Η Παυλίνα Γεωργίου γεννήθηκε στην Κρήνη Τρικάλων το 1978 και μυήθηκε αρκετά νωρίς στο άθλημα της πάλης στο στυλ της ελευθέρας. Πήγε αρχικά για να μυηθεί στην πάλη στην Τρίκκη Τρικάλων όπου έκανε προπόνηση με τον Σπύρο Αβράμη, αλλά στη συνέχεια μετακόμισε στη Λάρισα όπου εκεί έκανε προπόνηση στην ΕΑΛ με τον Κώστα Αβράμη και τον Κώστα Δραγατσίκη.
Κάνοντας προπόνηση στη Λάρισα έφθασε να παίζει στην εθνική ομάδα και να παίρνει πανελλήνιες διακρίσεις στις κατηγορίες 43, 48 και 51 κιλών. Στην κατηγορία 48 κιλών ήρθε 5η στην Ευρώπη, ενώ στις γυναίκες 8η στον κόσμο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Πολωνίας το 2002.
Πώς μπλέχθηκε όμως με τη διαιτησία; Μας απαντάει: «Πάλι χάρη στη... Λάρισα καθώς το 2012 έγινα διεθνής διαιτητής και πριν δύο χρόνια πήρα το σήμα της Ολυμπιακής κατηγορίας. Ο λόγος που ασχολήθηκα με τη διαιτησία ήταν τα παιδιά μου, για να μπορώ να τα προσέχω αφού αποφάσισαν να ασχοληθούν με το άθλημα. Φυσιολογικό θα έλεγα αφού και ο πατέρας τους Νίκος Παπαγεωργίου είναι πρωταθλητής πάλης. Τα παιδιά μου, τον Βασίλη και τον Γιώργο, ήθελα να τα βλέπω και να είμαι μαζί τους. Και αισθάνομαι δικαιωμένη που ο Βασίλης είναι 3ος στην Ευρώπη στους εφήβους και ο Γιώργος 7ος στους παίδες και τώρα πανελληνιονίκης στους άνδρες. Με λίγα λόγια η πάλη είναι η ζωή μας μεταφορικά και αγωνιστικά».
Μετέχεις στην Ολυμπιάδα από την περασμένη Δευτέρα που πήγες στο Παρίσι. Μίλα μας για τα συναισθήματα...
«Είμαστε 114 διεθνείς διαιτητές με ολυμπιακό σήμα. Επιλέχθηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες οι πενήντα εκ των οποίων οι δέκα είμαστε γυναίκες. Σίγουρα υπάρχει ένα άγχος, όποιος δεν έχει λέει ψέματα, και ένας κόμπος στο στομάχι μου, αλλά όλα αυτά σε μικρότερο βαθμό απ’ ό,τι όταν ξεκίνησα. Τότε που ήμουν διαιτητής με αυτούς που υπήρξα συναθλητής που συνέχιζαν να αγωνίζονται, αλλά και άλλους που είχαν γίνει προπονητές. Τώρα νιώθω πιο απελευθερωμένη. Σε Ολυμπιακούς Αγώνες πηγαίνω πρώτη φορά και είναι τιμή μου που επιλέχθηκα. Έχω παίξει σε όλες τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις σε όλες τις κατηγορίες από 33-120 κιλά και μακάρι να το καταφέρω και στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Αλήθεια πώς είναι μια διαιτητής πάνω στο ταπί;
«Εμείς είμαστε οι αφανείς ήρωες, δεν υπάρχουν ούτε μετάλλια για μας. Όσο πιο απαρατήρητοι περνάμε τόσο καλύτερα. Οι αθλητές είναι οι πρωταγωνιστές και όχι εμείς».
* Το μετάλλιο του Κουρουγκλίεβ θα βοηθήσει το άθλημα στη χώρα μας;
«Η ελληνική πάλη έχει μεγάλη ιστορία σε διακρίσεις σε Ολυμπιακούς και Παγκόσμια πρωταθλήματα και το μετάλλιο του Κουρουγκλίεβ ήρθε να προστεθεί σε αυτή. Υπάρχουν οι δυνατότητες να συνεχιστεί αυτό, εφόσον στηριχτεί κατάλληλα από το κράτος.
Δεν φτάνουν οι φιλότιμες προσπάθειες των ανθρώπων της Ομοσπονδίας και των προπονητών των συλλόγων, καθώς η χρηματοδότηση είναι πίσω από τις ανάγκες της εποχής. Επομένως το μέλλον της ελληνικής πάλης στηρίζεται στο κατά πόσο θα στηριχτεί και από την πολιτεία».
* Οι επόμενοι στόχοι της Παυλίνας Γεωργίου;
«Οι επόμενοι στόχοι είναι η σταθερή μου αξία σε υψηλό επίπεδο αγώνων ευρωπαϊκών και παγκοσμίων πρωταθλημάτων και φυσικά η συμμετοχή μου στην επόμενη Ολυμπιάδα του 2028 στο Λος Άντζελες».