Το αγροτικό πρόβλημα

Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου,
συνταξιούχο δασοπόνο

Ενώ κάθε χρόνο, σχεδόν εθιμικά, οι Έλληνες αγρότες έβγαιναν στα μπλόκα με τα τρακτέρ για να διεκδικήσουν την επίλυση των προβλημάτων τους, φέτος ξεσηκώθηκαν οι αγρότες όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι πειθαρχικοί Γερμανοί έφτασαν στην Πύλη του Μαγδεμβούργου που οδηγεί στο Γερμανικό Κοινοβούλιο. Οι Γάλλοι στο Παρίσι. Οι Βέλγοι στις Βρυξέλλες, όπου η έδρα της Ε.Ε. Οι Ισπανοί σε πολλές πόλεις της Ισπανίας. Το ίδιο οι Πορτογάλοι, οι Ιταλοί, οι Πολωνοί, οι Τσέχοι. Οι Έλληνες αγρότες, με μια συγκλονιστική παρουσία, κατέβηκαν στην Αθήνα με τρακτέρ και λεωφορεία.
Αυτή η γενικευμένη κινητοποίηση μαρτυρά ότι τα προβλήματα των αγροτών είναι πολύ σοβαρά και θα πρέπει να εξεταστούν με προσοχή και να καταβληθεί προσπάθεια επίλυσής τους.
Ποια είναι, λοιπόν, τα κυριότερα προβλήματα των αγροτών που έχουν τεθεί στο τραπέζι από τους αγρότες;
- Η Ε.Ε. θέλοντας να συμβάλει στις παγκόσμιες προσπάθειες για τη μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων, που είναι η αιτία της επιδείνωσης του κλίματος, υπέγραψε το 2019 την «Πράσινη Συμφωνία». Με βάση τη Συμφωνία αυτή, θα έπρεπε τα φυτοφάρμακα (SUR) να μειωθούν κατά 50% μέχρι το 2050. Η Συμφωνία αυτή, μετά τη σθεναρή αντίδραση των αγροτών, αποσύρθηκε προσωρινά από την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, η οποία δήλωσε ότι τον πρώτο λόγο θα έχουν οι αγρότες σε αυτήν τη διαδικασία.
- Το υψηλό ενεργειακό κόστος, δηλαδή το ηλεκτρικό ρεύμα και το ντίζελ. Ειδικά για το ντίζελ, σοβαρή ένσταση υπήρξε από τους Γερμανούς και Γάλλους αγρότες.
- Η γραφειοκρατία των Βρυξελλών που βραδύνει υπερβολικά τις αποζημιώσεις.
- Ο αθέμιτος ανταγωνισμός από τρίτες χώρες, οι οποίες εισάγουν φθηνότερα τα προϊόντα τους στην Ε.Ε., επειδή δεν υπόκεινται στους περιορισμούς που υφίστανται οι Ευρωπαίοι αγρότες. Επί του προκειμένου υπάρχουν συμφωνίες με τρίτες χώρες, όπως αυτή με τις χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής (Mercosur). Για τις συμφωνίες αυτές ενδιαφέρονται κυρίως οι Γερμανοί, επειδή αναφέρονται σε 800 εκατ. ανθρώπους και εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, ως μεγάλης βιομηχανικής δύναμης. Επί του προκειμένου, υπάρχει διαφωνία από τους Γάλλους, διότι οι Συμφωνίες αυτές στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό των αγροτικών προϊόντων των τρίτων χωρών, με τα αγροτικά προϊόντα των αγροτών της Ε.Ε., για τους λόγους που προανέφερα.
- Η κλιματική αλλαγή που καταστρέφει τις καλλιέργειες, είτε με τις υψηλές θερμοκρασίες είτε με τις πλημμύρες, όπως αυτές που ζήσαμε στη Θεσσαλία και σε μικρότερη κλίμακα στην Εύβοια, Κρήτη κ.λπ.
Όλα αυτά τα προβλήματα δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα, που εξαγρίωσε τους αγρότες και τους οδήγησε στους δρόμους της Ε.Ε.
