Της Μαρίας Μίχου
* ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΟ το νέο πυροτέχνημα του ΔΝΤ, με το «λάθος» στους υπολογισμούς για τη σχέση χρέους και ανάπτυξης, που φέρεται να ομολόγησαν οι δύο μελετητές Ράινχαρτ-Ρογκόφ του Ταμείου.
Ουσιαστικά, τα προγράμματα λιτότητας του ΔΝΤ –και, κατά συνέπεια οι εκθέσεις του Ταμείου, οι αξιολογήσεις των οίκων, τα χρήματα των επενδυτών- βασίστηκαν στο θεώρημα ότι χρέη πάνω από 90% του ΑΕΠ σημαίνουν ύφεση.
Από την... «εξίσωση», όμως, υποτίθεται ότι αφαιρέθηκαν χώρες που παρά τα υψηλά χρέη –πάνω από 90% του ΑΕΠ- εξακολουθούν να εμφανίζουν ανάπτυξη, απλά με έναν μέσο ρυθμό. Εάν είχαν υπολογιστεί και αυτές οι χώρες, τότε το «θεώρημα» θα έλεγε ότι είναι εφικτή η ανάπτυξη με υψηλό χρέος, απλά ο ρυθμός δεν θα είναι 4%, 5% και 6%, αλλά περίπου 2%-2,5%... –και πάντως όχι, κατ’ ανάγκη, ύφεση...
* * *
* ΤΙ σημαίνει αυτό για όλους τους Νότιους; Στην πράξη, ότι δεν έπρεπε οι «αγορές» να χάσουν την εμπιστοσύνη τους, ότι δεν έπρεπε να κάνουν αδύνατο τον δανεισμό –κι ενδεχομένως, ότι σε κάποιες περιπτώσεις ίσως δεν χρειαστεί πρόγραμμα λιτότητας... -ιδίως σε βόρειες χώρες που άρχισαν να εμφανίζουν την ίδια «ασθμαίνουσα» οικονομία...
Το καινούριο στοιχείο στον «πόλεμο» ΕΚΤ – Γερμανίας είναι η χρήση «στρατηγικής» στατιστικής: Εάν δεν μπορεί να σωθεί η παρτίδα με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, ούτε και τα προσχήματα, ε, ας πούμε ότι κάναμε κι ένα λαθάκι... Άλλωστε, δεν κοστίζει και τίποτα στο ΔΝΤ...
