου απάντησε με σιγουριά: «Ναι κόουτς, μπορώ να το κάνω».
«Με τέτοια δύναμη», του λέω, «που έχεις στα πόδια σου, όχι τον Γκάλη μόνο μαρκάρεις, αλλά σφάζεις ό,τι θέλεις με τα... μπούτια σου».
Μια ημέρα ήρθε ο πρόεδρος του συλλόγου και μου είπε: «Γιάννη, δεν έχουμε πλέι μέικερ, να φέρουμε τον Γιώργο Βαγιόπουλο, που σπουδάζει στη Σουηδία».
Εγώ ήμουν κάθετος. «Άμα θέλεις, φέρ’ τον, εγώ πάντως δεν θα τον βάλω να παίξει».
Ο πρόεδρος επέμενε. «Μα είναι ίνδαλμα στην πόλη και θα μας βοηθήσει», μου είπε.
«Εγώ θα βάλω τον Νίκο Σταυρόπουλο», του απάντησα και εκεί τελείωσε η κουβέντα.
Οι συγγραφείς του βιβλίου κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ξεκαθάρισαν ότι είχαν ρόλο διεκπεραιωτών, τονίζοντας ότι όσοι διαβάσουν το βιβλίο θα νιώσουν σαν να τους μιλάει ο Ιωαννίδης. «Αυτό το βιβλίο είναι προϊόν υπομονής, επιμονής και μόχθου. Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε ένα φιλολογικό μνημόσυνο, αλλά για να θυμηθούμε στιγμές από το ένδοξο παρελθόν…Ο Γιάννης χαράκωσε τις ζωές μας και σημάδεψε τις καρδιές μας αφήνοντας το αποτύπωμά του και μια ανεκτίμητη κληρονομιά», είπε ο Βασίλης Σκουντής, ενώ ο Δημήτρης Καρύδας αναφέρθηκε στην κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη λέγοντας ότι… «Το πείσμα και η θέληση της Ελένης Θεοδώρας έφερε αυτή την αυτοβιογραφία που αποτελεί την αθλητική, κοινωνική και πολιτιστική κληρονομιά του Γιάννη Ιωαννίδη, αποδεικνύοντας ότι είναι γνήσιο τέκνο Ιωαννίδη».
ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΕΛΛΑΣ