* «ΕΓΕΙΡΕ» προς τη μεριά του φθινοπώρου, και τυπικά πλέον, το φετινό καλοκαίρι κι ο καθένας ετοιμάζεται σιγά-σιγά για τον πάγκο του. Βουνά και θάλασσες πνίγηκαν, για ένα ακόμη τριήμερο, απ' τους ανθρώπους της πόλης, που έσμιξαν με φίλους και συγγενείς, χόρεψαν στα πανηγύρια, περπάτησαν πίσω απ' τις ιερές εικόνες και απόλαυσαν τον συνωστισμό της παραλίας, συντροφιά με τις απλόχερες ακτίνες του ήλιους και τη στυφή αρμύρα του γαλάζιου.
* * *
* ΑΔΕΙΟΥΧΟΙ πάνε κι έρχονται, δίνοντας τις τελευταίες ευκαιρίες στους επιχειρηματίες του τουρισμού να αναπνεύσουν, ενώ επαγγελματικοί και ερασιτεχνικοί θίασοι και μουσικά σχήματα, βάζουν τις τελευταίες πινελιές στο πλούσιο - και φέτος - καλοκαιρινό ρεπερτόριο διασκέδασης.
* * *
* ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΕΣ στην πόλη αλλά και μη έχοντες ηλικιωμένοι, έχουν ακόμη τη δυνατότητα να χαρούν τη ραστώνη του καλοκαιριού στη δημοτική πισίνα, που προσφέρεται δωρεάν αλλά και τις καθημερινές, επίσης δωρεάν, εκδρομές στα τοπικά παράλια, που προσφέρουν ΚΑΠΗ και άλλες οργανώσεις.
* * *
* ΠΟΥ βεβαίως, καμία σχέση δεν έχουν - πώς θα μπορούσαν άλλωστε - με τους «επαγγελματίες» απατεώνες, που παρίσταναν τους τραπεζικούς και έβαλαν στο στόχαστρο αφελείς ιερωμένους και υπάρχοντά τους στην Ελασσόνα, τα Φάρσαλα κι αλλού.
* * *
* ΙΕΡΕΙΣ και μοναχή έπεσαν στα δίχτυα τους - όπως αποκάλυψε την εβδομάδα που πέρασε η «Ε» - και πλήρωσαν, όχι μόνο τα ποσά που κατάφεραν να τους πείσουν να καταθέσουν - για να προλάβουν τυχόν κούρεμα - στους λογαριασμούς αγνώστων και εν συνεχεία να τα καρπωθούν οι επιτήδειοι, αλλά λέκιασαν και το ράσο, με το να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία συναλλαγής, προκειμένου να περισώσουν τις οικονομίες τους.
* * *
* ΚΙ αν για τους οικογενειάρχες, ίσως, ιερείς μπορεί κάποιος καλόπιστος να δεχθεί μια δικαιολογία, η εμπλοκή μοναχής σε μια τέτοια υπόθεση - και στο βαθμό φυσικά που ισχύουν όσα μέχρι τώρα έχουν γίνει γνωστά - όσο να 'ναι ξενίζει ακόμη περισσότερο.
* * *
* ΟΠΩΣ και η εμμονή ορισμένων αρμοδίων να «βάλουν φωτιά» στη Ραψάνη πελεκώντας το δάσος της και τις παρθένες ομορφιές του. Σε πείσμα - όπως υποστηρίζουν κάτοικοί της - των υποσχέσεων που είχαν δοθεί αρμοδίως, ότι δεν πρόκειται να πειράξει κανείς το δάσος, που έτσι κι αλλιώς, αποτελεί μια φυσική πηγή πλούτου και αειφορίας για την ευρύτερη περιοχή. Η οποία, μαζί με το Δέλτα του Πηνειού, και την Κοιλάδα των Τεμπών - εάν υπάρξουν οι κατάλληλες πρωτοβουλίες και χειρισμοί - μπορούν να αποτελέσουν ένα σπάνιο περιβαλλοντικο-τουριστικό προορισμό, που να δημιουργεί ανταγωνιστικό προηγούμενο για όλους σχεδόν τους δήμους της Περιφέρειας Θεσσαλίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τοπική οικονομία και κοινωνία.
