Άνθρωπος χαμηλών τόνων δούλεψε πολύ για την ομάδα της καρδιάς του κι άφησε ανεξίτηλα το στίγμα του στις χρυσές σελίδες της, αφού την καμάρωσε κυπελλούχο και πρωταθλήτρια και ταξίδεψε μαζί της σε όλα τα ευρωπαϊκά γήπεδα που έπαιξε φτάνοντας μέχρι και στους «8» της Ευρώπης. Παρών πάντα σε όλους τους αγώνες και τις προπονήσεις, καθισμένος στον πάγκο δίπλα στον προπονητή, έζησε τις χαρές και τις αγωνίες των παικτών της ΑΕΛ σαν να ήταν δικά του παιδιά. Συνταξιδιώτης στο όνειρο της μεγάλης ΑΕΛ με τους αείμνηστους μεγάλους προέδρους, συνοδοιπόρους και φίλους του Αντώνη και Στέλιο Καντώνια, έβαλε από το πόστο του το δικό του λιθαράκι για να χτιστεί ο θρόνος της πρωταθλήτριας ΑΕΛ του ’88 που την περιμένει να επιστρέψει.
Η Λάρισα τον θυμάται πάντα με αγάπη και σεβασμό.