Κι αν τα προβλήματα των Ευρωπαίων αγροτών είναι μεγάλα, των Ελλήνων είναι δυσθεώρατα, διότι είμαστε μεταξύ των 2-3 χωρών με τα ακριβότερα καύσιμα. Το ίδιο και στο ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν παρασκευάζουμε φυτοφάρμακα, τα οποία εισάγονται και με τους μεσάζοντες, καταλήγουν στους αγρότες μας πανάκριβα. Δεν κατασκευάζουμε γεωργικά μηχανήματα, τα οποία, επίσης, εισάγονται και υπερτιμολογούνται. Η τιμή των λιπασμάτων υπερδιπλασιάστηκε. Σε λίγο ίσως να μην υπάρχει νερό για να ποτίζονται οι καλλιέργειες και έτσι δεν θα υπάρχουν αγρότες.
Στελέχη αρμόδιων ευρωπαϊκών υπηρεσιών υπολόγισαν ότι σε κάθε 100 μονάδες που πληρώνει ο Έλληνας καταναλωτής για αγροτικά προϊόντα, ο παραγωγός εισπράττει μόνο 17 μονάδες. Η 83 μονάδες από τις 100, πηγαίνουν σε ενδιάμεσους, που σε μεγάλο βαθμό είναι ελάχιστα παραγωγικές, αλλά διαθέτουν μεγάλη επιρροή και δεν θέλουν αλλαγές, διότι θα θιγούν τα κατεστημένα συμφέροντά τους.
Ας μην απορούμε, λοιπόν, που το επάγγελμα του αγροκτηνοτρόφου καταρρέει και στο τέλος κανένας δεν θα ασχολείται με αυτό. Άλλωστε, ο γεωργικός τομέας αντιπροσωπεύει μόλις το 4,2 της απασχόλησης στο σύνολο της Ε.Ε. Και τείνει προς περαιτέρω μείωση, λόγω των εγγενών προβλημάτων που προανέφερα.
Ως ποσοστό του συνολικού ΑΕΠ της Ε.Ε., η γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο το 1,4%, αλλά είναι εκ των ων ουκ άνευ για μία ενότητα κρατών, η επάρκεια σε τρόφιμα, για να μπορεί να διαθρέψει τους πολίτες της. Τα δημητριακά, τα κρέατα, τα οπωροκηπευτικά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα έλαια, είναι από τα τρόφιμα που δεν πρέπει να λείπουν από την Ευρώπη, για να μην είναι αναγκασμένη να τα εισάγει. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξουν οι σωστές πολιτικές από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να μείνουν οι αγρότες στις καλλιέργειές τους και οι κτηνοτρόφοι στην πολύ δύσκολη δουλειά τους.
Θα ήταν παράλειψή μου να κλείσω το παρόν άρθρο μου, χωρίς να αναφερθώ, στα ιδιαίτερα προβλήματα των δενδροκαλλιεργητών της επαρχίας Αγιάς.
Αν περιοδεύσει κάποιος στην αγροτική περιοχή της Επ. Αγιάς, θα εκπλαγεί από τα τόσο επιμελημένα δενδροπερίβολα των αγροτών μας. Μόνο μια ματιά, αρκεί για να διαπιστώσει πόσος μόχθος και πόσα έξοδα απαιτούνται για τη δημιουργία αυτών των αριστουργημάτων. Και τι με αυτό; Όλοι οι κόποι, είναι μάταιοι: Σκληρή δουλειά όλου του χρόνου και τεράστια έξοδα, δεν επιφέρουν κανένα κέρδος. Τουναντίον μάλιστα. Έτσι, πολλοί δενδροκαλλιεργητές μας εγκαταλείπουν τα περιβόλια τους, ψάχνοντας για δουλειές έξω από την Επαρχία Αγιάς. Όπως πάνε τα πράγματα, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα τα εγκαταλείψουν όλοι.
Σας λέω την πραγματικότητα, δεν γράφω υπερβολές! Γνωρίζω τα πράγματα από πρώτο χέρι.
Τέλος, θα μας εξηγήσει κάποιος από τους κυβερνώντες, πώς τα εξαιρετικά μήλα της περιοχής μας αγοράζονται από τους εμπόρους 30-50 λεπτά και καταλήγουν στον καταναλωτή 2- 2,5 ευρώ; Ιδού η απορία…