Αναρωτιέται κανείς, αν η μέση θερμοκρασία στη χώρα ήταν για τις γιορτές 18 βαθμοί, στις Αλκυονίδες σε τι επίπεδα θα κινηθεί ο υδράργυρος; Φυσικά και δεν είναι έτσι. Ο καιρός δεν είναι… αναλογικό μέγεθος. Στα θετικά οι μειωμένες καταναλώσεις καυσίμων. Και η πτώση των τιμών τους διεθνώς. Οι «Κασσάνδρες» που προέβλεπαν για φέτος έναν ζοφερό χειμώνα δεν επαληθεύονται. Συμπέρασμα: Ποτέ μη φέρνεις την καταστροφή. Αν είναι να ‘ρθει, θα ‘ρθει μόνη της…
After
* ΚΑΙ τι κάνουν στη Λάρισα μετά τις γιορτές;
Τι άλλο; Παρατάσσουν τρακτέρ σε πλατείες χωριών και αρχίζουν τις καθιερωμένες συσκέψεις.
Γενικά στον κάμπο είναι πιο βέβαιο ότι θα ‘χουμε κάθε Γενάρη τρακτέρ, παρά κάθε Απρίλη Πάσχα.
Πάλι καλά που όλες αυτές οι επαναστατικές γυμναστικές σπάνια καταλήγουν πλέον σε κείνες τις «χοντράδες» με το πολυήμερο κλείσιμο δρόμων…
Εκπτωτικό
* ΤΟ δεύτερο βέβαιο γεγονός είναι οι χειμερινές εκπτώσεις που ξεκινούν τυπικά μεν σήμερα, αλλά ουσιαστικά έχουν αρχίσει εδώ και μια εβδομάδα, υπό τύπον «προσφορών».
Τα βήματα είναι κι εδώ γνωστά, το ίδιο και οι τίτλοι των εφημερίδων: Παγωμένη η αγορά, οι έμποροι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στις εκπτώσεις, οι πελάτες κάνουν αναγνωριστικές βόλτες στην αγορά, τα ποσοστά των εκπτώσεων είναι πολύ υψηλά, μειωμένη η κίνηση, διαψεύστηκαν οι ελπίδες των εμπόρων.
Τόσο ίδια, τόσο προβλέψιμα… με δυο λόγια… «κανονικότης».
Χαμηλή νόσηση
* ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ από σήμερα στα σχολεία μετά φόβου Θεού και… ιού της γρίπης.
Οι λοιμωξιολόγοι όλο και ψιθυρίζουν για την ανάγκη υποχρεωτικής χρήσης μάσκας, αλλά το Υπουργείο, υπολογίζοντας προφανώς το κοινωνικό κόστος, δεν υιοθετεί το μέτρο.
Ποια είναι αλήθεια σύμφωνα με όσους ζουν τη σχολική πραγματικότητα από μέσα; Πρώτον, ότι ως τώρα στα σχολεία μας τα περιστατικά Covid είναι -ευτυχώς- ελάχιστα και απολύτως ελεγχόμενα. Οι γονείς, πιο συνειδητοποιημένοι, ελέγχουν τα παιδιά και σε περίπτωση νόσησης τα κρατούν σπίτι. Δεύτερον, τα περιστατικά γρίπης κινούνταν, επίσης, σε εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά μέχρι τις διακοπές των Χριστουγέννων. Με δυο λόγια, δεν υπήρξε πρόβλημα. Αν κάτι αλλάξει, προφανώς θα αντιμετωπιστεί.
Όλα έτοιμα
* ΟΧΙ μόνον έχουν βρει ημερομηνία εκλογών τα ΜΜΕ της χώρας, αλλά έχουν εξελίξει κιόλας το σπορ της εκλογολογίας σε τέτοιον βαθμό, ώστε να έχουν ήδη βρει μέχρι και τον… υπηρεσιακό πρωθυπουργό, πόσο θα παραμείνει, ποιοι θα έχουν τα βασικά Υπουργεία κ.λπ., κ.λπ.
Δεν μας λένε και το αποτέλεσμα να τελειώνουμε μιαν ώρα αρχύτερα και να πάμε όλοι μαζί παραλία για… μπάνιο;
* * *
* ΣΧΕΔΟΝ όλοι έχουν καταλήξει: Εκλογές στις 9 Απριλίου…
Κοίτα που με το πες – πες θα το… πιστέψει κι ο Μητσοτάκης και θα τους κάνει το χατίρι!
Περιοδεύων
* ΕΚΕΙΝΟ που έχει πάντως κλειδώσει είναι η επίσκεψη Μητσοτάκη στη Λάρισα εντός Ιανουαρίου. Το πότε ακριβώς θα εξαρτηθεί κι από την τροπή που θα πάρουν οι αγροτικές κινητοποιήσεις, σύμφωνα με ορισμένους τοπικούς παράγοντες. Το μοντέλο περιοδείας που προκρίθηκε πάντως είναι αυτό της άμεσης επαφής με τον κόσμο, καθώς θεωρούν ότι ο Πρωθυπουργός κερδίζει πόντους βγαίνοντας ανοιχτά και συνομιλώντας με τους πολίτες. Η επίσκεψη Μητσοτάκη θα σφραγίσει παράλληλα και το ποιοι θα ενταχθούν στο βουλευτικό ψηφοδέλτιο, που έτσι κι αλλιώς είναι σχεδόν έτοιμο και δεν περιμένει παρά μια – δυο προσθήκες.
Όχι άλλο κάρβουνο
* ΚΑΙ ξανά προς τη δόξα τραβά ο κορονοϊός. Για τον οποίο διατυπώνεται ήδη η πρόβλεψη πως ως τα μέσα Φεβρουαρίου στην Ελλάδα θα καταγράφονται 16.000 κρούσματα ημερησίως.
Ωχ! Όχι πάλιιιι… Μα την Παναγία, βρε παιδιά, έτσι και ξαναδώ στα κανάλια την… Παγώνη από τη μια και τους «πρωινατζήδες» από την άλλη να ρωτάνε πώς θα κάνουμε φέτος… Πάσχα, κάλλιο το ‘χω να… αυτοκτονήσω ! Να, μα την αλήθεια! Θα φύγω για… Κίνα να… βρω την υγειά μου!
Χάρι
* ΕΙΝΑΙ, άραγε, τα πολλά λεφτά που έκαναν τον πρίγκιπα Χάρι να βγάλει τα... άπλυτα του Μπάκιγχαμ στη φόρα; Είναι το απύθμενο μένος του «ριγμένου» και η δίψα του για εκδίκηση; Ό,τι κι αν είναι, μόνο τρελός δεν βλέπει ότι σε βάθος χρόνου όλες αυτές οι κατινιές θα ξεχαστούν και πως ό,τι και να λέει, δεν θα προκαλούν κανένα ενδιαφέρον. Ο ίδιος θα πέσει στην αφάνεια, μακριά από την υψηλή προστασία του βρετανικού θρόνου. Κι αν έχει κάνει τα κουμάντα του, έχει καλώς. Αν όχι, σύντομα θα μιλάμε για νέα περίπτωση… ξυπόλητου πρίγκιπα!
«Πασπάλα»
* ΚΟΙΤΑΜΕ οι Λαρισαίοι από μακριά τον Όλυμπο και κουνάμε το κεφάλι ανήσυχοι, καθώς βλέπουμε πως μέχρι τώρα μετά βίας… μια «πασπάλα» χιόνι στην κορυφή.
Καλά, για τον Κίσσαβο δεν μιλάμε. Εκεί πας βόλτα με κοντομάνικο και σπορτεξάκι!
