Χρειαζόταν
*ΣΕ φάση χαλάρωσης και περισυλλογής χθες ο γνωστός Λαρισαίος.
- Καλά που ήρθε Σαββατοκύριακο μετά τη Χωνεψοπαρασκευή, βρε σεις, να συνέλθουμε απ’ την κραιπάλη της Τσικνοπέμπτης.
Ζ.
Καμπανάκι
*ΣΤΗΝ τριγωνοπλατειακή παρέα των μεσηλίκων Λαρισαίων σχολίαζαν τη νέα παρέμβαση του Συνδέσμου Βιομηχάνων. Η προηγούμενη εναντίον των αυξήσεων στους κατώτερους μισθούς, δεν τους είχε αγγίξει, συνταξιούχοι γαρ. Τώρα όμως που ο ΣΕΒ εμφανίστηκε να βρίσκει δυσανάλογα υψηλές τις συντάξεις, άρχισαν να αναδεύονται, ανησύχησαν. (Είχαν ξεχάσει ότι μισθοί και συντάξεις πάνε πακέτο, στα καλά και στ’ άσχημα).
Ζ.
Απέφυγε
*- ΤΙ γίνεται ρε Γιώργο, κυβερνάτε καλά;
Ο Λαρισαίος χαιρέτισε τον νεοδημοκράτη φίλο του στον δρόμο με παιγνιώδη διάθεση. Εκείνος, όμως, δεν θέλησε να αναλάβει τα βάρη της διακυβέρνησης.
- Εγώ μωρέ; Τι ξέρω εγώ απ’ αυτά.
- Γιατί σάμπως ξέρουν αυτοί;
Ζ.
Ώρα υπερΠΑΣΟΚ
*Ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλορροεί στη Λάρισα; Το φαινόμενο πάντως παρατηρήθηκε την περασμένη Κυριακή. Και τι να κάνει δηλαδή ο κόσμος, άρχισε να φεύγει. Αφού η εκδήλωση ήταν μεσημεριανή αλλά όπως προϊδέαζε κι ο χώρος στο «Λιόγερμα», πήγε να βραδιάσει, να γίνει δηλαδή χοροεσπερίδα όντως. Το οργάνωσαν πολύ καλά με τη Ρένα Δούρου, που ήταν η ομιλήτρια.
***
*-ΕΙΠΑΜΕ κεντροαριστερά, άνοιγμα στο ΠΑΣΟΚ, όμως αυτό δεν είναι πασοκοποίηση, ξεπεράστηκε κάθε όριο…
Σχολίαζε κάποιος για τη γνωστή «ώρα ΠΑΣΟΚ», την κλασική καθυστέρηση στις εκδηλώσεις των πασοκτζήδων, τότε που υπήρχε στράτευμα στο πράσινο στρατόπεδο. Οι συριζαίοι όμως το έβγαλαν απ’ τα μάτια. Τι ώρα πήγε η ομιλήτρια στη συνεστίαση;
***
*Η πρόσκληση για την εκδήλωση έλεγε 12 το μεσημέρι. Κοντά στη 1 πήγαν οι περισσότεροι κι αλίμονο στους όποιους συνεπείς. Κατά τη 1.30 υπολόγιζαν να πάει και η Ρένα Δούρου, αφού της είχαν φτιάξει πρόγραμμα συναντήσεων και συνέντευξη Τύπου στις 12. Περίμεναν, περίμεναν, έφαγαν, ήπιαν, να χορέψουν όχι, περίμεναν κι εκείνη έφτασε στις 4 το απόγευμα. Είχε πάει να μιλήσει και σε τοπικό κανάλι. Κι ο κόσμος είχε αρχίσει να φεύγει πια, πόσο ν’ αντέξει.
Ζ.
Απλή ευτυχία
*ΤΟ λεωφορείο, προερχόμενο από χωριό της περιοχής, έφτασε στο ΚΤΕΛ.
Διηγείται ο παλιός Λαρισαίος Κ. Π. Μαζί με τους άλλους επιβάτες κατέβηκε και η κυρά Μελπομένη, ετών 50 περίπου, μαζί με την 20χρονη κόρη της. Και οι δύο με τσεμπέρι στο κεφάλι. Κι ας μην ήταν μουσουλμάνες, έτσι επέτασσαν τα στάνταρ της εποχής.
Ξεκίνησαν για το κέντρο και στον δρόμο σταμάτησαν μπροστά σε ένα κατάστημα με δίσκους, κασέτες κ.λπ. Η κόρη έμεινε στην πόρτα κι η μάνα προχώρησε στο βάθος να ρωτήσει τον καταστηματάρχη.
-Κυρ Θανάς’, τ’ ν’ ιέχς τ’ στρούγκα;
-Την έχω. (Ο λόγος για το δημοτικό τραγούδι «Η Στρούγκα»).
***
*Η ευτυχία που ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της κυρα Μελπομένης δεν περιγράφεται. Γελούσαν και τ’ αυτιά της. Τα μάτια της έλαμψαν. Κατευθύνθηκε προς την πόρτα με πηδήματα χαράς να συναντήσει την κόρη της. Εκεί, οι δύο γυναίκες έβαλαν η μία τα χέρια στους ώμους της άλλης κι άρχισαν αν χοροπηδούν τρελές από χαρά.
-Τ’ ν’ ιέχ, τ’ ν’ ιέχ μαρή, τ’ ν’ ιέχ… (Συμπέρασμα; Αν είναι κανείς στενοχωρημένος, αν νιώθει δυστυχισμένος, δεν έχει παρά να πάει να αγοράσει «τ’ στρούγκα»).
Ζ.
Η μάνα
*ΕΙΧΑΝ πάλι έμπνευση Λαρισαίοι μαθητές, και οργάνωση. Συγκέντρωσαν τις κορυφαίες ατάκες, λέει, της Ελληνίδας μάνας.
-Να πεθάνω, να ησυχάσω.
-Ζακέτα να πάρεις.
-Εκεί που το άφησες είναι.
-Να δω ποιος/α θα σε πάρει εσένα.
-Άμα πάθεις τίποτα, σάμπως εσύ θα τρέχεις; Εγώ θα τρέχω.
- Άμα έρθω εγώ, θα το βρω.
-Όλα από μένα τα περιμένετε εδώ μέσα.
-Στο ράφι θα μείνεις με τα μυαλά που κουβαλάς.
***
*ΡΩΤΗΣΕ η γιαγιά που περίμενε στο φανάρι.
-Γιεμ’ πώς μπορώ να πάω στο νεκροταφείο;
-Πέρνα με κόκκινο.
***
*- ΕΝΑ παιδικό μου παράπονο είναι ότι ποτέ η μάνα μου δεν μου είπε «έλα, ένα σουβλάκι ακόμα…». Μόνο για μια κουταλιά φακές ή σπανακόρυζο μου το έλεγε.
Ζ.
Άκρα αντίθετα
*ΥΠΑΡΧΕΙ ο επώνυμος Αθηναίος, που όλοι τον ξέρουν στην πρωτεύουσα αλλά κανείς δεν γράφει το όνομά του, εκείνος που με την εγκληματική του οδήγηση, της πολυτελούς «Corvette», χτύπησε και σκότωσε τον νεαρό μοτοσικλετιστή και που τον ψάχνει και δεν τον βρίσκει τόσες μέρες η αστυνομία, αφού εγκατέλειψε το θύμα του κι εξαφανίστηκε.
Υπάρχει όμως κι ο Λαρισαίος παππούς που εμφανίστηκε ανήσυχος χθες το πρωί στην εφημερίδα.
Κι έψαχνε να βρει τρόπο να εντοπίσει και να αποζημιώσει τον ιδιοκτήτη αυτοκινήτου που είχε χτυπήσει άθελά του την προηγουμένη. Έφευγε από τον οδοντίατρο, πονούσε λέει, πήρε τη στροφή ανοιχτά και ακούμπησε παρκαρισμένο αυτοκίνητο.
Δεν το κατάλαβε αμέσως, ώσπου να το συνειδητοποιήσει προχώρησε κι ύστερα έκανε τον κύκλο του τετραγώνου να επιστρέψει στο σημείο, είχε και κίνηση, όταν έφτασε το χτυπημένο αυτοκίνητο είχε φύγει. Και πήγαινε να σκάσει ο άνθρωπος που δεν έβρισκε πώς να πληρώσει τη ζημιά.
(Υπάρχει και τέτοιος κόσμος).
Ζ.
Πριν έξι χρόνια
*ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και δεν ήταν προσωπικό θέμα μεταξύ Ν. Τσιλιμίγκα και Θαν. Γιαννούκα. Το πρόβλημα είναι γνωστό στους «παροικούντες» εδώ και χρόνια, καμία άλλη προσπάθεια επίλυσης δεν έγινε από τους αρμόδιους.
Τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, καθώς ο καθηγητής συνταξιοδοτείται και η Καρδιοχειρουργική μένει μετέωρη, αφού κανείς άλλος από τους γιατρούς της δεν χειρουργεί εδώ και τόσα χρόνια, άνοιξε η συζήτηση.
Κι ο καθηγητής Αγγειοχειρουργικής Θαν. Γιαννούκας παρενέβη ως πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής και η εφημερίδα, ως όφειλε, ανέδειξε το θέμα.
***
*ΗΤΑΝ όμως πριν έξι χρόνια, δεν είναι και λίγος ο καιρός, το 2014, που ο καθηγητής της γειτονικής ειδικότητας, της Καρδιολογίας, ο Φιλ. Τρυποσκιάδης μιλούσε δημοσίως, κι ως γνωστόν το ίντερνετ τα θυμάται όλα, μιλούσε ως διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Πανεπιστημιακού, για το πρόβλημα με τον Ν. Τσιλιμίγκα. «…κανένας άλλος από τους γιατρούς της κλινικής του δεν κάνει καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις.
Για να καταλάβετε, αν πάθει γρίπη ο ίδιος, χειρουργεία δεν γίνονται, αν πάθει λέμε γαστρεντερίτιδα, όλα σταματούν. Είναι προφανές ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να καλύψει το πλήθος των περιστατικών, γι’ αυτό και τόσοι ασθενείς περιμένουν στην κλινική του και 20 και 30 μέρες.
Να τα ξέρουμε και μην λέμε δηλαδή; Με έναν καρδιοχειρουργό γίνεται; Γιατί χειρουργεί μόνο ένας όταν υπηρετούν και τόσοι άλλοι στην κλινική;»
(Από τότε κύλησε πολύ νερό κάτω από τις γέφυρες του Πηνειού. Τίποτε δεν άλλαξε. Ο καρδιολόγος μιλούσε εις ώτα μη ακουόντων).
Ζ.
Μια σκληρή ιστορία
*ΌΠΟΙΟΣ γεννιέται στη θάλασσα δεν γνωρίζει μία μόνο θάλασσα. Η θάλασσα τον κυριεύει, τον βρέχει, τον κατακλύζει, η θάλασσα τον διαφεντεύει. Μπορεί να μείνει μακριά της για
το υπόλοιπο της ζωής του, μα παραμένει μουσκεμένος.
Όποιος γεννιέται στη θάλασσα ξέρει ότι υπάρχει η θάλασσα του μόχθου, η θάλασσα των αφίξεων και των αναχωρήσεων, η θάλασσα όπου αδειάζουν οι υπόνομοι, η θάλασσα που σε απομονώνει.
Υπάρχει η οδός διαφυγής αλλά και η θάλασσα ως αξεπέραστο εμπόδιο. Υπάρχει η θάλασσα της νύχτας.
Τη νύχτα βγαίνουν για να ψαρέψουν. Πίσσα σκοτάδι.
