αλλά κι οι ελάχιστες πλέον σκαρφάλωσαν αρκετά πάνω από τους 20 βαθμούς. Κι αναμένεται και καυσωνικό 37άρι την Κυριακή στη Λάρισα. Αυτό πια είναι κάψα, δεν είναι ζέστα... (Ποιος δυνάμωσε τον ήλιο βρε από τώρα;).
Ζ.
Κακοδιάθετοι
* ΜΙΑ πεσιμιστική διάθεση χθες στη συντροφιά των Λαρισαίων, μπορεί να έφταιγε και η ζέστη.
- Πάλι καλό μήνα εύχεστε; Τίποτα δεν έχετε μάθει ακόμη;
***
* - ΣΗΜΕΡΑ άρχισε και επίσημα η αντίστροφη μέτρηση για τη λήξη του καλοκαιριού.
***
* - ΑΜΑΝ πια... Τον ατελείωτο έχει αυτός ο Ιούνιος...
Ζ.
Άνευ πλέον
* - ΤΕΛΟΣ οι μάσκες παιδιά, από σήμερα σκάφανδρο.
- Πάτε που πάτε θάλασσα, μαζέψτε και καμιά τσούχτρα βρε να περάσει και η ώρα σας ευχάριστα. (Το νέο σκηνικό σχολίαζαν αμέσως οι Λαρισαίοι).
***
* - ΣΗΜΕΡΑ που δεν είναι πια υποχρεωτικές οι μάσκες, φοράνε περισσότεροι πάντως.
***
* - ΧΩΡΙΣ μάσκα... Άντε να σας δω τώρα όλες πώς θα κρύβετε το μουστάκι...
- Σιγά μη βγάλω τη μάσκα... Για να μην μπορώ να χασμουριέμαι στη δουλειά;
Ζ.
Ξέσπασαν
* ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ λαρισινή νίκη στο μπάσκετ, αλλά και απίστευτη παρουσία φιλάθλων στο Κλειστό της Νεάπολης. Ξέσπασαν οι Λαρισαίοι, ο κοιμώμενος γίγαντας της κερκίδας και τέτοια.
Σκασμένοι οι φίλαθλοι που είχαν μάθει αλλιώς, μπάσκετ δεν είχε, αλλά κυρίως η ΑΕΛ είναι εκεί και έτσι όπως είναι τα τελευταία χρόνια. Ο κόσμος απ’ έξω απ’ το γήπεδο και αντίθετος, να έχει μπαφιάσει, ηλίθιος δεν είναι κανένας, όσο και να τον θεωρούν ορισμένοι. Κουβέντες, πολλές κουβέντες, ψέμα στο ψέμα, όλο μέλι-μέλι κι από τηγανίτα τίποτα. Και μάλιστα μέλι νοθευμένο κιόλας.
***
* ΟΣΟ και να λένε, μάλλον για παρηγοριά οι Αθηναίοι, ότι αυτή η παρτίδα των ματς παίζονται συνήθως ως τα πέντε, για τα έσοδα εισιτηρίων, τηλεοπτικών κ.λπ., αυτό το επικείμενο δεύτερο παιχνίδι στο Κλειστό της Νεάπολης θα βοηθήσει πολύ την άνοδο του μπάσκετ στη Λάρισα, στην αναγέννησή του. (Εν τω μεταξύ γέμισε ο τόπος με αναρτήσεις και αναμνήσεις από παλιές εποχές Γυμναστικού κ.λπ.).
Ζ.
Χωρίς τρένο
* ΤΗΝ εποχή που όλοι προωθούν τη χρήση του σιδηροδρόμου και των μέσων σταθερής τροχιάς εν γένει, η ίδια η ΤΡΑΙΝΟΣΕ την υπονομεύει. Αιφνιδίως καταργεί τα δύο μεσημεριανά δρομολόγια του Προαστιακού Λάρισας-Θεσσαλονίκης. Κι εκείνοι που θίγονται είναι οι εργαζόμενοι που κινούνται καθημερινά μεταξύ των δύο πόλεων και στις ενδιάμεσες περιοχές, κυρίως εκπαιδευτικοί, που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν. Τους αντιπρότειναν λεωφορεία, μόνο που τα συγκεκριμένα κάνουν στάσεις σε όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς και άρα ταξίδι 3,5 ωρών. Επίσης, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν δέχεται στο Intercity τις προπληρωμένες μηνιαίες κάρτες που ισχύουν για τον Προαστιακό. Είναι σαν να τους λέει: «Πάρτε τα αυτοκίνητά σας να πάτε και να ‘ρθείτε, σάμπως πόσο έχει η βενζίνη;» (Ιδιωτική εταιρεία είναι πια, τι να κάνει κι ο Υπουργός στον οποίο προσέφυγε η Α. Βαγενά κι ο Θεσσαλονικιός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τριανταφυλλίδης...).
Ζ.
Σαράντα χρόνια
* ΚΥΡΙΕΣ οι νεαρές Λαρισαίες, αλλά κυρίως απογοητευμένες.
- Μωρό μου, τι σκέφτεσαι που βλέπεις βρεγμένη την άμμο;
- Ότι έχεις καιρό να μου φτιάξεις σνίτσελ.
***
* - ΟΛΟ πλένω, μαγειρεύω, καθαρίζω... Σαν τη Σταχτοπούτα είμαι...
- Σου το είχα πει να με παντρευτείς να ζήσεις σαν σε παραμύθι.
***
* - ΕΙΧΑΝ επέτειο 40 χρόνων γάμου, «Να ζήσετε» της λέω. «Για φόνο λιγότερα θα μου έριχναν», μου απαντάει.
Ζ.
Εκ των προτέρων
* ΕΠΙΒΟΛΗ ποινής 5.000 ευρώ και έναν μήνα φυλάκιση για κάθε επόμενη μελλοντική κινητοποίηση κατοίκων της Τήνου, ενάντια στη βιομηχανία αιολικών εγκαταστάσεων στο νησί, αποφάσισε το Πρωτοδικείο Σύρου, καταδικάζοντας 71 κατοίκους για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις εναντίον της καταστροφής του τόπου τους. Και τι, να πάει χαμένος τόσος αέρας στο νησί;
Σε πολιτισμένες χώρες, σε τέτοιες περιπτώσεις, κάνουν δημοψήφισμα, αντεπιτίθεται η δημοσιογράφος Μαρία Δεναξά, η γνωστή ανταποκρίτρια στο Παρίσι, πολύ ενοχλημένη καθότι Κυκλαδίτισσα. Δεν επιβάλλουν εκ των προτέρων εξοντωτικές ποινές.
Ζ.
Πριν 110 χρόνια
* Η ύδρευση της Λάρισας πριν τον ΟΥΗΛ, τον οποίο διαδέχθηκε αργότερα η σημερινή ΔΕΥΑΛ. Όπως καταγράφεται σε δημοσίευμα του Ιουνίου 1912, υπεραιωνόβιο το ανέσυρε από το αρχείο του ο πρόεδρος Σπ. Μπ.
Δυστυχώς η Λάρισα αν και κατοικήται υπό εικοσακισχιλίων κατοίκων εν τούτοις παρουσιάζει πολλάς ελλείψεις. Θα αναφέρωμεν τας δύο σπουδαιοτάτας ήτοι την ύδρευσιν και τον φωτισμόν αυτής. Η Λάρισα κατά δύο τρόπους υδρεύεται: εις τρόπος μεταφοράς ύδατος είναι ο διά βυτίων, ο δ’ έτερος ο διά των καλουμένων «σακκάδων».
Δύο ασκοί δερμάτινοι ανηρτημένοι εκατέρωθεν της ράχεως του ίππου αποτελώσι το λεγόμενον «σακκάν». Έκαστος σακκάς δύναται να πληρώση ένα περίπου πίθον.
***
* ΕΑΝ θα υπολογίσωμεν ότι εκάστη οικία έχει ανάγκην κατά μέσον όρον δύο σακκάδων καθ’ εβδομάδα, έκαστος των οποίων τιμάται 30 λεπτών, εις εν έτος κατά μέσον όρον εξοδεύει 30 δραχμάς δι’ ύδωρ. Εις τα αυτά έξοδα υποβάλλονται και οι διά βυτίων υδρευόμενοι. Των τοιούτων εξόδων απηλλαγμέναι είναι αι παρά τον Πηνειόν πτωχικαί οικίαι ως υδρευόμεναι απ’ ευθείας.
Το ύδωρ του Πηνειού είναι μεν υγιεινόν, ως πολλοί ομολογούσιν, ουχί όμως και καθαρόν, διότι εν αυτώ ποτίζονται ζώα, πλύνονται ρούχα και υπ’ αυτού εκβράζονται σώματα πνιγμένων ανθρώπων και ζώων άτινα εκπέμπουσι δυσοσμίας.
Επίσης κατά τον χειμώνα, οπότε λόγω των συχνών βροχών, πλησιάζει να εκχειλίση ο Πηνειός, το ύδωρ του είναι πολύ θολόν.
Εις τρόπος προς κάθαρσιν του θολού ύδατος του Πηνειού είναι ο διά της στύψεως, όστις είναι ο μάλλον εύχρηστος.
***
* ΕΠΙΣΗΣ η διά των φανών φωταγώγησις της πόλεως είναι τρισαθλία, οι φανοί, οι δι’ οινοπνεύματος φωτίζοντες τας οδούς της Λαρίσης είναι ανεπαρκείς, οι δε των αποκέντρων οδών μόνον διά τον τύπον ευρίσκονται.
Αι δύο λοιπόν αυταί σπουδαιόταται ανάγκαι της Λαρίσης, ήτοι η ύδρευσις και ο φωτισμός έδωκαν αφορμήν ώστε να γίνη προ τινών ετών πρότασις περί υδραυλικών έργων και ηλεκτροφωτισμού αυτής και ναι μεν προς επιτέλεσιν τοιούτων έργων απαιτούνται πολλά έξοδα, αλλά πάντα ταύτα είναι δυνατόν να καλυφθώσι, διότι ο Δήμος Λαρίσης έχει επαρκείς προσόδους.
Ζ.
Σαν το κρασί
* ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝΤΕΣ μετ ‘ ευτελείας οι μεσήλικες Λαρισαίοι.
- Τους εχθρούς να τους μετράς όταν είσαι όρθιος, τους φίλους όταν έχεις πέσει κάτω.
***
* - ΜΕ τον καιρό οι καλοί ωριμάζουν κι οι κακοί ξινίζουν. Έτσι είναι οι άνθρωποι, σαν το κρασί.
***
* - ΟΤΑΝ πενηνταρίσεις δεν διακρίνεις καλά τα γράμματα από κοντά, όμως διακρίνεις τους βλάκες από μακριά.
Ζ.
Δελήχειο
* ΕΤΣΙ κι σιμοιάζν τίποτις φάτσες ή πραξάδια, να ξερς όλα είναι ντηπ κατά ντηπ στν τύχη.
Να και στα χωριάτκα η κλασσική διαβεβαίωση των συγγραφέων για την αποφυγή τυχόν μπλεξιμάτων. Τυχόν ομοιότητες με πρόσωπα ή γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματικές. Την παρέχει ο Μίλτος Δεληχάς στο βιβλίο του «Ζειν Επικινδύνως», πόνημα αρκούντως αυτοβιογραφικό, αυτοχαρακτηριζόμενο ευθυμοχρονογράφημα, μια διασκεδαστική διήγηση με μικτή χρήση ελληνικών και χωριάτκων.
***
* ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ το Δελήχειο δημιούργημα απ’ το Δημοτικό στο Δαμάσι, «Τα παίρν’ τα γράμματα, δάσκαλε, ή ήντος κάπα, τρουβά κι τφέκ’ι;» και τα παιδικά παιχνίδια με τις μπίλιες «Ηηηηη... Σβαγκάντσι η Τακς ένα τσιαφτάνιτν καντήλα κι έφγι ντηπ σιαπέρα», τα φοιτητικά χρόνια μετά «Τι φκιάντς αρά προυτευουσιάνι; Όλα καλά μπάρμπα Μήτσιου... Τζουνάς καμιά γαλιάντρα αρά;» και το μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο του Surrey, στην Αγγλία στο λεγόμενο Surrey-Μurrey, πάντα με επίκεντρο το χωριό και να τον κυνηγά διαρκώς ο αριθμός 27. (Χαραΐ-χαραΐ, αμπήτσι του μπλάρ’ι, πατάρσι η Νάσιους κι σουργιάσκι τα πίπκα καταή).
Ζ.