Βίοι παράλληλοι
* ΣΕ Μονάδα Εντατικής Θεραπείας αυτές τις τρεις ημέρες ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, το ίδιο και ο Νίκος Ξανθόπουλος…
Είτε βασιλιά είσαι είτε «παιδί του λαού», κοινή η μοίρα που σε περιμένει…
«Βιομηχανία»
* ΚΑΤΙ χιλιάδες φίλαθλοι του Ολυμπιακού Πειραιά τόνωσαν χθες Κυριακή την οικονομία του Βόλου, με την ευκαιρία του ματς στο «Πανθεσσαλικό». Κανονική βιομηχανία ποδοσφαίρου έχει στήσει ο Μπέος! Κι όλα… μπέικα. Πρόσφατα η πόλη του δέχτηκε χιλιάδες Παναθηναϊκών και χιλιάδες ΑΕΚτζήδων. Όλοι τους πήγαν, ήπιαν καφέ, ήπιαν τσίπουρα, έφαγαν ψαράκια, ψώνισαν κι άφησαν χρήμα, στο τέλος πήγαν γήπεδο, έριξαν από τέσσερα γκολ κι έφυγαν ευχαριστημένοι. Κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Σκοτίστηκε ο Μπέος για τις τεσσάρες. Τα φράγκα να πέφτουν. Και στη Λάρισα αναπολούμε ανάλογους παλιούς ένδοξους καιρούς που η ΑΕΛ ζωντάνευε την πόλη και… μελαγχολούμε. Αε προσέχαμε.
Τέλος
* ΣΤΟ σωτήριον έτος 2023 μπήκε η Ελλάς, πλην όμως δεν υπάρχει καμιά σωτηρία παιδιά… Ρίξαμε μια ματιά χθες το πρωί να δούμε τι παίζουν τα κανάλια και τα βασικά θέματα ήταν το νέο… Survivor και ότι… «από ώρα σε ώρα γεννάει η Ιωάννα Τούνη» (!!!!!!!).
Τέρμα… Δεν περιγράφω άλλο… Τα στυλό κάτω…
Θα προκάμουν;
* ΝΕΟΥΣ διευθυντές αναμένεται να αποκτήσουν από την ερχόμενη χρονιά όλα τα σχολεία της χώρας, ήτοι Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο.
Οι κρίσεις των διευθυντών κανονικά θα έπρεπε να έχουν γίνει προ τριετίας, αλλά καθυστέρησαν για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και ο κορονοϊός. Αποτέλεσμα είναι πολλά σχολεία να μη λειτουργούν με κανονικούς διευθυντές, αλλά με αναπληρωτές. που συχνά ήταν οι παλαιότεροι εκπαιδευτικοί κάθε Συλλόγου που επιστρατεύτηκαν εκόντες άκοντες.
Κι ενώ η προθεσμία υποβολής αιτήσεων λήγει σήμερα στις 4 το απόγευμα, ερώτημα αποτελεί κατά πόσον το Υπουργείο Παιδείας θα κατορθώσει να ολοκληρώσει τη διαδικασία, η οποία, με βάση τον Νόμο Κεραμέως, είναι πιο πολύπλοκη κι απ’ τον Κώδικα του… Χαμουραμπί. Ο λόγος; Ποιος άλλος, από τις πιθανές βουλευτικές εκλογές. Αν προκηρυχθούν, απλά θα … παγώσουν όλες οι διαδικασίες και το ζήτημα θα παραπεμφθεί και πάλι στις καλένδες. Ζήσε Μάη μου δηλαδή. Και τα σχολεία σε πορεία στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Ετούτα δω τα μάρμαρα...
Είχε ξημερώσει μια σχετικά φωτεινή μέρα στο Λονδίνο κι ο αναιμικός συνήθως ήλιος της βρετανικής πρωτεύουσας έκανε φιλότιμες προσπάθειες να διατηρηθεί ζωντανός. Το φως που έστελνε διαχεόταν από τη γυάλινη οροφή του Βρετανικού Μουσείου και ξάσπριζε, κάπως, τα γλυπτά του Παρθενώνα που στέκονταν μπροστά μας.
