Ας φρόντιζαν
* Ο Κ.Β. εκτιμά πως ο Κ. Καβάφης από το 1930 και με λιγοστούς στίχους, κατάφερε να μπορούν να λάβουν απαντήσεις τα «γιατί» που σήμερα μας πνίγουν:
... Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα
ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα,
την προσφιλή πατρίδα μου Συρία.
Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Aυτή είν’ η πρόθεσίς μου.
Aν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους—
τους ξέρουμε τους προκομένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τι φταίω εγώ.
Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,
κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,
θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό.
Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό.
Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.
Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ’ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.
Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν. (Εν ολίγοις, «Πάμε κι όπου βγει...»)
Ζ.
Απαγόρευση
* «ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ, καρεκλοκένταυροι, κομματόσκυλα...». Οργή και των γονέων που φτάνει από την Καρδίτσα. Όπου λέει, διευθύντρια σχολείου απαγόρεψε στους μαθητές να συμμετάσχουν στην πορεία διαμαρτυρίας. Τελικά, επειδή οι μαθητές ‘’την έγραψαν’’ κι έτρεξαν στη διαδήλωση μαζί με όλα τα υπόλοιπα παιδιά, η διευθύντρια πέρασε την ημέρα ως σχολικό περίπατο, να μην τους βάλει κι απουσίες δηλαδή. Απίστευτο;
Ζ.
Πεφτοσυννεφάκηδες (1)
* ΣΕ λίγες ημέρες συμπληρώνονται ακριβώς 20 χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών όπου έχασαν τη ζωή τους οι μαθητές του Μακροχωρίου. Η Βαγγελίτσα, επέστρεφε από την εκδρομή. Προχθές έχασαν τη ζωή τους οι επιβαίνοντες στην αμαξοστοιχία του ΟΣΕ. Φοιτητές οι περισσότεροι που μετά το τριήμερο, επέστρεφαν στις σχολές τους. Όπως οι δίδυμες αδελφές.
Θρηνούνε οι δόλιες οι μανάδες, οι ίδιες σκηνές έξω από το ΓΝΛ, ραγίζουν οι πέτρες από τις οικογενειακές τραγωδίες. Ακριβώς όπως πριν 20 χρόνια έτσι και προχθές. Τόσες τραγωδίες μαζεμένες δεν είναι ατύχημα, δεν είναι η κακιά η ώρα, δεν είναι η μοίρα, είναι ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα που έχει τις ρίζες του στις πολιτικές του κέρδους.
Διαχρονικές οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ και των εκάστοτε διορισμένων διοικήσεων στον ΟΣΕ. Αποδιοπομπαίος τράγος ο σταθμάρχης του ρουσφετολογικού ΟΣΕ. Μαλώναμε τα παιδιά μας, να μην πάνε με το ΙΧ. Να πάνε για μπάνιο με το τρένο για ασφάλεια και αυτοί έπαιζαν κορώνα – γράμματα τις ζωές των παιδιών μας. Σε ένα κράτος - λάφυρο των κομμάτων. Πέφτουν από τα σύννεφα κάποιοι, ανακάλυψαν τα ρουσφέτια.
Β.Κ.
Πεφτοσυννεφάκηδες (2)
* ΣΕ κάθε απεργία αντί της ανάδειξης του διεκδικητικού πλαισίου, τα κανάλια (διάβαζε ΜΜΕ) τόνιζαν την ταλαιπωρία των πολιτών. Οι δημοσιογράφοι, καθ υπόδειξη των εκάστοτε κυβερνήσεων, απαξίωναν τον Δημόσιο Τομέα και ως ώριμο φρούτο έπεφτε... η ιδιωτικοποίηση.
Μην κοιτάτε που λούφαξαν διάφοροι σούπερμαν, μόλις κοπάσει η οργή θα ξαναβγούνε στα τηλεοπτικά παράθυρα. Το σκουριασμένο λεωφορείο του 2003 με τα βαγόνια - σκραπ του 2023 δεν είναι σύμπτωση. Για τα βαγόνια όπως και το μη ασφαλές δίκτυο του ΟΣΕ στην Ελλάδα διαβάστε την έρευνα ανεξάρτητων δημοσιογράφων.
Οι νέοι που περίμεναν στη βροχή να δώσουν αίμα, οι νέοι που βγήκαν αυθόρμητα να διαδηλώσουν, αυτοί οι νέοι που διασύρονται από τους σοφούς πρεσβύτερους, αυτές τις ημέρες αποτέλεσαν μια αχτίδα φωτός στην Ελλάδα της διαφθοράς, του χυδαίου κομματισμού και της αναξιοκρατίας.
