Η Λαρισαία Μ.Κ. με τον ποιητικό της λόγο.
* * *
* ΚΙ ο κουλτουριάρης δάσκαλος Στ.Κ. με ένα ερώτημα παλιό.
- Σαν τι θα κάνεις με τις τόσες μέρες που σου περισσεύουν, και πάνω απ’ όλα τις τόσες μέρες που σου λείπουν;
Δεν ήταν δικό του, Πάμπλο Νερούντα απήγγελνε.
- Μήπως, κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη παράπεσε η αληθινή σου μέρα;
Ζ.
Με εναλλαγές
* - ΤΗΝ Κυριακή καλό είναι να γίνονται συχνές εναλλαγές ξαπλώματος στους καναπέδες, συνέστηνε ο νεαρός Λαρισαίος, που ήταν υποχρεωμένος να μένει στην πόλη.
- Σε κάποιες περιπτώσεις, συμπλήρωνε, είναι απαραίτητη και η μεταφορά σε πολυθρόνα.
Ζ.
Ανατροπές
* - ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ένοχος θα αποδειχθεί στο τέλος ο Ν. Ανδρουλάκης, που του παρακολουθούσαν το τηλέφωνο. Διότι, τι, τυχαία το έκανε η Υπερεσία;
Στη συντροφιά των Λαρισαίων εξέδιδαν ετυμηγορία.
- Σίγουρα θα φταίει κι ο ΣΥΡΙΖΑ που ίσως τον παρέσυρε αλλά οπωσδήποτε εκμεταλλεύτηκε την υπόθεση επιδεικνύοντας αντεθνική συμπεριφορά.
- Να προστεθούν, παρακαλώ ως ύποπτοι, και ορισμένοι νεοδημοκράτες, που αν δεν συντάχθηκαν κιόλας με τον διαμαρτυρόμενο όχλο, νιώθοντας άβολα δεν υπερασπίστηκαν ενθέρμως την λαοπρόβλητον κυβέρνησιν.
Ζ.
Αστοχίες
* ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΕΣ νεαροί Λαρισαίοι προσπαθούσαν μπας και βρουν άκρη με τη σωστή απάντηση κάθε φορά. Μονίμως στην αποτυχία.
- Μωρό μου νομίζεις ότι βάφτηκα πολύ έντονα;
- Πήγαινέ με στον αρχηγό σου.
* * *
* - ΜΩΡΟ μου χρόνια πολλά, σου πήρα κάτι για τον λαιμό.
- Αχ ναι; Τι;
- Καραμέλες Halls.
* * *
* - ΠΑΧΥΝΑ αγάπη μου;
- Όχι μωρό μου.
- Πες μου κάτι να με ανεβάσεις;
- Γερανός.
Ζ.
Εκτροχιασμός
ΠΝΕΟΥΝ τα μένεα οι επιβάτες δρομολογίων του (ιδιωτικού) πλέον ΟΣΕ. Λαρισαίος προγραμμάτιζε προχθές να επιστρέψει στη Λάρισα από τη Λεπτοκαρυά μέσω του τελευταίου δρομολογίου, το οποίο από τις 23.25 που ήταν προγραμματισμένο αφίχθη με μια ώρα καθυστέρηση και συνεπώς έφθασε στο σπίτι στη 1 τα ξημερώματα.
Μαζί με άλλους Λαρισαίους ανέμενε στη Λεπτοκαρυά σε έναν θεοσκότεινο σταθμό με κατεστραμμένες λόγω φθορών υποδομές και έναν ΟΣΕ που δεν παράσχει ενημέρωση για τις μεταβολές στο πρόγραμμα και κυρίως δεν δίνει εξηγήσεις στους επιβάτες.
Ξεπούλησαν δημόσιο φορέα συγκοινωνιών σε ιδιώτη, ο οποίος αντί να τον αναβαθμίσει όπως είχαν υποσχεθεί, τελικά τον εκτροχίασε. Είμαστε, όπως εύστοχα παρατήρησε Λαρισαίος, η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα όπου ρωτάμε ακόμη «το τρένο των 11, τι ώρα θα έρθει;»...
Β.Κ.
