Γεννήθηκε στην Τασκένδη και ο Ουζμπέκος ήρθε στην Ελλάδα το 1991 για λογαριασμό του Ηρακλή και στη συνέχεια την ερχόμενη χρονιά με την άνοδο του ΓΣΛ αποκτήθηκε από τη λαρισινή ομάδα την αγωνιστική περίοδο 1992 όπου ήταν από τους στυλοβάτες της παραμονής στην κατηγορία, ενώ διακρινόταν για την ικανότητά του στα τρίποντα.
Στη συνέχεια αφού έπαιξε τρία χρόνια στην ομάδα του ΓΣΛ προσφέροντας τα μέγιστα, ξεκίνησε προπονητική καριέρα στις λαρισινές ομάδες ΓΣΛ, ΑΕΛ ΓΣ, ΓΣ Ολύμπια, Ακαδημίες Γ.Σ.. Νίκαιας, ενώ ήρθε η καταξίωσή του ως προπονητής στην αγωνιστική περίοδο 1998-99 όπου με την ομάδα του Κεραυνού κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων.
Ήταν ουσιαστικά ο πρώτος προπονητής του Βασίλη Σπανούλη τον οποίο δημιούργησε και δεν είναι τυχαίο ότι ο συγκεκριμένος παίκτης τον μνημόνευε διαρκώς σε κάθε αναφορά που έκανε στους προπονητές του.
Για χάρη του Βλάντο τη μέρα που αναδείχθηκε πρωταθλητής εφήβων ο Βασίλης Σπανούλης, όπως λέει ο λαρισινός μύθος του μπάσκετ, άναψε πούρο και ήπιε ένα ποτό...
Στη συνέχεια ο Μαϊστρένκο το 2013 πέρασε σοβαρή περιπέτεια υγείας νοσηλευόμενος στην εντατική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας λόγω θρόμβωσης, όπου προέκυψε αναπηρία 67%.
Τα τελευταία χρόνια ο Μαϊστρένκο προσπαθούσε με περίσσια αξιοπρέπεια να επιβιώσει περνώντας δύσκολα χρόνια, αλλά είχε πολύ καλούς φίλους και ήταν από τους πιο συμπαθείς ανθρώπους στον χώρο του αθλήματος της Λάρισας και όχι μόνο.
Η κηδεία του δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα πότε θα γίνει λόγω των συνθηκών που επικρατούν στην πόλη της Λάρισας.
Του Σωτ. Κέλλα