* * *
* ΓΙΑ την οποία πάλεψε όλη του τη ζωή, με πολλούς τρόπους και μ' όλες τις δυνάμεις του απ' τη νεότητά του ακόμη, ο Γοννιώτης των Μεσαγγάλων Γιώργος Σωτηρούλης, που αποχαιρετήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα. Ξέροντας ότι τα παιδιά του, Νίκος και Τάσος, θα κρατήσουν καλά τη σκυτάλη που τους έδωσε.
* * *
* ΟΣΟΝ αφορά τώρα στην ευρύτερη δημόσια ζωή και ειδικότερα την κεντρική πολιτική σκηνή, κινείται στον αστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών του, ιδίως μετά την υπερμαραθώνια και επεισοδιακή συνεδρίαση διαρκών Επιτροπών, Διάσκεψης Προέδρων και Ολομέλειας της Βουλής για το 3ο Μνημόνιο.
* * *
* ΠΟΥ αποδείχτηκε φαρμακερό για το κυβερνών κόμμα, καθώς όχι μόνο δεν κατάφερε να το σκίσει μ' ένα άρθρο - όπως είχε δεσμευτεί και δομήσει τη σκληρή αντιπολιτευτική, αντιμνημονιακή γραμμή του τα τελευταία 5 χρόνια - αλλά αντίθετα, σκίζεται το ίδιο τουλάχιστον στα δύο, δικαιώνοντας όσους έβλεπαν τα αδιέξοδά της.
* * *
* Ο κόσμος του βεβαίως, δικαιολογημένα αισθάνεται άβολα και σαστισμένος, δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση και θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο εάν και κατά πόσο θα μπει (συντεταγμένα) στη διαδικασία να διαλέξει «με ποιον θα πάει και ποιον θ' αφήσει» στο - όπως όλα δείχνουν - νέο, διχαστικό κομματικό τοπίο που διαμορφώνεται στο χώρο.
* * *
* ΓΙΑΤΙ μπορεί η εκλογική εκτόξευση απ' το 4% και μερικών βουλευτών στο 36% και 149 να έγινε χωρίς αντίστοιχη ομαλή πολιτική ωρίμανση - όπως έλεγε και ο σύντροφος αντιπρόεδρος, όμως τώρα οι πρώτες, ουσιαστικά, δυσκολίες του να αντιμετωπίσει τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες που φέρνουν μαζί τους τα ποσοστά του, δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να τις επωμιστούν οι ποικιλόμορφες ομάδες, συλλογικότητες, κοινωνικά στρώματα που πύκνωσαν τις γραμμές του όλο αυτό το διάστημα.
* * *
* Η δημιουργική ασάφεια (!) του Ανδρέα Παπανδρέου περί του ποιος χωρά στο περίφημο τότε σύνθημά του για τους «μη προνομιούχους» Έλληνες - που έπρεπε να πάρουν τη μοίρα στα χέρια τους και να κάνουν την «Ελλάδα (να) ανήκει στους Έλληνες" - έχει πολλές ομοιότητες με τον τωρινό γενικόλογο «αντιμνημονιακό αγώνα», στο όνομα του οποίου θέριεψαν από αριστεριστές και δογματικοί κομμουνιστές έως αδίστακτοι εθνικιστές και ψεκασμένοι, όλων των ηλικιών, τάξεων, ενδιαφερόντων και προτιμήσεων.
* * *
* ΟΛΟΙ ετούτοι - μαζί φυσικά μ' ένα αγνό, κουρασμένο, ταλαίπωρο και σκληρά δοκιμαζόμενο κοινωνικό σώμα - και ο καθένας για τους λόγους του, πίστεψαν, αγωνίστηκαν και πήραν το εκλογικό μερίδιό τους - συντρίβοντας, εννοείται πολιτικούς αντιπάλους τους - ωστόσο, όταν η πραγματικότητα στάθηκε πλέον μπροστά τους αμείλικτη και απαιτητική, ζητώντας τα δανεικά της, τότε δεν μπορεί, αισθάνονται ότι κάτι πρέπει να κάνουν για να τη δουν κατάματα και να την αντιμετωπίσουν.
* * *
* ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ υπάρχουν πολλές. Ίσως αργότερα παρουσιαστούν κι άλλες. Για την ώρα πάντως, «Ίσκρα» και «Λαφαζανιστές» φαίνεται να έχουν τον πρώτο λόγο. Οι τελευταίες επεισοδιακές συνεδριάσεις της Βουλής αποτέλεσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεδιπλώσουν τις απόψεις και να δείξουν τα δόντια τους. Η κριτική τους στον πρωθυπουργό, εστιάζεται στις υποχωρήσεις του από το προεκλογικό - και γενικότερα το αντιμνημονιακό - πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το οποίο, όπως λένε, έδωσε τον τόνο και τη νίκη στο ριζοσπαστικό τους κόμμα, ενισχύοντας ταυτόχρονα τους δεσμούς του με τα λαϊκά στρώματα, τους νέους και όλους εκείνους που έπληξαν οι μνημονιακές πολιτικές των Σαμαρά - Βενιζέλου.
* * *
* ΔΕΝ σταματούν όμως εδώ. Ήδη οι προσπάθειές τους επικεντρώνονται στο στήσιμο ενός Δικτύου υποστηρικτών τους ανά την Ελλάδα και η Λάρισα, μαζί με τον Βόλο, θεωρείται μια αρκετά προνομιακή περιοχή απ' την οποία περιμένουν πολλά.
Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Κ. Ήσυχος, μίλησε ήδη την προηγούμενη εβδομάδα στον Βόλο, όπου θυμίζουμε, εκλέγεται και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Δελημήτρος, με 3 σταθερά «ΟΧΙ» στο ενεργητικό του σε αντίστοιχες, κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή το τελευταίο διάστημα.
* * *
* ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ, Λαρισαίοι της Κομμουνιστικής Ανανέωσης και άλλων αριστερών συλλογικοτήτων, που υπέγραψαν από κοινού με τους «Λαφαζανιστές» τη νέα επικαιροποιημένη αντιμνημονιακή διακήρυξή τους - δραστηριοποιούνται για την ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική (επανα)συγκρότηση του χώρου, έχοντας ανοιχτή γραμμή με τοπικά κοινωνικά κινήματα και ομάδες, ενώ ποτέ δεν είχαν διακοπεί τυπικά και ουσιαστικά οι σχέσεις τους με τον οργανωμένο κορμό των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και με τη βάση του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.
* * *
* Ο έτερος αντιμνημονιακός πόλος που διαφαίνεται ότι μάλλον φιλοδοξεί να παίξει ρόλο στη μετατραυματική περίοδο του κυβερνώντος κόμματος, διεκδικεί κι αυτός τα ερείσματά του στο νέο πολιτικό γίγνεσθαι. Ούσα, σχετικά φρέσκια όμως και σ' αυτό το υψηλό θεσμικό επίπεδο στην πολιτική Ζωή, δύσκολα θα καταφέρει να συνδεθεί με την περιφέρεια και πολύ περισσότερο με τον κόσμο της υπαίθρου, που μπορεί πολλές φορές να γοητεύεται απ' το γυναικείο τσαμπουκά και τη δικηγορική ευφράδεια, όμως παραδοσιακά δεν «παραδίδεται» εύκολα σε κάποια που ποτέ σχεδόν δεν έχει δει δίπλα του στα καλά, τα άσχημα ή την καθημερινότητά του.
* * *
* ΥΠΟ αυτήν την έννοια, φιλοδοξίες συγκρότησης και δεύτερου αριστερού αντι-Τσιπρικού πόλου με έντονα προσωπικά χαρακτηριστικά και χωρίς άλλα - πέραν των γενικότερων αντιμνημονιακών αναφορών περί του επονείδιστου χρέους κ.λπ. - αντιπολιτευτικά προτάγματα, που να συγκροτούν συνεκτικό πολιτικό λόγο και αριστερή πολιτική διεξόδου, δύσκολα μπορεί να υπάρξει.