***
*«Η Τράτα των Παιδιών», ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα ενηλικίωσης, από τον Σαβιάνο Ρομπέρτο, το πρώτο του.
Διαδραματιζόμενο στη Νάπολη, στον λαβύρινθο με τα στενά σοκάκια και τις πλατειούλες, τον φτωχό της κόσμο και τη μαφιόζικη κυριαρχία, δίπλα στη θάλασσα. Σκληρή ιστορία, πολύ σκληρή. Αλλά και με ευαίσθητες στιγμές:
Το τηγάνι της τράτας είναι ό, τι ξεσκαρτάρεται απ’ τα ψάρια, μόνο στο σύνολο βρίσκεις τη γεύση τους. Αλλά πρέπει να ξέρεις να φτιάχνεις κουρκούτι, να βάζεις καλό αλεύρι, κι έπειτα είναι και το τηγάνι που ευλογεί το γεύμα.
Το να κατακτήσεις τη σωστή γεύση είναι η μάχη που διεξάγεται στο μαντέμι του τηγανιού, στον χυμό της ελιάς, το λάδι, στον πυρήνα του σιταριού, το αλεύρι, στον χυμό της θάλασσας, τα ψάρια.
Ζ.
Άλλοι καιροί
*ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ήθη στα μέσα του περασμένου αιώνα, άλλοι νόμοι, αλλιώτικη και η αξιολογούμενη ως ειδησεογραφία. Ο αρχειοφύλαξ Ε.Ρ. εξακολουθεί να ανασύρει δημοσιεύματα της εφημερίδας. Να, το 1951 γράφει: Αλληλοαπήχθησαν δύο νεάνιδες-Κατέφυγαν εις Χανιά της Κρήτης.
Αφίχθη ενταύθα εκ Πειραιώς ο κ. Χασαπάκης, σωφέρ, ο οποίος κατήγγειλε εις τας αστυνομικάς αρχάς ότι η Ευαγγελία Σορώτου, ετών 22, εξ Αιγύπτου, την οποίαν εφιλοξένει εις την οικίαν του απήγαγε την αδελφήν του Αναστασίαν, ομήλικόν της, μετά της οποίας κατέφυγεν εις την πόλιν μας. Κατά την καταγγελίαν του κ. Χασαπάκη, αι δύο νεάνιδες συνεδέοντο διά Σαπφικού έρωτος, έφερον δε μαζί των ποσόν 3.000.000 δραχμών. Αι έρευναι των Αστυνομικών αρχών διά την ανακάλυψιν των δύο νεανίδων απέβησαν άκαρποι μέχρι στιγμής.
***
*ΤΟ 1961 πάλι, προ μισού αιώνος, πάλι πρόβλημα στα Ταμπάκικα. Και στη Ν. Σμύρνη.
Νέαν προκλητικήν εμφάνισιν έκαμαν προχθές οι τρεις θηλυπρεπείς τύποι εξ Αθηνών, εις την πόλιν μας. Με γυναικείαν πάντα ενδυμασίαν και φτιασιδωμένοι εις το έπακρον επεσκέφθησαν εκ νέου την συνοικίαν Αμπελοκήπων, όπου όμως εκινδύνευσαν να ξυλοκοπηθούν αγρίως από τους κατοίκους της συνοικίας και ανεχώρησαν εσπευσμένως διά να μεταβούν και εμφανισθούν εν συνεχεία εις κέντρον της Νέας Σμύρνης.
Εν τω μεταξύ, υπό του διοικητού του Τμήματος Ασφαλείας κ. Κερατώλου εδόθη προς τα υπ’ αυτόν όργανα, εντολή όπως προβούν εις την σύλληψίν των διά να ασκηθή κατ’ αυτών ποινική δίωξις.
