* ΟΙ Βλάχοι πιάνουν σιγά - σιγά τα ψηλά βουνά για τον τρανό χορό, οι καμπίσιοι ξεγελιούνται με κάνα απογευματινό μπάνιο στα κοντινά παράλια και οι εναπομείναντες στη Λάρισα ΙΧήδες βρίσκουν τη χαρά τους -ιδίως Τρίτη - Πέμπτη - Σαββατοκύριακο- με το άνετο παρκάρισμα στους μισο-αδειανούς δρόμους της πόλης.
* * *
* ΕΙΜΑΣΤΕ προφανώς στην πιο ράθυμη βδομάδα του χρόνου κι ο καθένας, όπως και όπου μπορεί, προσπαθεί να την απολαύσει, σε πείσμα των καναλιών που επιμένουν - προσπαθούν μάλλον καλύτερα - να κρατήσουν «ψηλά τους τόνους» παραβλέποντας την κοινωνική κούραση και την καλοκαιρινή ραστώνη.
* * *
* ΕΙΤΕ με το μεταναστευτικό - που έτσι κι αλλιώς καίει κυρίως τα νησιά που περιμένουν πώς και πώς για να ρεφάρουν με τον τουρισμό - είτε με το κουαρτέτο και τους εχέφρονες (πλέον!) της «πρώτη φορά Αριστερά».
* * *
* ΠΟΥ, απ' ό,τι φαίνεται, όλο και κάτι προσπαθούν να τσιμπήσουν, μέσα απ' τη μαυρίλα των μέτρων που ήδη έχουν συμφωνηθεί ως προαπαιτούμενα, των οποίων οι λεπτομέρειες πάντως, σε καμία περίπτωση -όπως όλα δείχνουν- δεν θα μπορούν να απαλύνουν τη γενικότερη σκληράδα τους.
* * *
* ΣΚΛΗΡΑΔΑ για τα «δεδομένα» και τις συνήθειες της νοτιοβαλκανικής χώρας μας, όχι για τα δημοσιονομικο-φορολογικο-αυτονόητα σχεδόν όλων των κανονικών δυτικοευρωπαϊκών χωρών, στις οποίες - κατά τα άλλα - ανήκουμε, ή τέλος πάντων λέμε ότι είμαστε, γιατί «μπήκαμε με το σπαθί μας».
* * *
* ΑΛΛΑ και πώς όμως να γίνει αλλιώς όταν όλα τα προηγούμενα χρόνια, υπερώριμες και αναγκαίες αλλαγές σ' όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής, είχαν γίνει θέματα ταμπού, που όχι μόνο δεν έπρεπε να αγγιχθούν, αλλά λοιδορούνταν και «συμψηφίζονταν» με τις πιο αλλοπρόσαλλες προσεγγίσεις λογής-λογής αγανακτισμένων.
* * *
* ΓΙΑΤΙ, προφανώς, αν είχαν γίνει στην ώρα τους προσεκτικές και στοχευμένες μεταρρυθμίσεις π.χ. στο ασφαλιστικό, δεν θα έπιανε πανικός σήμερα τους 50άρηδες και τους 55άρηδες για το εάν και πότε θα βγουν πλέον στη σύνταξη, αν θα πάρουν Δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, αν το εφάπαξ τους θα έχει κάποια σχέση με ποσά που εισέπραξαν συνάδελφοί τους την περίοδο των παχέων αγελάδων.
* * *
* ΓΙΑΤΙ, προφανώς αν κάποιοι δεν πωλούσαν «πράσινα άλογα» για να τσεπώνουν εκατομμύρια αγροεπιδοτήσεων χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, δεν θα είχαν φτάσει τα πράγματα ως εδώ.
* * *
* ΚΙ αν κάποιοι άλλοι δεν έβρισκαν - χρόνια ολόκληρα - χίλιους δυο τρόπους να «τρουπώνουν» στο δημόσιο, χωρίς να καλύπτουν πάγιες και πραγματικές ανάγκες του, αλλά έμπαιναν με κριτήριο το βόλεμά τους και την εξασφάλιση μιας σταθερής και μόνιμης εκλογικής πελατείας, ε τότε ποιος φταίει για τη σημερινή κατάντια;
* * *
* ΠΟΛΛΟΙ και κανείς, θα μπορούσε να αποφανθεί κάποιος ως Πόντιος Πιλάτος. Μόνο που για να «εξιλεωθεί» θα μπορούσε -ή θα 'πρεπε, γιατί ξέρει πια - να προειδοποιήσει όσους ανυποψίαστους για τη μεγάλη εικόνα, ακολουθούν και περπατούν στα χνάρια τους: «...Τα όσα έγραψες εσύ μπορούν να ταυτισθούν με τα δικά τους, όσο μπορούν να ταυτισθούν οι εκθέσεις των ιατροδικαστών με τα τυφλά θανατηφόρα τραύματα», έλεγε ο ποιητής, λίγο μετά τον πόλεμο, χωρίς -προφανώς- να μπορεί να φαντασθεί τότε, κουαρτέτα, «πρώτη φορά', «Ίσκρα» και προαπαιτούμενα, που μας ταλαιπωρούν σήμερα.
