«Όχι μόνο καλύπτουμε τις βασικές μας ανάγκες αλλά γεμίζουμε την κατάψυξη και δίνουμε σε φίλους και γείτονες». Κάπως έτσι σκέφτηκε ο κ. Χρήστος Χαλκιάς που άμα τη συνταξιοδοτήσει του αποφάσισε να κάνει μια στροφή στην καθημερινότητά του «Είπα να βάλω μπαχτσέ για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι πως αποτελεί μια καλή λύση για τα οικονομικά της οικογένειας ενώ ο δεύτερος είναι πως μπορείς να τρως υγιεινά καθώς σε τίποτα από αυτά δεν ρίχνουμε φάρμακο».
Σαν τον συνταξιούχο πυροσβέστη όμως που στα 56 του επιλέγει να ξοδεύει τον χρόνο του αν μη τι άλλο δημιουργικά, υπάρχουν σε όλη την Λάρισα εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις. Άνθρωποι που με αφορμή την οικονομική κρίση επιλέγουν έναν δρόμο οικονομίας. Αυτό είναι γεγονός. Πόσο υγιεινή είναι μια τέτοια επιλογή; Το συγκεκριμένο ερώτημα θέσαμε στον διευθυντή του Ινστιτούτου Βιομηχανικών και Κτηνοτροφικών Φυτών κ. Χρίστο Τσαντίλα που ευθύς εξ αρχής καθιστά σαφές πως «έχει αποδειχθεί ότι εδάφη που γειτνιάζουν με κατοικημένες περιοχές επιβαρύνονται με βαρέα μέταλλα και κυρίως με μόλυβδο, χαλκό, κάδμιο, νικέλιο και ψευδάργυρο. Τα βαρέα μέταλλα είναι σοβαροί ρυπαντές του περιβάλλοντος ιδιαίτερα σε περιοχές με έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα. Η παρουσία τους στην ατμόσφαιρα, στο έδαφος και στο νερό μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα και μέσω της τροφικής αλυσίδας να βλάψει την υγεία των ανθρώπων».
Όμως υποστηρίζει σύμφωνα με μελέτες διεθνώς αλλά και στη χώρα μας έχει αποδειχθεί ότι τα κηπευτικά προϊόντα ρυπαίνονται από τα βαρέα μέταλλα με πολλούς τρόπους όπως με απορρόφηση από τα εδάφη όπου φθάνουν από την ατμόσφαιρα, το νερό άρδευσης για να καταλήγουν στον ανθρώπινο οργανισμό.
«Φυτά, τα οποία είναι πιο επιρρεπή σε ρύπανση από βαρέα μέταλλα είναι εκείνα που έχουν το εδώδιμο μέρος τους πολύ κοντά στην επιφάνεια του εδάφους ή εντός αυτού, όπως τα μαρούλια, τα σπανάκια, τα κρεμμύδια για παράδειγμα».
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ
Στο ερώτημα για το τι πρέπει να κάνουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι είτε είναι παραγωγοί κηπευτικών είτε καταναλωτές ο κ. Τσαντήλας απαντά ως εξής: «Κατ’ αρχήν θα πρέπει να απομυθοποιηθεί η άποψη ότι οτιδήποτε διαχειρίζεται ο καθένας μας μόνος του είναι το καλύτερο από άποψη ποιότητας. Η ποιότητα των προϊόντων είναι μετρήσιμη έννοια και όχι υποκειμενική. Η πρώτη ενέργεια που οφείλει να κάνει ο καθένας που καλλιεργεί εδάφη που βρίσκονται σε κατοικημένους χώρους, είναι να ελέγξει τις ιδιότητές του και ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με την ύπαρξη τοξικών στοιχείων όπως τα βαρέα μέταλλα» και συνεχίζει «Οι τιμές αυτές θα χαρακτηρίσουν την ποιότητα του εδάφους και τα μέτρα που ενδεχόμενα θα χρειασθεί να ληφθούν για τη βελτίωσή τους. Επίσης θα πρέπει να ελεγχθεί ως προς την καταλληλότητα για άρδευση το νερό που χρησιμοποιείται για την άρδευση καθώς και η θρεπτική κατάσταση των φυτών. Υπάρχουν στην περιοχή μας πολλά εργαστήρια που διενεργούν διαπιστευμένες αναλύσεις καθώς και υπηρεσίες και ινστιτούτα που κατέχουν τη σχετική τεχνογνωσία» καταλήγει ο κ. Τσαντήλας.
Την ίδια ώρα πάντως ο κ. Χαλκιάς και εκατοντάδες άλλοι τόσο στη Λάρισα όσο και ανά την Ελλάδα συνεχίζουν να απασχολούνται κάθε απόγευμα με τον μπαχτσέ τους. Κι αν δεν είναι σίγουρο, σύμφωνα με τον κ. Τσαντήλα, το πόσο είναι υγιεινά είναι για το σώμα τα προϊόντα, είναι σίγουρα μια απόλυτα αγχολυτική διαδικασία. Μια καρέκλα, λίγο πότισμα, κουβέντα και ραδιόφωνο. Ψυχοθεραπεία…
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας
