* -«ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΙΚΗ ροπή θέασης του κόσμου ως μία τεραστία αρένα άσκησης εξουσίας και αναζήτησης της δόξας.
-Προδιάθεση ανάληψης ενεργειών που έχουν στόχο να τραβήξουν τα φώτα της προσοχής.
-Υπερβολική αυτοπεποίθηση που εντείνεται μέχρι των ορίων της παντοδυναμίας.
-Τάση ομιλίας στο τρίτο πρόσωπο η χρήση του βασιλικού «εμείς».
-Απώλεια επαφής με την πραγματικότητα συνδυαζόμενη με προοδευτική απομόνωση.
-«Υβριστική ανικανότητα» κατά την οποία τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα επειδή η υπερβολική αυτοπεποίθηση οδήγησε τον ηγέτη στην αδιαφορία για τις λεπτομέρειες της πολιτικής».
Τα ως άνω είναι μερικά μόνον από τα «χαρακτηριστικά» που αποδίδει σε πολιτικούς στο άρθρο του «Το σύνδρομο της ύβρεως» στους πολιτικούς ο Λαρισαίος ψυχίατρος και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρ. Λιάπης, που φιλοξενήθηκε στην «Καθημερινή» και έκανε το λιγότερο …αίσθηση. Και ο καθένας βεβαίως μπορεί να καταλάβει «γιατί» και μόνον από την παράθεση των ως άνω ενδεικτικών… περιγραφών πολιτικών. Μπορεί όχι όλων αλλά πάντως… αρκετών!
Μ.Η.Α.
