* ΒΡΕ, δε πα να πεισμώνει όσο θέλει ο ουρανός... Ας συννεφιάζει κι ας βρεχοψιχαλίζει. Την άνοιξη κανείς δεν τη σταματά πλέον. Την άλλη ώρα ξαναβγαίνει ο ήλιος, χαμογελάει ο κόσμος, η ζέστη παρούσα.
Ζ.
Κλειστές πόρτες
* ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ η εβδομάδα των ...Παθών για τον υποψήφιο που θέλει να ανακατέψει την τράπουλα στις εκλογές για τον Δήμο Λαρισαίων, αφού στην πρόσφατη πρόσκλησή του για δείπνο σε φίλους, προκειμένου να αναπτύξει το «όραμά» του, ανταποκρίθηκαν ελάχιστοι. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα έξοδα του δείπνου βάραιναν τον ίδιο (μικρός ο λογαριασμός γαρ) και όχι τον επιχειρηματία, που συνεχίζει να τον πιέζει να κατέλθει υποψήφιος δήμαρχος. Το σχέδιό τους μπάζει από παντού! Πληροφορίες ότι η επόμενη συνάντηση θα γίνει πέριξ του Πηνειού -για ευνόητους λόγους- ελέγχονται ως προς την εγκυρότητα.
Όχι δύο «Ν»
* ΚΑΘΩΣ οι προτάσεις του Γ. Βαρουφάκη κυριαρχούν στην ατζέντα της προεκλογικής περιόδου, όχι επειδή προβάλλονται έντονα από τα ΜΜΕ και μάλιστα δυσανάλογα με την επιρροή του κόμματός του, αλλά επειδή τις αναδεικνύει με πάθος ο Κυρ. Μητσοτάκης ως σκιάχτρο για τους ψηφοφόρους που δυσανασχετούν με τη δική του πολιτική και πάνε να απομακρυνθούν από τη ΝΔ, μετά λοιπόν τη Δήμητρα, τον Οδυσσέα και τα συναφή μυθολογικά, έρχεται το «Βατράχι» με τη νέα πρόταση: Την άποψη ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εξοικονομήσει τεράστια ποσά αφαιρώντας το δεύτερο «νι» από τις ελληνικές λέξεις εξέφρασε σήμερα ο αρχηγός του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης.
* * *
* ΣΕ δηλώσεις του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών επισήμανε ότι η χώρα θα μπορούσε να εξοικονομήσει έως και 15 δισ. αφαιρώντας το γράμμα «Ν» στις λέξεις όπου υπάρχει διπλό. «Φανταστείτε πόσους τόνους μελάνι σε κρατικά έγγραφα, βιβλία, πινακίδες και τόσα άλλα υπάρχει δεύτερο «νι», το οποίο δεν χρειάζεται» τόνισε. «Πάρτε για παράδειγμα το δικό μου όνομα. Πολλοί λένε ότι το γράφω έτσι επειδή είμαι ψώνιο. Αλλά το Γιάννης και το Γιάνης προφέρονται το ίδιο. Αν τα Γιάννενα γραφτούν Γιάνενα θα αλλάξει κάτι; Όχι, αλλά με μία κίνηση η χώρα θα μπορούσε να εξοικονομήσει τεράστια ποσά. Το ίδιο ισχύει για εκατοντάδες άλλες λέξεις, όπως σύννεφα, Άννα, Χριστούγεννα κ.ο.κ.» πρόσθεσε ο πρώην Υπουργός.
Ζ.
Άδεια χωριά
* ΚΙ ενώ τα χωριά έχουν μικρύνει κι άλλο, όπως φάνηκε και στην τελευταία απογραφή, πολλά εξ αυτών κινδυνεύουν πρακτικά με εξαφάνιση όταν μετρούν τους μόνιμους κατοίκους τους, όσους κοιμούνται εκεί το βράδυ. Υπ’ αυτές τις νέες συνθήκες, λοιπόν, οι υποψήφιοι βουλευτές συνεχίζουν τις προεκλογικές τους καμπάνιες εφαρμόζοντας τις παλιές τεχνικές, περιοδείες χωριό το χωριό, με το κλασικό, μα και επίκαιρο, «πάμε κι όπου βγει».
