* ΕΙΝΑΙ ο καθεαυτού μήνας της Ελλάδας, ο Ιούλιος, ο πιο ταιριαστός στη χώρα, ο μήνας για τα πανηγύρια. Τότε διεξάγονται τα περισσότερα ανά την επικράτεια, ο Ιούλιος έχει τις περισσότερες σημαντικές γιορτές, είναι βέβαια και οι καιρικές συνθήκες που ευνοούν. Ξεκινάει με τα πανηγύρια των Αγίων Αποστόλων, εκεί πάνω που του δίνει τη σκυτάλη ο Ιούνιος, καπάκι οι Άγιοι Ανάργυροι κι ακολουθεί η Αγία Κυριακή, μικρό διάλειμμα και μετά νέο σερί η Αγία Μαρίνα, ο Προφήτης Ηλίας, η Αγία Παρασκευή κι ο Άγιος Παντελεήμων. Κι η διαδοχή των πανηγυριών δημιουργεί την εντύπωση ότι ολόκληρος ο μήνας είναι ένα αδιάκοπο πανηγύρι.
Ζ.
Άντε γεια...
* ΚΑΙ τι θα κάνουν αυτοί που στήριξαν Α. Λοβέρδο; Ο οποίος άμα έβγαινε βουλευτής, θα έμενε άραγε στο ΠΑΣΟΚ; Μάλλον... Και δεν πρόλαβε, όπως ήρθαν τα πράγματα, με τις δεύτερες εκλογές, να φύγει και εγκαίρως. Πολλοί στοιχηματίζουν ότι θα αξιοποιηθεί τάχιστα από τη ΝΔ. Άλλοι ότι θα φτιάξει ακόμα μια φορά δικό του κόμμα. Και κάποιοι πιο προχωρημένοι ότι θα φτιάξει κόμμα για να συνεργαστεί με τη ΝΔ. Δικό του θέμα, θεμιτή η πορεία και οι επιλογές του καθενός. Και αυτή του «άντε γεια», επίσης.
***
* ΤΙ να σκέφτονται, άραγε, στη Λάρισα, εκείνοι που πριν ενάμιση μόλις χρόνο έτρεχαν για κείνον, ώστε να αναδειχθεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; Σίγουρα πως αν τα κατάφερνε, τότε δεν θα έφευγε τώρα από το κόμμα. Ή μήπως ότι μπορεί και να έφευγε με όλο το κόμμα μαζί; Και δεν ήταν και λίγοι. Τον Α. Λοβέρδο είχαν ψηφίσει 1.374 Λαρισαίοι πασοκτζήδες, όταν ο Ν. Ανδρουλάκης είχε λάβει 2.011 ψήφους και ο Γ. Παπανδρέου 1.941. Υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά τους που θα τον ακολουθήσουν; Και πόσοι; (Εξαιρούνται όσοι άκουσαν «πάμε με τον Ανδρέα» και νόμισαν με τον Παπανδρέου).
***
* ΕΚ των γνωστών τοπικών στελεχών, από παλιά λοβερδικοί οι πρώην διοικητές Λαζ. Μακρής και Κ. Καραμπάτσας, ο μετέπειτα γραμματέας της Νομαρχιακής Γιάνν. Μαλάκος, ο καθηγητής Ιατρικής Γιάνν. Στεφανίδης, η προαλειφόμενη Μ. Γαλλιού, η «φωφική» Φράντζη Σαμαρίνα, ο μηχανικός Κ. Αργυρακούλης.
- Κι είναι υποχρεωμένοι τώρα αυτοί να απολογηθούν για τη στάση του Λοβέρδου;
Αναμενόμενη η ερώτηση στη συντροφιά των Λαρισαίων.
- Όχι, βέβαια. Επειδή δεν είναι χθεσινοί όμως, μάλλον αντιλαμβάνονταν το πώς πολιτεύεται.
Ζ.
