Το Πάσχα του Κοσσονού…

Και η φιλοξενία από τον Δημήτρη Μιλτιάδη…

Του Σωτ. Κέλλα
Από την Ακτή Ελεφαντοστού βρέθηκε στην Ελλάδα για το όνειρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και την επιβίωση της οικογένειάς του, καθώς ήταν η μόνη ελπίδα για να μπορέσει να εξασφαλίσει ένα εισόδημα, ώστε να την ταΐσει…

Ο λόγος για τον παίκτη της ΑΕΛ Κοσσονού, που σε ηλικία 20 χρονών έχει έρθει στη Λάρισα για να βρει την ποδοσφαιρική του «Ιθάκη», έχοντας τη γλυκόπικρη εμπειρία της Βέροιας, που ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός σταθμός του, αλλά χωρίς συμμετοχές.
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί η διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΛ μετά το τέλος της προπόνησης έδωσε στο πλαίσιο της γιορτής του Πάσχα σε όλους τους παίκτες ένα αρνί και μία λαμπάδα… Ο Κοσσονού ήταν ο μόνος που άφησε το αρνί, όχι γιατί ήθελε να προσβάλει κάποιον, αλλά γιατί στο ξενοδοχείο που διαμένει δεν υπήρχε χώρος να το τοποθετήσει και πήρε μόνο τη λαμπάδα.
Ένα παιδί από την Αφρική θα διέμενε δύο μέρες στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, αφού το γεγονός ότι μιλάει μόνο Γαλλικά δεν του επιτρέπει να συνεννοηθεί εύκολα με τους δημότες της Λάρισας, ενώ είδε ότι οι συμπαίκτες του με τους οποίους κάνει παρέα (όσοι είναι κοντά στην ηλικία του) είχαν φύγει για τις ιδιαίτερες πατρίδες τους (φυσιολογικό). Ακόμη και ο Νούνιες που ζει με τη γυναίκα του στο ίδιο ξενοδοχείο αποφάσισε να πάει στην Αθήνα για να δει την Ακρόπολη. Ο ίδιος δύσκολα θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο…
Έμαθε να παίζει μπάλα στο προπονητικό κέντρο ATM (Traoré Massé Academy), όπου πήγαινε καθημερινά για να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής όπως ονειρευόταν πάντα. Πήγαινε στην προπόνηση το πρωί και επέστρεφε από την προπόνηση το μεσημέρι, μερικές φορές ακόμη και για να βρει φαγητό ήταν δύσκολο.
Και οι γονείς του επίσης δεν ήταν δίπλα του, η μητέρα του έμενε στο χωριό και ο πατέρας του αδιαφορούσε. Με λίγα λόγια η ζωή δεν ήταν εύκολη για τον Κοσσονού. Δεν είχε κανέναν δίπλα του να τον βοηθήσει στα μικροπροβλήματα που είχε στην προσπάθεια να γίνει ποδοσφαιριστής.
Το Σαββατοκύριακο πίστευε ότι θα ήταν μόνος του. Το Μεγάλο Σάββατο το πέρασε κλεισμένος στο ξενοδοχείο, αφού αποκοιμήθηκε και δεν πήγε στην Ανάσταση. Τελικά το Πάσχα αποδείχθηκε μια γιορτή αγάπης και χαράς γι’ αυτόν και την έδωσε απλόχερα ο συνομήλικός του συμπαίκτης Δημήτρης Μιλτιάδης που πήγε από το χωριό των γονέων του, το Μεγάλο Ελευθεροχώρι, στη Λάρισα, πήρε τον συμπαίκτη του και συμμετείχαν μαζί στο ψήσιμο του οβελία και των λοιπών κρεατικών που είχαν την τιμητική τους.
Ο Κοσσονού με τον Μιλτιάδη βγάλανε και την καθιερωμένη φωτογραφία για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο Κοσσονού είχε τη σούβλα με το κοκορέτσι, λέγοντας ότι τη γεύση του δεν θα την ξεχάσει εύκολα.
Τελικά ο αθλητισμός έχει κοινωνική αξία στις μικρές κατηγορίες, όπου τα χρήματα δεν έχουν πρωτεύοντα ρόλο, αλλά η αλληλεγγύη των παικτών. Και το παράδειγμα του Μιλτιάδη και του Κοσσονού το αποδεικνύει.
Μπορεί στη Βέροια ο Κοσσονού να πικράθηκε, αφού λόγω του πρωταθλητισμού πέρυσι της ομάδας της Ημαθίας δεν έπαιξε, αλλά φέτος σίγουρα είναι ευχαριστημένος, γιατί και συμμετοχές έκανε, αλλά και απολαμβάνει τη συμπαράσταση των συμπαικτών του.
Το Πάσχα δημιουργεί ωραίες ποδοσφαιρικές ιστορίες…