Οι πολίτες ψήφιζαν για τα ρουσφέτια, οι βουλευτές εκλέγονταν. Πάνω που πιστέψαμε πως βρέθηκε υπουργός με ευαισθησία, διαπιστώθηκε πως παραιτήθηκε με σκονάκι...
Β.Κ.
Αλμυρά νερά
* ΚΙ ο τωρινός ο ποιητής, ο Ν. Β. βουτάει την πένα του στο μελαγχολικό μελάνι: Εκεί στα Τέμπη είναι μια μεγάλη πολιτεία. Τα νερά της πόλης είναι αλμυρά σαν δάκρυα από μια άγνωστη θάλασσα που βρέχει ηδονικά το τίποτα της χώρας.
Τα βράδια τα παιδιά μαζεύονται όλα στο εκκλησάκι της μικρής Παρασκευής. Παιδί κι αυτή βγαίνει από το χρόνο για να τους αγκαλιάσει. Πίνουν περιπτερόκρασα κι ακούνε μουσική. Δεν κάνουν σχέδια για αύριο γιατί μεγάλωσαν πια και ξέρουν ότι το αύριο είναι ένα ξύλο μέσα σε ένα ποταμό που φεύγει για τη μεγάλη θάλασσα, τη μνήμη αυτή των αφανών.
* * *
* ΒΡΕΧΕΙ συνέχεια στην πολιτεία των Τεμπών. Είναι τα δάκρυα μανάδων που πέφτουν στη ροή του ποταμού και χύνονται μακριά στα κύματα του χρόνου. Τα βράδια αν σε πάρει η σιωπή θα ακούσεις τα βογγητά των πατεράδων σε ένα μακρύ ζεμπέκικο που γεφυρώνει το θάνατο με τη ζωή και πάει πιο πέρα στα χέρια ενός φιλόξενου ουρανού που μας ενώνει.
Δεν θέλω να ξέρω πια το όνομα της χώρας μου. Δεν ξέρω πια τι κάνουμε όλοι μας εδώ, γιατί μιλάμε... Ξέρω πως υπάρχει μια πολιτεία των νεκρών παιδιών και των δακρύων. Εκεί βασιλεύει η σιωπή... μια σιωπή λυτρωτική... από θυμό και πόνο. (Μες την Κοιλάδα των Τεμπών, δυο τρεις δεκαετίες τώρα).
Ζ.
Τριγύρω
* ΕΒΑΛΕ ο Κυρ. Μητσοτάκης Θεσσαλό υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ, σε αναβαθμισμένο πόστο δηλαδή, με αρμοδιότητα κρατικής αρωγής και αποκατάστασης από φυσικές καταστροφές, τον Βολιώτη Χρ. Τριαντόπουλο, ο οποίος είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής Μαγνησίας, με πολύ πιο σοβαρές πιθανότητες αυτή τη φορά να εκλεγεί. Βολιώτης ο αρμόδιος κι οι καταστροφές χτυπάνε διαρκώς την υπόλοιπη Θεσσαλία. Ο ‘’Ιανός’’ σε Φάρσαλα και Καρδίτσα, ο σεισμός κατόπιν σε Τύρναβο, Λάρισα και Ελασσόνα και τώρα η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. Το λες και τύχη... Να έχει αρμόδιο υπουργό απ’ την περιοχή να φροντίζει...
Ζ.
Αν βρεθεί...
* ΠΟΛΛΟΙ λέει αναζητούν την ομιλία που θα εκφωνούσε για τα τρένα ο Κυρ. Μητσοτάκης στη Θεσσαλονίκη την επομένη του ατυχήματος. Σίγουρα είχε γραφεί από τους εντεταλμένους καθώς η εκδήλωση είχε ήδη ανακοινωθεί για το μεσημέρι της Τετάρτης, οπότε θα επισκεπτόταν το Κέντρο Τηλεδιοίκησης- Σηματοδότησης Σιδηροδρομικού Δικτύου Βορείου Ελλάδος. Που το βράδυ της Τρίτης αποδείχθηκε με τραγικό τρόπο πόσο υπαρκτό ήταν.
Ζ.
Οι μικροί ήρωες
* ΕΙΝΑΙ συνήθη τα Ευχαριστήρια προς γιατρούς, στην εφημερίδα. Το αλλιώτικο μετά απ’ αυτή την τραγική στιγμή είναι τα Ευχαριστήρια από γιατρούς σε γιατρούς.
