Η Ελλάδα καταναλώνει. Ζούμε τη γνωστή περίεργη κατάσταση. Από τη μια μισθωτοί και συνταξιούχοι ίσα που βγαίνουν. Από την άλλη, αυτοί που έχουν πρόσβαση στο μαύρο χρήμα και τη μαύρη οικονομία (και είναι πολλοί). Αυτοί καταναλώνουν, αυτοί διασκεδάζουν, αυτοί ταξιδεύουν στο εξωτερικό ή κάνουν τις υψηλές πληρότητες στα ξενοδοχεία των δημοφιλών περιοχών. Ελλάδα πολλών ταχυτήτων... Αλλά έτσι δεν ήταν πάντοτε;
Στα λευκά
* ΧΙΟΝΙΣΕ! Σχεδόν όλα τα... συνήθως ύποπτα μέρη κοντά στη Λάρισα έβαλαν χιόνι και περιμένουν τους λάτρεις του είδους. Σπηλιά, Καλλιπεύκη, Λιβάδι Ελασσόνας και αλλού δίνουν την ευκαιρία για λευκά Χριστούγεννα χωρίς να χρειαστεί να πάει κανείς μακριά.
Κι έπειτα, κάθε χρόνο στο... σαλέ στην Ελβετία, τι να λέει; Πιάσε μια Σπηλιά που έχει και άπαιχτα... παϊδάκια!
Γάμοι
* ΔΥΟ θέματα αρχίζουν και ανεβαίνουν ψηλά στην ατζέντα της ελληνικής κοινωνίας. Από τη μια ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, από την άλλη η νομιμοποίηση μεταναστών με τριετία στη χώρα που ήδη κάπου δουλεύουν.
Για τους γάμους όλοι παίρνουν σιγά-σιγά θέση. Ακόμη και ο Αρχιεπίσκοπος, που με τις δηλώσεις του («ναι στη συμβίωση, όχι στην τεκνοθεσία») ξεσήκωσε πολλές αντιδράσεις στις τάξεις των θρησκευόμενων. Το τι λέγεται ήδη στους χριστιανικούς κύκλους και της Λάρισας δεν περιγράφεται.
Προφανώς η νομοθέτηση των γάμων είναι θέμα... χρόνου. Καμιά προηγμένη δυτική κοινωνία δεν το απέφυγε. Όσον αφορά την τεκνοθεσία, θα είναι το δεύτερο (και εν πολλοίς... αναπόφευκτο) βήμα. Είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι, προς τα κει πάνε τα πράγματα διεθνώς...
Φάρσα
* ΓΑΜΟΙ ομόφυλων, νομιμοποιήσεις μεταναστών και αίφνης.... «αναστήθηκε» ο... Αντώνης Σαμαράς, καθώς τα θέματα αυτά είναι προνομιακό πεδίο για τους ακραίους γενικώς. Διαφωνεί σ’ όλα και ξαναβγήκε στα κεραμίδια - παλιά του τέχνη κόσκινο άλλωστε. Μια ζωή στην υπονόμευση, έχει σκάψει... χιλιόμετρα ο άνθρωπος. Μόνο που η ιστορία -λένε- τη δεύτερη φορά επαναλαμβάνεται ως... φάρσα.
Βίος αβίωτος
* ΜΑΥΡΟ χάλι το κυκλοφοριακό στο κέντρο της πόλης και όχι μόνο λόγω των γιορτών. Αδιάβατη η Παναγούλη από τα παρκαρίσματα, κόλαση η Ανθίμου Γαζή απ’ τα διπλο-τριπλο-παρκαρίσματα, προβληματική η Παπαναστασίου και λοιπές κεντρικές οδοί.
Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) λέγεται το σχέδιο; Ή μήπως Σχέδιο Βίου Αβίωτου καλύτερα;
Νοοτροπία
* ΔΕΝ θα λυθεί ποτέ το κυκλοφοριακό σ’ αυτήν την πόλη. Βασικά δεν το θέλουν οι... πολίτες της, που δεν λένε να αφήσουν το αυτοκίνητο σπίτι και να περπατήσουν. Και τσάμπα αστικό λεωφορείο να τους έβαζες, πάλι με το Ι.Χ. τους θα κινούνταν. Το Ι.Χ. είναι στην κουλτούρα, τη νοοτροπία του Λαρισαίου. Και οι ποδηλατοδρόμοι που έγιναν γνωρίζουν μάλλον... μοναξιές. Οπότε, πριν διαμαρτυρηθείς «κολλημένος» στην κίνηση, αναρωτήσου αν ήταν απαραίτητο να είχες πάρει το αυτοκίνητο....