Εργάτες γης
ΕΔΩ και ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη η συγκομιδή παραγωγής σε διάφορες δενδροκαλλιέργειες. Χθες τα κεράσια, σήμερα τα ροδάκινα, μεθαύριο τα αμύγδαλα και έπονται τα μήλα. Ο βραχνάς των αγροτών, είναι γνωστός. Δεν βρίσκουν εργάτες γης. Σε μια χώρα με διογκωμένη ανεργία, οι αγρότες δεν βρίσκουν... χέρια. Πρόκειται για αντίφαση;
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο, το αντίθετο είναι πολύ δύσκολο να εργάζεται κάποιος στα χωράφια, παρά την εκμηχάνιση των καλλιεργειών. Προς το παρόν οι ελλείψεις βελτιώνουν τα μεροκάματα...
Β.Κ.
Επικράτησαν
* ΜΙΑ ντουζίνα προϊόντων, τα οποία κυκλοφορούν σε διάφορες μάρκες και ονόματα, απαριθμούσε ο Λαρισαίος.
Όλα τα καθαριστικά τζαμιών είναι Άζαξ.
Όλα τα 4Χ4 είναι Jeep.
Όλα τα στυλό είναι Bic.
Όλα τα υγρά για τα πιάτα είναι Άβα.
Όλες οι πάνες είναι pampers.
Όλα τα διορθωτικά είναι μπλάνκο.
Όλα τα κόμικς είναι Μίκυ Μάους.
Όλες οι χλωρίνες είναι Κλινέξ.
Όλα τα αθλητικό παπούτσια είναι Σπορτέξ.
Όλα τα ταχύπλοα είναι Chris-Craft
Όλοι οι χαλβάδες είναι Φαρσάλων.
Όλες οι κόλλες είναι Ούχου.
και Όλοι οι Ασιάτες Κινέζοι.
Μεγάλη νίκη μάρκετινγκ για την εκάστοτε εταιρεία. (Αν μη τι άλλο κυριαρχία).
Ζ.
Κατά το 1889
* Η Λάρισα το 1889, που πριν λίγα χρόνια είχε απελευθερωθεί, είχε πληθυσμό 11.961 κατοίκων, όπως αναφέρεται στο περιοδικό “Προμηθεύς” του Ζωσιμά Εσφιγμενίτου, καταγράφει ο πρόεδρος Σπ. Μπ. αναδιφώντας στο αρχείο του. Δήμαρχος, ο 4ος κατά σειρά μετά την απελευθέρωση του 1881, ήταν ο Διονύσιος Σ. Γαλάτης ο οποίος εξελέγη στις Δημοτικές εκλογές στις 5 Ιουλίου 1887. Ο Δ. Γαλάτης καταγόταν από την Ιθάκη, αλλά ήταν εγκατεστημένος από χρόνια στη Λάρισα, όπου επαγγελόταν τον σιτέμπορο-αλευροβιομήχανο και εξελέγη επί δύο συνεχείς τετραετίες, μέχρι και το 1894, κατά τη διάρκεια των οποίων έθεσε τις βάσεις ανάπλασης της πόλης. Έκανε βίωμα τις πολλαπλές ανάγκες της αναγεννώμενης Λάρισας και συνέδεσε το όνομά του με μια σειρά έργων ανασυγκρότησης, τα οποία άρχισαν και εκσυγχρονίζουν την πόλη, η οποία είχε μείνει στη σκλαβιά, όπως και ολόκληρη η Θεσσαλία, παραπάνω από την υπόλοιπη Ελλάδα.
* * *
* ΕΠΙ Δημαρχίας του Δ. Γαλάτη:
- Εθεμελιώθη το Δημοτικό Πολιτικό “Κουτλιμπάνειο” Νοσοκομείο, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί σαν το μεγάλο έργο της ζωής του. Δωρητής και μέγας ευεργέτης της Λάρισας ήταν ο Ιωάν. Κουτλιμπανάς ομογενής από τη Ρουμανία, ο οποίος δαπάνησε 40.000 φράγκα για την ανέγερση του Νοσοκομείου. Το Ίδρυμα εθεμελιώθη σε επίσημη τελετή, τον Φεβρουάριο του 1889, από τον Μητροπολίτη Νεόφυτο και του πανηγυρικό του γεγονότος εκφώνησε ο ιατρός Αχιλ. Λογιωτάτου τότε πρόεδρος του Δ. Σ. και Δήμαρχος Λαρίσης μετά τον Δ. Γαλάτη.