* * *
* ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ βέβαια ότι λόγω της επαγγελματικής ιδιότητάς της η πρόεδρος της Βουλής, έχει φίλους και ανθρώπους της και στη Λάρισα, οι οποίοι, ωστόσο είναι άγνωστο τι θα κάνουν εάν και όταν τους καλέσει. Οι διαχρονικές και άριστες σχέσεις κάποιων απ' αυτούς πάντως με τον πατέρα της - που όλο αυτό το διάστημα παραμένει στα μετόπισθεν - ίσως να παίξουν κάποιο ρόλο. Πυροσβεστικό ή όχι, θα δείξει.
* * *
* ΑΥΤΟ που έχει όμως τη μεγαλύτερη σημασία - πέρα απ' τους συριζαϊκούς πόλους και τις αρχηγικές φιλοδοξίες - είναι το εάν και κατά πόσον η επόμενη ημέρα μπορεί «να διαρκέσει πολύ» ή θα καταγραφεί απλώς ως μια αριστερή παρένθεση. Εάν και κατά πόσο δηλαδή, οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές - για τις οποίες πλέον η χώρα έχει δεσμευτεί να κάνει τα επόμενα χρόνια - μπορούν και πρέπει να γίνουν και από ποιους. Εάν οι άνθρωποι που αποφασίζουν, πιστεύουν, σοβαρά πια (!), ότι «η πράξη δεν πρέπει να είναι αντίδραση, αλλά δημιουργία», ότι πρέπει να βρεθούν άνθρωποι, τρόποι, εργαλεία, διαδικασίες και μέθοδοι, που να ενθαρρύνουν τον πολίτη να συμμετέχει και να δίνει λύσεις, γνωρίζοντας πρώτα όλα τα δεδομένα, τις συνθήκες και το περιβάλλον που είναι υποχρεωμένος να κινηθεί προκειμένου να πετύχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Όχι να του δίνει έτοιμες λύσεις, να του χαϊδεύει τ' αυτιά και να του ενισχύει το «εγώ» μαζί με το ανεξέλεγκτο θυμικό του. Όπως δηλαδή γίνονταν έως τώρα.
* * *
* ΚΑΙ όπως όλα δείχνουν, πέρα απ' τα εσωκομματικά και τις δυσκολίες του ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα μπορεί και πρέπει να ξαναβρεί τον βηματισμό της και να επιστρέψει στη συνήθη ... "αναχρονιστική κανονικότητά» της, καθώς Γιούρογκρουπ και εταίροι, προωθούν χωρίς προσκόμματα όσα έχουν υποσχεθεί, τα ευρωκονδύλια αποδεσμεύονται και κάποια απ' αυτά θα δροσίσουν το άνυδρο οικονομικό τοπίο, ενώ τα δύσκολα συνταξιοδοτικά, αγροτικά, ΕΝΦΙΑ κ.λπ. παίρνουν τον χρόνο ωρίμανσής τους στη ζαλισμένη ελληνική οικογένεια, που αναζητά τις νέες ισορροπίες της μπροστά σ' έναν (ακόμα) δύσκολο χειμώνα που έρχεται.
* * *
* ΚΑΙ, δυστυχώς ακόμα, αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε «ευχές» όπως «η οικονομία τραυματίστηκε, μακάρι να ψοφήσει» και «αξιώματα» όπως «αν έχουμε μιαν ελπίδα, τη χρωστάμε σ' αυτούς που δεν έχουν πια καμία».
Κι αναζητά παρηγοριά στη σοφία του ποιητή λέγοντάς του «δος μου το χέρι σου. Ίσως τα δάχτυλα μπορέσουν να βρουν το νήμα μιας λέξης». θα το εύρουν άραγε;
ΕΛΕΥΘΕΡιός