Πεσμένα φύλλα
* ΟΜΟΡΦΗ μεν η εικόνα των πεσμένων φύλλων στη Λάρισα, τη λες και ρομαντική. Ειδικά σε δρόμους όπως η 28ης Οκτωβρίου. Αλλά και επικίνδυνη για τους περαστικούς.
Γιατί δεν τα σκουπίζουν από τον Δήμο; Άγνωστο. Έτσι κι αλλιώς η εικόνα της Λάρισας σ’ αυτές τις γιορτές είναι ένα ζήτημα μάλλον... μεταφυσικό.
Σ’ ό,τι αφορά τις συνοικίες, δυστυχώς εξέλιπε εκείνη η χαρακτηριστική εικόνα με τις νοικοκυρές να σκουπίζουν μόνες τους τον δρόμο και το πεζοδρόμιο μπροστά στο σπίτι τους, γεγονός που κάπως έσωζε την κατάσταση. Τώρα τα περιμένουν όλα από τον Δήμο. Καλά, κάνε όρεξη...
Φαρ Ουέστ
* ΚΑΝΟΝΙΚΑ μια τέτοια είδηση θα περίμενες να την ακούσεις στο... Φαρ Ουέστ, κάπου εκεί στον μακρινό 19ο αιώνα:
«Τέθηκαν ξανά σε κυκλοφορία τα τρένα μετά την αποκατάσταση της σιδηροδρομικής γραμμής».
Αλλά -φευ!- αναφέρεται στην «ισχυρή Ελλάδα» του 2023, όπως την περιγράφουν οι πολιτικοί της, αλλά δεν τη βλέπουμε οι υπόλοιποι. Γιατί σ’ ορισμένους τομείς τι είναι η Ελλάδα; Ένα... Φαρ Ουέστ είναι κι αυτή.
Η απώλεια του Δήμου
* ΓΙΑΤΙ χάθηκε ο Δήμος Λαρισαίων;
Το ερώτημα αυτό κλήθηκαν να απαντήσουν στη σαββατιάτικη Συνέλευσή τους τα μέλη της παράταξης του δημάρχου Αποστόλη Καλογιάννη.
«Πηγαίναμε καλά, όπως έδειχναν και τα γκάλοπ, αλλά μετά... προέκυψαν οι πλημμύρες», ήταν η απάντηση που πάνω - κάτω δόθηκε. Οπότε, απασχολημένοι με τα νερά, δεν κάναμε αγώνα, ενώ οι αντίπαλοί μας μάς ασκούσαν κριτική εκ του ασφαλούς.
Η απάντηση μοιάζει λογική, αλλά δεν απαντάει σε ένα άλλο ερώτημα:
-Γιατί ο Μπέος, με πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από πλημμύρες στην πόλη του, εκλέχτηκε με την πρώτη και μάλιστα με 57%;
Κακά τα ψέματα. Οι Δήμοι δεν χάνονται μέσα σε λίγες ημέρες. Αλλά σε βάθος τετραετίας. Εκεί κάτι έφταιξε ...
Προσωπικότητα
* ΤΣΟΥΚΟΥ – τσούκου γκολ, η ΑΕΛ μπήκε ξανά σε τροχιά ανόδου. Παλεύει να βρεθεί από τα... χωράφια τύπου Καμπανιακού Χαλάστρας ξανά στα σαλόνια της Α’ Εθνικής (αν και με το αληταριό που κυκλοφορεί εκεί, μπορεί και να είναι καλύτερα τα... χωράφια).
Προφανές είναι πως η αξιοθαύμαστη αυτή πορεία είναι επίτευγμα κυρίως του προπονητή Παύλου Δερμιτζάκη, τον οποίο οι γνωστοί... «ειδήμονες» της κερκίδας δεν ήθελαν και έβριζαν σκαιότατα επειδή είναι -λέει- ... ΠΑΟΚτζής!
Ο Δερμιτζάκης δεν είναι απλά καλός προπονητής, όπως έχει αποδειχθεί από το έργο του όπου κι αν πήγε. Είναι μια προσωπικότητα. Πρόσφατα τον είδαμε να παρακολουθεί εκδήλωση Λαρισαίων... λογοτεχνών (sic!), δείχνοντας ευρύτητα πνεύματος.
Αν και νωρίς, θα λέγαμε ότι θα ήταν καλό για την ΑΕΛ να σχεδιάσει ένα μέλλον πενταετίας, τουλάχιστον με βασικό μοχλό τον σημερινό της προπονητή.
Οι... ανά τρίμηνο αλλαγές (επί Κούγια, Πλεξίδα και άλλων) δεν οδήγησαν πουθενά. Η ΑΕΛ μεγαλούργησε μόνο μέσα από σταθερές καταστάσεις.
