Ταυτόχρονα σε ανακοίνωσή του ασκείται σκληρή κριτική κατά του υπουργού Μ. Βορίδη, κατηγορώντας τον για «μικροπολιτικές σκοπιμότητες και προσωπικές στρατηγικές».
Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση του Βασ. Κόκκαλη έχει ως εξής: Με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξη και Τροφίμων κ. Μάκη Βορίδη στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο αναπληρωτής τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Λάρισας κ. Βασίλης Κόκκαλης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Υπό τον φόβο της οργής των αγροτών της Κρήτης κι αφού πρώτα τους έστειλε τα ΜΑΤ για να διαφυλάξει... εαυτόν στην επίσκεψή του στο Ηράκλειο, ο κ. Βορίδης αποφάσισε να αποζημιώσει τους ελαιοπαραγωγούς του νησιού μέσω του προγράμματος de minimis. Πρόκειται προφανώς για τα ίδια κονδύλια, του ίδιου προγράμματος, που προορίζονταν από την προηγούμενη κυβέρνηση για τους πληγέντες αμυγδαλοπαραγωγούς της Θεσσαλίας. Αλλά, εν τω μεταξύ, άλλαξε η κυβέρνηση και οι αγρότες από το Συκούριο ή την Ελασσόνα έχουν την... «ατυχία» να μην βρίσκονται στην εκλογική περιφέρεια του πρώην γραμματέα της Ν.Δ. που, είναι γνωστό τοις πάσι, ότι «κόβει και ράβει» παντού. Ο υπουργός πρέπει να καταλάβει ότι τέτοιες συμπεριφορές μάς γυρίζουν στην εποχή του Μαυρογιαλούρου, ενώ παράλληλα ενθαρρύνουν εκείνους που πιστεύουν ότι «μόνο αν κλάψει το παιδί, το ταΐζει η μάνα». Η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει πέρα και μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και προσωπικές στρατηγικές να αντιμετωπίζει ισότιμα όλα τα προβλήματα των πολιτών. Το επιτάσσει και το σύνταγμα εξάλλου, το οποίο γνωρίζει καλά ο κ. Βορίδης ως συνάδελφος δικηγόρος.
Για τον λόγο αυτό και για τη διεκδίκηση του αυτονόητου, καλώ τους δύο δημάρχους Τεμπών και Ελασσόνας να αναλάβουν πρωτοβουλίες και προτείνω παράλληλα τη σύσταση διακομματικής επιτροπής από την περιοχή της Λάρισας, ώστε να επισκεφθούμε τον υπουργό και να δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις, αλλά και να δρομολογηθούν άμεσα οι απαιτούμενες λύσεις, ώστε να μην τεθούν εκτός καλλιεργητικού κύκλου οι αμυγδαλοπαραγωγοί από την περιοχή της Θεσσαλίας. Ευελπιστώ η πρότασή μου αυτή, να βρει ευήκοα ώτα σε όσους πιστεύουν ότι το δίκαιο δεν έχει ούτε κόμμα, ούτε χρώμα».