* ΚΑΙ εδώ είναι ο πυρήνας του προβλήματος: Πόσοι να είναι τάχα τα ενεργά μέλη της «Χρυσής Αυγής», όλοι αυτοί οι κοντοκουρεμένοι «παλικαράδες» με τα μαύρα; Να είναι 5.000; Να είναι 10.000; Όχι παραπάνω. Εδώ τον αρχηγό συνέλαβαν και συγκεντρώθηκαν να διαμαρτυρηθούν μόλις μερικές εκατοντάδες. Οι υπόλοιποι 900.000 δυνητικοί ψηφοφόροι, θα ψήφιζαν το Μιχαλολιάκο και την κομπανία του όχι από ιδεολογική προσήλωση, αλλά από θυμό, οργή, και για να «εκδικηθούν» το κατεστημένο πολιτικό σύστημα.
* * *
ΠΟΥ θα στραφούν τώρα όλοι αυτοί; Όλη αυτή η ετερόκλητη μάζα που αποτελείται κατά βάση από τους νεόπτωχους και τους κατεστραμμένους της κρίσης που θα βγάλει την οργή της; Πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι θα «επαναπατρισθεί» και θα ψηφίσει τα κόμματα του «συνταγματικού τόξου»;
Πρόδηλο είναι λοιπόν ότι υπάρχει στις τάξεις του λαού μπόλικο προσάναμμα, ικανό να ανάψει μεγάλες φωτιές σε όποιον καταφέρει να το εκφράσει.
Ας καταλάβουν ότι το πρόβλημα δεν ήταν η «Χρυσή Αυγή», την οποία καθάρισαν μέσα σε μια μέρα. Αλλά οι στρατιές των οργισμένων και εξαθλιωμένων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να στραφούν σε όποιο ακραίο κόμμα θα μπορέσει να τους εκφράσει. Το πρόβλημα θυμίζει Λερναία Ύδρα. Το ένα κεφάλι που κόβεται, γεννά αλλά δυο...
