Προσέγγιση
*«ΤΩΡΑ που χαράσσεται η πορεία της μετάβασης από την κρίση σε μια άλλη εποχή, ήρθε η ώρα να φέρουμε τις ηγεσίες δίπλα στον πολίτη». Δύο δωδεκάδες λέξεων ήταν αρκετές στον αντιπρόεδρο της Ε.Ε. Μαργαρίτη Σχοινά για να δώσει το στίγμα του Αναπτυξιακού Συνεδρίου που ξεκινά σήμερα.
Αιτιολογώντας έτσι τη δική του παρουσία στη Λάρισα, ο Έλληνας Επίτροπος θα κηρύξει την επίσημη έναρξη του Φόρουμ Ανάπτυξης, «τώρα που βρισκόμαστε στον πυρήνα της συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης».
Αυτός ήταν και ο στόχος της «Ε» που εμπνεύστηκε και διοργανώνει το Συνέδριο, βρίσκοντας ευήκοα ώτα στην Περιφέρεια Θεσσαλίας. Η πολιτική ηγεσία βγαίνει από τα κάστρα της στο ξέφωτο, να συζητήσει με τους πολίτες.
Με απλούς ανθρώπους αλλά και με παράγοντες της περιφέρειας, στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πεδίο, οι οποίοι επίσης δεν έχουν κάθε μέρα την ευχέρεια να συνομιλήσουν απευθείας με τους λαμβάνοντες τις αποφάσεις. Η εφημερίδα επιτελεί μ’ έναν ακόμη τρόπο τον ρόλο της.
***
*ΥΠΟΥΡΓΟΙ νυν και πρώην, γενικοί και ειδικοί γραμματείς Υπουργείων, επικεφαλής οργανισμών αλλά και ακαδημαϊκοί, επιστήμονες, διπλωμάτες, θα βρεθούν αυτό το Σαββατοκύριακο στη Λάρισα. Όπου θα τους περιμένουν δεκάδες αυτοδιοικητικοί παράγοντες όλων των βαθμίδων, εκπρόσωποι κοινωνικών φορέων πάσης φύσεως αλλά και επιχειρηματίες κάθε βεληνεκούς, απλοί πολίτες επίσης. Συμμετέχοντας σε μια οργανωμένη συζήτηση με στόχο την πρόοδο της Θεσσαλίας. Λογικό να προκαλείται ζωηρό ενδιαφέρον σε όλα τα επίπεδα.
Ζ.
Του κολλεγίου
*«ΣΤΗ ΝΔ αγανακτούσαν που επί ΣΥΡΙΖΑ έμπαιναν μαθητές στα πανεπιστήμια έχοντας γράψει κάτω από τη βάση στις πανελλήνιες», θυμίζει ο Θ.Β., που δεν είναι συριζαίος. Τώρα εξισώνουν και όσους δεν έδωσαν καν Πανελλήνιες. (Ε, πέρασαν οι εκλογές, τώρα.)
Ζ.
Και με
τον χωροφύλαξ…
*Ο εκπαιδευτικός Α.Χ. πάλι εκπλήσσεται με τους συναδέλφους του της ΔΑΚΕ. «Είναι δυνατόν το πρωί να διαμαρτύρεσαι με κάθε τρόπο ενάντια στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για την αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων και το απόγευμα να καλείς την υπουργό για την κοπή της πίτας της παράταξης;» (Πού να καταλάβουν αυτοί οι κομμουνισταί την ευελιξία της πολιτικής των φιλελεύθερων.)
Ζ.
Ιστορίες με φίδια
*- ΤΙ τραβάμε που κάποιοι τρώνε φίδια…
Ο Φαρσαλινός διάβαζε ότι Κινέζοι επιστήμονες πιστεύουν πως η πηγή του κοροναϊού είναι η κατανάλωση κόμπρας, πολύ συνηθισμένο έδεσμα στην κινέζικη κουζίνα, ή άλλου φιδιού που είχε μολυνθεί από νυχτερίδα και εν συνεχεία μετέδωσε έτσι τον ιό στον άνθρωπο.
- ΣΚΕΨΟΥ τώρα τι μπορεί να βγει επειδή κάποιοι τρώνε μπάμιες, συνέχισε με τον δικό του πόνο. Ανεξέλεγκτη η κατάσταση.
- Κοκορέτσι, βρήκε ευκαιρία ο διπλανός του για αντεπίθεση. Απαγορευμένο λένε τώρα.. Βρε σεις, 3.000 χρόνια πολιτισμός, κανένας ιός.
Ζ.
