Παρ’ όλα αυτά οι γυναίκες έχουν αποδείξει και συνεχίζουν να αποδεικνύουν ότι μπορούν να τα βγάλουν εις πέρας ακόμη και σε κατεξοχήν ανδροκρατούμενους χώρους, όπως είναι στην προκειμένη περίπτωση το ποδόσφαιρο. Έτσι λοιπό η φράση «το ποδόσφαιρο είναι αντρικό άθλημα» μπορεί μεν να αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την αλήθεια, ωστόσο στη σημερινή εποχή οι γυναίκες κατάφεραν να καταρρίψουν και αυτόν τον μύθο.
Φέτος ήρθε η ώρα να καταρριφθεί ένας ακόμα μύθος, ή καλύτερα να σημειωθεί μία ιστορικής σημασίας εξέλιξη στον χώρο του τοπικού ποδοσφαίρου της Λάρισας, καθώς για πρώτη φορά το γυναικείο φύλο διεισδύει στο μέχρι πρότινος «άβατο» της ΕΠΣΛ. Μία εξέλιξη που αντανακλά τη φιλοσοφία και τις αρχές του προέδρου της ΕΠΣΛ κ. Μπουχλαριώτη και των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής.
Ο λόγος για τη Ζωή Ανυφαντή (φωτ. αριστερά) και τη Χριστίνα Κουτιού (φωτ. δεξιά), τις πρώτες γυναίκες με ενεργό ρόλο στην ΕΠΣΛ, οι οποίες στελεχώνουν τη νέα Επιτροπή Πρωταθλημάτων Υποδομής και δηλώνουν αποφασισμένες να δείξουν ότι με το ταπεραμέντο τους μπορούν να διορθώσουν πολλά από τα κακώς κείμενα των ανδρών στον χώρο του ποδοσφαίρου και παράλληλα να προσφέρουν σημαντικό έργο σε μία Επιτροπή που είναι υπεύθυνη για ένα ευαίσθητο κομμάτι όπως το παιδικό ποδόσφαιρο που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στον νομό.
Η Χριστίνα Κουτιού δραστηριοποιείται στον χώρο του ποδοσφαίρου ως διοικητικός παράγοντας πάνω από 20 χρόνια, ξεκινώντας στην πάλαι ποτέ ομάδα της ΑΕ Τυρνάβου, ενώ μετέπειτα συνέχισε στον Τύρναβο 2005 (μετά τη συγχώνευση της ΑΕΤ με τη Νίκη Τυρνάβου). Τα τρία τελευταία χρόνια η ενασχόλησή της με το ποδόσφαιρο είναι πιο έντονη λόγω του γιου της που αγωνίζεται στα μικρά του Τυρνάβου.
Πολυετής είναι η προσφορά της Ζωής Ανυφαντή, η οποία ξεκίνησε τα πρώτα της διοικητικά βήματα στο ποδόσφαιρο πριν 18 χρόνια στην Αναγέννηση Ζαππείου. Ήταν μία εκ των πρωταγωνιστών στη δημιουργία για πρώτη φορά ακαδημίας στο Ζάππειο. Ακολούθησε η παρουσία της στην ΑΕΔ Νίκαιας (μετά τη συγχώνευση), ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τον Παναγροτικό Νίκαιας ως υπεύθυνη της ακαδημίας.
Ας δούμε τι είπαν στην «Ε» οι δύο γυναίκες της ΕΠΣΛ για τον νέο τους ρόλο:
-Πώς αισθάνεστε που δραστηριοποιείστε σ’ έναν κατ’ εξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο;
Ζ.Α.: «Πολλοί θα αναρωτιέστε πόσο ομαλή ήταν η ένταξή μου σε έναν κατ’ εξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο. Η παροιμία λέει μαθημένο το βουνό από τα χιόνια... εννοώντας ότι η πολυετή παρουσία μου από τη θέση της δημοτικής συμβούλου, αλλά και από τη θέση της αντιδημάρχου τόσο στον πρώην Δήμο Νίκαιας όσο και στον νυν Δήμο Κιλελέρ, ιδίως τα πρώτα χρόνια που δεν υπήρχε καμία άλλη δυστυχώς γυναίκα δεν μου άφησε περιθώρια δεύτερης σκέψης. Εξάλλου σήμερα δεν νομίζω πως ισχύει ο όρος ανδροκρατούμενος χώρος, επειδή το γυναικείο φύλο το συναντάς πλέον σε όλα τα πόστα παίκτριες, προπονήτριες, διαιτητές, γιατί όχι λοιπόν και διοικητικοί παράγοντες».