-Τι τα θες; Μου έκανε ο Πέτρος, φίλος εγκατεστημένος στο Λονδίνο που με φιλοξενούσε. Δίκιο έχουν οι αρχαιολόγοι. Αυτά τα μάρμαρα, άμα δεν πέσει ήλιος δυνατός, μεσογειακός, να κάψει την πέτρα, είναι σαν να μην έχουν ζωή…
Συγκινήθηκε ο Πέτρος. Όλα αυτά τα παιδιά του Λονδίνου που η κρίση τα έστειλε στον Βορρά για να κάνουν καριέρα, νιώθουν μέσα τους ξεριζωμένα σαν τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Εγκλωβισμένα σε έναν χώρο που δεν είναι δικός τους, βίαια αποσπασμένα και με την πίκρα για μια πατρίδα που δεν μπόρεσε να τους κρατήσει.
Ήταν Γενάρης του 2012 και κείνη την εποχή οι Βρετανοί δήλωναν ακόμη κάθετα αντίθετοι με την επιστροφή των «Ελγινείων», όπως τα είχε πρωτοζητήσει η Μελίνα. Προσωπικά παρέμενα διχασμένος. Ήμουν ας πούμε πεπεισμένος ότι η Νίκη της Σαμοθράκης που είχα θαυμάσει στο Λούβρο ή ο Δισκοβόλος του Μύρωνα στο Μουσείο του Βατικανού και μαζί πολλές ακόμα ελληνικές αρχαιότητες, αποτελούσαν τους καλύτερους πρεσβευτές, τους καλύτερους διαφημιστές της Ελλάδας και του πολιτισμού της στον έξω κόσμο. Η Νίκη της Σαμοθράκης π.χ., αν δεν κατέληγε εκεί, θα ήταν απλώς ένα ακόμα έκθεμα στο θλιβερό και παρατημένο Μουσείο της Καβάλας, που το επισκεφτήκαμε και κάτι βαριεστημένοι φύλακες διορισμένοι από τα «καλά» χρόνια του ΠΑΣΟΚ μας κοίταζαν στο στυλ, «τέλειωνε ρε φιλάρα και μας χάλασες και το χουζούρι»…
Καλύτερα, λοιπόν, έξω, στα μεγάλα διάσημα Μουσεία, με τις χιλιάδες των τουριστών να κάνουν ουρές. Να τα παρατηρούν με τα στόματα ανοιχτά κι εσύ, ο Έλληνας, να φουσκώνεις ως μέλος και μέτοχος αυτού του λαμπερού πολιτισμού και να παριστάνεις τον… ένδοξο απόγονο. Καλύτερα έξω, λοιπόν…
Καλύτερα; Όχι όταν μιλάμε για τα μάρμαρα του Παρθενώνα… Όσοι έτυχε να τα δουν στη φροντισμένη αίθουσα που τα κρατάνε αιχμάλωτα, θα σας πουν αμέσως το γιατί. Εκεί μέσα αγανακτείς. Εκεί μέσα οργίζεσαι… Εκεί μέσα κλαις για τη λεηλασία του Έλγιν και την κυνικότητα των σύγχρονων Βρετανών. Διότι δεν μιλάς εδώ για απλά ευρήματα, για απλά έργα τέχνης. Αλλά για κομμάτια που θα συμπλήρωναν ένα παγκόσμιο και υφιστάμενο μνημείο, όπως η Ακρόπολη. Άρα, μιλάς για ένα παγκόσμιο αίτημα.