Και θεάματα;
* ΤΙ για «Βουλή των Ατάκτων» διάβασε αυτές τις μέρες με την ορκωμοσία της ο Λαρισαίος, τι για «Τσίρκο Μεντράνο», με αφορμή κάποιες μυστήριες εμφανίσεις, τον πέτυχαν τον στόχο τους πάντως αυτοί, συζητήθηκαν, πήραν τα 15 τους λεπτά δημοσιότητας, διαφωνούσε, λοιπόν, ο άνθρωπος με τους χαρακτηρισμούς.
- Αλήθεια; Με ακλόνητη πλειοψηφία 158 και πανίσχυρο εσωκομματικά Κυρ. Μητσοτάκη;
Είχε άλλη ερμηνεία για τα αναδεικνυόμενα από τα μίντια.
- Πάρτε και ποπ-κορν... Αν δεν έχει άρτο, θα δώσουμε στον λαό θεάματα. Με Στίγκα, με Ζωή, Νατσιό, αλλά και Βελόπουλο...
- Και με τη θαλασσοταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ, συμπλήρωνε ο φίλος του, και τις δηθενιές στο ΠΑΣΟΚ...
Ζ.
Όχι ζητιάνοι
* ΤΗΝ αντίθεσή του στις «προβλέψεις, ή μήπως και ευχές, ότι αυτή η οκτακομματική σύνθεση του νέου Κοινοβουλίου θα έχει θεσμικές ακροβασίες, ευτελείς συμπεριφορές και ακρότητες που θα το μετέτρεπαν σε μια διαρκή αρένα προς άγραν δημοσιότητας», εξέφρασε ο επανεκλεγείς πρόεδρος Κ. Τασούλας. Διατυπώνοντας την προτροπή προς τους βουλευτές: «Κανείς να μην καταδεχθεί να γίνει διακονιάρης εφήμερης δημοσιότητας, με εύκολους και θορυβώδεις τρόπους...». (Καλά που δεν είπε κιόλας να μη χαλεύουν, να χρειαστούν μετά διερμηνέα οι Αθηναίοι).
***
* ΤΟΥ Γιαννιώτη είχε προηγηθεί ο Λαρισαίος, έμπειρος κοινοβουλευτικός ο Μ. Χαρακόπουλος, με εικοσαετή θητεία πια, σημείωνε, επειδή «πολλοί προδικάζουν ότι θα έχει εντάσεις και θέαμα», πως «καλό είναι όλοι οι βουλευτές να έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας ότι η ευθύνη απέναντι στους πολίτες που μας επέλεξαν είναι ιδιαίτερα βαριά. Οι βουλευτές πρέπει να δίνουν το ορθό παράδειγμα δημοκρατικής συμπεριφοράς και σεβασμού προς τους θεσμούς και τον κοινοβουλευτισμό». Και υπογράμμιζε: «...Οι φωνασκούντες και ασχημονούντες δεν έχουν, εν τέλει, διάρκεια στην αποδοχή των ψηφοφόρων».
***
* ΚΑΙ πριν απ’ όλους τα είχε πει στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δηλώνοντας ότι «το πολίτευμά μας ξέρει πολύ καλά να αυτοπροστατεύεται και πάντα ο κοινοβουλευτισμός έχει τη δύναμη να αποκαλύπτει τα ψεύτικα είδωλα».
Ζ.
Χωρίς κλιματισμό
* ΗΜΕΡΕΣ που είναι και στο Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας δεν λειτουργεί ο κλιματισμός. Λόγω των εργασιών ενδεχομένως για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου, αλλά χώροι όπως το Ειρηνοδικείο, το Πρωτοδικείο κ.ά., με εξαίρεση κάποια γραφεία, δεν λειτουργεί ο κλιματισμός.
Στη Λάρισα, με αυτές τις θερμοκρασίες, αυτήν την εβδομάδα;
Β.Κ.
Μη ομόσαι...