Η Ιατρική Σχολή, πέραν της θλίψης και της συμπαράστασης προς τα θύματα, εκφράζει θερμές ευχαριστίες προς όλο το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, καθώς και τους φοιτητές της, που από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν στις θέσεις τους και δίνουν αγώνα για την ανακούφιση του ανείπωτου πόνου, καθώς και προς όλους όσοι συνέβαλαν με την προσφορά αίματος.
* * *
* «ΑΠΟ την πρώτη στιγμή της τραγωδίας, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των δύο δημόσιων Νοσοκομείων της πόλης ρίχτηκε με αυταπάρνηση στη μάχη για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, να δοθούν οι πρώτες βοήθειες στους τραυματίες». Είναι η Γεωργία Παπαδάμου που επαινεί, η διευθύντρια Επειγόντων του Πανεπιστημιακού: «...άνοιξαν αμέσως κλίνες, οργανώθηκε η μάχη για τον συνάνθρωπό μας. Πολλοί συνάδελφοι, παρόλο που είχαν σχολάσει μετά από μια εξαντλητική βάρδια, γύρισαν αμέσως πίσω και χωρίς να υπολογίζουν κόπο, ρίχτηκαν και αυτοί στη μάχη. Πολλοί δούλεψαν ασταμάτητα για 20 ώρες, μπήκαν στα χειρουργεία, διασωλήνωσαν τραυματίες, έδωσαν τις πρώτες βοήθειες».
Και συνεχίζει η πρόεδρος του Συλλόγου Γιατρών: «Επρεπε να είμαστε ακόμα μια φορά δυνατοί, όχι για εμάς αλλά για αυτούς που έπρεπε να σώσουμε, για τις οικογένειές τους. Και ήμασταν. Κόντρα στην απαξίωση που έχουμε βιώσει κατά καιρούς από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, κόντρα στην υποστελέχωση που μας οδηγεί πολλές φορές στην εξάντληση. Παρόλο που είμαστε πολύ θυμωμένοι, θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με το κεφάλι ψηλά. Όποιος το σκύψει δεν βοηθάει κανέναν παρά μόνο αυτούς που έφεραν την κατάσταση έως εδώ».
* * *
* ΩΣ Πρόεδρος του Χειρουργικού Τομέα του Πανεπιστημιακού ο καθηγητής Δημήτρης Ζαχαρούλης: «Μετά από αυτήν την τραγική νύχτα, αισθάνομαι την ανάγκη να αναδείξω την προσπάθεια των γιατρών του Νοσοκομείου μας, το οποίο δέχτηκε τη μεγαλύτερη πίεση, για την άριστη, άμεση και αποτελεσματική περίθαλψη των τραυματιών του δυστυχήματος στα Τέμπη... Οι γιατροί και οι νοσηλευτές των ΤΕΠ, υπό την καθοδήγηση της κ. Παπαδάμου, της Ορθοπεδικής, της ΩΡΛ, της Νευροχειρουργικής, της Αναισθησιολογικής και της ΜΕΘ δέχτηκαν πρωτοφανή πίεση και παρόλα αυτά κατάφεραν να αντεπεξέλθουν με τον καλύτερο τρόπο. Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους Καθηγητές κ. Τεπετέ και κ. Τζοβάρα και τους Διευθυντές κ. Σπυριδάκη και κ. Γαρουφαλή, οι οποίοι επί σειρά ετών διδάσκουν τα πρωτόκολλα που εφαρμόστηκαν την τραγική νύχτα και απεφεύχθη το χάος».
* * *
* KAI συνεχίζει με «Ιδιαίτερη μνεία στους μικρούς μας ήρωες, τους νέους χειρουργούς, που αθόρυβα σήκωσαν το βάρος της περίθαλψης των τραυματιών χωρίς παραλείψεις, με μέθοδο και αποτελεσματικότητα και γι’αυτό θα ήθελα να τους αναφέρω ονομαστικά: Χριστοδουλίδης Γρηγόριος, Μπόμπου Φαίη, Μαμαλούδης Ιωάννης, Βαλαρούτσος Αλέξανδρος, Παρασκευά Ισμήνη, Μέγας Χρήστος, Καρακαντάς Κωνσταντίνος, Κίσσα Λαμπρινή, Πέτσα Ελένη-Άννα, Μπεξεβανίδου Κυριακή, Καραλή Γαρυφαλλιά-Αποστολία, Λέτσιου Ευανθία. Τσιμπονίδης Αλέξανδρος».
