Ετσι γνώρισα τον Κωνσταντίνο ως μέλος της Δ.Ο.Ε. στην Αθήνα…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΟΥΚΟΓΕΩΡΓΟΣ:

ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΒΑΖΑΝΕ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΝ…

Του Σωτ. Κέλλα

«Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, το 2004, οι πολιτικοί απέφευγαν τις δημόσιες εμφανίσεις μαζί με τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο και έρχονταν κοντά σε μένα που ήμουν ένα απλό μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, για να παρακολουθήσουμε τους αγώνες και κυρίως τα βαρέα αθλήματα, το τζούντο, την πάλη και την πυγμαχία».

Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Λαρισαίου Γιώργου Στουκογεώργου, πρώην μέλους της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και πρώην αντιπροέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Τζούντο, ενώ ανέπτυξε το άθλημα της πάλης αρχικά και μετά του τζούντο στη Λάρισα.
Και συνεχίζει λέγοντας τα εξής: «Μου έλεγε, εσύ δεν φοβάσαι που είσαι δίπλα μου δημόσια… Οι άλλοι έχουν φόβο μη χαρακτηριστούν… Και κάποιοι απ’ αυτούς μπορεί να έρχονται σε μένα συχνά ιδιωτικά και να βάζουν μέσο για να με συναντήσουν (σ.σ. γέλια)… Εγώ του απαντούσα όχι, έρχεσαι ως μέλος της αθλητικής οικογένειας και είσαι χρυσός Ολυμπιονίκης, σε θαύμασα γι’ αυτό, όπως όλοι οι Έλληνες. Δεν έρχεσαι ως πολιτικός, αλλά ως άνθρωπος του αθλητισμού».
Ο Γιώργος Στουκογεώργος, με τον οποίο μιλήσαμε χθες και μας έδειξε τις φωτογραφίες του Ολυμπιονίκη Κωνσταντίνου, μας είπε και άλλα… «Ακόμη και στο Προεδρικό Μέγαρο που έγινε δεξίωση με την ευκαιρία της Ολυμπιάδας το 2004, ο Κωνσταντίνος ήταν μαζί με τη γυναίκα του, Άννα-Μαρία, και εκεί, ενώ τον περικύκλωναν διαρκώς ξένοι, οι Έλληνες απέφευγαν να έρχονται σε επαφή μαζί του. Νομίζω ότι ήταν λάθος, γιατί θα είχε πολλές ιστορίες να θυμηθεί για την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, αλλά κυρίως για το «χρυσό» Ολυμπιακό μετάλλιο που κατέκτησε το 1960 στην Ιστιοπλοΐα. Ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο για την Ελλάδα μετά από μισό αιώνα. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν ξέρω τι έκανε πολιτικά, ούτε τον κρίνω, αυτή είναι δουλειά άλλων, αλλά αθλητικά βοήθησε σημαντικά.
Θυμάμαι, επίσης, πως ήρθε και πανηγυρίσαμε μαζί το χρυσό μετάλλιο του Ηλιάδη στο τζούντο στην Αθήνα. Είχε τη σημαία, την έβγαλε και πανηγύρισε σαν μικρό παιδί. Δεν το περίμενα. Σίγουρα και εγώ αισθανόμουν άβολα και περίεργα να είμαι δίπλα σε έναν βασιλιά, αλλά θα πω μια αλήθεια, τον έβλεπα ως άνθρωπο και όχι ως πολιτειακό παράγοντα.
Θα πω και κάτι ακόμα… Ο συγκεκριμένος έγραψε αθλητική ιστορία, κατέκτησε χρυσό μετάλλιο και δεν πήγε απλά να φωτογραφηθεί με κάποιους αθλητές, όπως κάνουν κάποιοι σύγχρονοι πολιτικοί. Συγγνώμη για την πικρή αλήθεια, αλλά έτσι είναι...
Και θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή για την ανακοίνωσή της. Το έργο του ως πολιτικός είναι θέμα της πολιτικής ιστορίας, αλλά το αθλητικό του κρίθηκε απόλυτα πετυχημένο. Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, όπου ήμουν μαζί του αρκετές μέρες, χαιρετούσε ευγενικά όλο τον κόσμο, έβγαζε φωτογραφίες μαζί του και πανηγύριζε έξαλλα κάθε ελληνική επιτυχία, ακόμη και μια μικρή που είχαμε στην πυγμαχία θυμάμαι».
Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή σε ανακοίνωσή της αναφέρει πως:
«Θλίψη επικρατεί στην Ε.Ο.Ε. για τον θάνατο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, πρώην προέδρου και χρυσού Ολυμπιονίκη στην Ιστιοπλοΐα» και επισημαίνει στη σχετική ανακοίνωσή της ότι ο Κωνσταντίνος διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής από το 1955 έως το 1964 και στη συνέχεια του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου προέδρου της ΕΟΕ για τη μεγάλη προσφορά του στο ελληνικό Ολυμπιακό κίνημα...
Στην ανακοίνωσή της η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή σημειώνει συγκεκριμένα ότι «ο τέως βασιλιάς, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην Ιστιοπλοΐα, στην κλάση Ντράγκον, με πλήρωμα τους Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και Γιώργο Ζαΐμη, με το σκάφος «Νηρέας».
Ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο, που κερδίζει η Ελλάδα, μετά από αυτό του Κωνσταντίνου Τσικλητήρα στο μήκος άνευ φοράς το 1912 στη Στοκχόλμη. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος ήταν και ο σημαιοφόρος της Ελληνικής ομάδας. Παράλληλα, είχε πολλές επιτυχίες και διακρίσεις σε διεθνείς ιστιοπλοϊκούς αγώνες, ενώ συνέχισε την ενασχόληση με το αγαπημένο του άθλημα για πάρα πολλά χρόνια.
Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής από το 1955 έως το 1964 και στη συνέχεια του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου προέδρου της Ε.Ο.Ε. για τη μεγάλη προσφορά του στο ελληνικό Ολυμπιακό κίνημα.
Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής από το 1963 έως το 1974 και αμέσως μετά του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου μέλους της Δ.Ο.Ε. για την πολύπλευρη συνεισφορά του στην καλλιέργεια και τη διάδοση του Ολυμπιακού ιδεώδους.
Παρακολουθούσε από κοντά όλες τις εξελίξεις στον ελληνικό αθλητισμό και Ολυμπισμό και παρέστη στην εκδήλωση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής για τη βράβευση των Ολυμπιονικών στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016».