* ΜΕ αφορμή τις ορκωμοσίες του νέου Υπουργικού και της Βουλής, ο Π.Κ. επαναφέρει το θέμα στην «Καθημερινή»: Το 1998, το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέταζε μια υπόθεση φαινομενικά παράδοξη: Η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αρνιόταν να απονείμει το πτυχίο σε απόφοιτό της, επειδή εκείνος αρνιόταν να δώσει τον καθιερωμένο θρησκευτικό όρκο. Ο απόφοιτος, που μάλλον γνώριζε καλύτερα από τους δασκάλους του τις Γραφές, τους ιερούς κανόνες και τη νεοελληνική ιστορία, είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Ούτε άθεος ήταν ούτε μπολσεβίκος. Την ίδια τη χριστιανική του συνείδηση επικαλούνταν. Στη φαρέτρα του είχε την τρίτη εντολή, «ου λήψη το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω· ου γαρ μη καθαρίση Κύριος ο Θεός σου τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επί ματαίω» και τον λόγο του Ιησού: «Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως». Το Συμβούλιο της Επικρατείας τον δικαίωσε. Αποφάσισε ότι ο απόφοιτος μπορούσε να ορκιστεί στην τιμή και τη συνείδησή του, χωρίς καμία επίκληση του θείου.
***
* ΚΑΙ συνεχίζει: ...Ούτε οι νέοι μητροπολίτες ούτε ο εκάστοτε νέος αρχιεπίσκοπος ορκίζονται θρησκευτικά, για να μην προσβάλουν τους ιερούς κανόνες. Πώς, λοιπόν, επιστατούν σε τελετές θρησκευτικής ορκοδοσίας πολιτικών, γνωρίζοντας ότι σ’ αυτόν τον χώρο η ψευδολογία είναι επαγγελματική αρετή; Δεν αυτοακυρώνονται σε κοινή θέα; Το 2008, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε συνέντευξή του δήλωνε πως «η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου δεν δημιουργεί πρόβλημα στην Εκκλησία». Πού θεμελίωνε τη γνώμη του; Στο «μη ομόσαι όλως», πού αλλού. (Ακούς εκεί, επαγγελματική αρετή πολιτικού...).
Ζ.
Βρες άκρη...
* ΝΕΑΡΟΙ Λαρισαίοι σε εμπλοκές, σχεδόν σε αδιέξοδα.
- Αγάπη μου, έλα γρήγορα... Το λάστιχο του αυτοκινήτου δεν έχει αέρα από κάτω και μου είπαν ότι στο πορτμπαγκάζ έχουμε μια ζέβρα κι έναν γρύλλο. Εγώ αποκλείεται να το ανοίξω...
***
* - ΚΟΠΕΛΙΑ; Είμαι ο καινούργιος γείτονας. Μήπως έχεις λίγο ζάχαρη;
- Άστο φίλε, έχω άντρα.
- Βρε κι εγώ έχω γυναίκα, ζάχαρη σου λέω δεν έχω.
***
* - ΕΙΣΑΙ η μόνη που με καταλαβαίνεις, γι’ αυτό σε πάω πολύ...
- Πού με πας;
Ζ.
Μεταφοραί
* ΠΕΡΙ τοπικού Σιδηροδρόμου και άλλων Μεταφορών, δημοσιεύματα εποχής με τα οποία συνεισφέρει ο Φωτοθηκάριος Γ. Γρ.
1883, εφημερίδα «Ελεύθερος Πολίτης»: Ο σιδηρόδρομος αφικνείται μέχρι του χωρίου Τσουλάρι, κατά πάσαν δε πιθανότητα μετά 20 ημέρας ενταύθα. Και κατόπιν τριών μηνών θα παραδοθή εις την χρήσιν του κοινού, η βραδύτης θα επέλθη ως εκ της τακτοποιήσεως των σταθμών. Ωραίον και λαμπρόν, διότι μετά, εις μίαν ώραν θα επισκεπτόμεθα από την Λάρισαν, τον Βώλον και Τρίκκαλα και άλλα της Θεσσαλίας μέρη, δι’ α διήμερος απαιτείτο οδοιπορία. Ευχόμεθα ίνα ταχέως δειυκολυνθεί η συγκοινωνία απάσης της Ελλάδος. (Τσουλάρ είναι το παλιό όνομα της Μελίας).