Ζ.
Λίγο αργά
* ΛΑΡΙΣΑΙΟΣ σιδηροδρομικός έλεγε πως όταν είχε επιστρέψει στον ΟΣΕ από μακροχρόνια απόσπαση, είχε πάρει και το πτυχίο απ΄ το Πανεπιστήμιο, διέθετε και ισχυρή πολιτική διασύνδεση, του είπαν ότι θα μπορούσε να γίνει σταθμάρχης.
-Τώρα στα 52 μου; αρνήθηκε. Σταθμάρχης πίσω-πίσω, να γίνει τίποτε να πάρω κόσμο στο λαιμό μου;
* * *
* ΕΠΙ Μητσοτάκη ως υπουργού είχε φύγει το 2011 απ’ τον ΟΣΕ με τις υποχρεωτικές μετατάξεις, κι απ’ το γραφείο Αποσκευών πήγε στα γραφεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τότε που το προσωπικό των σιδηροδρόμων είχε υποτριπλασιαστεί. Επέστρεψε στα τρένα επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, τον Ιούλιο του 2022, ο συλληφθείς σταθμάρχης που ομολόγησε το φρικτό του λάθος. Άνθρωπος ετών 59, συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ σιδηροδρομικών, επιλέχθηκε και εκπαιδεύτηκε εν τάχει κι έτσι αρχές Φεβρουαρίου του 2023 ανέλαβε σταθμάρχης, με προτίμηση λένε τη βραδινή βάρδια που έχει καλύτερο μισθό, θα είχε ανάγκες προφανώς. Και...
* * *
* ΕΠΕΜΕΝΕ πάντως ο Λαρισαίος στο στοιχειώδες. Που στοιχειώνει την υπόθεση.
- Ανθρώπινο λάθος, ε; Δηλαδή αν ο ένας και μοναδικός σταθμάρχης είχε πάθει εγκεφαλικό ή ανακοπή, λογικά θα έλεγαν «εντάξει, δεν φταίει κανείς, συμβαίνουν αυτά...», έτσι θα έλεγαν;
Ζ.
Ρουσφέτι;
* ΠΑΡΑ τις υπερβολές που γράφονται και ακούγονται, παρά τα ‘’ράβδος εν γωνία άρα βρέχει’’ που επικαλούνται κάποιοι, αγνοώντας ότι στις μικρές κοινωνίες όλοι είναι μεταξύ τους τουλάχιστον συμπέθεροι εν τέλει, το πιο πιθανόν είναι να υπήρξε ρουσφέτι στην επιλογή και τοποθέτηση του μοιραίου σταθμάρχη, όλοι ξέρουν πως κάπως έτσι γίνονται τα πράγματα συνήθως. Από ποιον ίσως και να μην έχει τόση σημασία...
Ζ.
Καίγεται
* ΑΝ όμως επιβεβαιωθεί αυτό, το νεοδημοκρατικό ρουσφέτι δηλαδή, από όποιον κι αν μεσολάβησε, τότε θα καεί και το σενάριο διαφυγής για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό περί ‘’ανθρώπινου λάθους’’ και ότι φταίει μόνο ο σταθμάρχης, θα ακυρωθεί, καθώς οι κυβερνώντες θα φταίνε που υπήρξε ο συγκεκριμένος σταθμάρχης. Αν και οι ευθύνες της διοίκησης του ΟΣΕ γι’ αυτόν τον παράξενο ορισμό υφίστανται ούτως ή άλλως. Κι επειδή η διοίκηση είναι κυβερνητική...
Ζ.
* Η παλιά αυθεντική φραγή εισερχόμενων κλήσεων. Σ’ αυτά έχει μείνει ο ΟΣΕ.
Ζ.
* ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ν’ αλλάξει λιγάκι το κλίμα, κοιτώντας τα σύρματα με ποιητική διάθεση, ο Λαρισαίος Κ. Λ. το είδε ως ‘’λα ματζόρε’’.
Ζ.
*ΠΑΝΤΑ φρόνιμος και προσεκτικός ο Κ. Τζανακούλης φοράει και τη ζακέτα από μέσα μην κρυώσει. Κι άμα ζεσταίνεται η ατμόσφαιρα, ξέρει...
Ζ.
* ΟΠΟΥ βολεύει και για όποιον βολεύεται... Σε χώρο στάθμευσης δικύκλων ο ξύπνιος Λαρισαίος αυτοκινητιστής... Να βλέπουν κάποιοι και να μαθαίνουν.