Ωστόσο διαφωνεί
*ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΜΕΝΟΙ οι «λαλιωτικοί» της Λάρισας που επιμένουν πασοκικά στο ΚΙΝΑΛ, πανηγύρισαν με τη χθεσινή απάντηση του άλλοτε πανίσχυρου υπουργού στο «Ποντίκι». Το οποίο είχε ξετρυπώσει φήμες ότι ο Αλ. Τσίπρας έχει προσκαλέσει τον Κ. Λαλιώτη να παραστεί στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, συμβολικά στο πλαίσιο συγκρότησης της μεγάλης κεντροαριστεράς. Το διαψεύδει ο εμπλεκόμενος με αρκετό χιούμορ, μιλώντας για το τυράκι της φήμης και τη φάκα της αλήθειας. Διαβεβαιώνοντας ότι «η ταύτισή του με το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΝΑΛ είναι σαφής και δεδομένη, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές στρατηγικές προσεγγίσεις μου και τις πολιτικές διαφωνίες μου». (Να σε κάψω Γιάννη μ’ να σ’ αλείψω λάδι.)
Ζ.
Θεματάκια
*ΝΕΑΡΕΣ Λαρισαίες είχαν τα θεματάκια τους.
- Καλέ, έβαλε η άλλη φωτογραφία προσώπου στο κινητό για ξεκλείδωμα και τώρα που ξεβάφτηκε, πού ν’ ανοίξει… Δεν τη γνωρίζει.
***
*- ΑΥΤΟ που έχω αναγνώριση προσώπου στο κινητό βρε κορίτσια κι αυτό ξεκλειδώνει όταν το έχω στην κωλότσεπη, είναι ένα τεράστιο πλήγμα στην αυτοπεποίθησή μου.
***
*- ΝΑ ξέρετε κορίτσια ότι αυτά τα «δεν έρχομαι, δεν έχω τι να βάλω», πιάνουν μόνο στον δικό σας. Στα αφεντικά προκαλούν έναν ελαφρύ εκνευρισμό.
Ζ.
Κάντον καλά
*ΕΓΡΑΨΕ η εφημερίδα τη διαμαρτυρία του πρώην δημάρχου Κ. Κολλάτου και το πληροφορήθηκαν σε όλα τα χωριά του Δήμου. Αλλά και στη Λάρισα συζητήθηκε, «τι είναι αυτός βρε…», για τον αντιδήμαρχο Κ. Ζαρδούκα και την καταγγελλόμενη συμπεριφορά του. Νέα ήθη, που διαψεύδουν όσους λένε «δεν γίνονται αυτά…» καθώς η πραγματικότητα μπορεί να εκπλήξει. Έτρεξε να τα μαζέψει ο φιλήσυχος δήμαρχος Γ. Μανώλης αλλά πού…
***
*Ο Πυργετινός αντιδήμαρχος επέπληξε με φωνητικό και σωματικό τσαμπουκά τον συγχωριανό του πρώην δήμαρχο όταν τον είδε στο δημαρχείο, «εξηγώντας» του ότι θα πρέπει πλέον να παίρνει άδεια από κείνον για να επισκέπτεται τις δημοτικές υπηρεσίες. Αν είναι δυνατόν…
Και δηλαδή ο απλός πολίτης τι θα πρέπει να κάνει; Όχι που άλλοι νομίζουν ότι οι πολίτες δικαιούνται να πηγαίνουν στα δημαρχεία και να ρωτούν ό,τι θέλουν. Αλλού αυτά… («Ελλάς, Ευρώπη, Πυ-ργια-τός», που φώναζαν παλιά στο γήπεδο.)
Ζ.
Θα την πληρώνουν
*«ΜΕ αφορμή την αύξηση των περιστατικών έρευνας και διάσωσης το τελευταίο χρονικό διάστημα, στα οποία εμπλέκονται άτομα που κάνουν χρήση ταχυπλόων σκαφών και λοιπών θαλασσίων μέσων αναψυχής υπό εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες… σε περίπτωση διαπίστωσης παράβασης της εν λόγω διάταξης, θα επιβάλλονται οι προβλεπόμενες κυρώσεις». Το Λιμενικό ζητά να εφαρμοστεί ο νόμος που ισχύει από το 2002, βλέποντας να πληθαίνουν τα περιστατικά ανευθυνότητας από εκείνους που παραβλέπουν τις καιρικές συνθήκες και θαλασσοπνίγονται. Ο νόμος προβλέπει την αποζημίωση του ελληνικού δημοσίου και κυρώσεις για άσκοπες κινητοποιήσεις του Λιμενικού εξ υπαιτιότητας των πολιτών. (Θα την πληρώνουν πλέον.)
