Του Χρ. Τσαντήλα
Η ΖΩΗ έχει δύο όψεις. Όπως και η ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα τώρα, στην εποχή της κρίσης. Η μία όψη, διαθέτει συναίσθημα, θλίψη, κόπο, πόνο, απογοήτευση, κλάμα... Η άλλη όψη είναι η σκληρή, η αναίσθητη, η ένοχη, η φέρουσα τις... αμαρτίες της πολιτικής, «βολεμένης» άρχουσας τάξης αλλά και μιας πολύ κακομαθημένης κοινωνίας...
ΤΟΥΤΕΣ τις μέρες είχα την ευκαιρία να δω μέσα από δύο τυχαία γεγονότα τις δυο αυτές όψεις της ελληνικής πραγματικότητας. Δεν έκανα κάτι διαφορετικό από αυτό που συχνά κάνω. Μπήκα σε έναν φούρνο να πάρω ψωμί και, λίγο μετά, διάβασα μια εφημερίδα. Ό,τι κάνουν όλοι...
ΣΤΟΝ φούρνο, έπεσα πάνω στην τραγική όψη. Και για ώρες μετά, δεν μου ξεκολλούσε απ' το μυαλό η εικόνα ενός μεσήλικα, που μετρούσε μαυρισμένα κέρματα, ασήμαντης - για άλλες εποχές - αξίας, πεντάλεπτα και δεκάλεπτα, υποδιαιρέσεις δηλαδή του ευρώ, (σαν εκείνα που τότε δεν καταδεχόμασταν να πάρουμε ως... ρέστα), μετρούσε, ξαναμετρούσε και δεν τον έφταναν τον φουκαρά για να πληρώσει!
« Άσε τα γράφω κι αυτά, να δούμε με τι θα εξοφλείς αν σου κατεβάσουν κι άλλο τη σύνταξη...» (Τα λόγια του φούρναρη κτύπησαν άσχημα σε όσους βρισκόμασταν στην ουρά... αλλά τι φταίει κι αυτός χόρτασε στα βερεσέ)!
ΑΝΟΙΞΑ λίγο μετά την εφημερίδα να φύγει το μυαλό από τέτοιες δυσάρεστες σκέψεις, πήγε το μάτι μου σε μια είδηση και ένιωσα ακόμα χειρότερα...
«Παραιτήθηκε λέει ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης, γιατί είχε ιδεολογική διαφορά με το κόμμα που τον διόρισε... Δεν άφησε τη θέση του όμως, μένει λέει ανεξάρτητος (!) ευρωβουλευτής, ο... κανακάρης γιος της πρώην νομάρχου Πιερίας και ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ».
ΥΣΤΕΡΑ έβαλα τα πράγματα σε μια λογική βάση... «Να φταίει το παιδί;» σκέφτηκα, «ή αυτός που τον διόρισε σε τέτοια θέση, με 21.000 ευρώ το μήνα (!) και αποκλειστική «δουλειά» τον έλεγχο του ...στρες των φαλαινών;»... Τι θα έκανε, αναρωτήθηκα, εκείνος ο φουκαράς, (που βρήκα λίγο πριν στο φούρνο να μετράει τα... φραγκοδίφραγκα, για να πάρει ψωμί), αν του έδιναν 21 ολόκληρα χιλιάρικα για ...αμπελοσοφίες σε επιστημονικά συνέδρια, περί της «ψυχολογικής διαταραχής των φαλαινών» και εκτιμήσεις γύρω από τη σεξουαλική ζωή της...χελώνας! Τι θα έκανε; Κεράκι θα άναβε! Όπως οι περισσότεροι άλλωστε... Και αναρωτιέμαι πόσοι ακόμα Αρσένηδες υπάρχουν, εντεταλμένοι των χωρών – μελών στην Ε.Ε. να προσφέρουν τέτοιες ...σπουδαίες υπηρεσίες στο βασίλειο των ζώων, πόση ανθρώπινη δυστυχία μπορούν να θεραπεύσουν τόσοι (και τέτοιοι) απίθανοι μισθοί και σε πόσα εκατομμύρια φτωχών ανθρώπων, θα έδινε ψωμί η Ευρωπαϊκή Ένωση, μόνο αν αποφάσιζε να αφήσει να είναι λίγο πιο... νευρικές οι χελώνες και πιο δύστροπες οι... φάλαινες!