* * *
* ΥΠΑΡΧΕΙ η περίπτωση υποψήφιου μεγάλου κόμματος, που κινείται εντελώς παραδοσιακά, καθώς τον συνοδεύει στις επισκέψεις του και κουστωδία φίλων του, όπου συχνά βρίσκονται στο καφενείο να είναι αυτοί περισσότεροι στο ακροατήριο από τους ντόπιους. Κάποιες νεότερες μέθοδοι εμπλουτίζουν τον τρόπο κίνησης μερικών υποψηφίων. Όπως το να συγκεντρώνουν κόσμο από τρία-τέσσερα χωριά σε ένα, ώστε να μη χάνουν χρόνο. Ή να οργανώνουν τραπέζια με προσκλήσεις, εκεί συνήθως υπάρχει επιτυχία και πολυκοσμία, για φαΐ και πιοτί όλοι πρόθυμοι. Αλλά αυτή η τεχνική έχει και έξοδα.
Ζ.
Χοντρές τεχνικές
* ΚΑΝΟΥΝ κι έχουν να λένε τα φαγανά παιδιά της Λάρισας.
- Το μυστικό για να χορτάσεις με μια σαλάτα είναι να ρίξεις και λίγο τριμμένο παστίτσιο από πάνω.
* * *
* - ΓΕΜΙΣΑ το ψυγείο γιαούρτια για να κάνω δίαιτα και τελικά τα έκανα τζατζίκι για τα σουβλάκια...
* * *
* - ΒΡΕ καλώς τον, μου λέει ο γυμναστής, πού χάθηκες εσύ τόσο καιρό;
Δεν χάθηκα, του λέω, εδώ γύρω ήμουν. Αφού δεν σε είδα, μου λέει. Ε, ήμουν παραδίπλα στο σουβλατζίδικο.
Ζ.
Ή;
* ΤΗΝ προεκλογική δέσμευση Μητσοτάκη για «τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία που μας αξίζει» σχολίαζε ο Λαρισαίος Γ.Ο.
- Είμαστε σίγουροι πως εννοεί αυτήν που εννοούμε εμείς για εμάς ή αυτήν που εννοεί αυτός για εμάς;
Ζ.
Στο τσιφλίκι
* ΕΝΑ καουμπόικο, μαζί και αστυνομικό θρίλερ, με καβαλάρηδες, μα και αμαζόνες, με καλπασμούς στον κάμπο κοντά στα σύνορα, με τσιφλικάδες, αλλά και Καραγκούνηδες και Αρβανίτες, με πιστόλια κολτ και άφθονο μυστήριο, ένα από τα λεγόμενα θεσσαλικά μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή, «Ο Άσπρος Βράχος». Διαδραματίζεται λίγα χρόνια μετά την Απελευθέρωση του 1881, στο απέραντο τσιφλίκι του Πήτερ Χατζησταυρή, μεταξύ Λάρισας και Τρικάλων, με εφαλτήριο των ηρώων το Κτήμα Χατζηφόρου στον Τύρναβο.
