*ΣΙΓΑ που θα περνούσε έτσι... Με υπόμνηση Λαρισαίας, εντοπίστηκε παλαιότερη δημόσια παρέμβαση του Νίκου Σαραντάκου, του γνωστού συγγραφέα και μπλόγκερ που παρότι χημικός μηχανικός έχει ασχοληθεί ενδελεχώς με τη γλώσσα-συνεχίζοντας την παράδοση του σπουδαίου πατέρα του επίσης χημικού μηχανικού και συγγραφέα.
Επιχειρηματολογώντας με σχεδόν τρεις χιλιάδες λέξεις ο Ν. Σαραντάκος σημειώνει εν κατακλείδι: «για τη λέξη “έωλος” και τη (μάλλον ανύπαρκτη) λέξη “αίολος” που λανσάρισε το λεξικό Μπαμπινιώτη, επιμένοντας μάλιστα ότι είναι λάθος να λέμε “έωλος = αστήρικτος, αβάσιμος”, αναφέρομαι στο βιβλίο μου “Γλώσσα μετ’ εμποδίων”.
Επιγραμματικά, υποστηρίζω ότι α) η λέξη “έωλος” δεν σημαίνει *μόνο* μπαγιάτικος, όπως διατείνεται το λεξικό Μπαμπινιώτη και οι μπαμπινιωτιστές, αλλά ότι εδώ και καμιά εικοσαριά αιώνες έχει πάρει επίσης τη σημασία “αστήρικτος, αβάσιμος” και ότι με αυτή τη σημασία τη βρίσκουμε σε κείμενα δοκιμότατων συγγραφέων. β) η λέξη “αίολος”, την οποία θεωρεί σωστή το λεξικό Μπαμπινιώτη δεν είναι αρχαία (η αρχαία λέξη είναι “αιόλος”) και είναι αμφίβολο αν υπάρχει σε κείμενο παλαιότερο του λεξικού Μπαμπινιώτη». (Έωλος ο Αίολος...).
* * *
*ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΑ καλείται και το Λεξικό Τριανταφυλλίδη.
-έωλος -η -ο: (λόγ.) κυρίως ως χαρακτηρισμός επιχειρημάτων, σοφισμάτων κτλ. που είναι ξεπερασμένα και που κατά συνέπεια δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο, που είναι αβάσιμα. [λόγ. < αρχ. ἕωλος (αρχική σημ.: `μπαγιάτικος΄)]
Οπότε, με όλο το θάρρος, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί μάλλον η διόρθωση της εφημερίδας.
Ζ.