Στο Βρετανικό Μουσείο έγινα περισσότερο Έλληνας. Αλλά έγινα και περισσότερο Αιγύπτιος, περισσότερο Ασσύριος και Σουμέριος… Η Βρετανική Αυτοκρατορία στην ακμή της λεηλάτησε σχεδόν όλους τους πολιτισμούς της Ανατολής. Ό,τι δεν μπόρεσε να φτιάξει η ίδια, το προσπορίστηκε εκμεταλλευόμενη περιστάσεις. Δεν ήταν τόσο οικονομικό το θέμα. Ήταν, κυρίως, ζήτημα κύρους. Αυτοκρατορίες σαν τη Γαλλία του Ναπολέοντα ή τη Βοκτωριανή Αγγλία χρειάζονταν σύμβολα, χρειάζονταν την πνευματική αίγλη που θα συμπλήρωνε την ισχύ. Διότι ο στρατός, ο στόλος, τα κανόνια σε κάνουν ισχυρό κράτος. Τα αρχαία μάρμαρα σε κάνουν ισχυρό πολιτισμό. Και ήταν σχετικά εύκολο να τα αποκτήσεις από τους Τούρκους, που η μοίρα έφερε να «κάθονται» πάνω στα εδάφη των αρχαίων πολιτισμών. Το μπαξίσι μοναχά να ‘ταν γερό, γιατί πήραν είδηση τι παιζόταν αυτοί οι ικανότατοι Ανατολίτες παζαρτζήδες.
- Βάι βάι βάι τζάνουμ… Κοίτα μπρε τι αξία έχουν οι παλιόπετρες κι εμείς τις σπάζαμε για να κάνουμε χαλέδες…
Ζούμε ευτυχισμένες μέρες. Μας αποκαλύφτηκε αίφνης, μέσα από τον διεθνή τύπο, ότι το ξεγραμμένο για μας θέμα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα είναι ζωντανό και περισσότερο από ποτέ κοντά στη λύση του. Οι Βρετανοί μιλούν για μακρόχρονο δανεισμό -ώστε να ξεπεράσουν τα δικά τους νομικά προβλήματα- και στην Ελλάδα εμφανίστηκε ξανά η γνωστή εθνική κατάρα. Δεν θέλουμε δανεισμό! Εμείς είμαστε εθνικά υπερήφανοι ρε κι εσείς είστε κλέφτες. Δεν υποχωρούμε. Δεν παραχωρούμε σπιθαμή από τα δικαιώματά μας… Κι από κοντά κομματικοί υπολογισμοί, μικροκομματικές σκοπιμότητες ενόψει εκλογών που εγκλωβίζουν τις εθνικά σωστές και επωφελείς αποφάσεις.
Κάπως έτσι, εθνικά… υπερήφανοι χάσαμε τη μισή Κύπρο, αρνούμενοι να δεχτούμε το προφανές, πως υπήρχαν δηλαδή και Τουρκοκύπριοι στο νησί με δικαιώματα, ενώ με ανάλογη «εθνικά υπερήφανη» λογική υποχρεωθήκαμε στον γνωστό ταπεινωτικό συμβιβασμό με τα Σκόπια.
Καημένε Σολωμέ… Τη φράση σου, πως «το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές», πολλοί την επικαλούνται στην Ελλάδα, μα κανένας μού φαίνεται δεν την εννοεί. Μαξιμαλιστές της κακιάς ώρας οι απόγονοί σου, κυνηγάμε μια ζωή χίμαιρες και στο τέλος «πικραμένοι εντροπαλοί» αποσυρόμαστε στην εθνική μας μοναξιά.
Αλήθεια, αν τα μάρμαρα επιστρέψουν ως δανεικά και τοποθετηθούν στη θέση τους, θα διανοηθεί ποτέ κανείς, ακόμη και η πιο κυνική βρετανική Κυβέρνηση, να τα ζητήσει πίσω ακρωτηριάζοντας ένα παγκόσμιο μνημείο σαν την Ακρόπολη; Ότι θα υπάρξει ποτέ βρετανική Κυβέρνηση ικανή να αντιμετωπίσει την παγκόσμια κατακραυγή και να αναλάβει το κόστος της;
Τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι η ψυχή μας, η ιερή Κιβωτός και τα άχραντα μυστήρια μαζί… Είναι οι πέτρες που περιμένουν να σμίξουν με τον αττικό ήλιο και να αναπέμψουν ξανά φως και την αρχαία τους δόξα. Το ταξίδι της επιστροφής ξεκίνησε κι αλίμονο στον που θα βάλει μπόδια…
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalesssis@yahoo.gr