* * *
* ΚΑΙ να περιγραφή, για το πώς φανταζόταν ο Μαρής τον Τύρναβο πολλές δεκαετίες πριν από τότε που έγραφε: Στον Τύρναβο ένιωσα για πρώτη φορά ένα αίσθημα ασφάλειας, ο λοχαγός Αγαπητός μας εγκατέστησε στο σπίτι όπου και ο ίδιος κρατούσε ένα δωμάτιο. Μία ευγενική κυρία, η οποία είχε χάσει τον άντρα της που είχε αποτύχει οικονομικά, ήταν η σπιτονοικοκυρά μας κι οι δύο όμορφες κόρες της έφεραν στην καρδιά μας μία δροσιά. Μου έκανε εντύπωση ο πολιτισμός αυτής της μικρής κωμοπόλεως των τριών- τεσσάρων χιλιάδων κατοίκων. Πίστευα πως θα βρισκόμουν σε ένα χωριό και βρέθηκα σε μία μικρή πολιτειούλα με τον «καλό κόσμο» της, τις μικρές δεξιώσεις της, τις ευγενικές δεσποινίδες της, η γυναίκα και οι κόρες του συνταγματάρχη Βρεττού, του διοικητού της Φρουράς, αποτελούσαν το επίκεντρο της απροσδόκητης αυτής κοσμικής κινήσεως. Οι νέοι αξιωματικοί, παιδιά οι περισσότεροι καλών οικογενειών από την Αθήνα, που υπηρετούσαν εκεί λόγω της ειδικής σημασίας που είχε αυτή η Φρουρά κοντά στα σύνορα, έδιναν έναν ιδιαίτερο τόνο στην κοινωνική ζωή, που τη συμπλήρωναν μερικές ντόπιες οικογένειες που οι κόρες τους ντύνονταν στην Αθήνα, μιλούσαν γαλλικά και μάθαιναν τρόπους από μία ηλικιωμένη αρχόντισσα των Αθηνών που ζούσε εδώ και 30 χρόνια στον Τύρναβο, από τον καιρό δηλαδή που είχε ερωτευτεί στην Αθήνα και παντρευτεί έναν όμορφο βουλευτή της επαρχίας. Ναι, κρυμμένος στο δωμάτιό μου, όλα αυτά που άκουγα για τον Τύρναβο από τον φίλο μου τον ανθυπίλαρχο Κουρτίδη, ήταν απροσδόκητα...
Ζ.
Σαν το σταφύλι
* ΕΙΧΑΝ εμβαθύνει οι νεαροί Λαρισαίοι, φιλοσοφούντες μετ’ ευτελείας...
- Έχω κάποιους φίλους που με θεωρούν θησαυρό. Όπου βρεθούν με θάβουν.
* * *
* - ΟΙ άνθρωποι είναι σαν το σταφύλι. Οι καλοί γίνονται κρασί, οι κακοί γίνονται ξύδι.
* * *
* - ΤΑ καλύτερα δεν έρχονται, πάμε και τα φέρνουμε οι ίδιοι.
Ζ.
Εναλλάξ
* ΦΙΛΟΙ από παλιά ο γνωστός γιατρός κι ο δημοσιογράφος, κι ανάμεσα στ’ αστεία τους, όταν κάθονται σε κάποιο μαγαζί της Λάρισας, είναι το «εσύ κερνάς, εγώ πληρώνω» ή και αντιστρόφως και εναλλάξ, μία ο ένας, μία ο άλλος, τους βγαίνει τελικά.
Προχθές, όμως, η παρέα είχε μεγαλώσει με τους παρατυχόντες, το ίδιο κι ο λογαριασμός, οπότε άρχισε η γνωστή ελληνική διαμάχη για το ποιος θα πληρώσει. Στη μέση, όπως πάντα, αμήχανος ο σερβιτόρος, ποιον να φτιάξει ποιον να χαλάει. Εδώ, όμως, τα πράγματα είχαν ζορίσει.
- Εγώ θα πληρώσω, ανένδοτος ο γιατρός. Μην τολμήσεις και δεν πάρεις λεφτά από μένα, θα σε πεθάνω. Καταλαβαίνεις...
* * *
* ΛΙΓΟ νωρίτερα, όπως συνηθίζεται όταν βρίσκεις καλό γιατρό σε χαλαρή διάθεση, ο μεσήλικος σερβιτόρος τον είχε αξιοποιήσει ρωτώντας για τις παθήσεις του και τα φάρμακα που έπαιρνε. Φάνηκε να πιάνει η απειλή του γιατρού.
