* ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ συζητήσεις στη συντροφιά των Λαρισαίων.
- Ελλάδα είναι η χώρα που 11 μήνες τα πάντα δεν λειτουργούν. Και τον Αύγουστο κλείνουν κιόλας.
* * *
* - ΤΑ έμαθες για το λάδι;
- Ναι, θα μας το βγάλουν.
* * *
* - ΜΗΝ τις ζηλεύετε τις Μαλδίβες παιδιά... Ζεστά ρηχά νερά, στα βαθιά έχει καρχαρίες, κουφόβραση, άνοστο φαγητό και πουθενά πίτα με γύρο απ’ όλα, ούτε προφιτερόλ...
Ζ.
Άπασες
* ΟΛΑ τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων χθες, μα όλα, με θέμα τη δολοφονία του Μιχάλη στη Ν. Φιλαδέλφεια, για τις αιτίες, μα και τις ευθύνες που απορρέουν. Μηδενός εξαιρουμένου, σπανίως συμβαίνει, έως ποτέ. Να συμπίπτουν όλες στο βασικό τους θέμα, με διαφορετικές προσεγγίσεις φυσικά, και οι πολιτικές και οι ροζ εφημερίδες και οι αθλητικές φυσικά. (Πλην μιας «κόκκινης» που αποτέλεσε τη μοναδική παραφωνία).
Ζ.
Σαν αντιπολίτευση
* ΜΕ τον αέρα και την εμπειρία του κυβερνητικού εκπροσώπου, που δεν ορρωδεί προ ουδενός, έτσι μίλησε και ως υπουργός Προ Πο, πλέον, ο Γιάνν. Οικονόμου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τα είπε σαν να ήταν στην αντιπολίτευση. «Είχαμε τραγική αποτυχία... Έγιναν πρωτοφανή επιχειρησιακά σφάλματα... Είναι απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο... Δεν έπρεπε ποτέ να συμβεί... Δεν είναι δυνατόν στελέχη της Αστυνομίας να αντιμετωπίζουν έτσι τέτοια περιστατικά... Απαιτείται μεγαλύτερη ευθύνη και σοβαρότητα... Δεν έπρεπε αυτό το κομβόι να διανύσει τη μισή Ελλάδα και να μην το σταματήσει κανείς... Υπάρχουν τεράστια ερωτήματα για το επιχειρησιακό επίπεδο...». (Τι έχει, λοιπόν, να απαντήσει επ’ αυτών ο αρμόδιος Υπουργός; Μόνο αυτό δεν συμπλήρωσε).
* * *
* ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, συμπλήρωσε με ένα ηχηρό «Δεν παραιτούμαι». Διότι «Η παραίτηση θα ήταν ο εύκολος δρόμος, να αποφύγεις την κριτική... Αντιλαμβάνομαι την ευθύνη μου, να δουλέψουμε σκληρά... Έχουμε εντολή του λαού...». (Λες και ανέλαβαν τώρα, τον περασμένο μήνα. Κι όχι προ τετραετίας και βάλε).
Ζ.
Πόλη
* ΑΔΕΙΑ η πόλη, πού πήγαν όλοι; Ε, καλά ξέρουμε πού πήγαν. Για μπανάκι οι περισσότεροι, στα βουνά οι... ποιοτικότεροι, περιμένοντας για τα κλαρίνα και το τσιτσί. Της Παναγίας, μεγάλη υπόθεση στα ψηλά. Ετοιμάστηκαν τα σπίτια, ανοίχτηκαν τα τραπέζια, με ένα μπουφανάκι για τα βράδια και καλή παρέα μέχρι το πρωί.
* * *
* ΣΤΗ θάλασσα πάλι, μερικές βουτιές, λίγο τσιπουράκι και ξεκούραση πριν τη βραδινή βόλτα. Όπου και να πάει κανείς καλά περνάει. Μακριά από την πόλη τέτοιες ημέρες και ωραία είναι παντού.
* * *
* ΜΑ και στη Λάρισα να ξεμείνει κάποιος δεν θα περάσει άσχημα. Και πάρκινγκ βρίσκει εύκολα και εξυπηρετείται καλύτερα, και πιο χαλαρούς ρυθμούς έχει γενικά η πόλη. Είναι αλλιώς τέτοιες ημέρες. Αγνώριστη ένα πράγμα, πριν την τρέλα του Σεπτέμβρη.
Κ.Γ.
Και το 112;
* Ε ναι, έτσι βγάζει νόημα, παραδέχεται ο Λαρισαίος Κ. Μπ.: Οι Κροάτες έφτασαν Αθήνα, παρκάρισαν στο ΟΑΚΑ, πήραν τον Ηλεκτρικό από Ειρήνη σε Πευκάκια, έκαναν πορεία κάνα χιλιόμετρο με τα πόδια, για κάνα μισάωρο έσπαγαν, έσφαζαν, χτυπούσαν όποιον έβρισκαν. Και η Κυβέρνηση τιμώρησε τον διοικητή Τροχαίας Ιωαννίνων.
* * *
* ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, κράτος: Λόγω του χθεσινοβραδινού ματς Παναθηναϊκού-Μαρσέιγ στη Λεωφόρο, καθώς υπάρχουν πληροφορίες πως έρχονται ξένοι χούλιγκαν εκ νέου στη χώρα, το 112 έστειλε μήνυμα στους κατοίκους της Αθήνας να αποφύγουν τις άσκοπες μετακινήσεις, λόγω υψηλού κινδύνου νέων επεισοδίων. (Εκκενώστε προς Πειραιά, δεν είπαν πάντως).
* * *
* ΚΙ ο παλιός Χρ. Τσ. θυμίζει: Την προηγούμενη φορά που Ναζί έφτασαν ανενόχλητοι μέχρι την Αθήνα ήταν όταν είχαμε συνθηκολογήσει με τους χιτλερικούς.
Ζ.
Οινο-πνευματώδης
* ΑΡΚΕΤΑ οινο-πνευματώδης η συζήτηση των νεαρών Λαρισαίων, όντας και σε άδεια ξέφευγαν λίγο παραπάνω.
- Όπου φτωχός κι η μπίρα του. Κι ο νοών μοχίτο.
* * *
* - ΠΑΝΤΑ κουβαλάω δυόσμο στην τσέπη, μήπως χρειαστεί κάποια έκτακτη ανάγκη για μοχίτο, οπότε να επέμβω αστραπιαία.
* * *
* - ΤΟ πρώτο ποτό στον μπάρμαν το παραγγέλνεις ακριβώς όπως το θέλεις, το τρίτο ποτό το παραγγέλνεις με κλείσιμο του ματιού, το έκτο το παραγγέλνεις όπως ο Κωνσταντίνου το προφιτερόλ.
Ζ.
Με τσαμπουκά
* ΟΙ εκμεταλλεύτριες εταιρείες, των αυτοκινητοδρόμων, ανακοίνωσαν γενναία αύξηση των διοδίων από τον επόμενο μήνα. Ξέφραγο αμπέλι η χώρα, οι μόνοι φράκτες στην Εθνική οδό, οι μπάρες των διοδίων; Η Κυβέρνηση ανθίσταται ηρωικά. «Δεν μας ενημέρωσαν, αυθαιρέτως τα αυξάνουν», με τσαμπουκά δηλαδή πορεύονται οι εταιρείες και μάλιστα όλες μαζί, καπιταλισμός και ανταγωνισμός, αλλά από κοινού. Κι οι κυβερνητικοί τι κάνουν; Είναι μόνο για να υπογράφουν τις συμβάσεις παραχώρησης; Κι οποίες είναι άραγε τόσο λεόντειες υπέρ των εργολάβων; Επιμένει, όμως, λέει ο Υπουργός, μάχεται, να μην υπάρξει επιβάρυνση των οδηγών. Εντός του 2023, διευκρινίζει. Μην τα κάνουμε κι όλα ίσιωμα με τους παραχωρησιούχους. Ποιους είχε χαρακτηρίσει «νταβατζήδες» προ εικοσαετίας ένας άλλος Καραμανλής; (Όχι ο Μικρός της δυναστείας, ο των Τεμπών...).
Ζ.
Τρελά πράγματα
* ΝΑ ξεκινήσουμε από τα βασικά: Η μέρα έχει μόνο 24 ώρες. Όποια παρέμβαση κι αν γίνει, από όποια Κυβέρνηση, μάλλον αυτό το όριο δεν πρόκειται να αλλάξει. Γιατί η Γη δεν πρόκειται να αλλάξει την περιστροφική της κίνηση γύρω από τον εαυτό της, ανεξάρτητα από τα εγχώρια ωράρια εργασίας. Ποσώς την ενδιαφέρει, για να ακριβολογούμε.
