αλλά στη ζωή συνήθως κερδίζουν οι … Ρεαλ-ιστές κι αυτοί που έχουν στόχο…
(Μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα Αντσελότι αγόρι μου Κλοπ …).
Ευ διαγωνίζεσθαι
* ΕΒΔΟΜΑΔΑ διαγωνισμών στα Γυμνάσια αλλά και πανελλαδικών στα Λύκεια. Σκυμμένα κεφάλια και διάβασμα απ’ όσους διεκδικούν σοβαρά μια θέση στα ΑΕΙ –σημαντικά λιγότερες πάντως φέτος. Κάποιοι άλλοι ψάχνουν ήδη άλλους δρόμους. Από ΙΕΚ μέχρι …. Κύπρο που τείνει να αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό την Αγγλία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία σε Έλληνες φοιτητές.
Ηγέτης
* Η ΚΥΠΡΟΣ ως γνωστόν, μέσα σε λίγα χρόνια εξελίχτηκε σε ηγέτη στον χώρο της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης για τη Ν.Α. Ευρώπη. Ευέλικτοι και πρακτικοί οι Κύπριοι έστησαν και οργάνωσαν Κρατικά και ιδιωτικά Πανεπιστήμια, με αδυναμίες στη αρχή, αλλά σοβαρή βελτίωση στη συνέχεια. Εμείς εδώ, που κάποτε εκπαιδεύαμε τους Κύπριους, κυνηγιόμαστε με …βαριοπούλες για να γκρεμίσουμε Βιβλιοθήκες…
Τι να λέμε; Είναι πολλά τα συμφέροντα που … βολεύονται μ’ αυτήν την ακινησία των ελληνικών Πανεπιστημίων και το Νομοσχέδιο που πάει να περάσει η Κεραμέως για κάποιο συμμάζεμα, δεν το βλέπουμε να έχει τύχη.
Επιφυλακή
* ΟΣΟΙ έχουν ανθρώπους στον Στρατό ξέρουν πολύ καλά ότι υπάρχει ήδη αυξημένη επιφυλακή για τυχόν «παιχνιδάκια» από τον «κουμπάρο» Ερντογάν. Άλλο ένα δύσκολο καλοκαίρι χωρίς άδειες, χωρίς χαλάρωση και με πολλή ένταση για τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων που κάνουν ή όχι διακοπές ανάλογα με τα κέφια που θα έχει ο Ταγίπ !
Εξηγούμαστε
* ΚΑΤΑ τα σχετικά ρεπορτάζ οι Τούρκοι ετοιμάζονται να στείλουν ερευνητικό σκάφος στο Αιγαίο που θα φτάσει μέχρι τα ανοιχτά της Σκύρου.
Θα πρέπει να ξέρει πάντως ο Ερντογάν ότι σε περίπτωση που το σκάφος πιάσει κάναν Αγιόκαμπο ή Πλαταμώνα, εμείς δεν θα αντισταθούμε και σίγουρα δεν πρόκειται να κεράσουμε καφέ. Εξηγούμαστε για να μην έχουμε τίποτε παρεξηγήσεις μετά. Εντάξει;
Λίρες
* ΧΑΝΕΙ την αξία του το χρήμα λόγω του πληθωρισμού. Οπότε –σύμφωνα με το οικονομικό ρεπορτάζ πολλοί Έλληνες αγοράζουν … χρυσές λίρες που θεωρούνται «ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο».
Άντε, σιγά - σιγά να επαναφέρουμε και τον θεσμό της … προίκας σε λίρες να έλθει και να δέσει το πράμα.
Πόλεμος
* ΚΑΙ με τον πόλεμο της Ουκρανίας τι γίνεται;
Μάλλον κανείς δεν μιλάει και πολύ. Η Δύση πληρώνει το φυσικό αέριο στη … ζούλα σε ρούβλια, χτες βγήκε και η είδηση για «υπόγειες» συμφωνίες Πούτιν με Μακρόν και Σολτς για τη διακίνηση σιτηρών, μάλλον αρχίζει και ισορροπεί η κατάσταση. Έτσι και τιθασευτεί και η τιμή των καυσίμων, μάλλον κανείς δεν θα ασχολείται ιδιαίτερα. Και δυστυχώς τότε είναι που γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Στο σκοτάδι …
Εμφύλιοι
* ΤΕΛΙΚΑ είναι τόσο έντονη η φημολογία περί πρόωρων εκλογών που στο τέλος θα πειστεί και ο ίδιος ο … Μητσοτάκης !
