«Εξυγίανση του ποδοσφαίρου Νο. 5»

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗΝ «Ε»

Σχετικά με τα τελευταία γεγονότα στο ελληνικό ποδόσφαιρο το μέλος του τμήματος φυσικής αγωγής και αθλητισμού της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Πέτρος Κρίκης μας έστειλε την παρακάτω επιστολή:

«Ελληνικό Ποδόσφαιρο ώρα μηδέν. Ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Φτάνει πια.» και άλλες φράσεις και τίτλοι, κλισέ, που αναφέρονται στο ίδιο θέμα. Οι εξελίξεις στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου το τελευταίο διάστημα επιβεβαιώνουν για μια ακόμη φορά τη θέση του ΚΚΕ. Το ποδόσφαιρο της αγοράς βρόμάει και ζέχνει από όλες τις πλευρές. Συχνά πυκνά η συντριπτική πλειοψηφία των ασχολούμενων με το ποδόσφαιρο διαπιστώνουν το προφανές. Ότι το πάλαι ποτέ άθλημα του λαού έχει μετατραπεί πια σε άθλημα για λίγους. Άραγε φταίνε κάποιοι «κακοί» παράγοντες ως προσωπικότητες και τάχα μου αν απαλλαγούμε απ’ αυτούς θα αλλάξει η κατάσταση; Ή μήπως παρακολουθούμε τις συνέπειες συγκεκριμένων και συνειδητών επιλογών, (πολιτικών και επιχειρηματικών) αλλά και συγκρούσεων με εξωποδοσφαιρικούς στόχους που εκμεταλλεύονται το άθλημα για την υλοποίησή τους;
Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι ούτε πρωτόγνωρα, ούτε αποτελούνε ελληνική ιδιομορφία. Είναι γνωρίσματα του ποδοσφαίρου των ΠΑΕ, των επιχειρηματιών, των χορηγών, των μάνατζερ κτλ. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι παράλληλα με το «Ελληνικό σήριαλ» εκτυλίσσεται κατά καιρούς το ίδιο έργο και σε μια σειρά άλλες χώρες όπως Τουρκία, Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Ουκρανία, Πολωνία, Ισραήλ και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Ούτε στέκει το επιχείρημα ότι «αυτά συμβαίνουν στις «υποανάπτυκτες» ποδοσφαιρικά χώρες. Τα παραδείγματα «Καλτσιόπολις» Ι και ΙΙ το 2007-2009 (υπόθεση στημένων αγώνων), όπου παρά τις αυστηρές ποινές που οδήγησαν μέχρι και σε υποβιβασμό ισχυρά ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου (π.χ. Γιουβέντους) από τη γειτονική και «ανεπτυγμένη» ποδοσφαιρικά Ιταλία καταρρίπτουν αυτό τον ισχυρισμό. Τα ίδια συνέβησαν στη Γερμανία πριν από λίγα χρόνια με πανευρωπαϊκές διαστάσεις και με εμπλοκή διαιτητών-μάνατζερ-ποδοσφαιριστών, όπως και παλιότερα στη δεκαετία ‘90 στη Γαλλία με τη Μαρσέιγ του Ταπί. Επομένως η ιστορία κρατάει από παλιά.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. όπως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, κ.α. ισχυρίζονται ότι πρέπει να γίνουμε σαν τους άλλους και συχνά επικαλούνται το παράδειγμα της Αγγλίας επί εποχής Θάτσερ. Τι έγινε όμως πραγματικά στην Αγγλία; Με αυστηρά κατασταλτικά μέτρα και νόμους η βία μεταφέρθηκε εκτός γηπέδων – μαγαζιών των ΠΑΕ στις γειτονιές και στις PUB (μπαρ). Αυτό έγινε για να προστατευθεί το προϊόν και οι επενδύσεις των επιχειρηματιών και των μεγάλων χορηγών – μονοπωλίων του πιο εμπορικού πρωταθλήματος του κόσμου.
Οι φιλόδοξες διακηρύξεις από πλευράς κυβερνώντων για εξυγίανση του ποδοσφαίρου έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ του αφηγήματος του ΣΥΡΙΖΑ περί «υγιούς επιχειρηματικότητας» και «δίκαιης ανάπτυξης» σε όλους τους τομείς. Όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή και διαψεύδει στη ζωή αυτούς τους ισχυρισμούς, καθώς τέτοια (δίκαιη) ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση δεν μπορεί να υπάρξει.