- Κοίτα, παρενέβη ο δημοσιογράφος, αν δεν πάρεις τα λεφτά από μένα, αύριο το πρωί η εφημερίδα θα γράφει για παρανομίες στο μαγαζί σας. Ότι γίνονται εκβιασμοί, ότι παίρνετε φακελάκια από γιατρούς και διάφορα τέτοια. Πώς το βλέπεις...
Αδιέξοδο. Σκέφτηκε ο άνθρωπος να τους κεράσει εκείνος, ότι το τραπέζι το προσφέρει το μαγαζί. Εν τέλει αποφασίστηκε να ξαναβρεθούν όλοι μαζί την επόμενη εβδομάδα και να πληρώσει τότε ο άλλος.
Ζ.
Λαρσινά
* ΤΗΝ εμπειρία της από πρόσφατο ταξίδι στην πρωτεύουσα διηγούνταν η Λαρισαία Ε.Π.
- Ακούστηκε κάποια στιγμή ένα «Μην τα’ αφήντς καταΐ μάστο», γύρισαν τέσσερα πέντε κεφάλια, οι υπόλοιποι, όμως, νόμισαν ότι ήταν ξένος.
Ζ.
Γυμνό εποχής
* Η κυκλοφορία ασέμνων φωτογραφιών λαμβάνει καθημερινώς μεγάλην έκτασιν και τα κέρδη που αφήνουν άρχισαν φαίνεται να τα λαμβάνουν σοβαρώς υπ’ όψιν όσοι ασχολούνται με σκοτεινάς επιχειρήσεις. Είναι το σωτήριον έτος 1958 και ο «Άλφα-Χι», πολύ γνωστός στους παλιότερους Λαρισαίους, γράφει στην εφημερίδα για νέα δραστηριότητα της μαφίας της εποχής, αδιανόητη για τα σημερινά δεδομένα.
* * *
* ΜΕ τον αρχειοφύλακα Ε.Ρ. να το ξαναφέρνει στην επιφάνεια, εξήντα πέντε χρόνια μετά, στους καιρούς του Ίντερνετ: Ο νέος αυτός κύκλος εργασίας ήρχισε να ευημερή αφ’ ότου διεπιστώθη πως οι συλλέκται ασέμνων φωτογραφιών έχουν πληθύνει και έγιναν υπολογήσιμοι ως πηγή εκμεταλλεύσεως.
Οι γυναίκες που ποζάρουν είναι ίσως ελευθερίων ηθών που δέχονται την φωτογράφησιν αντί μικράς αμοιβής. Τα μικρά αναλόγως έξοδα μεταβάλλονται εις αξιόλογα έσοδα όταν αυτές οι φωτογραφίες τυπωθούν σε πολλά αντίτυπα, τα οποία τίθενται εις παράνομον κυκλοφορίαν.
* * *
* ΓΙΑ την διάθεσιν των φωτογραφιών του είδους αυτού χρησιμοποιούνται πλασιέ, οι οποίοι ταξιδεύουν εις τας επαρχίας και τις πλασάρουν μαζί με τα άλλα είδη των. Ένας εξ αυτών μας επληροφόρησε ότι εις την πόλιν μας έχει πολλούς εκλεκτούς πελάτες και κάθε νέα σειρά ασέμνων φωτογραφιών γίνεται ανάρπαστη. Η τιμή των φωτογραφιών αυτών είναι 6 δραχμές εκάστη σε σχήμα 6x9, υπάρχουν, όμως, και μεγαλύτερες με 10-12 δραχμές εκάστη. Εκτός των φωτογραφιών αυτών κυκλοφορούν εις περιορισμένην κλίμακα και διάφορα περιοδικά ξένα με άσεμνες φωτογραφίες.
Ζ.