Στη Λάρισα πάντως κάποιοι στα ….δεξιά της ΝΔ και μερικοί «σαμαρικοί» δεν κρύβουν από τώρα τη χαρά τους (στο F/B) που η ΝΔ θα χάσει λόγω απλής αναλογικής τουλάχιστον μία έδρα.
Αχ αυτοί οι «εμφύλιοι» πόλεμοι πίκρες και απωθημένα που αφήνουν.
Η έδρα
* ΚΑΙ πού θα πάει η χαμένη έδρα της ΝΔ;
Λογικά στο …ΠΑΣΟΚ αν δεν κάνει τίποτε τσαλιμάκια ο εκλογικός Νόμος. Με μεγάλα φαβορί τον Φίλιππο Σαχινίδη και τον Κ. Μπαργιώτα (πέραν της Λίτσας εννοείται που θεωρείται βέβαιη).
Αλλά για πόσο θα παραμείνουν βουλευτές; Στις δεύτερες εκλογές (με ενισχυμένη αναλογική) η έδρα αναμένεται να … επιστρέψει στη ΝΔ.
Τι θα ζήσουμε ρε φίλε …
Τακτικές εισφορές
* ΤΙ καλό καλοκαίρι να περάσεις… Από αυτόν τον μήνα ξεκινάει η καταβολή δόσεων του ΕΝΦΙΑ, ενώ από τον Ιούνιο οι δόσεις φόρου εισοδήματος. Όσο κι αν έχουν μειωθεί, δεν παύει να είναι ένα χαράτσι μηνιαίο… Ανάσα δεν παίρνει ο άνθρωπος … Και μου θες και διακοπές σε νησί … Σιγά – σιγά θα μας ζητήσεις και τίποτε … καβουροδαγκάνες. Στο χωριό σου δεν έχεις κανένα πατρικό να τη βγάλεις;
Έκτακτες εισφορές
* ΑΣΕ δε με τις …. «έκτακτες εισφορές». Εννοούμε εδώ τα … δώρα γάμου!
Μεσαίας κοινωνικότητας άνθρωπος να είσαι, δυο –τρεις γάμους τους έχεις εξασφαλισμένους αυτό το διάστημα που ο κόσμος συνηθίζει να παντρεύεται (και μετά μου λες ότι δεν είχε και τα καλά του ο … κορονοϊός!).
Κι επειδή η γαμήλια «ταρίφα» τείνει να παγιωθεί στο 100άρικο, σου προκύπτει άλλο ένα έξοδο διόλου ευκαταφρόνητο…
(Το άλλο Σαββατοκύριακο στο χωριό, να καθαρίσουμε το παλιό πατρικό…).
Μελλοντικά
* ΚΑΤΑ τη χτεσινή «Ε» η σελήνη μελλοντικά μπορεί να καλλιεργείται. Πειράματα καλλιέργειας σε σεληνιακό χώμα έδειξαν ότι το φεγγαράκι μπορεί να γίνει ένα ωραίο … μποστάνι (υποθέτω ότι το φόρτωμα των καρπουζιών, λόγω έλλειψης βαρύτητας θα είναι πανεύκολη υπόθεση).
Δύσκολα τα πράγματα πάντως για τους μελλοντικούς αγρότες. Πού να βρίσκουν π.χ διαστημικά … τρακτέρ να κάνουν κανένα μπλόκο στη… στρατόσφαιρα για τη δικαίωση των δικαίων αιτημάτων;
Δάκης
* ΕΦΥΓΕ από τη ζωή και ο Δάκης, αυτός ο συμπαθέστατος και πάντα γελαστός ποπ τραγουδιστής που μεσουράνησε τις χρυσές δεκαετίες του 70 και του 80. Τότε που η Ελλάδα ήταν σε άνοδο, η ζωή πιο απλή και το κλίμα αισιοδοξίας διάχυτο. Αυτήν την αισιοδοξία αντανακλούσαν άλλωστε τα τραγούδια του, που οι σημερινοί «ήντα» χόρευαν ως τινέιτζερς. Καλό του ταξίδι …
Μέσα
* ΣΧΕΔΟΝ 500.000 Αμερικανοί τουρίστες εκτιμάται ότι θα έρθουν φέτος στην Ελλάδα βάσει των κρατήσεων, καθώς επωφελούνται και της ισχυροποίησης του δολαρίου έναντι του ευρώ.
Και τώρα εσύ τι να πεις; «Έξω οι Αμερικάνοι;»
(Μπα, μέσα, μέσα…).
Επιδόματα
* ΑΛΙΕΥΜΕΝΟ από το Διαδίκτυο.