Ο Β.Α. είναι που ακριβολογεί, σχολιάζοντας: Άρα, η τοποθέτηση του Άδωνι Γεωργιάδη περί παράλληλης απασχόλησης σε πολλαπλούς εργοδότες, δεν υπήρχε λόγος να εμπεριέχει την ερμηνεία περί διπλού οκτάωρου. Διότι είναι ήδη θεσμοθετημένο το 11άωρο της ανάπαυσης στην Ελλάδα, για κάθε εργαζόμενο, σε ημερήσια βάση. Άρα, με μια απλή αφαίρεση, απομένουν το πολύ 13 ώρες δουλειάς ημερησίως, για κάθε εργαζόμενο αν το επιθυμεί. Άρα, η απλή, έως απλοϊκή, πρόσθεση των δύο οκτάωρων, που ισούνται με ένα 16άωρο, μάλλον δεν ευσταθεί. Εκτός αν επιλέξουμε ως Κοινωνία να αυξήσουμε στις 27 τις ώρες της ημέρας. Θα θεωρηθούμε πρωτοπόροι, αλλά μάλλον δεν θα καταφέρουμε κάτι σημαντικό.
* * *
* ΠΕΡΑ, όμως, από το τραγελαφικό της εν λόγω συζήτησης, υπάρχει και το ουσιώδες, συνεχίζει ο σχολιαστής της «Ναυτεμπορικής»: Που δεν είναι άλλο από τις αντοχές που έχει ο ανθρώπινος οργανισμός. Ακόμη κι αν θεωρούμε ότι είμαστε άτρωτοι και ανίκητοι και αντέχουμε σε ατελείωτες ώρες δουλειάς. Ο σοφός λαός τονίζει ότι «η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη» και έχει δίκιο. Τώρα, αν οι ανάγκες μας είναι τέτοιες, ώστε να απαιτούνται 30 ώρες εργασίας ημερησίως για να καλυφθούν, αυτό δεν σημαίνει ότι το σώμα μας μπορεί να αντέξει τέτοια ταλαιπωρία σε μόνιμη βάση... Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και το ζήτημα της Πολιτείας, που οφείλει να θέτει τους κανόνες και να βάζει τα όρια. Ασφαλώς και η εργασία αποτελεί δικαίωμα για κάθε πολίτη, αλλά δεν πρέπει να μετατρέπεται σε μελλοντική γκιλοτίνα.
Ζ.
Άγχος
* ΚAI μόνο που λες τη λέξη Σεπτέμβρης γεμίζει ένα άγχος τους γονείς. Νέα σχολική σεζόν, νέα έξοδα, νέες εξωσχολικές δραστηριότητες, νέα έξοδα, νέα φροντιστήρια, νέα έξοδα, ενοίκια για τους σπουδαστές, αγορά εξοπλισμού, μετακινήσεις και πάει λέγοντας. Μια τρέλα ένα πράμα την ώρα που οι τιμές σε όλα ανεβαίνουν, ενώ οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι σε χαμηλά επίπεδα. Και μην πιάσουμε την κουβέντα για λογαριασμούς αερίου, ρεύματος και άλλα ενόψει χειμώνα. Έχουμε ακόμα...
Κ.Γ.
Τηλεδιοίκηση
* ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ η τηλεδιοίκηση. Η κανονική. Αυτό που είναι τηλεδιοίκηση και αν υπήρχε και δούλευε κανονικά τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου ίσως να μην είχαμε τόσους νεκρούς.
Κ.Γ.
Απαιτητικές
* ΚΑΙ ενστάσεις και επιφυλάξεις είχαν οι Λαρισαίες στην κουβεντούλα στον παραθαλάσσιο καφέ.
- Κάτι πάει στραβά, βρε κορίτσια, όταν η Ημέρα Σεξ είναι σε διαφορετική ημερομηνία από την Ημέρα Οργασμού.
* * *
* - ΜΕ σκέτο σεξ να ξεγελάνε τις 20χρονες. Εμείς οι σαραντάρες θέλουμε να έχουν και βασικές γνώσεις από ηλεκτρολογικά και υδραυλικά.
* * *
* - ΑΥΤΟ, που αγοράζεις μπριζολάρα και στο ψήσιμο σου βγαίνει μπριζολάκι, ξέρετε πού αλλού το έχω πάθει...
Ζ.