***
*ΤΟ ίδιο, λέει, ζητά και η πυροσβεστική στη στεριά για ανεύθυνους ορειβάτες. Ανθρώπους που αγνοούν τις καιρικές ανακοινώσεις και φεύγουν για το βουνό, μερικοί χωρίς καν κατάλληλα παπούτσια. Κι ύστερα, τρεχάτε χωριανοί… Να κινητοποιείται μηχανισμός ολόκληρος, η ΕΜΑΚ να σκαρφαλώνει, άνθρωποι και μηχανήματα να τρέχουν για κάποιον που δεν σκέφτηκε το αυτονόητο. Κοστίζουν αυτά. (Κι οι μαγκιές, ως γνωστόν, πληρώνονται.)
Ζ.
Λιβάδι Αλκαζάρ
*ΤΟ Δημοτικόν Συμβούλιον κατά την χθεσινοβραδυνήν συνεδρίασίν του απεφάσισε την απαγόρευσιν της βοσκής ζώων εις τον εν λόγω χώρον. Μονόστηλο, ειδησούλα από το αρχείο της εφημερίδας πριν από εβδομήντα χρόνια, λίγο πριν μπει η άνοιξη του 1951.
Ποιο ήταν το εν λόγω λιβάδι; Κατόπιν αναφοράς του Αγρονομείου προς τον Δήμον απηγορεύθη η βοσκή των ζώων εις τον χώρον του Αλκαζάρ.
Ζ.
Με φροντίδα
*- ΑΠΟΣΥΡΟΝΤΑΙ λέει τα χαρτονομίσματα των 500 ευρώ. Κρίμα ρε σεις, και τα μάζευα…
Άργησε λιγάκι να το πληροφορηθεί ο Λαρισαίος και απογοητεύτηκε.
- Πώς θα κάνουμε τώρα αποταμίευση για τα γεράματα;
***
*ΕΙΧΑΝ όμως και αθλητικά ενδιαφέροντα στη συντροφιά των Λαρισαίων μεσηλίκων.
- Είσαι καλά; Έχεις τόση ώρα που κοντανασαίνεις και ιδρώνεις…
- Είναι απ’ το τρέξιμο.
- Ποιο τρέξιμο, πότε πήγες για τρέξιμο;
- Προχθές.
***
*Ο άλλος είχε πάει σε κατάστημα αθλητικών ειδών.
-Γράφετε απ’ έξω ότι έχετε τα πάντα για το σκι.
-Ναι, βέβαια. Τι θα θέλατε;
-Ένα ζευγάρι πατερίτσες.
Ζ.
Σαράντα τα εκατό;
*- ΤΙ θα γίνει… Πού θα πάει αυτό…
Ξεφυσούσε χθες στον πεζόδρομο ο Λαρισαίος συνταξιούχος, ήθελε να τα πει.
- Πήγα στο φαρμακείο να πάρω ασπιρίνες…
- Δεν είπαμε να μην πίνεις συχνά ασπιρίνες, μπορεί να σε πειράξουν στο στομάχι…
- Λάθος βρε, τι ασπιρίνες, ντεπονάκι του Θεού πήρα. Είχε, που λες, ένα και δέκα, ξέρεις πόσο μου ζήτησε; Ενάμιση ευρώ. Πήρε σαράντα τα εκατό αύξηση, είναι δυνατόν;
- Ε, όλα ακριβαίνουν. Και τα φαρμακεία ήταν πάντα φαρμακείο.
- Όχι κι έτσι όμως… Πρέπει να γραφτεί στην εφημερίδα. Λένε θα μας δώσουν δυό δραχμές αύξηση στη σύνταξη και μας παίρνουν πενήντα…
Ζ.
Ποιοι Ρώσοι…
*ΥΠΑΡΧΟΥΝ αρκετοί που ονειρεύονται ότι θα μας σώσει ”ξανθό γένος”, έστω να μας βοηθήσει.
- Μάλλον θα εννοούν τις Ελληνίδες, εκτιμά ο Λαρισαίος Α.Α. Ούτε στη Σουηδία δεν υπάρχουν τόσες ξανθιές.
Ζ.
Με τη Μούσα της
*ΕΦΤΑΣΕ αισίως να κυκλοφορήσει το 16ο βιβλίο της. «Αληθινές Αλήθειες» μια ακόμη ποιητική συλλογή της ακάματης Βασιλικής Πουλιάρη. Η γνωστή Λαρισαία, συνταξιούχος διοικητικός του ΙΚΑ, συνεχίζει να συνομιλεί με την Ερατώ, συνεισφέροντας αυτή τη φορά πληθωρικά, με 93 ποιήματα και μία αφιέρωση ποιητική.
Ζ.
Επιθετικά
αδέσποτα
*ΕΥΚΙΝΗΤΟΣ για τα χρόνια του καθότι γυμνασμένος ο μεσήλικος Λαρισαίος, γι’ αυτό μάλλον και τη γλίτωσε. Διηγιόταν στην παρέα ότι είχε βγει για περπάτημα στη γειτονιά του, εκεί στη Νεάπολη, κόντευε να βραδιάσει. Ξαφνικά τον πλησίασαν δύο σκυλιά που έπαιζαν μεταξύ τους παραπέρα, είναι κι ο καιρός τους τώρα, μικρόσωμα δεν ήταν να τρομάζεις, όμως του όρμηξαν αγριεμένα. Προσπάθησε να τα αποφύγει, έκανε πίσω-πίσω, τους έβαλε τις φωνές, δοκίμασε να τα κλωτσήσει, εκεί αυτά να τον δαγκώσουν, μία το ένα ορμούσε, μία το άλλο τον κύκλωνε. Κι εκείνος να οπισθοχωρεί, κλωτσώντας κατά βάση στον αέρα, τον πήγαν καροτσάκι καμιά εκατοστή μέτρα, μέχρι που εμφανίστηκαν γείτονες με ξύλα στα χέρια και τα έδιωξαν. Τώρα δεν ξαναπερπατάει, λέει, χωρίς μαγκούρα. (Μα μέσα στην πόλη; Και το Δημοτικό Κυνοκομείο ποιον αγρό παζαρεύει;)
***
*- ΦΤΗΝΑ τη γλίτωσες φουκαρά μου, του συμπαραστάθηκε φίλος του.
- Όντως, θα μπορούσαν να με είχαν δαγκώσει και να τρέχω.
- Όχι, λέω ότι είσαι τυχερός που δεν περνούσαν εκείνη την ώρα τίποτα φιλόζωοι, να σε δουν να τα κλωτσάς. Αν σου έκαναν μήνυση αλίμονό σου, φυλακή θα πήγαινες, είναι σκληρός ο νόμος για επίθεση σε ζώα…
- Μα τι λες… Αφού ήμουν σε άμυνα.
- Κι άμα ο σκύλος έλεγε ότι εσύ ξεκίνησες πρώτος; Ή ότι τον στραβοκοίταξες περνώντας;
Ζ.
Χρόνου φείδου
*ΕΙΧΕ μερικούς γνωστούς που εισήγαγαν μια νέα αίτηση κατεπείγοντος στο παραμικρό εγχείρημα. Χρονομετρούσαν την κατανάλωση του προγεύματός τους, τη διαδρομή μέχρι το γραφείο τους και το κρέμασμα του καπέλου τους με τόση ακρίβεια λες και προετοιμάζονταν για πολεμική εκστρατεία. Σήκωναν το τηλέφωνο στο πρώτο κουδούνισμα, διάβαζαν μόνο τους τίτλους των ειδήσεων, περιόριζαν τις συζητήσεις τους στο πιο προσφυές και γενικώς περνούσαν τις μέρες τους κυνηγώντας τον λεπτοδείκτη. Οι καημένοι...
Κι όλα αυτά στην προπολεμική ακόμη περίοδο, εκεί που ο εικοστός αιώνας μόλις είχε συμπληρώσει το πρώτο του τέταρτο. «Ένας Τζέντλεμαν στη Μόσχα», όπου ο Αμόρ Τόουλς δημιουργεί σπουδαία λογοτεχνία, αναλύοντας ένα σωρό ασήμαντες σπουδαιότητες της καθημερινότητας.
***
*ΑΠΟ μεριάς του, ο κόμης είχε επιλέξει τη ζωή εκείνου που συνειδητά δεν βιαζόταν. Όχι μόνο απαξιούσε να τρέχει για να προλάβει την ώρα -αρνούμενος ακόμα και να φορέσει ρολόι-, αλλά αισθανόταν μεγάλη ικανοποίηση όποτε διαβεβαίωνε έναν φίλο ότι ένα πεζό θέμα μπορούσε να περιμένει προς χάριν ενός νωχελικού γεύματος ή ενός περιπάτου στην όχθη του ποταμού. Άλλωστε, το κρασί δεν βελτιωνόταν με τον χρόνο; Το πέρασμα του χρόνου δεν ήταν αυτό που έδινε σε ένα έπιπλο την υπέροχη πατίνα του; Σε τελική ανάλυση, όλα εκείνα που ο σύγχρονος άνθρωπος θεωρούσε κατεπείγοντα -όπως ένα ραντεβού με τον τραπεζίτη του ή το να προλάβει ένα τρένο-, πιθανότατα μπορούσαν κάλλιστα να περιμένουν, ενώ όσα θεωρούσε αμελητέα -όπως το να πάρει το τσάι του και να κουβεντιάσει με έναν φίλο-, άξιζαν την άμεση προσοχή του.