- Ο Δήμος Λάρισας συνήψε δάνειο 500.000 χρυσών δραχμών, για την εφαρμογή του “Σχεδίου Πόλης” και άρχισε η “Ευρωπαϊκή” οδοποιία να εκτοπίζει τα “γκαλντερίμια” της Τουρκοκρατίας. Την ίδια εποχή χαράχτηκε και η Κεντρική πλατεία της πόλης και άλλες δευτερεύουσες.
- Ιδρύθηκε το “Α’ Γυμνάσιο Αρρένων εν Λαρίση” που κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του, το 1889, περιελάμβανε τρεις τάξεις με σύνολο 114 μαθητών, με γυμνασιάρχη τον Δημ. Γερολάζο.
* * *
* - ΤΟ Δ.Σ. (με εισήγηση του Δημάρχου Δ. Γαλάτη) ψηφίζει: “Να συσταθεί εμπορική Πανήγυρις, τελούμενη κατ’ έτος την 15ην Σεπτεμβρίου, εορτήν τοπικήν του Αγίου Βησσαρίωνος εν Λαρίση και εν τη πεδινή θέση “Μεριά” μεταξύ του Πηνειού ποταμού της προς τον Τύρναβον αγούσης εθνικής οδού, του κτήματος Σωκράτους Ποδάρα και του Δημοτικού Κήπου Αλκαζάρ και διαρκεί επί οκτώ ημέρες συνεχείς».
- Εκφράζει το Δ.Σ. δια ψηφίσματος ‘’τας ευχαριστίας και την ευγνωμοσύνην του τόπου όλου, την δια νομοσχεδίου έναρξιν του έργου κατασκευής Σιδηροδρόμου Πειραιώς-Λαρίσης, προς Πρωθυπουργόν και Κυβέρνησιν”.
Ζ.
Τολμηρός
* ΝΕΑΡΟΙ Λαρισαίοι σε νέες περιπέτειες με το άλλο φύλο.
- Μου αρέσουν καλέ οι άντρες που ρισκάρουν.
- Ένα θα σου πω κοπέλα μου. Έκανα αίτηση power pass να πάρω 600 ευρώ επιστροφή στο ρεύμα.
* * *
* - Η δικιά μου, ρε συ, χθες με είπε ανώριμο.
- Και τι έκανες;
- Της έκανα καθρεφτάκι.
* * *
* - ΑΚΟΥΤΕ βρε να μαθαίνετε: Για να είναι ευτυχισμένος ένας άντρας θα πρέπει να τον καταλαβαίνεις αρκετά και να τον αγαπάς και λίγο. Για να είναι ευτυχισμένη μια γυναίκα θα πρέπει να την αγαπάς πολύ και να μην προσπαθείς να την καταλάβεις καθόλου.
Ζ.
Βραβεύονται
* ΝΑ εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε σταθμούς πρωτοϊδωμένους.
Κάπως έτσι θα είχε εμπνευστεί κι ο Καβάφης την Ιθάκη, από κάποιο σιδηροδρομικό ταξίδι. Θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί το ίδιο και τον Όμηρο και την Ιλιάδα, δεν είχε τρένα τότε.
* * *
* ΣΕ ειδική τελετή του Δήμου αύριο, θα τιμηθούν οι επιβάτες του ‘’Λευκού Βέλους’’ οι οποίοι ταξίδεψαν Αθήνα - Λάρισα και κατόρθωσαν μέσα από αντίξοες συνθήκες να φτάσουν στον προορισμό τους. Διότι σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει,
και γέρος πια ν’ αράξεις στον Σταθμό.
Ζ.
Ασυνεννοησία
* ΤΟ χάσμα γενεών δημιουργεί προβλήματα επικοινωνίας στις οικογένειες Λαρίσης.
- Μάνα; Το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, είναι δικό του θέμα.
- Κι εγώ σου λέω να πας να φας στην κουζίνα, σήμερα άλλαξα σεντόνια.
* * *
* - ΠΡΕΠΕΙ να κόψεις το χόρτο.
- Μην ανησυχείς πατέρα, το ελέγχω. Περιστασιακά καπνίζω, από κανένα.
- Το χόρτο στην αυλή ηλίθιε, θα μας φαν τα φίδια.
* * *
* - ΕΛΑ να πλύνεις τα πιάτα.
- Μάνα; Εγώ είμαι για μεγάλα πράγματα.
- Ωραία, πλύνε την κατσαρόλα και το ταψί.
Ζ.
Ανακύκλωση
ΜΑΣ προτρέπουν να κάνουμε ανακύκλωση, να αποκτήσουμε περιβαλλοντική ευαισθησία και τα συναφή... Δείτε όμως την απογοήτευση της συμπολίτισσας η οποία πήγαινε τα καμένα λάδια της κουζίνας της σε ειδικό κάδο που χρόνια φιλοξενούνταν σε σούπερ μάρκετ της οδού Φαρσάλων (απ’ όπου και ψώνιζε). Και χθες, όχι μόνο διαπίστωσε ότι αυτός δεν υπήρχε στη θέση του, αλλά ρωτώντας ενημερώθηκε ότι δε θα ξανατοποθετηθεί. Δε γίνεται δουλειά έτσι...
Από τότε...
* ΕΙΜΑΙ σε ηλικία, επισημαίνει ο Δ. Ν., που δεν φοβάμαι να μη μείνω στο ράφι, αλλά στον τόπο. Που δεν κάνω τσεκ ιν, αλλά τσεκ απ. Που όταν μου λένε καλή επιτυχία στις εξετάσεις, εννοούν να μην έχω ανεβασμένα τριγλυκερίδια. Που νομίζουν ότι βγάζω σέλφι, ενώ εγώ προσπαθώ να διαβάσω μήνυμα.
* * *
* ΠΟΥ έχω δει Καρρά χωρίς κοιλιά. Που βγαίνω μια νύχτα και θέλω δύο μέρες για να συνέλθω. Που όταν είναι να βγούμε για ποτό, ρωτάω ‘’έχει να κάτσουμε;’’ Που πρόλαβα νόμο Παπαθεμελή. Που έδωσα πανελλήνιες με δέσμες. Είμαι επιτέλους σε ηλικία που δε χρειάζεται να πιώ για να ξεχάσω, ξεχνάω και νηφάλιος. (Επιπλέον: Κάνατε καλλιγραφία με κοντυλοφόρο και μελανοδοχείο; Σχολείο και τα Σάββατο; Που αν δεν άκουγες καλά στο τηλέφωνο έπαιρνες το 0;)
Ζ.
Μεσάγγαλα
ΔΡΑΣΗ για να αλλάξουν κακώς κείμενα της καθημερινότητας, που ταλαιπωρούν τους χιλιάδες κατοίκους και παραθεριστές των Μεσαγγάλων, αναλαμβάνει ομάδα εθελοντών του οικισμού. Όπως αναφέρει σε επιστολή του (σ.σ.: δημοσιεύτηκε στο χθεσινό φύλλο της «Ε»), ο κ. Χαρίλαος Μπουραζάνης, η ομάδα «εντελώς ανιδιοτελώς και χωρίς ιεραρχία, μέσω καλοπροαίρετων συστάσεων και προσεγγίζοντας τους πολίτες θα συμβάλλει όσο μπορεί στη βελτίωση των συνθηκών αυτών, βοηθώντας συγχρόνως τους εκάστοτε δημοτικούς φορείς που όντως καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες...». Η πρόσκληση συμμετοχής είναι ανοικτή. Για όσους επιθυμούν να συμβάλλουν με τις δυνάμεις τους, μπορούν να έρθουν σε επαφή με τον κ. Μπουραζάνη, επικοινωνώντας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη διεύθυνση: harilaos@qmx.com
Αδίστακτος
* - ΜΟΥ λείπει η μαμά μου...
Δικαιολογημένη η τρίχρονη που φιλοξενούνταν λόγω θέρους στη Λάρισα, στο σπίτι της γιαγιάς της. Πήγε να κλαψουρίσει το παιδάκι, η γιαγιά προσπάθησε να πετάξει την μπάλα στην κερκίδα.
- Δίκιο έχεις... Εμένα να δεις κοριτσάκι μου, πόσο μου λείπει η μαμά μου... (Η οποία φυσικά είχε αποδημήσει προ ετών).
* * *
* ΠΑΡΑΞΕΝΕΜΕΝΗ η μικρή, σταμάτησε το κλαψούρισμα, μέχρι να επεξεργαστεί αυτό που της είπε η γιαγιά της. Επενέβη όμως ο εφτάχρονος αδελφός της, αδυσώπητος σκληρά ειλικρινής.
- Μη στενοχωριέσαι βρε γιαγιά, εσύ θα τη συναντήσεις τη μαμά σου σε λίγα χρόνια...
- Ε;
- Εκεί πάνω που θα πας κι εσύ...
Ζ.