Σε όραμα
* ΜΕ την ανάλογη υπερηφάνεια, λοιπόν, η ΕΡΓΟΣΕ ανακοίνωσε ότι ολοκληρώθηκαν τα έργα Τηλεδιοίκησης, στο τμήμα του σιδηρόδρομου Δομοκός-Λάρισα-Πλατύ, και μπράβο τους, που τώρα τα τρένα θα κινούνται μα ασφάλεια χάρη στην τεχνολογία και δεν θα είναι έρμαια στις διαθέσεις κάθε άσχετου. Το μόνο που απομένει είναι να καλέσουν για τα εγκαίνια τον υπουργό Γ. Γεραπετρίτη, ο οποίος είχε δει την Τηλεδιοίκηση να υφίσταται προ εξαμήνου, αυτό μάλλον θα σημαίνει οραματιστής πολιτικός. (Ή μήπως θα θεωρηθεί μπλακ χιούμορ μια τέτοια πρωτοβουλία;).
Ζ.
Ραλίστες
* «ΣΤΟ Σχολείο Ευυδρίου Λόφου Φαρσάλων, όπου υπηρετούσα, τοποθετήθηκαν τρεις γυμναστές. Ο ένας 9 ώρες, ο άλλος 5 ώρες και ο τρίτος 2 ώρες. Να αφήσουμε τις ηλεκτρονικές φόρμες και να πιάσουμε το μολύβι στα χέρια και να κάνουμε τοποθετήσεις. Οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων δεν θα γίνουν ραλίστες». Αντιδρά και διαμαρτύρεται ο πρόεδρος των δασκάλων Δημ. Παπαποστόλου. Και συμπληρώνει: «Με το μικρό μου το μυαλό που διαθέτω μου φαίνεται δύσκολο το σχολείο να χρειάζεται 21 ώρες ή 16 ώρες γυμναστή». (Δεν είναι και κοντά να τρέχεις στο Ευύδριο, πηγαινοερχόμενος για μια-δυο ώρες δουλειάς).
* * *
* ΕΙΝΑΙ γενικότερο, όμως, το κα+κό. Και σ’ άλλες ειδικότητες. Ξεσηκώνονται οι εκπαιδευτικοί.
- Δείτε και στους μουσικούς τι χαμός έγινε με τους τελευταίους. Σε σχολείο για μία ώρα;
- Το ίδιο και με Γαλλικών, κάθε μέρα σε άλλο σχολείο...
Θα έχει απαντήσεις η διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Κατερίνα Καραγιώργου. Αλήθεια, το Συμβούλιό της εξακολουθεί να συνεδριάζει με τηλεδιάσκεψη; (Λόγω κορονοϊού...).
Ζ.
Χωρίς επικοινωνία
* ΣΕ κεραία της Cosmote με βλάβη αναφέρεται ο Ι. Τσ.: Είμαστε στο Σκλήθρο, έχουμε από το Σάββατο 5/8 χωρίς κινητά τηλέφωνα και internet. Υπάρχουν ηλικιωμένοι, εγγόνια με τους παππούδες, επαγγελματίες που δεν μπορούν να εργαστούν διαδικτυακά και αναγκάζονται και φεύγουν, δεν υπάρχει επικοινωνία με τον έξω κόσμο, τέτοια αδιαφορία παρά τις εκκλήσεις προς την εταιρεία και τους αρμόδιους είναι απίστευτη. Τώρα που το διαβάζουν και στην εφημερίδα, ίσως ευαισθητοποιηθεί κάποιος. (Υπάρχουν, όμως, και αρχές που προστατεύουν τον πολίτη. Σωστά;).
Ζ.
Την έστειλε
* ΜΕΣΗΜΕΡΑΚΙ και η Λαρισαία στέλνει μήνυμα στο κινητό του άντρα της: «Αγάπη μου, καθώς έρχεσαι από τη δουλειά μην ξεχάσεις να πάρεις ψωμί και έχεις χαιρετίσματα από τη φίλη σου τη Βαλέρια».
Αμέσως εκείνος της απαντά και ξεκινά διάλογος.
«Ποια Βαλέρια;».
«Καμιά, απλά ήθελα να μου απαντήσεις για να είμαι σίγουρη ότι είδες το μήνυμά μου».
«Αυτήν τη στιγμή είμαι με τη Βαλέρια και νόμιζα ότι μας είδες».
«Τιιι; Πού εισαι;».
«Στον φούρνο».
«Περίμενε, έρχομαι τώρα».
* * *
* ΜΕΤΑ από πέντε λεπτά, η γυναίκα του ξαναστέλνει:
«Είμαι στον φούρνο, πού είσαι εσύ;».
«Στη δουλειά. Μιας και είσαι στον φούρνο, πάρε και ψωμί...».
Ζ.