***
* ΤΟ 1909, εφημερίδα «Μικρά»: Την παρελθούσαν Κυριακήν, ως προαναγγείλαμεν, εγένοντο τα εγκαίνια του τμήματος Λαρίσης-Συνόρων, του Σιδηροδρόμου Πειραιώς-Λαρίσης, της υπ’ αριθ. 111 ατμομηχανής εκτελεσάσης το πρώτον μέχρι Συνόρων ταξείδιον, του τμηματάρχου κ. Κουτσαλέξη, του γενικού μηχανικού κ. Μερλ, του σταθμάρχου κ. Σβορώνου και άλλων μηχανικών ακολουθησάντων μετά των δημοσιογράφων και πολλού άλλου κόσμου. Ούτως επερατώθη το μέγα όντως διά την Ελλάδα έργον, μετά δεκάδας ετών, ευχόμεθα δε όπως ταχέως αι σιδηραί των Συνόρων ράβδοι ενωθώσι μετά των Τουρκικών και δι’ αυτών μετά των λοιπών Ευρωπαϊκών σιδηροδρόμων. (Τότε Ευρώπη πήγαινες μέχρι Τουρκία, αφού τα σύνορα ήταν περίπου στα Τέμπη. Τερματικός σταθμός ήταν το Παπαπούλι Τυρνάβου, συνοικισμός της Αιγάνης, όπου λειτουργούσε ελληνικό και τουρκικό τελωνείο. Το ταξίδι Αθήνα-Λάρισα διαρκούσε σχεδόν 12 ώρες, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Κι η διατυπωθείσα ευχή έπιασε, αλλιώς όμως: Το 1916 ενώθηκε σιδηροδρομικώς η Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη, είχε μεσολαβήσει ο πόλεμος του ‘12 και η απελευθέρωση της Μακεδονίας).
***
* ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟΣ τουρισμός και εφημερίδα «Κήρυξ», το 1935: Η Διεύθυνσις του Πρακτορείου γνωστοποιεί στο αξιότιμον κοινόν Λαρίσης και περιχώρων ότι άρχεται η τακτική συγκοινωνία μεταξύ Λαρίσης-Ραψάνης και τανάπαλιν από της 1ης Ιουλίου και θέτει προς καλλιτέραν εξυπηρέτησιν των κ. κ. πελατών και οικογενειών φορτοεπιβατικόν καινουργές αυτοκίνητον διευθυνόμενον υπό του γνωστού σωφέρ Αλέκου Νατσοπούλου με τιμάς εισιτηρίων πολύ χαμηλάς. Συμφέρον όθεν των κ.κ. πελατών και κάθε οικογενείας που πρόκειται να παραθερίση εν Ραψάνη είναι να προτιμά το Πρακτορείον μας. Αι παραγγελίαι και κάθε διευκόλυνσίς των θα εκτελούνται αυθημερόν και δωρεάν. Ώραι αναχωρήσεως εκ Λαρίσης 5 μ.μ., εκ Ραψάνης 7 π.μ. Εισιτήριον δραχ. 50.
Ζ.
Να σας ζητάει
* ΕΙΧΑΝ βγάλει τα συμπεράσματά τους οι μεσήλικες Λαρισαίοι.
- Ο γιατρός μου είπε να κόψω τους καφέδες, τα τσιγάρα και τα ξενύχτια. Ε, λοιπόν, έκοψα κι εγώ τον γιατρό.
***
* - ΚΑΝΤΕ παιδιά. Να έχετε έναν άνθρωπο να σας ζητάει ένα ποτήρι νερό.
***
* - Η Λαρισαία Π.Ρ. αναφέρεται στη σοφία της δεκαετίας των ‘50: Σταματήστε να μετράτε χρόνια, κάντε τα να μετράνε.
Ζ.
Με στόχο
* ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΣ τη γνώμη του γιου του, που εργάζεται στο ΕΚΑΒ, ο Λαρισαίος Γ.Ε. μιλάει για «στοχευμένη απαξίωση του ΕΚΑΒ για να δοθεί σε ιδιώτες». Κι είναι πολλοί που το αντιλαμβάνονται, έστω εκ των υστέρων. «Ήδη στην Αθήνα ιδιωτικές εταιρείες κάνουν χρυσές δουλειές...». (Εδώ και πολύ καιρό).
Ζ.