-Πώς σας αντιμετωπίζουν οι άνδρες; Σας βλέπουν ως ισότιμα μέλη;
Ζ.Α.: «Όλα αυτά τα χρόνια της ενασχόλησής μου γνώρισα εξαίρετους ανθρώπους, οι οποίοι δέχτηκαν την προσφορά μου με πάρα πολύ σεβασμό, ευγένεια, μεγαλοψυχία και ούτε μια στιγμή δεν μου συμπεριφέρθηκαν απαξιοτικά έναντι εκείνων».
-Πιστεύετε ότι οι γυναίκες μπορούν να ανταπεξέλθουν ισάξια με τους άνδρες;
Ζ.Α.: «Φυσικά και πιστεύω πως οι γυναίκες μπορούν να ανταπεξέλθουν ισάξια με τους άνδρες και νομίζω πως θα πρέπει να απευθύνω ένα κάλεσμα σε όλες εκείνες τις μητέρες που περνούν πολλές ώρες με τα παιδιά τους στο γήπεδο να ασχοληθούν με τα διοικητικά και να έχουν ενεργό ρόλο στη σωστή πάντα λειτουργία των ακαδημιών».
-Τι θα θέλατε να αλλάξετε;
Χ.Κ.: «Η μεγαλύτερη αλλαγή που θα ήθελα να πετύχω είναι να ωθήσω περισσότερες γυναίκες να συνειδητοποιήσουν ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι «αντρική υπόθεση». Να αποδείξω ότι η διαφάνεια και η ευγενής άμιλλα είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μπορεί να διδάξει εμάς και τα παιδιά μας το ποδόσφαιρο».
- Είστε σε μια επιτροπή που έχει να κάνει με τα παιδιά και τις μικρές ηλικίες. Ως γυναίκες αυτό σας βοηθάει; Σας ταιριάζει περισσότερο;
Χ.Κ.: «Από βιολογικής άποψης ο δεσμός που δημιουργείται ανάμεσα σε μια μητέρα και το παιδί της είναι αναπόσπαστος. Δεν θα πω ψέματα ότι ο δεσμός αυτός δεν βοηθάει και δεν σε ωθεί να δραστηριοποιηθείς στον τομέα που αγαπάει και το παιδί σου. Ίσα ίσα, θεωρώ πως μια γυναίκα, πάντα θα «κουβαλάει» το αίσθημα της μητρότητας, της φροντίδας απέναντι όχι μόνο στα δικά της παιδιά, αλλά σε όλα τα παιδιά. Σίγουρα λοιπόν βοηθάει».
-Ποιοι οι στόχοι σας, οι προτεραιότητές σας; Τι θέλετε να πετύχετε ως μέλη της επιτροπής πρωταθλημάτων υποδομής;
Χ.Κ.: «Ο στόχος είναι διπλός. Το να συνειδητοποιήσουμε ότι ο αθλητισμός δεν έχει να κάνει με το φύλο, είναι ο ένας απ’ αυτούς. Ως γυναίκα λοιπόν, είμαι εδώ για να το αποδείξω αυτό. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την πνοή θετικής ενέργειας που θα ήθελα να εμπνέει όλα τα παιδιά, όλους τους γονείς για να ασχοληθούν με αυτό που αγαπάνε, με το ποδόσφαιρο. Σίγουρα στις δύσκολες αυτές μέρες που περνάμε ως κοινωνία, ίσως να έχουμε βάλει σε δεύτερη μοίρα την αγάπη μας να ασχοληθούμε και να δραστηριοποιηθούμε με τον αθλητισμό. Οι βιοποριστικές ανάγκες ίσως να χρήζουν σημαντικότερης σημασίας, όμως με τη συλλογική προσπάθεια και τον σεβασμό όλων μας κανένας γονιός δεν θα χρειάζεται να βάλει σε δεύτερη μοίρα τα θέλω του παιδιού του».
Του Άρη Γκουτρουμάνη