Αν όμως σπαταλά κάποιος τον χρόνο του με τέτοιες επιπόλαιες ενασχολήσεις, πότε θα προλάβει να ασχοληθεί με τις ευθύνες της ενήλικης ζωής; (Και κάπου εκεί κάνει την εμφάνισή του ξανά το αρχαιοελληνικό στοιχείο.)
***
*ΕΥΤΥΧΩΣ, η απάντηση σ’ αυτό είχε δοθεί ήδη από τον φιλόσοφο Ζήνωνα τον 5ο π. Χ. αιώνα. Ο Αχιλλέας, άνθρωπος δραστήριος και βιαστικός, εκπαιδευμένος να χρονομετρεί τις ασκήσεις του σε δέκατα του δευτερολέπτου, κανονικά θα έπρεπε να είναι ικανός να ξεμπερδεύει στο πι και φι με έναν αγώνα δρόμου των είκοσι μέτρων. Αλλά για να προχωρήσει ένα μέτρο, ο ήρωας πρέπει πρώτα να προχωρήσει μισό μέτρο. Και για να προχωρήσει μισό μέτρο, πρέπει να προχωρήσει είκοσι πέντε πόντους. Αλλά για να προχωρήσει είκοσι πέντε πόντους, πρέπει πρώτα να προχωρήσει δώδεκα και μισό, και ούτω καθεξής. Έτσι, για να συμπληρώσει τον αγώνα των είκοσι μέτρων, ο Αχιλλέας πρέπει να διασχίσει άπειρο αριθμό διαδρομών - πράγμα που, εξ ορισμού, απαιτεί άπειρο χρόνο.
Ζ.
Έκανε λάθη
*ΙΣΤΟΡΙΑ με σκύλο διηγιόταν κι ο Δ.Γ. στην παρέα. Ο οποίος σκύλος, λέει, με μία τσάντα γύρω από τον λαιμό του, μπαίνει σε ένα κρεοπωλείο. Περιμένει κι όταν έρχεται η σειρά του, πηγαίνει στη βιτρίνα με τις μπριζόλες και γαυγίζει 4 φορές, οπότε ο χασάπης καταλαβαίνει και του βάζει 4 μπριζόλες. Μετά πηγαίνει κοντά στη μηχανή του κιμά και γαυγίζει δύο φορές. Του βάζει ο χασάπης και 2 κιλά κιμά, παίρνει όσα λεφτά πρέπει από την τσάντα, του περνάει τη σακούλα με τα κρέατα γύρω από τον λαιμό και τον αφήνει να φύγει.
***
*ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ ένας από τους πελάτες που είδε όλη τη σκηνή, ακολουθεί τον σκύλο να δει πού θα πάει. Δυο - τρεις δρόμους παρακάτω, λοιπόν, βλέπει τον σκύλο να γρατζουνάει με τα νύχια του μια πόρτα, κάποιος του ανοίγει και το ζώο μπαίνει μέσα. Πλησιάζει κι αυτός και χτυπάει το κουδούνι. Βγαίνει κάποιος στην πόρτα.
- Έχετε πολύ έξυπνο σκύλο, το ξέρετε;
- Σιγά την εξυπνάδα. Είναι η δεύτερη φορά αυτή την εβδομάδα που ξεχνάει τα κλειδιά του.
Ζ.
--------
*ΠΑΝΤΑ με σύνεση, σε όλα. Πρώτη δουλειά η ζώνη ασφαλείας. Ακόμα και στα δοκιμαστικά με το ηλεκτρικό αυτοκίνητο της Περιφέρειας. (Τόσοι καιροφυλακτούν…)
Ζ.
--------
*ΠΑΛΙΕΣ συντρόφισσες στο ΠΑΣΟΚ του κάμπου, Λίτσα Λιακούλη και Ζωή Ακριβούλη. Αλλά και τώρα δεν δείχνουν και τόσο αντίπαλες, από τα μετερίζια του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ζ.