Προτίμηση
* ΤΟ σπίτι του μικρού Θωμά είναι γεμάτο από συγγενείς, που έχουν έρθει για τη γιορτή του μπαμπά. Εκεί που τρώνε και κουβεντιάζουν, ο παππούς παρατηρεί ότι ο Θωμάς έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη συζήτηση. Βγάζει λοιπόν απ’ το πορτοφόλι του ένα εικοσάρικο κι ένα δεκάρικο και λέει στον μικρό Θωμά να διαλέξει ένα από τα δύο και να το κρατήσει. Ο μικρός διαλέγει το δεκάρικο και ο παππούς, απορημένος απ’ την κακή επιλογή του εγγονού του, βγάζει άλλο ένα δεκάρικο απ’ το πορτοφόλι του και το ακουμπάει πάνω στο τραπέζι. Πάλι ο μικρός Θωμάς διαλέγει το δεκάρικο και αγνοεί το εικοσάρικο.
***
* Η σκηνή επαναλαμβάνεται κάμποσες φορές. Μετά ο παππούς τον πάει σ’ έναν απ’ τους θείους και του λέει πόσο χαζούλης είναι ο μικρός Θωμάς, που πάντα διαλέγει το δεκάρικο και κάνει και μια επίδειξη, αλλά πάλι ο Θωμάς διαλέγει το μικρότερο χαρτονόμισμα. Συνεχίζει και κάνει τον γύρο του τραπεζιού, δείχνοντας σε όλους την προτίμηση του εγγονού του στα δεκάρικα. Τελικά φτάνουν και στον πατέρα του Θωμά. Απόρησε κι εκείνος, αλλά δεν έδωσε και μεγάλη σημασία, είχαν κόσμο στο τραπέζι.
***
* ΟΤΑΝ τα φαγητό τελείωσε, παίρνει ο πατέρας το παιδί του παράμερα και τον ρωτάει αν ξέρει τη διαφορά ανάμεσα σ’ ένα δεκάρικο κι ένα εικοσάρικο.
- Φυσικά και την ξέρω, απαντάει ο μικρός Θωμάς.
- Τότε γιατί διαλέγεις πάντα το δεκάρικο; Ρωτάει απορημένος ο πατέρας.
- Μήπως νομίζεις ότι αν είχα διαλέξει το εικοσάρικο, ο παππούς θα επαναλάμβανε το ίδιο πράμα 15 φορές;
Ζ.
Άτυχοι
* ΣΕ απόγνωση βρίσκονται οι Τυρναβίτες παραγωγοί, των οποίων οι καλλιέργειες, ιδιαίτερα οι δενδρώδεις, «χτυπήθηκαν» από το προχθεσινό χαλάζι, καθώς η χρονική συγκυρία τούς βρήκε να έχουν πραγματοποιήσει όλα τα καλλιεργητικά έξοδα και ετοιμάζονταν να συγκομίσουν τα φρούτα. Κάποιοι μάλιστα έχουν χτυπηθεί για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, ενώ είναι χαρακτηριστική η δήλωση του δημάρχου Τυρνάβου, Γιάννη Κόκουρα, ότι «η επαρχία έχει πέσει θύμα 18 διαφόρων φυσικών καταστροφών μέσα σε 14 μήνες!». Όσοι πάλι αγρότες γλίτωσαν από το προχθεσινό χαλάζι, δεν επαναπαύονται, αλλά αγωνιούν και εύχονται να έρθει γρήγορα η ώρα της συγκομιδής, για να προλάβουν τα καμώματα του καιρού.
Γ.Ρ.
Τραπεζικές χρεώσεις
* ΜΙΑ ακόμα απόδειξη, ότι οι τράπεζες ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για τα κέρδη τους, αδιαφορώντας για τις οικονομικές δυνατότητες των νοικοκυριών, αποτελεί και η τακτική τους να αυξάνουν κάθε χρόνο τη χρέωση των πελατών τους, οι οποίοι πληρώνουν τους λογαριασμούς τους μέσω e-banking, επιλέγοντας πρόγραμμα «εξόφλησης παγίων εντολών - πληρωμών». Ουσιαστικά για να αποφύγει κάποιος τις εκάστοτε χρεώσεις εταιρειών και ΔΕΚΟ για την πληρωμή λογαριασμών, πληρώνει εφάπαξ -σε ετήσια βάση- ένα ποσό, το οποίο ξεκίνησε από 6 ευρώ και σήμερα φτάνει ή ξεπερνά, ανάλογα την τράπεζα, τα 10 ευρώ. Και δεν απασχολεί κάποιος το προσωπικό τους και πληρώνει προμήθεια...
Γ.Ρ.
* Ο Ν. Καλτσάς κι ο Χρ. Τσιλιμίγκας προσπαθούν να εξηγήσουν στον αντιπολιτευόμενο Δημ. Γεωργάκη, αλλά εκείνος, ως κομάντο, δεν καταλαβαίνει τίποτε.
Ζ.
* ΜΕ τα μάτια μιλούσε ο Κώστας Αργυρόπουλος χθες στο Μέγαρο με τον Κώστα Καραμανλή. Όταν κάτι ήθελε ο πρόεδρος, τον Λαρισαίο αναζητούσε και εκείνος δεν μπορούσε παρά να ανταποκριθεί όπως γνώριζε καλύτερα από τον καθένα...
* ΤΑ κεράσια πωλούνται με ένα ευρώ το κιλό, στο Μοναστηράκι στο κέντρο της Αθήνας έξω από τον Σταθμό του Μετρό. Στη Λάρισα η μικρότερη τιμή που μπορείς να τα βρεις είναι 3,50 ευρώ το κιλό και στην Αγιά ακόμα πιο υψηλή... Στον τόπο παραγωγής τους πωλούνται ακριβότερα! Καταρρίπτεται κάθε λογική εξήγηση.
Λ.Κ.
* ΔΕΝ είναι η Ελένη Βούλγαρη, αλλά η Θέμις Μπαζάκα που την υποδύθηκε στην ταινία «Πέτρινα χρόνια» που γύρισε ο Παντελής Βούλγαρης το 1985, μια ταινία βραβευμένη και διεθνώς, κυρίως όμως απ’ το πολυπληθές κοινό της. Ο Δημήτρης Καταλειφός είχε κάνει τον Μπάμπη Γκολέμα. Είναι το 1954 στη Λάρισα, στην ταινία μα και στη ζωή, όπου δύο νέοι, αυτή 18 ετών κι εκείνος 22, ερωτεύονται. Ο Μπάμπης από τους Αγ. Αναργύρους, η Ελένη απ’ τον Δομοκό, αμφότεροι με βαρύ οικογενειακό αγωνιστικό ιστορικό. Μια ζωή σαν μυθιστόρημα, όπου σενάριο και πραγματικότητα γίνονται το ένα και το αυτό. Ο Μπάμπης συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, αλλά η Ελένη καταφέρνει να ξεφύγει και ζει 12 χρόνια κρυμμένη στην Αθήνα. Το 1966 ο Μπάμπης απελευθερώνεται, δώδεκα χρόνια μετά οι δύο ερωτευμένοι ξαναβρίσκονται και περνούν μαζί μόλις μερικούς μήνες. Διότι τότε συλλαμβάνεται η Ελένη, αφού εξακολουθούσε να θεωρείται καταζητούμενη. Αντιλαμβάνεται ότι είναι έγκυος και τελικά γεννάει μέσα στη φυλακή. Την επόμενη χρονιά συλλαμβάνεται κι ο Μπάμπης, τις πρώτες μέρες της Χούντας, βρίσκεται στην ίδια φυλακή με την Ελένη και τον γιο τους, σε άλλη πτέρυγα βέβαια. Συναντιούνται μερικές φορές στο προαύλιο, επικοινωνούν χρησιμοποιώντας την αντανάκλαση του ήλιου σε ένα καθρεφτάκι. Η δικτατορία, στο όνομα των αξιών της οικογένειας, τους αναγκάζει να παντρευτούν. Καθώς δεν επιτρεπόταν η είσοδος τρίτων στη φυλακή, κουμπάρος ήταν το μωρό, ενώ οι δυο τους χωρίζονται αμέσως μετά την τελετή. Απελευθερώθηκαν με τη Μεταπολίτευση κι έζησαν μαζί ως τα βαθιά γεράματα, ο Μπάμπης πέθανε το 2014 κι η Ελένη προχθές.
Ζ.
