Οι δύο είχαν παίξει στον Άρη Λάρισας, ο Νίκος που αργότερα είχε περίπτερο στην πλατεία Νομαρχίας και ασχολήθηκε ως παράγοντας στον Άρη Λάρισας κυρίως και την ΑΕΛ και ο Δημήτρης (Τάκης) που έγινε κατασκευαστής οικοδομών και έζησε μέχρι χθες στα Χανιά.
Ο τρίτος ο Κώστας υπήρξε διαιτητής (έπαιξε και ο Δημήτρης, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία) έχοντας στο ενεργητικό του έναν τεράστιο αριθμό αγώνων στην τότε Α Εθνική κατηγορία ποδοσφαίρου και ήταν αναγνωρισμένος διαιτητής UEFA. Ήταν ο αριθμός νούμερο 1 στο μητρώο διαιτητών του ΣΥΔΠΕ ΛΑΡΙΣΑΣ και με καλούς του φίλους όπως ο αείμνηστος Τιμολέων Λάτσιος, ο Γιάννης Τσιωνάς, ο κουμπάρος του Κώστας Τσιούρης και τόσοι άλλοι (Κουτσούκης, Λουτρίδης, Κοργιτάκος). Αργότερα άνοιξε πρακτορείο ΠΡΟΠΟ στην οδό Φιλελλήνων.
Ο τέταρτος αδελφός ο Αθανάσιος Δικόπουλος ήταν προϊστάμενος του ΟΤΕ, απόφοιτος της Παντείου. Η μοναδική γυναίκα της οικογένειας ήταν η Μερόπη Δικοπούλου, υπάλληλος του ΟΤΕ, σύζυγος Γεωργίου Γκουράβα. Η νονά της, που πήρε και το όνομά της, ήταν η Μερόπη Ψυχούλη, το γλυπτό της οποίας κοσμεί το Παλαιό Κοιμητήριο και είναι του Ελληνα Τηνιακού γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά.
Ο εκλιπών Δημήτρης Δικόπουλος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1935 και πρωτοέπαιξε ποδόσφαιρο το 1952 στην ανεπίσημη ομάδα του Ατρομήτου Αγίου Νικολάου και στη συνέχεια αγωνίστηκε στον Άρη Λάρισας, παίζοντας αρχικά στη δεύτερη ομάδα και μετά στην πρώτη στη θέση του ενδιάμεσου αριστερού χαφ και μετά ως αριστερό χαφ.
Στη συνέχεια άφησε το ποδόσφαιρο και έγινε εργολάβος σιδεράς τη χρυσή εποχή της αντιπαροχής των οικοδομών στην Αθήνα από το 1960 έως το 1970.
Κατόπιν μετακόμισε στα Χανιά όπου έζησε σαράντα και πλέον χρόνια. Σήμερα στην πόλη της Κρήτης θα γίνει η κηδεία του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΕΛΛΑΣ