Συνταξιοδοτήθηκε ο άνθρωπος που «παντρεύτηκε» το γήπεδο...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΟΥΚΑΡΕΛΑΣ

Του Σωτ. Κέλλα
«Εγώ δεν παντρεύτηκα άνδρα, παντρεύτηκα γήπεδο» αυτά ήταν τα λόγια της Χριστίνας Τσουκαρέλα προς τον άνδρα της, Γιώργο, που επί 32 χρόνια πρόσφερε υπηρεσίες στο Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Λάρισας.

Δεν υπήρχε διοικητικός, προπονητής, αθλητής που να μην έχει συναντήσει και να μην έχει μιλήσει μαζί του (τα τελευταία έξι χρόνια ήταν και διευθυντής Τεχνικών Υπηρεσιών), αφού ήταν παντός καιρού.
Με κρύο, με χιόνια, με καύσωνα, ήταν εκεί για να βοηθήσει τους αθλητές και να συμμετέχει στις αθλητικές διοργανώσεις.
Όταν τον ρωτήσαμε τι θυμάται, μας λέει: «Κάθε διοργάνωση ήταν μια μεγάλη στιγμή για μένα. Ειδικά τα παγκόσμια πρωταθλήματα. Ποιος θα ξεχάσει όταν ήρθε η Εθνική ομάδα βόλεϊ της Βραζιλίας για το World League ή όταν έγινε το παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων μπάσκετ. Μεγάλες διοργανώσεις που έχουμε πολλά χρόνια να ζήσουμε, με εξαίρεση μια τελευταία στο πόλο στο ανοιχτό κολυμβητήριο της Νέας Πολιτείας.
Και συνέχισε: «Τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που έγιναν, η πορεία της ΑΕΛ, του ΓΣΛ, της Ολύμπια, μαζί πανηγυρίσαμε και εμείς βοηθούσαμε με τον τρόπο μας. Εμείς οι ομάδες θέλαμε να παίζουν σε μεγάλες κατηγορίες για να είναι το γήπεδο γεμάτο και να γίνονται έργα. Τα γήπεδα ήταν το δεύτερό μου σπίτι. Ερχόμασταν χωρίς να κοιτάμε το ρολόι, χωρίς ωράριο, για να προσφέρουμε τις υπηρεσίες παντού. Μέχρι και τις διακοπές αναβάλαμε για χάρη του ΕΑΚ».
Και η χειρότερη στιγμή ήταν μία και μοναδική. Όταν έσβησαν οι προβολείς σε έναν αγώνα ΑΕΛ-Άρη το 2006 και το γήπεδο βυθίστηκε στο σκοτάδι...
Ο Γιώργος Τσουκάρελας πήγε με μετάταξη από τη ΜΟΜΑ στο ΕΑΚ Λάρισας τον Οκτώβριο του 1991 και συνταξιοδοτήθηκε τον Αύγουστο του 2024. Μια ζωή στο ΕΑΚ και για τους προέδρους του μας λέει: «Όλοι οι πρόεδροι πρόσφεραν, άλλος πολύ, άλλος λίγο. Ήθελαν να συνδέσουν το όνομά τους με τις αθλητικές εγκαταστάσεις. Ήταν η φιλοδοξία τους, γιατί η θέση δεν είναι έμμισθη (σ.σ. με χαμόγελο μας είπε ότι κάποιοι διοικητικοί απογοητεύονταν όταν το μάθαιναν). Θεωρώ ότι πολλοί από αυτούς αποδείχθηκαν οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση».
Και άρχισε να θυμάται μερικά ονόματα... Πετρωτός, Παγώνης, Ματίκας, Οικονόμου, Κουτσούκης, Στουκογεώργος, Οικονομίδης, Δανιήλ, Κουραμάς, Κοντοθανάσης, Κουρδής, Κωσταρόπουλος, Μαϊμουλιώτης.
«Ο συνταξιούχος δεν είναι απόμαχος της ζωής, αλλά της δουλειάς, θα συνεχίζετε να με βλέπετε» μας είπε στο κλείσιμο της κουβέντας.