Ας θυμηθούμε πέντε … θρυλικά επιδόματα που απολάμβαναν δημόσιοι υπάλληλοι επί εποχής ΠΑΣΟΚ:
- Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ) 690€/μήνα
- Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης 310€/μήνα
- Επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ) 420€/μήνα
- Επίδομα προπέλας (Λιμενικό): 840/μήνα σε 653 άτομα
- Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ) 870€/μήνα
(Να ’τανε η ΠΑΣΟΚάρα να ρθει μια βραδιά… Ή αλλιώς: Ήμασταν Θεοί και δεν το ξέραμε…).
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
29 Μαΐου 2022
Χρόνους 569. Τόσο βγαίνουν άμα κάτσεις και τα λογαριάσεις. Πεντακόσια εξήντα εννιά χρόνια από τότε που έπεσε η Πόλη, μια μέρα σαν τη χτεσινή ήτανε, Μαΐου 29, σωτηρίου έτους 1453. Κι ο «μαρμαρωμένος βασιλιάς» ακόμη να ζωντανέψει, να γίνει ξανά άνθρωπος κανονικός με σάρκα, κόκαλα και αίμα, να σηκωθεί, να πάρει το σπαθί, να τους κυνηγήσει πίσω, στις στέπες της Ασίας. Κι ούτε τα «τετρακόσια σήμαντρα και οι εξήντα δυο καμπάνες» ήχησαν ξανά κι η κυρά Δέσποινα εξακολουθεί να πολυδακρύζει καθώς ακούει και πάλι φωνές μουεζίνηδων αντί για ύμνους, κοντάκια και απολυτίκια βυζαντινά.
Άμα κάτσεις και το σκεφτείς σοβαρά, τρελαίνεσαι. Πουθενά στον κόσμο δεν συντηρείται τόσους αιώνες μια τέτοια αντιπαλότητα. Όχι, πες μου. Είδες εσύ απογόνους Ινδιάνων Ίνκας και Αζτέκων να πολεμάνε Αμερικάνους κι Ισπανούς; Είδες μήπως λαούς και λαούς καταπιεσμένους από τον Άγγλο αποικιοκράτη να τσαμπουκαλεύονται με τη σημερινή Αγγλία; Να εχθρεύονται μεταξύ τους Κινέζοι και Γιαπωνέζοι που αλληλοσφάζονταν για αιώνες; Κι αν μακελεύτηκαν φορές και φορές Άγγλοι, Γάλλοι και Γερμανοί, ήρθε ο καιρός που πετάξανε τα όπλα και σήμερα, σαν βρίσκονται, κάθονται παρέα, βλέπουν «Τσάμπιονς Λιγκ» και πίνουν μπίρες. Εμείς με την Τουρκιά γιατί πρέπει να τραβάμε κάθε τόσο τέτοια ζόρια; Κάθε που βρίσκεται ένας παλαβός απέναντι και γαβγίζει, σαν σκύλος λυσσασμένος, εμάς γιατί πρέπει να σφίγγεται η ψυχούλα μας; Και γιατί πρέπει να πληρώνουμε - κι εμείς και τα χαϊβάνια από την άλλη μεριά του Αιγαίου- τον λογαριασμό στους Μπαϊντενάκηδες; Σάματις δεν ξέρουμε να τα φάμε μόνοι μας, εμείς τα ευρώ κι εκείνοι τις πληθωριστικές λίρες τους;
Στην Ελλάδα, αναφορικά με την Τουρκία, υπάρχει ένα ερώτημα που πάντα μας βασανίζει. Πώς γίνεται –αναρωτιόμαστε- μια τόσο μεγάλη χώρα και ένας τόσο πολυάριθμος λαός να υποτάσσεται διαρκώς σε δικτατορίσκους που τον κρατάνε σε ομηρία δίχως την παραμικρή αντίσταση; Πώς γίνεται μια χώρα δυτικότροπη, ενταγμένη σε όλους τους καλούς δυτικούς μηχανισμούς να μένει κολλημένη στην οθωμανική ιδιοτροπία της αντί να επιδιώκει τον εξευρωπαϊσμό που ο Κεμάλ Ατατούρκ προσπάθησε κάποτε να επιβάλει βιαίως; Πώς εξηγείται αυτή η εμμονή στο οθωμανικό παρελθόν; Πώς το ανέχεται ο μορφωμένος κόσμος της;
Να που γίνεται όμως. Όσο κι αν δεν μας βολεύει, φαίνεται πως στην Τουρκία η οθωμανική- ισλαμική φωτιά πάντα σιγόβραζε, απλά ο Ερντογάν ήταν ο αέρας που την αναζωπύρωσε. Οι Έλληνες -οι Δυτικοί γενικότερα- κάνουμε το λάθος να βλέπουμε ως Τουρκία την προηγμένη ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη. Σύγχρονοι δρόμοι, λαμπρά κτίρια κι ουρανοξύστες, πολυτελή αυτοκίνητα, εξελιγμένος κόσμος, εικόνα προηγμένης δυτικής μεγαλούπολης. Εικόνα που καταρρέει όμως, μόλις πάρεις το καραβάκι και περάσεις απέναντι, στην ασιατική πλευρά της Πόλης.