Γι’ αυτό και οι όποιες προσπάθειες «εξυγίανσης» του ποδοσφαίρου έγιναν και στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια με την αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου, με το ιδιώνυμο, τις κάμερες, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, την καθιέρωση τακτικών δικαστών στα όργανα της αθλητικής δικαιοσύνης κτλ. αποτέλεσαν την απαραίτητη «γαρνιτούρα» για να παρουσιαστεί ένα σάπιο περιβάλλον, αυτό το εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, ως δήθεν «η γη της επαγγελίας». Στόχος τους δεν ήταν η εξυγίανση, όπως έσπευσαν να πανηγυρίσουν και οι «τοπικοί ποδοσφαιρικοί παράγοντες», αλλά ο εκσυγχρονισμός και η εμπορική αναβάθμιση του προϊόντος για να πωληθεί καλύτερα από τον συνεταιρισμό της Σούπερ Λίγκας. Εξάλλου ακόμη και σήμερα, λίγες μόνο μέρες από τα τελευταία γεγονότα της Τούμπας, ο κ. Βασιλειάδης κάλεσε για άλλη μια φορά τους «λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα», ισχυριζόμενος ότι αφήνει την υπόθεση της εξυγίανσης στα χέρια των ΠΑΕ – επιχειρηματιών. Ενώ η «επίσκεψη» των «αδιάφθορων» της ΟΥΕΦΑ και της ΦΙΦΑ μόνο μειδίαμα προκαλεί στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ».
Όμως πέρα από τα «αυτονόητα» για την εμπορική αναβάθμιση του προϊόντος, η κυβέρνηση επιδιώκει «με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια». Με αφορμή τα γεγονότα βίας εντός γηπέδων επιδιώκει να εκμεταλλευτεί και την δικαιολογημένη δυσαρέσκεια των αστυνομικών, όπου καλούνται να παίξουν το ρόλο του υπερασπιστή των συμφερόντων των ΠΑΕ εντός γηπέδων. Επιχειρείται έτσι, με βάση και τις δηλώσεις του αρμόδιου υφυπουργού, η αναβάθμιση του ρόλου των ιδιωτικών σεκιούριτι, που θα μπορούνε πλέον να συλλαμβάνουν κατά το δοκούν δράστες αυτόφωρων αδικημάτων και να τους παραδίδουν στην αστυνομία. Δηλαδή μ’ αυτό το «ρηξικέλευθο μέτρο» της κυβέρνησης, οι επιχειρηματίες - πρόεδροι των ΠΑΕ γίνονται πανίσχυροι εντός γηπέδων και με τη δύναμη (επίσημα πλέον) ιδιωτικού στρατού.
Στον αντίποδα αυτής της λογικής το ΚΚΕ πιστεύει ότι ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο είναι κοινωνικό αγαθό. Δεν θεωρούμε, σε αντίθεση με την ισχύουσα αντίληψη, ότι προϋπόθεση ανάπτυξης μεγάλων ομάδων και πρωταθλητών γενικότερα, αποτελεί ο επαγγελματισμός. Αν μαζικά αθληθεί η νεολαία εκεί θα βγούνε και τα ταλέντα, εκεί θα ξεπεταχτούν οι πρώτοι, εκεί θα γίνουν καλύτεροι. Και αν υπάρχει κρατική μέριμνα, με χορήγηση πόρων, δυνατοτήτων κτλ, εκεί θα λυθούν και τα όποια προβλήματα. Επομένως στη δική μας αντίληψη δε χωράνε ιδιώτες και ΠΑΕ και γι’ αυτό προτείνουμε να καταργηθούν και να αποχωρήσουν οι ομάδες από το στοίχημα, που αποτελεί το εφαλτήριο για τους στημένους αγώνες, την παράγκα, κτλ..
Σίγουρα ως ΚΚΕ δεν έχουμε αυταπάτες ότι στις σημερινές συνθήκες και στο ισχύον κοινωνικοοικονομικό σύστημα, όπου κυριαρχεί η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού είναι δυνατόν να εξασφαλιστούν συνθήκες ανάπτυξης μαζικής άθλησης σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού, αλλά και συνθήκες ισότιμης διεκδίκησης της διάκρισης. Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά ότι όλα τα παραπάνω θα κριθούν από τις διαθέσεις του κόσμου, από την προσπάθεια του λαού να τα διεκδικήσει προς όφελός του. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτή η πρότασή μας, μπορεί να βρει μεγάλη απήχηση στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας και να εμπνεύσει ένα ισχυρό κίνημα, που θα διεκδικήσει την άνθηση του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού προς όφελος του λαού και της νεολαίας, ενάντια στους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα συμφέροντά τους.