Διά να γίνη προφανώς αισθητή η παρουσία των εις την πόλιν μας, ούτοι διένειμαν εις ωρισμένους νέους φωτογραφίας των εν Αδαμιαία περιβολή. Χθες καθ’ όλην την ημέραν τα αστυνομικά όργανα, τα οποία ηρεύνησον διά την ανεύρεσίν των, δεν ήδυνήθησαν να επισημάνουν την παρουσίαν των. Φαίνεται ότι έσπευσαν να αναχωρήσουν πληροφορηθέντες ότι κατεζητούντο υπό της αστυνομίας.
Ζ.
Τους προσβάλει
*ΕΙΧΑΝ περάσει σε φάση σουρεαλισμού στη συντροφιά των νεαρών Λαρισαίων.
- Ο καινούριος ιός συνήθως προσβάλει τους αδύναμους οργανισμούς.
- Δηλαδή, τι τους λέει;
***
*- ΕΧΩ περάσει το «μιλάω μόνος μου» σε άλλο επίπεδο, ρε σεις. Μέχρι και αντιρρήσεις μού φέρνω.
***
*- ΚΑΠΟΤΕ πάντως, πριν τα κοινωνικά δίκτυα, μόνο η οικογένειά σου ήξερε ότι είσαι ηλίθιος.
***
*- ΠΙΣΩ από κάθε επιτυχημένο άντρα κρύβεται μια μάνα που τον ξεματιάζει.
Ζ.
Πριν έξι χρόνια
Στάνταρ επιλογή
*ΉΤΑΝ απόκριες, και λέει ο Νικολάκης στον μπαμπά του.
– Με τα παιδιά στο σχολείο αποφασίσαμε να κάνουμε πάρτι μασκέ.
– Και εσύ τι θα ντυθείς;
– Σταχτοπούτα.
Μόλις το άκουσε αυτό ο πατέρας του, χλομιάζει και του ρίχνει μια σφαλιάρα. Ήταν της παλιάς σχολής.
***
*ΤΟΝ επόμενο χρόνο, πάλι αποκριές, επιστρέφει ο μικρός απ’ το σχολείο.
– Φέτος μπαμπά θα ντυθώ Χιονάτη.
Έξαλλος εκείνος, πάλι σφαλιάρες.
Την επόμενη χρονιά, στις απόκριες, πιο ώριμο το παιδί.
– Μπαμπά, μπορείς να μου αγοράσεις ένα σπαθί;
– Ναι, βέβαια, λέει εκείνος χαμογελώντας.
– Μπαμπά, μπορείς να μου πάρεις και μία ασπίδα;
– Ναι αγορίνα μου, λέει ο πατέρας ανακουφισμένος. Αλλά, για πες μου τι θέλεις να ντυθείς;
– Ζήνα, μπαμπά.
Ζ.
-------------
*ΤΟ μεγάλο πανό στην είσοδο του νοσοκομείου είναι του συλλόγου γιατρών ΕΣΥ. Ο άλλος σύλλογος των πανεπιστημιακών γιατρών δεν έχει συνεδριάσει ακόμη για το θέμα της σχεδιαζόμενης ιδιωτικοποίησης, μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης μάλλον…
Ζ.
-------------
*Ο γιατρός κι ο στρατηγός πάντα στην πρώτη γραμμή. Νικόλαος και Δημόκριτος με αδιάλειπτο ενδιαφέρον για τη Λάρισα, Παπαθεοδώρου και Ζερβάκης.
Ζ.
-------------
*ΤΕΕ σερί της παλιάς εποχής, οι πρόεδροι Διονύσης Λιβέρης-Λάμπρος Μόσιαλος-Πέτρος Ηλιάδης, κάργα ΠΑΣΟΚ, στη δεύτερη σειρά της εκδήλωσης των μηχανικών. Στην πρώτη πια μονάχα δεξιοί, άλλαξαν οι καιροί.
Ζ.
-------------
*ΚΑΘΟΛΟΥ δεν αποκλείεται να εξελιχθούν τα πράγματα κάπως έτσι, στο ορατό μέλλον.
Ζ.
-------------
*ΛΙΓΟ αργότερα, κάποιος εξυπνάκιας εφηύρε το γυναικείο ποδήλατο.
Ζ.
