* ΜΕΓΑΛΟ λοιπόν το στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα. Διότι, μετά από μια πενταετία κρίσης, ο λαός δεν είναι τόσο αφελής όσο κάποτε. Δεν πείθεται πια από εύκολες εξαγγελίες και ταξίματα του τύπου «λεφτά υπάρχουν». Θα κερδίσει πιο πολύ ένας ρεαλιστής Τσίπρας που σαν άλλος Τσόρτσιλ θα υποσχεθεί «αίμα και δάκρυα», παρά ένας Τσίπρας υποσχεσιολόγος.
Περιμένει ο λαός να δει σοβαρότητα, υπευθυνότητα, ρεαλισμό και δεν πολυσκοτίζεται για παροχές. Περιμένει να δει έναν Τσίπρα πραγματικό μεταρρυθμιστή, που θα επαγγελθεί μια χώρα εκσυγχρονισμένη βάσει συγκεκριμένων –και κυρίως εφαρμόσιμων- πολιτικών, ικανή να ξεπεράσει σύντομα την κρίση της.
Γενικόλογες εξαγγελίες του τύπου «θα τα πάρω από το μεγάλο κεφάλαιο για να τα δώσω στους αδυνάτους» μάλλον θα προβληματίσουν παρά θα του δώσουν αέρα νίκης.
Και ας μην ξεχνάμε ότι το βήμα της ΔΕΘ πραγματικά μπορεί να σε απογειώσει αλλά και να σε θάψει. Ποιος ξεχνά άλλωστε ότι η μεγάλη πτώση του Κωστάκη Καραμανλή άρχισε όταν πήγε στην Έκθεση και από αυτά που είπε καταλάβαμε όλοι – τότε –ότι ήταν το... «πουλάκι τσίου» (Άσχετα αν μετά φέραμε στην εξουσία τον περιβόητο ΓΑΠ που ήταν πολλά πουλάκια και πολλά... τσίου τσίου μαζί).