Είναι εκεί που θα συναντήσεις ξανά μια Τουρκία βγαλμένη από το παρελθόν. Μια Τουρκία ακατάστατη και κάπως βρώμικη, την Τουρκία του φερετζέ και των γενειοφόρων με τα τουρμπάνια στο κεφάλι. Τη συντηρητική Τουρκία των χειραγωγούμενων ισλαμικών μαζών, που ομνύει στο όνομα του Ερντογάν κι ας αναγκάζεται να κάνει ουρές για να αγοράσει το επιδοτούμενο φτηνό κρατικό ψωμί.
Αλλά εμείς οι «Γκιαούρηδες» δεν ψαχνόμαστε πια για απαντήσεις. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, τη μια «Βυθίσατε το «Χόρα», την άλλη Κύπρος, την άλλη Ίμια, από τη μια κρίση στην άλλη, ξέρουμε καλά πως σ’ αυτήν τη φάση της Ιστορίας είναι αδύνατο να βρεθεί άκρη με τους απέναντι. Προσπάθησε ο Σημίτης με το καλό, ο μικρός Καραμανλής με κουμπαριές, ο Γιωργάκης ρίχνοντας ζεϊμπεκιές κι ο Τσίπρας με γελάκια και «γκουντ ντιπλόμασι». Αλλά μπααα… Ίδιος ο χαβάς κι ας αλλάζουνε οι βιολιτζήδες.
Κάπως έτσι η Ελλάδα και οι Έλληνες είμαστε σήμερα στη φάση που συνειδητοποιούμε πως η Τουρκία είναι μια τεράστια ανορθογραφία που κανείς δεν προσπαθεί να διορθώσει. Ίσως και κάτι χειρότερο. Να μην μπορεί πια η Δύση να την κάνει καλά, εξαιτίας δικών της εγγενών αδυναμιών. Πέρασαν βλέπεις οι καιροί που ο κάθε Αμερικάνος Πρόεδρος σήκωνε το τηλέφωνο, έδινε διαταγές κι ο Τούρκος μαζευόταν έστω και γρυλίζοντας. Τώρα ο Τούρκος πάει Ρωσία αγοράζει όπλα από κει και σε γράφει κανονικά. Με την τεχνολογία που εσύ, η Δύση, του έδωσες κατασκευάζει όπλα δικά του, τα πουλάει και κάνει παιχνίδι. Και τώρα, στο Ουκρανικό, σε παίζει δυτικέ μου μονότερμα και σ’ έχει κλείσει στη μικρή σου περιοχή. Έχεις πέσει στην ανάγκη του.
Η Δύση στο θέμα της Τουρκίας, αλλά και άλλων αναθεωρητικών δυνάμεων όπως το Ιράν ή το Πακιστάν, αποδεικνύεται μάλλον αφελής. Για την Ελλάδα οι καιροί της αφέλειας απλώς τελείωσαν. Η Ελλάδα ξέρει πια ότι το πρόβλημα δεν είναι η «τρέλα» του εκάστοτε Ερντογάν. Η Ελλάδα ξέρει πως κι οι διάδοχοί του στα ίδια επικίνδυνα μονοπάτια θα βαδίσουν.
Οπότε τι μένει; Πας, αγοράζεις όπλα και τους περιμένεις. Όταν βρεθείς μόνος κι έχεις απέναντί σου ένα σκυλί που γαβγίζει απειλητικά, αρπάζεις ένα ξύλο και εύχεσαι να μην αναγκαστείς να αμυνθείς. Αλλά το ξύλο το κρατάς. Δεν σου μένει να κάνεις και τίποτε άλλο.
Κουρασμένοι από την επανάληψη του ίδιου κακοπαιγμένου έργου, αλλά και θυμωμένοι οι Έλληνες, για πρώτη ίσως φορά είναι τόσο ψύχραιμοι και απόλυτα συνειδητοποιημένοι.
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalessis@yahoo.gr
